뜻

1. 전염병, 역병, 유해물, 불행, 해충, 병

1. a plague, pestilence, infection A spreading evil, calamity a plague, pest

예문

• Potes et ad necessitates tuas, quale voluisti, habere solacium et aliqua ex parte publica carere infamia, quamquam cavenda sit macula, quae nullo nitro secundum Hieremiam, nulla fullonum herba lui potest. (Jerome, Saint, Epistulae. Selections., An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 9:5)

  (히에로니무스, 편지들, 9:5)

• nec vero me fugit quam sit acerbum parentum scelera filiorum poenis lui; (M. Tullius Cicero, Letters to and from Brutus, LIBER PRIMVS, letter 12 2:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스와 주고 받은 편지들, , 2:1)

• Sed in civitate, ubi sparsorum per vias cadaverum multitude humandi officia superaret, pestilentia tot malis accessit, verminantium corporum lue tabifica, vaporatis aestibus varioque plebis languore nutrita, quae genera morborum unde oriri solent breviter explicabo. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, LIBER XIX, chapter 4 1:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 1:1)

• Et prima species luis pandemus appellatur, quae efficit in aridioribus locis agentes, caloribus crebris interpellari, secunda epidemus, quae tempore ingruens, acies hebetat luminum, et concitat periculosos umores, tertia loemodes, quae itidem temporaria est, sed volucri velocitate letabilis. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, LIBER XIX, chapter 4 7:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 7:1)

• Quae lues oriens a profundo quodam puteo, cum os eius excesserit, si in latum ante quam sublimius vagaretur, terras circumsitas inhabitabiles acerbitate fecisset. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIII, chapter 6 17:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 17:2)

유의어 사전

1. Lues (from λοιμός) denotes epidemic disease, as proceeding from an impure morbid matter; contagium (from contingere? or κατατήκειν?) as contagious; pestilentia, as a disease reigning in the land, and especially as a pestilence. Sall. Cat. 10. Post ubi contagia quasi pestilentia invasit. Plin. H. N. xxiii. 28. Laurus folia pestilentiæ contagia prohibent. Lucan. vi. 86. Fluidæ contagia pestis. 2. Pestis is used for pestilence itself only by the poets; otherwise it denotes, like exitium and pernicies (from necare), that which destroys in general, without reference to disease; but pestis is, according to rule, used as a concrete, exitium and pernicies as abstract terms. Sen. N. Q. iii. pr. Philippi aut Alexandri . . . . qui exitio gentium clari non minores fuere pestes mortalium quam inundatio. 3. Pernicies has an active meaning, and denotes the destruction of a living being by murder; whereas exitium has a passive meaning, and denotes the destruction even of lifeless objects by annihilation; lastly, interitus has, like exitus, a neutral meaning, the destruction of living or lifeless objects by decay. Tac. Ann. xiv. 65. Poppæa non nisi in perniciem uxoris nupta; postremo crimen omni exitio gravius: and ii. 68. Cic. Cat. iv. 3. Cum de pernicie populi Romani, exitio hujus urbis cogitarit. Rull. ii. 4, 10. Extremi exitiorum exitus. 4. Exitium is a violent, exitus a natural end. Cic. Rull. ii. 4, 10. Qui civitatum afflictarum perditis jam rebus extremi exitiorum solent esse exitus, is, as it were, the last breath of a state that is being destroyed; like Verr. v. 6, 12 Exitus exitiales. (ii. 62. iii. 176.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein