뜻

1. a loud complaint, concerted wailing, lamentation bewailing

참고

예문

• Complorationem deinde tam acerbae rei et odium in Verrem detestationemque aput civis Romanos inpense atque acriter atque inflammanter facit, cum haec dicit: (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Decimus, III 14:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 14:1)

• inter simul complorationem feminarum puerorumque, simul nefandam caedem, milites transgressi murum oppidum intrarunt. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XLI 126:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 126:1)

• Audito tantae multitudinis casu in Jerusalem, rex et universi viri et feminae civitatis in nimiam lamentationem et complorationem versi sunt, eo quod tam amara morte tot millia confratrum suorum non solum undis, sed et armis gentilium exstincti sunt. (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 36:6)

  (, , 36:6)

• Cives autem Rohas, qui et ipsi Christiani, casum et interitum suorum audientes, et tam magnifici principis abductionem, in lamenta et complorationem sunt versi, sed ad protegendum universos milites Christianos plurimum consolati sunt. (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 82:2)

  (, , 82:2)

• At cum in simili causa aput M. Tullium cives Romani, innocentes viri, contra ius contraque leges virgis caeduntur aut supplicio extremo necantur, quae ibi tunc miseratio' quae comploratio! (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Decimus, III 8:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 8:1)