뜻

1. 파괴, 파멸

1. destruction

예문

• numquam enim ad conciliationem mittitur, sicut Mercurius, sed ad disturbationem. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM NONVM COMMENTARIVS., commline 2 2:2)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 2:2)

• Sed utilitatis specie in re publica saepissime peccatur, ut in Corinthi disturbatione nostri; (M. Tullius Cicero, De Officiis, LIBER TERTIUS 57:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, 57:1)

• » Injuriæ namque et contumeliætam pessimæ sunt, ut non solum cuilibet noceant, sed et etiam civitatibuset regnis, quæ propterea disturbationes et mutationes patiuntur. (ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 45:16)

  (, 45:16)

• Protinus in hac repentina peregrinorum disturbatione et occisione, quidam, Lambertus nomine, velocitate [0396D] equi elapsus, ad Petrum pervenit: (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 22:4)

  (, , 22:4)