뜻

1. 비웃는 사람, 조소하는 사람, 흉내내는 사람

1. a derider, mocker, scoffer

참고

예문

• veniant igitur isti inrisores huius orationis ac sententiae, et iam vel ipsi iudicent, utrum se horum alicuius, qui marmoreis tectis ebore et auro fulgentibus, qui signis, qui tabulis, qui caelato auro et argento, qui Corinthiis operibus abundant, an C. Fabricii, qui nihil habuit eorum, nihil habere voluit, similis malint? (M. Tullius Cicero, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon I, chapter 3 1:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , , 3장 1:1)

• Ne credas laudatoribus tuis, immo inrisoribus aurem ne libenter adcommodes, qui cum te adulationibus foverint et quodam modo inpotem mentis effecerint, si subito respexeris, aut ciconiarum deprehendas post te colla curvari aut manu auriculas agitari asini aut aestuantem canis protendi linguam. (Jerome, Saint, Epistulae. Selections., Ad Rusticum Monachum 18:3)

  (히에로니무스, 편지들, 18:3)