뜻

1. a reproaching, upbraiding

예문

• nec Suillius questu aut exprobratione abstinebat, praeter ferociam animi extrema senecta liber et Senecam increpans infensum amicis Claudii, sub quo iustissimum exilium pertulisset. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIII, chapter 42 42:4)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 42장 42:4)

• και` συ` γέρων εἶ και` μωρόσ. equitem quidem Romanum obscaenitatis in feminas reum, sed falso et ab impotentibus inimicis conficto crimine, satis constat, cum scorta meritoria citari aduersus se et audiri pro testimonio uideret, graphium et libellos, quos tenebat in manu, ita cum magna stultitiae et saeuitiae exprobratione iecisse in faciem eius, ut genam non leuiter perstrinxerit. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Claudius, chapter 15 4:2)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 15장 4:2)

• alii 'bone rex' exprobratione accipiunt, ut quidam volunt se bonum dici. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 344 259:4)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 259:4)

• Constat et alii linteum in somnis ostensum eius diei nocte, qua tragoedum audierat, cum exprobratione nominato tragoedo nec ultra quintum diem eam mulierem in saeculo fuisse. (Tertullian, De Spectaculis, chapter 26 1:8)

  (테르툴리아누스, , 26장 1:8)

• admonitio taedium facit, exprobratio odium. (Seneca, De Beneficiis, Liber II 45:8)

  (세네카, 행복론, 45:8)