장음표시 사용
11쪽
Corollarium II. Amor beatificus est perfecte vota Corollarium III. Ratio voluntarii non convenit, univoce hominibus & brutis ue sed tantum
Corollarium IV. Remoto omni actu. voluntatis, . c l l lira non potest este voluntaria , etiam ρ' vertente ratione,& urgente praecepto. 287 Corolla=ium V. Ut omissio sit indirecta voluntaria, non solum physice, sed etiam moraliter, non requiritur praeceptum. 29I Coγοlla=ἰum VI. Effectus tamen Ormisionem voluntariam consequens indirecte , vel conco- .mitans nullatenus est voluntarius , si non sit.yrcrceptum, vel obligatio impediendi illum effectum. 297 6 ollarium VII. Quatuor sunt causae involuntarii, violentia o metus , concuplicentia ignorantia: aliter tamen, & aliter. 3Oo Corollarium VIII. Voluntas non potest cogi in productione actuum elicitorum. 3C Corollarium IX. Voluntas potest cogi in actibus
imperatis aliarum facultatum. io i L. ibid. A .
corollarium X Ea quae fiunt ex ciso metu , sunt voluntaria simpliciter , dc involuntaria se- cundum quid. 3oό o Corollarium XI. In Eomine agente ex lolo me iatu concurrunt quatuQr actus. io
.. latentio finis. 32I Consilium de mediis . 324.
12쪽
consensus approbans media. 3: Electio mediorum. . 334 REFLExlo. 33 SPECvL. III. Prosequutio ejusdem materiet, equutio finis, seu fruitio. 3 9 REFLEx Io. 3S CAPvTII. De moralitate. ae uim human6
SP a C V L . I.' Morilitas superaddi: actui libero subjectibnem ejus ad tegulas morum. 318
S EC ' L . II. Indifferentia est Vera species actus moralis 363 REFLEx Io. 37IS P a C v L. III. Omnis' amis deliberatus , quan- tuinvis ex obiecto indifferens, in individuo semper ivel bonus, vel malus est ex fine, vel
SP a C v L. I. Tria sunt principia bonitatis , ob - E jectum . uetunstantiae, & finis: unde multi- . plex in actum honestas derivatur. . 39 Corollaria , & eorum qui superstant actuum
13쪽
Iorollaria quae observentur dignissima. 4os fi ETLEx Io. . Ad SPECVL. II. Actus exterior nullam intrinsecam h nia Mein affini interiori sincero Sc emcaci superaddit. Commendatio vitae interioris. 627 REFLEXIo. 43'SPE cu L. III. THplex est regula bonae operationis , lex aeterna , ratio , & divina voluntas cognita vel per Praeceptum, vel per inspira tionem. 4 O
C A P v τ II De malitia actus moralis. 46O SPE CYA. Ic sententia amrmans constitutivari .e formale mali moralis esse quid positivum,proponitur, & judicio Lectoris permittitas.' 63 REFLEXIo. SP SCUL. II. Formale: malitiae actus moralis, seu peccati essentialiter in privatione debitae rectitudinis consistit. . Confutantur positive objectiones. 49ο
SP v L. III. . Idem actus. moral7s respectit di-: versorum bonus simul& malus esse potest; ερ saepe sunt mala mixta bonis , sent bona mixta malis. . Si v ETLEx Io. 138
De novellρ probabilitatis cre, merito. 81 2
14쪽
Dacu L. L Definitio, divisio , & obligalis conscientiae praemittuntur. 1 RQuaeres primo, quid sit conscientῖa . s 'Quaeres secundo , quotuplex sit conscientiarso sQuaeres tertio , an & quomodo conscientia erronea liget, vel excuset i sJs Quaeres quarto , quaenam , & cujus rei ignorantia excuset vel accuseti voluntat , juxta conscientiae errantis dirimen operantem Quaeres quinto , an requiratur semper praevium conscientiae dictamen de malitia operis , ut contra jus naturale libere facta sint peccata:
de an dari possit ignorantia invincibilis eju modi iurisi i s73 Peccata cepe quidem, sed non semper. praecedit
: i malitiae cogitatio. soa REFLEXIO.
SPECVL. II Probabilismum , seu sentensian . revera falsam dc aeternae legi adversam , non rii esse tutam agendi regulam , praesertim in concursu probabilioris , omni genere autho.
FLEXIO , 8c apostroebe ad Probabilistas.
SPECVL. III. Prosequutio eiusdem materiei ab is aut horitate Summorum Pontificum ac Con- ciliorum, & ab Ecclesiae Catholicae conspi-
REFLxx Ios& apostrophe ad Probabilistas. 689 CAPπτ II. Sancti Thomae Inconcussa authoritate Theologorum suffragiis, & omnigenarum rationum momentis Probabilismus
15쪽
SPE C x L. I. Sancti Thomae testii noniis tae clarioribus Probabilissinus exploditur : con nau- . nis veterum Theologorum lenius proponial
Solidae Tlaomistarum vindictae. IIS REFLEx Io & apostrophe ad Semi-Thomistas. 73J . SPE cu L. II. Omni rationum genere , tum a priori, tum a posteri ori. Probabilisnus ever- inur. . . I I .Ratio a posteriori. ' Consulantur res ponsiones Trobabilistarum , dc
Solvuntur objectiones Patris REodii. 849 REFLExio & monita ad Consessarios. 8ae SPEc a...III. Varia scrupulosis remedia palan
16쪽
I ad locum unde exeunt flum narevertuntur , si rebus omnibus insitus est centri amor , ad Deum tendat creatura rati natis necesse
est , ut postquam ab eo primo principio egressa est, in ipso ultimo fine con quiescad. Hic est unicus Christianae disciplinae, quam aggredimur,scopus; quae ideo tota qua ta est, in actibus humanis dirigendis versatur, ut ad finem humanae vitae , Deum scilicet charitate diI 'ctum, & visione beata tandem possidendum, indisi talis ab ipsomet semitis tutissime dc juxt1
felicissime manuducat. Hinc ultro sese offert Ethicae, Religionisque Christianae supra alias sectas dignitas 3c emi nentia ; istae enim intra hominem sistentes , solius naturalis rationis innumeris obnoxiae erroribus,praeeunte lumine regebantur: & quia te minum ignorabant, saepius cespitabant in via, doctrinisque variis Sc peregrinis abducebantur: quia sicut in eodem prato bos berbona quaerit, cauis leporem , ciconia lacertum ἱ sic ex am Tom. III. A
17쪽
plissimo scientiaruna campo luis quique privatis praejudiciis , & studiorum affectibus aptas opinationes colligebant Philosophi, & in diversus
ibant sententias , non vero , sed tantum fucato colore vestitas ; nam teste Tertuli. lib. 2. de nat. Varietaw opinionum venit ex ignerantia veritatis.
At vero Religio Christiana lumine fidei illustra ta , ab ipsa veritate edocta, eiusque coelestis doctrinae pabulo nutrita offissam menti humanae caliginem dissipat, affectus purgat, Philosophorum offutias discutit, quia ex firmo & immoto veri finis intuitu de humanae vitae officiis , eorumque ramis & consectariis differit , summo m& aeternam legem puro cernit obtutu, atque ad praeceptum Domini lucidum illuminans oculos nominum componit actus. 'Verum quanuis finis ille nobis omnibus sui indiderit appetiitum, quia nos secit Dominus ad se, & inquietum est cor nostrum, donec in ipso requiescat ; quativis etiam finis illius m antissima veritas & justitia per se sit evidens , dc in ea tenebras comminisci, sit tenebras in Sole cogitare;Deus enim,ut ait Joannes,luX est & tenebrae In eo non sunt ullae: nihilominus veritatis circa
morum potissime prae copia dignoscendae diffitacultas innata, & per peccatum immensum aucta tanta est,ut in multarum rerum per se verissimarum notitia caliget; tam obliquata ratio , ut in contrarium errorem nonnunquam abeat; tam infirma,ut ex veritatis intuitu nullam in agendo
firmitatem , sed opinandi instabili tuem hauriat; tam offuscata concupis entiae nebulis,ut nullum ferme sit Christialiae Ethicae caput, quod non fuerit in dubium vocatum , vel contrarii erroris turpi apy robatione turri sirine reprobatum .Qui
18쪽
ergo inter tot superstites ex primi Peccati labe tenebras opus est facto, ne malum bonum ι bo-' num malum dicentes, a Propheta maledicamur Finis ultimus verus prae oculis semper habendus est, quia ut veridice dixit Augustinus: Minire novimus quid Deo placeat, quis ipse minus uotus egnobis. A quo si tantisper divertamus,sicut nullum est tam dirum nefas , quod non alicubi gentium innoxium habeatur, ita nulla erit tam ridicula de fide sententia, nulla tam laxa de moribuSopinio, cui situs non suffragetur patronus.
Sed quia finis ultimi l splenior aliis quam
aliis concessa,nulli tamen perfecte in hac vita patescit, ideo & tibi,& mihi timendum est, Lector, quid enim ea Veritatis voce terribilius, Mati. Is fit cacus cera ducatum praestet , ambo in fovesm cadunt : vel illa Isaiae Io. maledictione : in quitandunt leges iniquas , ct scribontes inlini iam scripserunt. Si enim quod absiti aeternae veritati, aut vero fini aliquid scribam adversirm similitudine veritatis indutum, & aliis laqueum, & milii ruinam parabo incautus , quia pejus est malam
legem condere,aut bene conditam depravare, qaam mala patrare : tunc enim non solum malci agentibus consentit commentator, sed & malo
facta corroborat, & ad facienda invitat. Tunci amabit peccator languores suos , & pro sanitatoe habebit quod aegrotare se nesciat.Nec propterea ille, vel ego excusabimur , quia ut bene digle Tertuli. de spectac. c.αO. Nusquam, O Nunicam excusatur quod Deus damnat s ut i ream nunquam licet, quod semper, , cibi a non licet. In aliis scientiis,salva fide, una quisque abundare in suo sensu facile potest, promptaque venia conceditur luxuriantibus Philosophorum inge-
19쪽
sive delirant, nihil nocent. At vero In Morali, totius vitae status disponitur ; unde eo majorem diligentiam necessie est adhiberi, quo periculo majori exponimur, si nesciamus,vel neglisamus quomodo nos oporteat vivere. In hac scientia nullus debet esse dissidio , nullus errori locus: omnes unum sentire oportet, quia si quid fuerit
Crratum, vita omnis eVertitur. Nullus k;e temeritati locus , inquit Lactantius lib. I3. cap. Iῖ. in
aeternum stultitia paena subeunda est , si aut persona inanis, aut opinio falsa deceterit. Ut ergo tui, meique lapsum,pie Lector, praecaveamus, antequam de ultimo fine vitae humanae in hoc quinto libro, nec non de humanae vitae officiis in sequentibus sermonem habeamus,
praelibanda est non perfunctoria dissertatio de Locis Theologicis, seu de puris secrae doctrinae fontibus, in qua etsi protrei gravitate satis stricte , tamen ad solidae doctrinae iacienda standa tamenta satis ample disputabimus. Absit enim a vero Theologo , absit a discipulo S. Thomae divinae voluntatis interpretis. Traditionis, & Patrum omnium echo; absit,inquam , ut doctrinae
Christianae, id est coelestis & divinat principia
dc normas hauriat ex quorumdam modernorUm
Iachinis , in quibus nulla pictas , nulla eruditio, nulla antiquitatis pervestigatio , nulla iii evol. vendis Patribus diligentia relucet, sed incondita volaticarum opinionum farrago obstrepit. Absit ut momentosissimum salutis negotium , quod est unum necessarium uni Dei gratiae innixum, corum prolubiis exponam , qui gemente Alexandro VII. & dolente unive so Cleri Gallicani
conventu , Christianae disciplinae leges dissipa-
20쪽
runt, & Evangelicam vivendi normam ha adulterarunt , ut novitiarum opinionum scientia
quavis ignorantia longe sit peior Absit ut justitiae esuriem & sitim, quae inter beatitudines a numerantur', neglactis Ecclesiae Catholicae Doctorum fontibus, turbidis neotericorum fluentis temperaturi impuras cisternas adeamus. Ab- sit demum , ut in nostris commentariis singulae de fine,& mediis decisiones recentiorum nominibus, locisque perstrepent, & gravissima Christianisini decreta in illorum authoritate, & ratiuncularum fuco induta fundentur. Potior semper, ut pax est, Scripturae, Traditionis & P
trum erit authoritas 3 verba eorum universae
nostrae clamabunt paginae ; semper, aut crebro veneranda Augustini, Gregorii, Aquitanis, aliorumque sanctorum nomina comparebunt, qui de Christianis institutis tam immaculate scrip serunt. Sed antequam videamus quid doceant, consideremus eos qui docent ; primus enim discendi ardor, nobilitas est magistri. Expendamus Scripturae , Patrum, caeterorumque Theologiacorum locorum efficaciam, antequam ex eis veritates eruamus. Ex his ordo & oeconomia hujus libri claret. D. enim Thomas Ethicen Christianam instituturus, non solum Aristotelem, sed Christum maxime imitatus est. Sicut enim Divinus Legistator Evangelicae Praedicationis exordium a beatitudine sumpsita: ita Doctor Angelicus ab ultimo fine vero Moralem disci plinam auspicatur, acturus deinde de mediis vel
ex natura rei, vel ex Dei cu bitii radetealitatem ducentibu3. Id uo itiagis eX perpetua vostrarimae, dissertationum serie liquebit.