뜻

1. 기수, 주창자, 깃발을 나르는 사람

1. a standard-bearer, ensign the oldest class of veterans

예문

• eo postremo ardoris provectus est ut vexillarium fugientem hasta transverberaret; (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER III, chapter 17 17:3)

  (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 17장 17:3)

• sexagenos milites, duos centuriones, vexillarium unum habebat vexillum; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber VIII 108:2)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 108:2)

• "Tunc itaque sublimis ille vexillariis noster Lamachus spectatae virtutis suae fiducia, qua clavi immittendae foramen patebat sensim immissa manu, claustrum evellere gestiebat:" (Apuleius, Metamorphoses, book 4 9:11)

  (아풀레이우스, 변신, 4권 9:11)

• At in Chaucis coeptavere seditionem praesidium agitantes vexillarii discordium legionum et praesenti duorum militum supplicio paulum repressi sunt. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER I, chapter 38 38:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 38장 38:1)

• Iam Suetonio quarta decima legio cum vexillariis vicesimanis et proximis auxiliares, decem ferme milia armatorum erant, cum omittere cunctationem et congredi acie parat. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIV, chapter 34 34:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 34장 34:1)