Gerardi Io. Vossy et aliorum Dissertationes de studiis bene instituendis

121쪽

98 GER. IOAN. VOS SI Iipse lib. I v. Trist. el. x. Sed de metamorphosi frustra ita cogitabar, quia jam descripserant amici.

3 .s Valde igitur eos ratio fugit, qui existimant, satis esse, subito multos effudisse υ--μ: aique hanc facilitatem appetrant ingenii ubertatem. Abunde eos refellit Horatius lib. I. Sat. I v:, Neque enim concludere versum

Dixeris esse satis: neque siquis scribat , utinosa

Sermoni propiora, putes hunc esse poetam. Ingenium euist,eui mens divinior, atque os Magna senazurum, des nominis huju4 hono

rema

Peccabar hac in parte Lucilius : de quo sic idem Horatius ': Nam suis hoc ioym. in hora sepe ducentos. Vt magnum , versim. dictabat flans pede in

uno.

cium flueret lutulentus, erat quod tollere, velles: Garrulus , atque piger bondi ferre labo

Seribendi recte. nam ut multum, nil moror Quotquot vero sola scribendi facilitate spiritus sumunt;similes videntur Agatharcho pictori, de celeritate sua in pingendo glorianti: cui Zeuxis alebar,disse pingere, quispingeret aternitati e ut est apud Vale- Ibidem. rium.

122쪽

D E Ι M i T A T. P o E T . 99rium. Ac alteri itidem se jactanti apud Apellem de rabula citissime depicta:respondit nsbilissimus pictor, opus ipsum monstrare,.eum verum dicere. Potius igitur imitandus Aristides t ε qui Mareo Imperatori roganti, quando eum esset auditurus , unum sibi diem meditandi poposcit ;ac rationem hanc addicir: Ου με - - νε, α ά των ἀκει -- : mnsumm Enumero vomentum,sed cuim eupra aliquid claborantium. Recte Plutarchus in Pericle: H g e. md miειν - era ς , -ο

ritas, non addit illisoli m pondud, neque accuratam eleg ntiam . . t si labor tempus longum qu si ρηβιο accesseris, robur 'Aemi

additur operi. νMemini me illorum commonere com-

monere gloriosul um quendam ea parte Peccantem quod , quae subiro scripsissee. continuo sineret in manus doctissimorum hominum vistrua ob oculos etiam Ponebam,insuibuν peceasset: Ille, magna sui fiducia .unum hoc responde .Quoluc

que videbit haec melius dici posse Quid

umego aliud facerem

123쪽

roo GER. IOAN. VOS SIT rem illi versibus Horatii ' , qui forte tum

animo occurrebant.

- Non quivis videt immodulata poemata judex. IEt data Romanis venia est indigna poetis r. Iccircone vager , sortiamque licenter ' an

omnes

Visuros necata putem mea y tutus. ω intra

vem venia calums: vitavi denique culpam. Non laudem merui. Dixeris, multum laudis meruisse Lucilium ; qui, ut antea ex Horatio vidimus. mulsos subito calore versus, bonos,malos, effundebat; nec eos revocabst ad incudem. Sed hac parre etiam pro me respondet idem Horarius i.

,α,-- Fuerit Meilius, inquam,

Comis,is urbanin , fuerit limatior idem. - Ωuam rudis, ct Gratirima ii earminu

OuamppoEtarum seniorum turba. Sed ille, Si foret hos nostrum fato delapsus in avum,. Datererat sibi multa ; recideret omne , quoι

Π Perfectum traheretur; sem οπμ faciendii rape caput scaberat vivos ct roderet un

m. a. San Ioia vcasati, Quam Rudius Graecisi. c. a. Nam satir constat, Ennium fuisse Rodium. -

124쪽

Aliter animari pueris scribun ride vulgo inon quae iterum legi mereantur, vel vivere deinceps possint. Hoc quoque firmemus illo Horatii Sati ult. libri primi.

Saepe stilum verim, iterum qua digna legi

, sunt Scripturus ; neque te ut miretur turba, Iabores

Contenim pauςis lectoribus. an tua demens

Vilibus in ludis dictari carmina malis '

Concludam hoc ejusdem monito, sic Pi

sones compellanris: 'Pompilius sanguis, e tremen reprehendite,' quod non Multa dies , is multa litura coercuit, atqπε Perfectum decies non castigavit ad unguem.

q. g. Duemadmodum vero emendatione nihil utilius : ita nec eadem di ilius quic

quam.

Polycletus pulchre de arte sua alebar,

unguibus Ut lutum. Idem de poesi dixeris. Unde Horarius 2 Nec virtute foret, clarime potentius armis,

aeuam lingua Latium, si non ostenderet M

125쪽

x o 2 G E R. J O A N . vos s III tem ovidius: Corrigere at itanto res est magis ardua I anto Magnus Aristarcho major Homerus erat. uoi mirum e M poetam ingeniosissili, nusque adeo pugnantia dicere. Notum e nim est, ab Aristarcho emendatos Homeri versus: eoque si corrigere sit majus, quam scribere 9 maius sane videat ud esse . quod Ar Istarchus egit, quam quod Homerus, at ipse id negat Ovidius. Quare de Aristarcho rectius siluisset. Reprehendit hoc nomiae Ovidium Caesar Scaliger in

Hypercritico. Nec tamen .deest prorsus. quod pro Nasone respondeam. Distinguere enim oportet emendationem Poetae, sua ad incudem revocatis; de illam Criti. ei corrigentis', quae librarit peccarunt. De priori loquitur Ovidius.s . g. Cumque emendatione vel addamus,vel detrahamus,vel immutemus tertium horum est omnium operosisimum.

Vocant Graeci εγο βεσιν, ἀφαίρεσιν, &αλοι διε sive καταλλαξεν. Primae est locus,

si quid deficiat: alteri, si supersit: tertiae, variis de caussis: ut si proprior praestet μεμφοεικον, quia sit ἐμφοι κώτερο, ' : vel siquid immutemus, ob πιαιλιαων t , quia voce aliqua paullo etiam ante usi simus:

126쪽

vel propter ωνιαν ' quia dictio lic juacundius accidat ad aures. Prieter quas aliaret iam sunt commutandi caussaruDe iis sic. Fabius lib. x. cap. v. de emendatione :Hujus en ad icere, detrahere, mutate. Sed ta-

plenia, vel doletend/sunt: premexe vero tum mentia, humilia extollire, luxuriantia a stringere, inordinata digerere,ssoluta compoηθ' re , exultantia coercore, duplicis opera. Nam

nienda , qua fugerant. Rationem eam cor rigendi Horatius docet his verbis i :

Vir bonus, ct prudens, versu reprehendet

Culpabit duros, incomptis allinet atrum Tran verso calamo signum,ambitiosa ret; et

ornamenta arum elaris lucem d e coget, Arguet ambigue dictum mutanda norabit.

6. g. geuod siquid non Fatisfaciat, nec melim

occurrat : omittere illud salim es , aliud cogitare , quod facilius expolixe va

leamus.

Horat .de Quinctilio Varo,nobili poeta Quinetilio siquid recitares , Co rite sodes me, sebat. Θ hoc: melius teposse negares,Bιs terque expertumfrustra delere jubebat, Et male tornatos iacudi reddere ver m.

127쪽

io 4 GER. JOAN. Vos si I7. IVt vero rectius consticiamin, qua emendari oporteat ' aggrediemur nostra , velut aliena, atque id per intra υalia. Fabius lib. x. cap. H. Nec dubium est otimum esse emendandi genvi , s scripta in ali. qusd te in re on utor, ut ad ea post inter- malium , velut noυa, alquὸ aliena, redeamin, na nobis seripta nostra, tanquam recentes μα-im blandiantur. 8. g. Et tamen modum etiam in eorrigendo tenere oportet. Modus is tum in rebus, tum in tempore , consideratur. Ratione rerum exigιtur,ne,dum nunquam nobis satisfacimus, ct posterius quidque magis placet, re cta etiam deprav mu . De hoc ira Fabius lib. x. cap. Iv. Et praemandatio finem habet. Sunt enim , qui ad omnia sicripta , tanquam vitiosa, redeant: ct

quasi nihil faι si tractum esse, quod primum

s , melius miniment quicquid ea aliud: id que fastunt, quoties librum in man- resum- fierint ;smiles medicis esiam integra siecantibus. Accidit itaque, ut eicatrosa sint,ct exanguia,ct cura pejora. Sit igitur aliquando quod placeat ; ut opus poliat lima, non exterat. 9. S. Etiam temporis ratione peccatur: ut ab iis, qui nunquam sciunt manum de tabula tolgere, ac limam protrahunt in annum decimum, vel vitam universam.

128쪽

D E IM ITA T. POET. Por ua de re sic ibidem statuit Fabius Quin milianus : Temporis quoque esse debet modin. .am quod Cinna Sm nam novem annis a cepimm scriptam, , Panegyricum Isocratis , sui parci sime , decem amnis dicunt elabora-xum: ad Oratorem nihil pertineto cujus nuti m erit, si tam tardum fuerit,auxilium. Ubi

quod de oratore air, aliquam multum restringere oportet. Nec enim Cicero, Opti. muS Omnium patronus, claudicare, uxilium suum sinebar, si post habitam orationem e a m corrigeret, priusquam in manus hominum veniret. Primo quippe commentarios conficiebat ; tum caussas age

bar ; hinc magna cura orationes scribebar.& limabat. Qua de re plura dicerem , nitiabunde hoc secissem in oratoriis Institu-

- '.

tionibus lib. iv. cap. x. sech. vi. Ad illud vero, quod Cinnae Smyrnam annis ait novenis elaboratam , respex it quoque Horarius, quando ait

numqueprematur in annum

. Multoque anth Carullus; cujus illud t: Smyrna mei Cinna nonam post deniquc messem Quam ea tu est , nonamque edita est

Sed magis id opus Grammaticla pia cuir, quam poetis. Cura enim nimis anxia

129쪽

ao 6 C E R. IO A M. Vos SI secit obscurum. Sed eruditis olim Commentariis illustravit L. Crassitius. Martialis ' vero negat, se velle sic scriberer atque optat sua ut carmina Grammaticis placeant, is sine grammati eis ' Lib. Io. vj. 23. C A P. VII.

DE RECITATIONE.

i U AE hactinus do emendatione at tu μι--, pertinent universa proprii ad judicii limam. Sed nulli secure licet conquiescera in judicio fluo: quando , ut pro-Carbis disitur , alia aliis placent; sed suum cuiquepulamm: scruta etiam scrutarius laudat ἱ ao innumeri flua amant sine rivali. Quod & indicat hoc catulli: Sum cuiqua attributus ea error. Sed non videmus mantica quod in tergo ess. Ubi ad notissimam Ataopi fabulam al

a. Atque iniusmodi φιλαυάα ' Deum ha . ber in omni genere scribendisiis trafiemus divina τε humana. Inque humanis non 'ita modo sciantia naturalia , quo pertis t

130쪽

DE IMITAT. POET. Io Tratu, ac civilis, ad quam refertur Iuri*m- dentia. Verum nunc inprimis consideramus Eloquentiam ; quateniss in hisce omnibus imoctiis, qua ad vocabula attinent,r-ctandis elucet. Cum vero geminasiit Eloquentia ; quarum uua in prosa oratione, altera vero in vincta consistat: omnino in utraque exigitur, ut ne opinioni nostra nimium uideamin. Φιλανῖ- illam etiam habere locum in

iis,qui sibi oratores,vel Historici videntur, restis est Lucianus libro de scribenda Historia: ubi narrat, ut postquam bellum adversus Armenios geri coepit, quasi e terra subito enata sit maxima historicorum seges, quorum nemo non sibi inter historiae principes locum suum tueri posse vi-'de rerur. Ουδεἰς MIς-ὶ ριο- συγῆ φ .ci Θουκυλῖ- , a i H e Τοι,-Eενο-

πληγῆ. Nullus nunc est qui non historiam scribat. Dum enncti nobis facti sunt Thueydides , Harodoti, ac Xenophontes: atque, ut 'varet,verum est,quod vulgo dicitur, Bellum est omnium pater; quandoquidem tot nobis hi- αν iarum scriptores procreavit , idque una hac set . 3 F. Imprimis autem in carmine innumeros, E 6 m-