뜻

1. 통치자, 왕자, 왕, 군

1. a ruler, prince, petty monarch

예문

• erat eo tempore Thuys dynastes Paphlagoniae, antiquo genere, ortus a Pylaemene illo, quem Homerus Troico bello a Patroclo interfectum ait. (Cornelius Tacitus, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, chapter 2 2:1)

  (코르넬리우스 타키투스, , , 2장 2:1)

• magnam imperatam Asiae, Syriae regibusque omnibus et dynastis et tetrarchis et liberis Achaiae populis pecuniam exegerat, magnam societates earum provinciarum, quas ipse obtinebat, sibi numerare coegerat. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 3:2)

  (카이사르, 내란기, 3권 3:2)

• reges, tyrannos, dynastas provinciae finitimos, qui omnes ad eum concurrerant, receptos in fidem condicionibus impositis provinciae tuendae ac defendendae dimittit et sibi et populo Romano amicissimos. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 65:6)

  (카이사르, 알렉산드리아 전기 65:6)

• atque in hoc illud inprimis fuit admirabile, cum maxima munera ei ab regibus ac dynastis civitatibusque conferrentur, quod nihil umquam domum suam contulit, nihil de victu, nihil de vestitu Laconum mutavit. (Cornelius Tacitus, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, chapter 7 3:1)

  (코르넬리우스 타키투스, , , 7장 3:1)

• ac ne Augusti quidem nomen, quanquam hereditarium, nullis nisi ad reges ac dynastas epistulis addidit. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Tiberius, chapter 26 2:3)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 26장 2:3)