뜻

1. a loud complaint, concerted wailing, lamentation bewailing

참고

예문

• sin autem, quod circumventis in solitudine natura ipsa subicit, ut hominum quos numquam viderint fidem tamen implorent, mihi quoque ferrum in me strictum cernenti vocem mittere licet, per te patriumque nomen, quod utri nostrum sanctius sit iam pridem sentis, ita me audias precor, tamquam si voce et comploratione nocturna excitus mihi quiritanti intervenisses, Demetrium cum armatis nocte intempesta in vestibulo meo deprehendisses. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XL 103:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 103:1)

• tum demum palam factum est comploratione in regia orta. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber I 427:3)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 427:3)

• At cum in simili causa aput M. Tullium cives Romani, innocentes viri, contra ius contraque leges virgis caeduntur aut supplicio extremo necantur, quae ibi tunc miseratio' quae comploratio! (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Decimus, III 8:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 8:1)

• Complorationem deinde tam acerbae rei et odium in Verrem detestationemque aput civis Romanos inpense atque acriter atque inflammanter facit, cum haec dicit: (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Decimus, III 14:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 14:1)

• inter simul complorationem feminarum puerorumque, simul nefandam caedem, milites transgressi murum oppidum intrarunt. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XLI 126:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 126:1)