뜻

1. 기수, 주창자, 깃발을 나르는 사람

1. a standard-bearer, ensign the oldest class of veterans

예문

• Certum erat Spurinnae (is enim Placentiam optinebat) necdum venisse Caecinam et, si propinquaret, coercere intra munimenta militem nec tris praetorias cohortis et mille vexillarios cum paucis equitibus veterano exercitui obicere: (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER II, chapter 18 18:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 18장 18:1)

• inferre vexillarios iussit signa. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXV 51:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 51:1)

• Antonio vexillarios e cohortibus et partem equitum ad invadendam Italiam rapienti comes fuit Arrius Varus, strenuus bello, quam gloriam et dux Corbulo et prosperae in Armenia res addiderant. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER III, chapter 6 6:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 6장 6:1)

• Advertit ea res Vespasiani animum ut vexillarios e legionibus ducemque Virdium Geminum spectatae militiae deligeret. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER III, chapter 48 48:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 48장 48:1)

• Et a Lambitha per prata profectus est (pontem transiens) ad turrim Londinensem, ubi die sequenti duodecem eques vexillarios (quos vocant banarettos) creavit. (FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 15:2)

  (, , 15:2)