뜻

1. 갑자기, 순식간에, 즉시

1. suddenly, unexpectedly

예문

• Hic repentino adventu naves onerarias quasdam nactus incendit et unam frumento onustam abduxit magnumque nostris terrorem iniecit et noctu militibus ac sagittariis in terram expositis praesidium equitum deiecit et adeo loci opportunitate profecit, uti ad Pompeium litteras mitteret, naves reliquas, si vellet, subduci et refici iuberet: (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 23:2)

  (카이사르, 내란기, 3권 23:2)

• Patris patriae cognomen uniuersi repentino maximoque consensu detulerunt ei: (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Augustus, chapter 58 1:1)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 58장 1:1)

• deinde, ut pedes Romanus repentino per turmas suas viam dantes intercursu stabilem aciem fecit absterruitque effuse invehentem sese hostem, primo barbari segnius permittere equos, dein stare ac prope turbari novo genere pugnae, postremo non pediti solum cedere, sed ne equitem quidem sustinere peditis praesidio audentem. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXX 140:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 140:1)

• " Quo audito repentino coepit eam rogare sermone, ut ei puella narraret ob quam causam ipse veniret, et sic postea crederet quod puella dicebat. (Andreas Capellanus, DE AMORE, LIBER SECUNDUS, Capitulum VIII: De regulis amoris 1:6)

  (안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 8장: 사랑의 규칙들 1:6)

• Hanc omni virtute instans, oppugnat repentino assultu, expugnatam flamma et igne humi cogit procumbere, viginti ex militibus, quos in ea reperit, ejus jussu [0520B] excaecatis in retributionem et vindictam superbiae et injuriarum quas Pancratius sibi Christique pauperibus inferre praesumpsit. (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER V 28:5)

  (, , 28:5)