Gerardi Io. Vossy et aliorum Dissertationes de studiis bene instituendis

101쪽

epistolis paullo an re dicebamus, exem- plum etiam capere licet , non ex apibias modo, sed etiam natura nostra, tam varios cibos in sanguinem , & succum Converrente. Abunde haec ex Marone, Horario, at - .

que aliis diluceat : qui & aemulari sunt priores, Sc aemulos suae laudis nacti sunt posteros. Nec ea in poetica solum habent locum, sed etiam oratoria facultate: ubi exemplo nobis fuerit Cicero. Qui, ut daeeo refert Quinctilianus lib. X. cap. I . eum se totum ad imitationem Gracorum contatioset, videtur effinxise vim Demosthenir,e iam Platonis. Deunditatem Isocratis. 6. s. Interim non omnia in siummis etiam poetis aemulari oportet. Duemadmodum enim orator nunquam fuit, vel erit. qum refectura aliquid animo concipi postr ita nee Poeta ullus exstitit, qui non humanitus aliquid patimur : ut multis alibi t ostendi- anm mine ea solum imitari vortet qua Aprastantismis hominibus Iaudι dueuntur iIdem praecipit Quintilianus lib. X. C. T.

Exactissimo Adicio examinandum in ipsis , quos elegerimus , quid sit,ad quod efficiendum

nos comparemus. Nam in magnis quoque auctoribus incidant aliqua vitiosa, ct doctis, inter ipseos etiam, mutuo reprehens s. Praece denti eriam capite idem dixerat: Neque id

102쪽

β at im legenti persuasum sis, omnia, que magni auctores flixerint , utique tis perfecta. Nam ct labuntur aliquando, se oneri cedunt,

indulgent ingeniorum suorum voluptati: nee semper intendunt animum , se nonn- quam fatigantur i cum Ciceroni dormitare interim Demosthenes, Horatio uno etiam Homerus ipse,videatur. Summi enim funi,homines tamen : acciditque iis, qui quicquid apud illos repereruut, dicendi legem putant,ux dete.

riora imitentur , s id enim est facilius) ae se

abunde similes putent,si υἱtia magnorum con .sequantur. Nee praeteriero, quod conri.

Duo subjungit : Modeste tamen, ct circumspecto judicio, de tantis viris pronunciandum est ; ne, quod plerisque accidit, damnent. qua

non intelligunt: ac, si necessa es in alterutram errare partem ; omnia eorum legentibus placere , quam multa displicere, maluerim Operar me iacturum puto . siliare, de vitiis praestantium etiam scriptorum fugiendis, aliquanto plenius exponam. Audivimus pauilo ante Fabium dicentem, Ciceronis judicio dormitare interdum Demosthenem Arque idem Tullius ' negat, nos in Thucydide imitari debere asperam , dcconfragosam dictionem r ac reprehendit Eos , qui, eum id facerent, germano' se Thucydidas purarent. Et quis excelsam

103쪽

8o GER. JOAN. Vos AIT Platonis dictionem non admiretur Atramen accessero Dionysio Hilicarnassensi :qui epistola ad Cn. Pompeium non Pata Caadsert, in quibus malim Demosthenis e saesimilior. Ac ne illud quidern laudo . quo din dialogis suis diversae aetatis homines in ducat loquentes: in quo male praeeuntem

Platona male secutus est Macrobius ' manifesto argumento , multum referre . ur. qui imitari volet, virtutes a vitiis sciat di

Ad poetas etiam veniamus: Horum errores plurimos memoravimus libro primo Institutionum Poeticarum cap. m. In quibus quis eos esse imitandos dicat, nisi cui sic auctorum magnitudo praestinxerit oculorum aciem, ut errores esse non

videat λ Quis enim temere nunc Homeri sic vestigiis insistere parer, ut De Os inducat cum hominibus pugnantes, ac abi indem vulneratos : vel foed e etiam libidini mancipatos tantopere , ut si qui hominum ita vitam componant suam . non sues potius, quam homines, imo quibusvis etiam suppliciis digni, censeantur quantum item nomen Euripidis, divini viril Nee proprerea in moribus effingendis eum exprimere usquequaque Oporter. Saepiustu. te in isto peccar. Quid mirum, cum rea

adeo sit ardua y Iubent igitur in hoc po-

104쪽

DE IMrTAT. POET. 83tius imitari Sophoclem. Non refragor. Sed ramen cum cogito, quam mul ras Eu

ripidis tragoedias habeamus prae Sophocleis ; non injuria aliquis dixerir, nihil mirandum esse , si in pluribus tapius, quam

paucioribus, fuerit peccatum. Atque haec de Graecis. Deinceps pauca etiam de Larinis dicam. Peccet in comoedia,qui aemulari volet frigidos Plauri sales. & τοιόν M. - νο --ον', quod in eo frequens. Nec in epigrammatis amem hiatus, vel crebras syna

icephas Catulli. Neque in carmine epic Dipsum sequar Maronem, imperfeci a relinquentem hemistichia. Hoc quoque imi randum sibi existimavit Aonius Palearius in lib. do Immortalitate Animorum.' Sed

non sic prae iverat hac parte Maro , quasi id in laude poneret. Inde id potius prosectum . quod, morte praeventus, non potu erit A: ne ida ex sententia phrficere. Etsi non valde repugnem, urcunque Vira longe

diu rurnior obrigister, interdum nihil fuisse muraturum. Ur quando, in medio quas cursu, sic deserit lectorem, ac si velit eum inrerquiescere pauxilium , quo plenius illud considerer, quod in animum descendere altius vellet. Ut cum vicam. Anchises ad Caesarem , ex posteris suis nascuturum, ait D v. Vitiosam seronomiam, Evς

105쪽

Projice tela manu, sanguM meus.7 .f. In iis,qua non conveniat imitari, etiam reponimus obscena, non ignari tamen, vix aliud esse , in quo multi veterum aeque se tueantur hac parte, quam priorum ex 'emplo. Sic Martialis utitur variorum exemplis praesar. lib. I: . item exemplo Caesaris Augusti tib xi. epigr. Xς τ faris Audisti Iasicivos, livide, versius sex lege, qui tristis verba Latina legis.

Ubi verba Larina suur obscena , Sc praetextata : similiterque loquitur. scriptori Ithyphallicus '. Etiam mvirorum se exemplo defendit Ovidius lib. I t. Tristium. Item Plinius lib. v. epist. 1 : Facis nonnunquam versiculos. severas parism. Nec

mole ne sero , hqnc esse de moribus meis existimationem ; ut, qui nessiunt talia doctis mos, gravissimi, actissimos homines scriptitasseane

seribere mirentur. Ac postea: An ego verear neminem viventium, nequam insteciem adulationis incidam, nominabo ne me non satis deceat , quod decuit M. Tusum , C umca um, Asinium Pollionem, Marcum Mese Ialam, aeuinctum Hortensium Maν cum Brutum, Lucium Syllam , minctum Catulum.

106쪽

C. Memmium, Lentulum Getulicum. -- neum Senecam, LYecdum , Θρνwxime. Vir-

privata divum Iulium, di--Augustum, divum Nervam , Titum Casarem, Neronem enim transeo, quamvas sciam non corrumpi ira deterius, qua aliquanda etiam malis; sed honesta manere, quasvias a bamu fiant: iurer quos vel praecipue numinandua P. Virgialtus, Comelim Nepos, ct prim Ennias . Atriuisue. Non quidem hi Senarores. ΛMIancti. tas morum nond/gat ordinibuι. v ides,quam multos congesserit,ut se tueatus exemplo. Quo Sc se defendie lib. a v. epist. X I v. Itidem multos advocant Appulejus in Apologia . 8c Ausonius in pratisatione ceu tonis. Sed male praeeuntes male pIiquis sequar ur. Si, ut clipistus docet', de otio. so etiam verbo reddenda est ratio: quanto magis de obsceno, ac moribu noxio lobscena vero . quamcunque belle dican-rur, quid sunr,nisi mella venenum tegotia tur vocat Lactan rius ito.v. Divin. Institui. Belle Augustinus lib. 3. Consess.ca P. xv : Non accuso verba,quasi υasia electa atquepne'

107쪽

84 GE R. J o Λ N. Vo S s I Iremui, eadebamur : nec appellare ad aliquem judicem sobrium licebat. Imc gentiles quo que ejusmodi scriptores spurcos damna reor. Sic, ut Valerius Μaximus referr lib. VI. Cap. IV: Lacedamonti l bros Archilochi Peiυitate sua exportari jusserunt, quod eorum parum verecundam, ac pudicam lectionem arbitνabantur. Noluerunt enim e g l berorum suorum animos imbui, nutus moribus noceret , quam ingeniis prodesset. Quantopere litem Ovidius ipse poetarum istiusmodi lectionem improbat in secundo de Remedio Amoris, ut adversus se causiam Pro nunci et, quando sic queritur de exilio. Nam libri de Arre amandi altera erant causis, cur ab Augusto in Pontum suerit relegatus. Plautus etiam laudat Capti Vos suos , quod abessent spurcidici versus. Et poteram long d plurima id genus congerere. Malim adiri ea, quae de legendis poetis Plutarchus , & Basilius tradi deictur.

Nec ignoro, quid scripserit Catullus l: Nam eastum ese deera pium prietam 'IUum , vesiculos nihil necesse es: Dui tum denique b abent salem, ac leporem, Si simi mollieuli, acparumpudici. - Scilicet pietatem Catulli tingularem cognoscimus ex amoribus Lesbiae, sive clodiae potius ; quae P. Clodii soror erat . in i q. micit Dur. I 6.

108쪽

Carcilium Metellum Celerem, quem veneno necavir. De hoc etiam Ovidius insecundo Tristium . .

Sic ma lassivo cantata est ole Catullo Femina,cur falsium Leibia nomen erat.

Nec contentus ea, multos virigavit amores

Nec moror illud Ovidit ' :Vita verecunda est, Musa jeco a mea. Vel hoc apud Martiale in primo Epigra. Laseima est nobis pagina, visa proba est. . Aut hoc Voconii tumulo adscriptum :Lascium versu, mente pudicus erat. Solonem potius audio , qui apud Laer-

tionem factorum est. simulacrum. G r eorum

Cu modisiunt mores , ei modi qAoque ora rio. Ac rusum,qualis oratio, tales mores. Re fert Ari itides in secunda Rhetorices adversus Platonem de se usione, Ac, ut par Ce-m iam Graecorum, idem refert L Seneca in xx ad Lucilium. Ut aliquem e junioribus quoque advocem Muretus vere in JuVen. Raro moribus exprimit Catonem , i ιisquis versibu, exprimit Catullum. 8. 9 Pratere a caυendum, ne imitemur lo

quendi modos. qui sapiant impim opinio

Lib. 2. Tris. aliquanto ante ea, qua diximu4. mi

Diuitiasti Goos s

109쪽

86 G. ERO IOAM. V Ss Ines. Duo refero etiam jur menti fo=mians . hercle, medius fidius. ,similes. Item cum animω nostras dicunt de Deo,vel sem piternu ignibus decerpim. Cujusmodι et rantioribus ingeniis facile abblandiuntur :s periculum est, ne cum melle hauriatur

venenum.

Imitari se ajunt Tullium , non uno loco sic loquentem : irem . Horarium t , qui mentem appellat divina particulam aura. Sed ea proseruntur ex mente Platonis cur, ut Plutarchus etiam testatur in Quaestionibus Platonicis , anima & Dei est opus, quia est a Deo .' M pars, quia etiam fecerit . exώmae ' sua. Christiana vero religio non

, η. μεροια τ πιιντὸς Multos ramen viros egregios videas hodie sic loqui : non quia sic sentiant omnes ; sed saepius, quia non satis considerent, quid legaur,vel scribant. 9. . Etiam, cum priscos imitamur, obsoleta commutabimm usitatis. obsoletis vero qui sic gaudent, merito Comparantur seminis malacia, sive pica laborantibus : quales, cum suppetant cibi boni, ac alubres malunera mea carbones,

ali, que edula absurdissima.

110쪽

DE IMITAT. POET. 872 P. F. Luandoque tamem tempora inridunt , quibm etiam sit locus obsoletis. ris indu-' eamus Deos loquentes . vel pr ei te oris senes Vel alias, si inde orationi Meedat

mays s. Achae in ora tone austerε Qua, de re abunde diximus lib. iv Institutionum oratoriarum cap. I. secti vi t.

b. Nec solis m vitiosa est imitatio, si vitia

. sectemur : sed etiam male imitando non made dicta: ut si frequentemus, qua rario, uomata vel probantur, vel feruntur. In utroque virii genere peccabar. L. Arruntius : de quo sic L. Seneca epist. cx IV: Qua apud Sallustium, rara fuerunt , apud hunc crebra hunt, ct pane continua, nec sioe caussis. ille enim m hae incidebat, ac his via quarebat Vides autem quid sequatur, ubi alicui vitium stro exemplo ect. Dixit Salluctius Aquis Biemantibus. Arruntius in primo libro belli Punici ait, Repente hiemavit tempestas. Et alio Deo: tum disere velleν, frigidum annum fulse, ait, Totus hiemavit annus. Et His loco, Inde sexaginta onerariaε eves prater militem. 9 necessarios nautarum . hiemante Aquilona misi. Non desinit omnibuκ Iocis hoc verbum infulcira. modam loco Sallustius duerit: Inter arma civilia aqui boni famas petit. Arruntius non temperamis, quo minus primo

satim libro poneret: In tentes esse μ-m de Regulo. Videanr quidam Ciceronis imita