라틴어-한국어 사전 검색

luis

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (luēs의 단수 속격형) 전염병의

    형태분석: lu(어간) + is(어미)

luēs

3변화 i어간 변화 명사; 자동번역 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: luēs, luis

어원: 1 LV-

  1. 전염병, 역병, 유해물, 불행, 해충, 병
  1. a plague, pestilence, infection A spreading evil, calamity a plague, pest

격변화 정보

3변화 i어간 변화
단수 복수
주격 luēs

전염병이

luēs

전염병들이

속격 luis

전염병의

luium

전염병들의

여격 luī

전염병에게

luibus

전염병들에게

대격 luem

전염병을

luēs

전염병들을

탈격 lue

전염병으로

luibus

전염병들로

호격 luēs

전염병아

luēs

전염병들아

예문

  • Et prima species luis pandemus appellatur, quae efficit in aridioribus locis agentes, caloribus crebris interpellari, secunda epidemus, quae tempore ingruens, acies hebetat luminum, et concitat periculosos umores, tertia loemodes, quae itidem temporaria est, sed volucri velocitate letabilis. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, LIBER XIX, chapter 4 7:1)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 7:1)

  • Quem ibi morantem securius, praefectus praetorio Maximinus reversum ad otium spernens, ut solebat dirae luis ritu grassari per omnia, laedere modis quibus poterat affectabat: (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXX, chapter 2 11:1)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 2장 11:1)

  • magna luis id est magnum scelus. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Georgics of Vergil, book 4, commline 453 283:1)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , 4권, 283:1)

  • magna luis commissa tibi id est magnorum scelerum est ista persolutio. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Georgics of Vergil, book 4, commline 453 283:3)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , 4권, 283:3)

  • ast ubi se furiata luis excitat in famulos Domini Christicolasque cruenta iubet tura cremare, iecur pecudis mortiferis adolere deis, infremuit sacer Eulaliae spiritus, ingeniique ferox turbida frangere bella parat, et rude pectus anhela Deo femina provocat arma virum. (Prudentius, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Eulaliae Beatissimae Martyris. 3:7)

    (프루덴티우스, , 3:7)

유의어 사전

1. Lues (from λοιμός) denotes epidemic disease, as proceeding from an impure morbid matter; contagium (from contingere? or κατατήκειν?) as contagious; pestilentia, as a disease reigning in the land, and especially as a pestilence. Sall. Cat. 10. Post ubi contagia quasi pestilentia invasit. Plin. H. N. xxiii. 28. Laurus folia pestilentiæ contagia prohibent. Lucan. vi. 86. Fluidæ contagia pestis. 2. Pestis is used for pestilence itself only by the poets; otherwise it denotes, like exitium and pernicies (from necare), that which destroys in general, without reference to disease; but pestis is, according to rule, used as a concrete, exitium and pernicies as abstract terms. Sen. N. Q. iii. pr. Philippi aut Alexandri . . . . qui exitio gentium clari non minores fuere pestes mortalium quam inundatio. 3. Pernicies has an active meaning, and denotes the destruction of a living being by murder; whereas exitium has a passive meaning, and denotes the destruction even of lifeless objects by annihilation; lastly, interitus has, like exitus, a neutral meaning, the destruction of living or lifeless objects by decay. Tac. Ann. xiv. 65. Poppæa non nisi in perniciem uxoris nupta; postremo crimen omni exitio gravius: and ii. 68. Cic. Cat. iv. 3. Cum de pernicie populi Romani, exitio hujus urbis cogitarit. Rull. ii. 4, 10. Extremi exitiorum exitus. 4. Exitium is a violent, exitus a natural end. Cic. Rull. ii. 4, 10. Qui civitatum afflictarum perditis jam rebus extremi exitiorum solent esse exitus, is, as it were, the last breath of a state that is being destroyed; like Verr. v. 6, 12 Exitus exitiales. (ii. 62. iii. 176.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION