Ioannis Rho' Mediolanensis, e Societate Iesu Achates. Ad d. Constantinum Caietanum, monachum Casinatem ... aduersus ineptias, et malignitatem libelli pseudo-Constantiniani, de sancti Ignatij institutione, atque exercitijs

발행: 1644년

분량: 258페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

XXXIX.

Lectorj Candido.

plenis deferuntur onerariis in gesta non si cerent: Nihil

enim , ut querebatur NatianUnus, hominibus adeo suave est , ut de rebus al:enis sermonem habere, idque praesertim si beneuolentia quadam, vel odio trahantur, a quibus plerumque veritas surripi solet. diuo I remum, cum ab ho fibus υel aemulis fiat , quis ab eorum sermonibus aut scriptis exulare veritatem, o calumniam dominari mira

bitur.

Intima iamsuperes accusatio eorum, qui haec inter religiosis familias excitari, atque ali contentionum bes , τι ipse loquuntur , admodum dolenter ferunt , quasi vero incommodum valde Rei publicae sit isa vulgari. Ii sane proborum virorum partes agunt , remque tangunt in hac omni

disputatione di cillimam. Pupugii olim eadem suspicio Chri stomum , ut ob ipsam hau c caussam lenitus se ad defensionem contra vituperatores vitae Monasticae scribendam proscisse narret, ne Christauorum mala vulgaret. Verebatur

enim, ne Gentiles pessime de Chrisiano nomine sentirent, ac loruerentur, si non deesse inter isios , qui Monachos τ roperarent, scriptis ipse proderet suis: sed scrupulum om- , , nem exemit , Atque intempestiuum timorem irrisit eoLο- chris i is, cutor, sic enim habet Chris omin. At ille ridens , ludis et plane, inquit, ista dicens. Ego enim opportund te ista cura levabo; quid enim vereris, ne ex verbis tuis id addiscant, quod dudum ex operibus ipsis uniuerit didiceruntZHactenus illa , rui se facilem praebuit exinde Chris Omus. Fateor ego, si qua animorum Usensiones religiosos inter homines suboriantur , quod aliquando feri prope necessarium es, dum homines sumus , atque, ut cum Augusino loquar,

lutea vasa portamus, quae faciunt inuicem angustias, Iou-ge laudatissimum fore , si foris non vulgarentur ue Vertim cumram non crebris modo sermonibus, sed editis likellis orbi, non e cais ijs obtrudantur,hui modi licentiam castigandam, as retundendam esse contendo. Illud enim Gregorianum t

32쪽

Lectori Candido.

nendum eis, quod is Sernardo placuisse video e Melius est X L I.

ut scandalum oriatur, quam Vt veritas relinquatur. Hoc Magni muriscis oraculo satis tutumse credidit Bernar us, 1 polo . cum In Cluniacensium corruptos mores acerrime inuectas es gia ad c u- oratione, quam is lologiam dicere non dubitaisit. Cum g idi. At

enim Clumacenses Monachi tota olim Gallia religios disi h-- ' plinaeprincipes habiti, paulatimque ad delicias se luxum δε- .lops antiquae sanctimoniae famam vesient retinere, suae iam tota in Cisertiensium seuerissimis visentium legibus capra se contulerat,tis obloqui coeperunt, quasi ira obloquerentur,

o Coeumacense nomen minus reuerenter haberent. Haec Ber-

nardo fuit caussa scribendi , qui quamuis LMelliflui cognomentum uerit consecutus nam ex istius ore meste dulcior sta bat oratio ) nihilominus tam acriter suorum caussam agis tam libere in Cluniaeensium collapsam disciplinam inuehritur , ut vim eius dicendi, si modo scriίeret, teneros isos

et bi isiorum causa non agitur , modestae alumnos minime la-ruros non dubitem.

Dd h c ego non dissimulauerim, rem esse longe dis illi- X L I Imam, nihil umquam contentionis viros inter etiam religis- c tr etiam

sos exoriri, quamuis ad ipsius Dei gloriam omnia se referre ' I putent fallimur enim iudicio plerumque, aut etiam paululum ab is muri tranfures abripimur. Eadem mihi moluntatum hominum ac linearum,quae a circulo ad centrum cadunt,ratio esse videtur; Etenim quamuis verisimum istadsit , si exactissime ad regulam ducantur ad medium illud nulla vicinarum ostensione lineas omnes peruenire, atque in eo veluti quiescere ; nihilo tamen minus sue Regulae vitio inue trementis vibrantisque di aeterae imbecillitate, crispisulcaecum evadant, incurrere in se inuicem , ct collidi eas es necesse , sed non ideo multum aberrant, is lentius qui em, hil tamen feruntur ad centrum. Vna, quae huiusmodisit, vicinas atque a lateribus incedentes intersecat, de quibus profecto nemo conqueritur, si illius aberrationi non cedunt.

33쪽

Lectorj Candido.

v r 111 D igitur finem pro 'di faciam ,isiud mihi magni se am-

ω sis bais tissimi Iurisconsultorum antisitis Baldi merissimum dictum iso. vehementer admodum probatur, licere nimirum defensionis caussa ad aemulationem fabricare: H, O N ENIM AGIT Cons. I83. PERPERAM, I FACIT AD DE FENSIONEM.

INDEX

34쪽

INDEX INEPTI A R V M

quae in prima huius

OPERIS PAETE , C O TUTINENTUR.

AD CONSTANTINUM CAIETANUM,

& ad Lectorem Candidum, Prolusio.

Neptia I. De Ignatis nomine . fol. . Ineptja II. De Ignat' Patria. TIneptia III. De Ignatio AG iseris

Benedictinis Asonachis, atque in illorum ceterise proficiente,acprima vota nun- cupante, ου Professionem emittente. is

Ineptia IV. De Albanetana Ignati, insitutione. z.

Ineptia V. De motis simplicibur. 63

Ineptia VI. Puerorum scholis , expeditionibusique Euangelicis. IOΣIneptia VII. Ignatium Donatum Ben

disinum fuisse , illorumque habitum g salsi. IIo Ineptia VIII. Exercitia Spiritualia compila io Cisieri' libesio, cui Exercitatoris titu-luae es, ab Ignatio fuisse consarcinata. 33x

35쪽

SECUNDAE PARTIS

emalignitates. Alignitas in Ignatium. I 'Malignitas in Franciscum Xaue

Malignitas in Ioannem Eusebium Nier bergensem. I96 Malignitas in Iulium Nigronum. 2O9Malignitas in Petrum Ribadenetram, δί Ni

colaum Ortandinum. 2II Malignitas in Societatem Iesu uniuersam.ΣI6

qua his accesserunt .

Acta Archiepiscopalia die G.Maij i626. 163 EPISTOLAT Pistola Theophyli Raynaudi ad Ioannem

Epistola Alphonsi Gilioli Nuncij Apostolici

apud Magnum Etruriae Ducem , ad Mutium Vitelleschum Societatis Iesu Praep

36쪽

situm Generalem.

Epistola Philippi Arrighetti ad AleXandrum

Vrsinum Cardinalem. Lettera di Monsignor Gilioli Nuntio di S. Santita, sciitta at Reuerendissimo PadreMutio Vitelleschi Generale delia Compagnia di Giesu. I 6oLcttera det Signore Filippo Arrighetti ai Signor Cardinale Orsino. 18

Zachariae Pasqualigi de quinto simplici voto Professorum Societatis Iesu, Decisionibus suis C CLXXIX. & C C L X X X. disputantis Sententia , ut summorum Pontificum decretis contraria, sancto Ignatio iniuria , & summis Theologis aduersa, dc nulla auctoritate, leuibusque rationibus subnixa, eaque propter aberrans reij-

TESTIMONIA. TZstimonium Emmanuelis Pacieci O

dinis S. Augustin i. Io6 Testimonium Emmanuelis Lima: Societatis

Iesu. . IOZ

37쪽

Testimonium Pantaleonis Roderici Pacechi.

Testimonium Ioannis Baptistae Vanner So

cietatis Iesu. ILLTestimonium Francisci Semini 17o Testimonium Aloisij Bardi Societ. 1esu. 17 Testimonium Laurentij Incuriae. aTTTestimonium Patris Petri Alfaroli. 179MVTIVS VITELLESCVS Societatis Iesu Praepositus Generalis. Vm opusculum P. Ioannis Rho nostrae Societatis Sa cerdotis, inscriptum Achates contra Pseud Consa lini Caetani libelgum, de religiosa S. I aty, seu Enneconis mira dre. tres eiusdem Societatis Theologi recognouerint, ac in lucem edi posse probauerint, facultarc m concedimus, ut typis mandetur si ita ijs, ad quos pertinet videbitur. Datum Romae a I. Mariij. I 6 3. MVTIVS VITELLESCUS. Imprimatur sec. &c. Petrus Ioannes Abbas Lantes V. G. Pisarum.

IT supra scriptum opusculum Ad R. P. Ioannis V Rhd Societatis Iesu Concionatoris P. huius Ecclesiae Pisarum a nobis reuisum Imprimatur , licentiam concedimus. In fidem &c. Dat. Pisis in aedibus S. Otaficij, Die 3. Aprilis. I 6 3. F. BERNAR DINVS MANYONIVS CAESENAS Inquisitor Generasis Domin, Pisani

PARS

38쪽

PARS PRIMA

DE INEPTIIS LIBELLIPSEVDO- CONSTANTINIANI.

Ξ quis ineptiarum nomen plerisque , quibus infelices c nartas male perdidit Pseudo-Constantinus , per calumniam a me impingi, tui nominis praeiudicio praeoccupatus, arbitretur, Constantine; duo sunt, quae Lectorem Jn ipso disputationis liminei te doceri, oppido velim. Primum hoc est, me nihil huius db

rum nomen

ab hac causse.

ctia perium nis vel ie , quae in Benedictini nominis decus, A; Ommr: citramuis enim luculentius

atque amplitudinem dicuntur; quamuis enim luculentius multo ea dici debuerint, & ab homine sanioris mentis in medium si essent allata , multo gratiora futura tu ille non ignorem; nihilominus ut aurum primae notae , rude licidit, atque infectum , ego quidem suspicio ; atque hanc ipsam causam plumbum iners, ct quisquilias vanitatis, atque ineptiarum ab illis separanda csse contendo. Alterum illuclest, me quum homine hunc ineptu dico, cum ipto Romanae eloquentiae patre Latine loqui, uem enim nos ait Tul- lius ineptum τοcamus, is mihi videtur ob hoc nomen habere

ductum, quod non sis aptus, idque insermonis no ri consuetudine praeclare patet; Nam qui aut tempus quid postulet, A non

II. Ineptia vox quam latὸ pertinet ex

39쪽

conuenit.

L De Ineptiis, oe Malignitate

videt, aut plura loquitur, aut se ostentat ; aut eorum, quia b cum es, aut dignitatis, aut commodi rationem non habet, aut denique in aliquo genere, aut inconcinnus , aut multi Ne i , is ineptus dicitur ' Quorum quum plurima , imo omnia in hominem istum cadant, nullo alio nomine, si Lati-nE loqui vellem, congruentius potui appellare. III. Et iane qui post centum prope annos rerum gestarum

his tu co- fidem tot monumentis validam,atque confirmatam in du- anni lib. bium vocare non dubitauerit, idque vanissimis coniecturis facere conatus sit: qui de Benedictinorum antiqua in tradendis disciplinis celebritate, deque illorum in Euangelij praedicatione acerrimo studio quod nemo cruditorum non laudat, ac suspicit in tam multa extra caussam scripserit ; qui tibi praeclarum Benedicti ni vindicis nomen petinanem ostentationem usurpaverit, quum illo vindice illustrissima ,& clarissima Benedicti soboles non egeat, quς viris ab eruditione , atque sapientia praeclaris , eam, si resserat, demandare possit prouinciam ; qui Ignati j Societatisque I si s v vnioersae, atque grauit simorum Historicorum, dignitatem, commoda,fidem,somniorum suorum tuendorum caussa sius deque habuerit 3 qui nec Latine satis, & inconcinne admodum nugas in libellum confarserit, ego sane si ineptum vocavero, conuitium me illi secisse non puto. Quod si longe breuior huius nominis placeat notio ,' qua ineptum eum dici Donatus docet, qui a quouis repre-isa u. o, hendi potest: ea est scribentis vanitas, ea inconcinnitas, ut neminem qui bonas horas male perdere legendo velit, futurum mihi exploratissimum sit, qui opinationum leuitatem, & plusquam anilium fabularum imprudentiam ne dicam , an impudentiam 3 & rationum futilitatem , & in ledicendi, obtrectandique libidinem oppido impotentem. iure quam Optimo non reprehendat. Quod quam vere praefari non dubitauerim ut intelligatur , age Ordiamur , Constantine. IV.

INEPTIA

40쪽

Libi si, Pseudo-Constantiniani. 3INEPTIA PRIMA.

De Ignalij nomine.

EM i NisTi opinor, Constantine, nullum hominum genus magis his , qui sapienter philosophari volunt, odiosum , nullum ridiculum magis esse illis, qui interioris sapientiae parum intelligentes , ut aliquid in Republica literaria satagere videantur, de rerum nominibus4ites serunt , atque ut est in prouerbio procellas in simpulo excitant, quibus una illorum fama, quippequae nullo solidioris iudicij clauo moderante instabilis, mergi queat. Quam igitur prudentiae tua: plagam intulit Pseudo-Constantinus iste, quum te de Ignatii nomine odiosissimum disputatorem inducit 3 Cuius enim prudentiae sit, viri sanctissimi nomen post exactum seculum, tot publicis monumentis consignatum, atque totius orbis terrarum consensu exceptum , ipsaque religionum augustissimarum sanctitate venerandum, falsitatis arcesscre, atque in Enne conem recudere 3 Sed quid ego exteriora ista commemoro3 Quod sanctissimi viri chirographum, quae epistola & plures adhuc supersunt, quas& Deus magnis miris illustrauit, & de mones norrent sancti Patris manu scripta unquam visa est , quae Enneconis , & non Ignatii nomine , aut i altem Inigi consignata non sit 3 Tune , Constantine , adeo imprudenter ageres, Ut quae hominum, atque ipsius Dei calculo sunt comprobata, leuissimis, atque evanidis de caussis, incraque lubentia in dubium reuocares Z Non credam. Quae enim homini tandem Ignati j in En neconem transformandi caussa suit 3 Qua leuiorem, ac Maniorem ne ipsa quidem vanitas potuit excogitare Nam si ex eo aliquam

Benedictini nominis gloriae accessionem fieri posse credidit , iudici j sui imbecillitatem plane prodidit. Audio equidem ab hoc homine, Abbatem olim sanctissimum in Gui- pus coa suisse, qui Enneco diceretur, plurimosque in eo tractu, venerationis ergo, Emecones appellari. Quod si A a verum

I. Odiosa , in inepta est quaestio se

I uidentia de unati Inomine di

putantia, ac

I 'uia olim Abbas fuit,

SEARCH

MENU NAVIGATION