장음표시 사용
11쪽
Ioannes Rhone impresso, ausus est probrosa in Unarium elusique So
cietatem inserere: quae praeterquam quod a proposito As- tbors themate,ac sicopo aberrant longissimcitam ineptam putidamque objciunt legetium oculis,ac mentibus rerum turpitudinem, ut a probis ingenui que animis ne leuia ter quidem percurripossint sine rubore ac somacho. Tantum abest ut prudens quispiam ab homine Religiose, eodemque Sacerdote, ac Praesule, ultimae iam lineae admoto , conseripta , typisque Urbi Christiano ad legendum 'propinata fuisse arbitretur ; cum intectigat , Nix ab impente perdito, perfrictaeque frontis in deplorate conscientiae nebulone potuisse designari. Iure igitur optimo Ca nensis Respublica iam modestae suae, in omnes Eeligiosorum familias obseruantiae singularis , tum Maiorum jforum in Unatium, dum apud Vseos hospitaretur, sim-mae humanitatis,beneuolentiae cultus, neu immemor ;
sisti s quicumque demum is fuerit) impudentissimo co
natu non potest non vehementer commoueri acsuccensere, qui Ignatium Corio receptum, publicis Ecclesiae tabulis Mortalibus menerandum, ludos facere , ei quei ustrissimam Societatem criminari , in in summam apud omnes inuidiam iocare voluerit , Monachi Cain natis , atque adeo Abbatis personam impudentissimc
Hactenus Scipio; quibus abunde constat, authorem libri contra quem scribimus, neque te esse, Constantine, neque Monachum omnino Casinatem , sed hominem esse , qui Casinati , tuoqucine se fucum facere posse Lectoribus speraue rittem nomine
12쪽
rit impudenter ; Castius enim ac reuerentius in homines Superosque scribendum crat , ut falleret. Sed asinus numquam, si rudat , leonina sub pelle satis latere potest, quamuis eam strenue induat; enormi enim ac ridenda , quaeque, ut ut altum resonet, nihil generositatis habet, statim proditur voce. Nihil in hoc libello Benedictinae modestiae, nihil illius est magnanimitatis, quae sitae conscia dignitatis ac magnitudinis alienis non inuidet incrementis, & sua mole stans vicinorum ruinis attolli se posse non credit. Supra omnem inuidiam est Benedictina dignitas, siue rerum gestarum amplitudinem , Huc antiquitatem ordianis spectemus. Et quamquam ex veteri illa magnitudine aliquid detriuerint secula, quod hodi que superest splendoris , quocumque te vertas, adeo collucet, ut quae olim claritas i erit, cogitatione vix assequi possimus,cum praesenti everbere mur. Quae cum ita sint, nihil ab honestissimi, amplissimi, totque iam aetatibus celeberrimi or dinis alumno abesse longius debet,quam inuidet tiae liuor, quo cum tota huius hominis scriptio foede suffundatur, eam Casinatis Monachi non esse liquido constat. Audio etiam ab amicis, & nuperrimis eorum III
1itteris moneor , te palam pronteri coram Viris φηιωι
magnis , ut aliqua tibi non omnino improbentur, librum tamen te pro tuo non agnoscere,quod
ego libentissime credo ; qui enim vir sapiens foe- .
13쪽
rum adeo deformem tollat Z Quanta vero hominis illius suerit petulantia , qui nomini tuo tam licenter illusit fando quis explicet. Sane, non huiusmodi nominis tui rama est , quae huiusmodi dehonestamento debeat infiiscari. Grauissima igitur nomini tuo ab homine isto illata est iniuria ; nam te suo hoc in libro non modo ineptum, &indoctum, & Latine ignarum;
sed liuidum, sed malipnum, sed mendacem, sed
impium cssingit. Quam iure his te nominibus appellanti irascereris Z quam merito iniuriarum postulares ' quam omnium iudicio reum damnares' At longe grauior est huiusmodi mores fingere,
quam voces iacere. Si foedar, ac monstrosae imagini oculis lippis , naso distorto, mucosis naribus, pendulis labris, rictu diducto, dentibus aprugnis,
torva fronte , barba hircina , nomen titulumque tuum quispiam apponeret, ac ridendam proponeret in theatro , qua illum poena dignum iudicares, Constantine ' Nihilominus in te peccauit planus iste nam imago animi stilus est qui
scriptionem inelegantem , imperitam, liuidam, virulentam , mendaciloquam, impiam tuo sub nomine ausus est in lucem hominum dare. Quasi vero tu non esses Constantinus ille , a quo &Caietanae familiae amplitudo , & Benedictini nominis dignitas, & Abbatis honestas , & bonarum litterarum professio, & antiquitath cognitio , &Vindicis Benedictini cognomen , & edita vete-
14쪽
rum monumenta, ocilla, in qua vivis Vrbis sanctitas ,& Vrbani VIII. cui te probatum maxime velis, maiestati par , morum exactissima ce' sura modestiam, moderationem, prudentiam, ac pie' alaterii iure suo reposcunt. Hanc ego rem tibi maxime dolere non dubito; VIII & quia iustus est dolor , ultum ire te velle mihi certissime persuadeo. Quamobrem, quamquam
acre tibi ingenium , & multum 1cribendi Vlum 8em a a
. cs se, nec lentum, ubi iusta exarsit ira , in hos cs cornua tollere te posse non ignorem, A CHATEM tibi me praebere constitui, ut dicere non dubites . Stagore tela mih Faciam igitur non thibenter , ut ea eloquentiae tuae viribus exinde amentata valide impudentis . simum in hostem intorqueas , de monstrum hoc simulationis, proditaeque amicitiae plane confi
cias. Quum igitur nihil ille habeat, quod ad
caussam, quam suscepit, imo ad accusationem, quam instituit confirmandam admodum faciat; ideoque te per ridiculum viris cruditis effingat; contra vero malignitate agat, teque ut liuidum, atque aliena quamuis exigua, luce offensum inducat , ita disputationi huic incae moderabor, ut argumentorum , quibus Vtitur, Vanitate demonstrata, tum malignitatem hominis qua nihil prosccto a te magis alienum ducis vel latitantem' in lucem protraham, vel impudenter sese in-sstrentem, iactantemque compescam, nominique
15쪽
Ioannes Rho, ad Constantinum Caiet.
tuo ab hac tanta infamia, qua illius scelere con- stagrat , vindicando , amicam, & tibi non ingra
tam operam navem.Quo vero rem totam dilii n
ctius proponam, & opportuna singulis illius Ineptijs configendis arma sussiciam, illarum tituli; orationis hanc primam partem inter stinguam. altera vero Malignitatis eius nota explicabo Tu interim fama tua fruere, laboremque hunc meum boni consule,ac diu & felix vale. Pisis Pridie Kal. Aprilis, Anno CIDIO C X LIII.
16쪽
tur , libellis quamuis probrosis qui vel ab apertis probro 'A- iurat seque nominis uosri hsibus , vel ab his bi MIndignum igitur nonnulli putant nostra ut amanter δε- II. quuntur , magnitudine id esse, cui invidorum malevolentia non es Diat: evanescere aiunt calumnias suamet leuitate difflatus leonuitia es probrasternenda , et i obsolescant ; ne se ali audi ' irascaris , quod ille ait, agnita videantur: moribuι non ver- TacituAbis pugnandum. . Nam ex veterum sitis, Iacula in solidum illata retor- LI I. quentur , Solem Troglodytis ne quidquam maledicenti s laetissime exoriri, Lunamque canibus incassum Dubantibus, vel Thessalis carminibus adiurantibus curyum ino sensum t nere e magnorum hoc esse virorum, ut quo altius assurgunt,
Respondendum esse: contrariae rationes afferuntur de reij ciuntur : dicta, δί exen pia Patrum in hanc rem recitantur.
qui quantulacunque , hac nostra mediocritate , quasi ea aliquid esset, osseussuntur , sepius iam in lucem prodeunt, aut Societatem omnino respondendum putare, aut me partes eas femii iterumque suscepisse : Neque et a idem opinandi omnibus ratio esse cum videatur, omnes mihi hoc loco sunt asserendae.
eo acrius observentur, ism ab idis, qui se illis minores esse nolint, tum ab his , qui pares timent.
17쪽
I V. , quibus amor rerum nostrarum nihil imponit , re-Vit ce t ut fpondendum quidem negant , ed alia longeque diuersa ex x G st v Christianae modestiae arcanis petita ratione se idem conficere ' arbitrantaer. Nou enim esse hominum, qui Christo peculiare dixerint sacramentum Maledicentibus comminari, quod ille non fecit ;sedi Eud Pauli facZο repraesentare Maledici-cimur , de benedicimus. uid enim ultimos Iapones inter palmam Martyrijse quaerere profitentur, qui ad leui imas
Ureborum contumelias vehementius commouentur ' genus hoc
esse mart)rij, dissimulasse. V. Nec desisnt , qui publicae pacis veluti chstodes , quasio Rem'. ea cum potesate essent , quam Graeci suis olim Irenarchurs attributam voluerunt, huiusmodi re poni nibus , vel ossensis, or lacesitis pro impio interdici δ Republica esse credunt; nisat, contentiones gliscere, lites feri immortales , religios
familias invicem commist , hostibus Ecclesiae ludos praeberi, bona ingenia inutilibus alteri, non nis publico damno priua- . iam constare victi oriam; ac proinde Reipublicae iniuitas atque essen fas condonandas , ct concordibus animis in vitia, ct haereses, veros scilicet hostes, arma viresque vertendas. V s. siqne sic quidem de re tota disserunt; de me et ero que-3um p runtur, quasi minus dignum sit homine, qui tot iam annos i. - cliΤμβ c m laude , ut Vsi quidem loquuntur, τt et ero ego non inficior, e cuiusquam offensione, Italia tota , atque in Urbe praecipue de Sanctorum laudibus dixerim ad conci nem, eorumque Dusationes editurum me non semel amicis pollicitus fuerim , ita mutata veluti et elificatione , ad hoc
defensionis genus, quod vix ab accusati me disiungitur, vergente in senium aetate esse conuersum , gnas me senectu fe
V Haec me ex animi sententia a viris senis, grauibusque ἀλcuntur 3 siime ab his , quos vinci pudet , doctis adornat Duor ori querimonjs ad con andam in circulis, auli ne inuidiam diffeminantur, quia sine aliqua probabit tale dici non mi ea,
ς r , a nobis ita sunt diluenda, ct nostri consilij , meique δε-
18쪽
Ai rationes ita fu i asser D , ut vela parum a uis ruicibus absoluamur. tque ut de me primum respondeam, non ego is sum , qui amaritudine aliqua adscribendum accesserim i amo ego etiam hostes, eo siue impense in Ch isto diligo , proque isti-rum felicitate bonas me preces precari palam proferar , te' flemque habeo Deum me non mentiri : sed nihilominos e ritin mel libertatem maledicendi , mel licentiam obtrectaudi odi, ac detestor , eamque , quoniam id Rei publicae inresees, mihi acrius castigandam censeo. Scimus mellilegas i involucres, quae Distendunt nectare cellas, aculeis exerti si mis cerea sua castra propugnare , nec ideo minus esse melli eas. Sine leuioris negoti, has esse defensiones aliqui arbitrentur, cur hanc ego prouinciam recusem , qui tot inter magnos viros, quibus foret Societas , visimo in loco consi ere mihi
perhonorificum duco siue non nisi a viris magnis suscipi d beant, cur ego id onerisse bicro erem , in quo , dum supra vires conor, eius, cui a puero assueui obedientiae , specimen edam Z Tanti mihi est paruisse, ut calumniys ab offlcio deterreri non possim. Nimium quantum ego Societati debeo, ut proi ius dignitate nultam huiusmodi periculum ci ci possit,
cui non libentisime occurram: minus amant, qui tueri nolunt e nec quisquam me Matris iniuria dolere mirabitur, qui me frium nouerit: omnibi ego Sociis eundem animum
esse non dubito, mi esque pluribus longe maiores suppeditare noui , sed ut iniussi pugnare non didicimus; ita iussi periculum , Iaboremque non defugimus. Neque potui desinsione meritatis Os diuinis , crorumque hominum laudibus dedicatum , sed consecrari credendum es, cum veriti sue falsa depellat siue recte facta dictaque laudet, eademsit, primogenita scilicet diuinitaris, eius nos ingenium in luce hac n rate intuemur 3 i demenim ra dis auibus tenebras fugat, fori ου pretiosis lapidis vena larem , ac pretium addit. Leuitarum manus ,
sacri ijs olim nobilitandas in anguine nihilominus impiorum
nutant a me amaritudi est ii docetur,
studio, atque tu Lemp. --yram a re,
19쪽
dedicatas esse Deo L issator edixit. Haec ea em ma-- gnos Ecclestae Patres, qua in utroque dicendiscribend que genere immortali cum laude versatisunt Ialam es , de quibui
iam dicam. I. Vt enim totius consili, nostri rationem viris granissimisi is aua ca- reddam, aio Ψ om maxime e Repubtico esse libellis , quibus is M, iam Societati nostrae, sue cuicumque Religiosae familiae quanto
re st id ditendum magis si de Ecclesia Dei agatur) stigmata i miae inuruntur scripto , ct quidem paulo acrius responderi.
Principio enim, licet magnifice in speciem dicatur, ham ο- Suna. η di spreta obsolescere, ct calumnia progressu temporis nihil esse imbecillius, quod apud Siobaeum aiebat Demosth xes, attamen nou Usque adeo vere dicitur, quin reponi possit, spreta inolescere , Mentiamque quamuis modestae ant gnanimitatis proles fit, plerosque ut conscientiae confestonem interfretarzadeoque, etiam satim occurras imam simationemque vulnerare, ut et sigia vix deleripossint. Hine i assia, Alexandri magniparasitiet reverissimaeplena vecordiae , Quod libet crimen in quemlibet intendite . ut maximε sanet vulnus,qui laesus est,manet tamen cicatrix. Isocrates vero illa, qui sapientiam cum eloquentiae suauitate coniunxit, rem totam atramenti supra candidam cartham si antis egregia explicauitsimilitudine. Nu a cnim tanta
potes adhiberi diligentia , non ita spongia detergi, non ferro tam feliciter abradi, utpristinum ἀetur in candorem. I fue rupta cicatrice recrudescunt vulnera , quae aliquaudo
nullis argumentis per sanari potini. Ne longius quaesitis e emplis utamur , Florentini adolescentis a nobis anno C IOI O C XX VI. vulnerati ramor quam strenue ab i f/em nobis spretu uerit, norunt omnes; Consedit Esse quidem
vi vanitatis manife us, sed quia sci suntio et si tναι
mus , non ita deleta suspicio es, quin post annos omnino X V. iterum ab hoc Pseudo Con antino excitatur , c 'probro libella assertus, per totam , quam late patet, Europam deditui fuerit, tanta infamiae celebritate, ut nisi aliqui ex his , qui agendo interfuere adhuc supcrsites suo veritatem tesimonio tuerentur, nisi ego legitimas actorum tabulas essem
20쪽
adeptus, calumniae fuerit succumbeti am. Fac post hos quia-quaginta annos e i ab alituo alio Pseudo Constantino tuam meliora ut in nos olim sint malevolorum ingenia , nisi peior . nobis sint iussi a ,sperandum non es fabulam i am conficta vulgataque Epistola co mari quae tam tetri criminis e uendi facultas futura tunc illis es, qui nos consequentur ξ Nemo eorum, quibus nota res fuit supererit, nusia tabulae , no a monumenta litterarum loquentur: quί diluere calumniam poterunt posteripos annos quinquaginta, cum intra hos XV. Annos plerosque ex illis, qui rem spectarunt fato absumptos reses nos ipsi citare non potuerimus ξ Ea hominum persuaserae , quae in antiquis monumentis , e Ciuibus , e RVibus obiecta leguntur, et era admodum esse, ut si contrari's monumentis dedoceantur; i ud enim pro constanti habent, sosso fuissent obieecta. non It simulatu ros, qui petebantur. Itaque τbi di i si uibus histi modi caremus, incredibilis labor
est vetera componeusium, vi magnorum virorumfamae co-
Scimus er nos, quod nobis humanitate ac beneuolentia, XI tqua ptarima in nos sunt, a sum nis viris occinitur, pertin Humilia, sere hoc ad magnitudinem nominis . si ab inuidis laceretur, J t, Pasi vero dieipossit: Feriunt sit nos fulmina montque; at quia nostrae humilitatis egregiὶ consi, sumus, rem totam longe aliter, ct ex vero, interpretamur: humilia nimirum atque humi abiecta ea esse, quae passim obteruntur. Sapien-
ter olim Piso, nodes in eum scribere dixit, qui posset proscribere ; quod cum a priuatis non timeatur, quia i , et ,sine quidem re cribere isiis liberam sit 8 si ne quidem uis
veritate calumniae os obstruatur, atque everbereior ' ultrAE X li; Sauromatas sergiendum eris, quod ais talis confricti hρ - iis b, risus dedimur. pro Utione
At inquiunt, legum auxilia non deesse, qua inualida di- 'iπ-
ri sine iniuria non possunt, or grauissimis edictis succiri subinde spuria bac libellorum situlamina qui Ecclesiae iudi is