뜻

1. 기수, 주창자, 깃발을 나르는 사람

1. a standard-bearer, ensign the oldest class of veterans

예문

• "Tunc itaque sublimis ille vexillariis noster Lamachus spectatae virtutis suae fiducia, qua clavi immittendae foramen patebat sensim immissa manu, claustrum evellere gestiebat:" (Apuleius, Metamorphoses, book 4 9:11)

  (아풀레이우스, 변신, 4권 9:11)

• At in Chaucis coeptavere seditionem praesidium agitantes vexillarii discordium legionum et praesenti duorum militum supplicio paulum repressi sunt. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER I, chapter 38 38:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 38장 38:1)

• Iam Suetonio quarta decima legio cum vexillariis vicesimanis et proximis auxiliares, decem ferme milia armatorum erant, cum omittere cunctationem et congredi acie parat. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIV, chapter 34 34:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 34장 34:1)

• Certum erat Spurinnae (is enim Placentiam optinebat) necdum venisse Caecinam et, si propinquaret, coercere intra munimenta militem nec tris praetorias cohortis et mille vexillarios cum paucis equitibus veterano exercitui obicere: (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER II, chapter 18 18:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 18장 18:1)

• sed legio sexta et tredecim vexillariorum milia ingenti agmine sequebantur. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER II, chapter 83 83:2)

  (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 83장 83:2)