뜻

1. 비웃는 사람, 조소하는 사람, 흉내내는 사람

1. mocker, derider, scoffer

예문

• Dicebam tibi venturos, irrisor, amores, nec tibi perpetuo libera verba fore: (Sextus Propertius, Elegies, book 1, poem 9 10:1)

  (섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, 10:1)

• Et alius dixit, "Cum irrisore consortium non habeas: (ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 26:17)

  (, , 26:17)

• Nam ut idem ait, "Qui corripit irrisorem, ipse sibiiniuriam facit; (ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 120:42)

  (, , 120:42)

• Unde eciam Salomon dixit, "Eice irrisorem,et eicietur cum eo iniuria, cessabuntque cause et contumelie." (ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 14:16)

  (, , 14:16)

• Requiras, ne cum irrisore loquaris. (ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 64:2)

  (, 64:2)