Quaestiones grammaticae Aeschyleae. Particula 1: De legibus, quibus in fabulis Aeschyleis enuntiata vincta sint

71쪽

Itaque post articulum ponenda est articula, ubi vim liabet demonstrativam: δὲ ηδε et o 'ε te atque id quidem sem

per sit 1 Ab lia autem lege primum illud discedit, quod post

catio in tragoediis opliocleis et Euripideis. Exempla asserre longum SP ).b Ubi substantivo adiectivum additur vel talis notio, quae adiectivi loco posita est, o SaepiSSi me inter Substantivum et adiectivum Onitur. Adiectivum. g. 437. o χρυσα/to ιβος ν Αολυς. 499. 0, άντιον δε oror . 776. τι χρυσοπαστα ὁ δ'εθλα. 950. την ξενην thor a M. Cli. 7. To, δευτερον δε υνδε πενθιτήριον Eum 553. To, ἀντιτολ/ ον δὲ . . . παρβαταν.

72쪽

2 Etiam praepositioni subiici solet etiamsi ad no-

73쪽

3 Ubi sui stan t iii ad diluin est adiecti V Uni, δ' plerum suo inter utrunt sue o iani liabere Olet. Euni. 454 si nil et oi itόν. Attamen δ' etiam post substantivum et adiectivum insertur, Cuius usus haec XStant X empla: Ae Seli Per S. 446. No oti δ' , 93. τίνι τροπι' ἐδε. Suppl. 998.

Ex Simili genere sunt ea exempla in quibus δέ tertio Vel quarto loco non unquam ponitur, ubi Substantivo Sive adiectivo sive pro noni in participiunt additum St.

74쪽

5 Cum adiectivo, adverbio, Verbo, ad Verbium coniunctum est. Ae Seli Per S. 29. 0 δε πα/ι

0ὶν δε τουτο. MiT Brevis antecedit rota Si S. a Genetivus absolutus Pers. 330. πολλυ νπαρυντεων ' λ γ απαγγελλο κακι . Sed quum ' omittat M. equidem . . particulam ano i iiciendam esse existimo: a Myndeton enim Selitentiae Optime con Venit, luippe illatam in fine orationis totum argumentum ireviter hoc Versu CDmprehendatur. - , ept. 562. θε ἀν λελόντιων αν ' λ - θευσαι ' ἐγ , . Ita vulgo legitur. Sed vocabulum GP quum ante i ' particulam positum sit, non potest non ad genetiVum absolutum pertiti ero id is uiam tb h. l. inlioniam it rapertum

75쪽

eSSe puto, ve1ba Sta non praebere Sententiani quae Satis

terit fugere, in universum δε et γα o i tertio aut quarto loco

76쪽

potii OSSe, noli sim i debere, ubi Verba, quae praeposita Sunt, Unam 1 ficiant notionem. I adem ratione ex

Suppl. 472. Sept. 4. 89 295. 5ll. g. 326. 056. 441 630. h.

278 453. Eu in. 222. Proin 10l6. g. 76. o τε ἀθ. s. Sept. 27. Piom. 289.

ti κτοι. II cI mannuS: Recepi, in suit, ' ιι or tor luod in prinia editione Schiit Ziu scripserat. Inter Puligitur Vulgo po Si sorso os, quan in t CPPUnctionem sola obortelli editio non labet. Neque interpungendunt ibi est. Γή ab illitio longius puto tum nullam hic ostensio ii ein habet, quonia in statim OS φόροι σι, e quo Sent titia peridet, O Si tu in St. V. ad Ag. v. l06. Ag. l06. li47 Dinil r. 61sic o Pro γε se δεῖ rrhoogόρον δίμας. Od. Hermannus , , Quod oli in in adnotatione ad Iuni boldii interpretatione in conieci πε ιβάλοντο οὐ πτεροτι ρων stire γύρ, ferri non O te St. quia remotum a principio orationis clo, ut alia huiusmodi coniunctione S, Verbum anten, e quo pendet Sententia, pro Xime praegredi postulat. Ae Seb. h. 0l8. Io περ ι, ιπποις ν . . . Is nolo γἀ Ἀ κr . SOPh. Phil. V. 45l. και ρύς καὶ πλοῖ ς ἴδ' ἐγεῖ γει γὰρ κατὰ diu εμι x v. Antiphane B P. Porphyr de ab St. p. lat. ταῖς i 'τελείαις οὐ θεοι χαιὶ ovo rc 0. Ii StOI h. an. V. 308. αιτη πύο ' ' Mois' i' ἐλεοβία εγάο Ita eni in scribendum puto hunc versutia, qui nocessario AeScitylo dandus est. In Agamemnone, utendato strophio versu, γύ delendum erat, scribenduliaque περ si ot r. o πτεροφόρον δίμας. Haec Hermannus. Elucet ex eis, suae Supra di Sputata Sunt, haec, quod ad tragg. poeti pertineat, falsa esse Nain unus Aeschyli locus Ch. I 023 vulgo bene explicatur, pessime vero Herina iami de hoc Versu statuit. Deinde ver comiCorum Oetarum usus in hac re minii ne cum tragicorum loquendi genere potest conferri. Coinici enim multa sibi possunt iidulgere, luae tragicis negata stitit. Re Stat igitur unus Nophoclis locus, ex quo, quum alia Xein Plade Sint, ni inini ea POSSunt concludi, quae Hermannus voluit. Labem contraxerunt hi loci: Sept. 336. τί τοι q9ίαενον ἁ γ προλῖγω. Hermannus , , In M. it. post τί in torpunctum est, ut in editionibus inde a Turnebo fieri solet. Ned insolens est nuduin ' e codicis . Scripti ira γύ τοι pro Ao hoc emici pote Si τί tu: vθίαε νύν τοι πουλόγε '. 'Lr16α ιυνδε πρι ooειν Et potest hoc ver uni videri Eadem sententia est lona fiet dii Suspiceris autem ita etiam scholiasta in legisse, cuius iae est adito latio, r γήρ δει πολλῶ λςγειν ,

omni uni librorum scriptura defendi, si haec omnia contuligi inivr at tu ita intelliguntur, quid enim piis Si di ore, mori uti in meliore Coit dition frui. inlinc Go ita collocari ne luit roo iro se Ilientia aret. Ne lite etiam soliolias iam ita legisse censeo immo scholiastae testimoni eo adducimur, ui ori baltius:

77쪽

Et iam delenda est iu up pl. 9 l. t socia θανουσαι δ' , it tacia ναο not. S U. 790 non punctum ponendum erit, Sed Virgula, locu vero ita explicandus ut duplicem inter a P Odo Sin media si osita sit rota sis. suam constructionem si id Ae Schylunt Satis De luentata in esse ei sciunt qui e Schyleum

Violatiuit lia lege S, e. r. i. iii iii g. i. iii ait inen latione . tio

78쪽

Qtium j serri non possit Diti dorsus, quem Secutu eStΙIermalinia S, Scripsit 1 τελλ'. Sed quidem vereor ut rospere divinarit liuic enim coniecturae sub Scribere lion OS-Sum, quum p. odit tragir. κυψελλα non legatur. At quUm non Solum δέ Sententiae refragetur, Sed etiam praeΡΟSitio

tandum Videtur in reso nam o X m, Ortiam eSSe NiStimo. Deinde vero ne esse est, Sequentia verba ita collocentur: ὁ ρλ7λύ γιγνειαι νεφζ fora . Corrus tela ut emlloc modo orta esse videtur Grairimaticu AliquiS, Ut me X pii Care Vellet, quomodo verba cohaererent, νεφλ Ss 'rii Sit Iute et ὁμηλά qua transpositione acta alter qui an COHO-Cationem genuinam esse opinatus est, ν hiatus devitandi cauSa tulit. Genuinum igitur versum hunc SSe arbitror:7ιρ0ς. - di Γλύ γίγνεται νεφλ χιιών. aliterprete S, si uin alius alio magis iani quae Stione indes particulii Colli untio nunΡglexerint, Saepe in hac rei CCn-runt. Quum enim locos spinosos emendare tentarent, δε Saepe tertio, quarto, quin etiam quinto posuerunt Sententiae loco, Sciente quidem δε ita Oollocata in inveniri inscii Vero, qui-bti inveniatur conditionibus. Quare iam Ii ossi, a Chius de

medium attulit hoc πρε ιει racto, σι φοίνιος ινγJιός, particulae quarto loco collocationem nihil offensionis habere opinatus. Est sane haec ollocatio haud in si e luen S,

Sed Semper amoti ad ornium luandam reda et A. Plorumque enim tria vocabula a, suibu ὁ ε OStPOSitiam e St, una Comprehenduntur otione aut uno brevi commate, ut Sub

Stantivum et adiectivum praemissa praelio Sitione Vel articulo, parvulae interrogationes et interiectione S, re e Pro-t Se S, Contra locorum, in quibus nulla regnet te et ratio, tanta Si paucitas, ut sere sint nulli habendi. Ergo e gratia-

quem Prientia tenuit πράπει παρῆσι φοινιος δ' ἀ/ινγ εός Enge iii Suppl. ill pro oo, quod est in libris et γωνια

tu uino ἐλεα h. l. non adiecti uin Sit, pro quo Vulgo habetur, Sed Substantivum, quod apte X plicatur per λεγεα βα- ρε M. Quare o Si πύθεα et θρεο ιενα comma laonendum erit. liror quod subscripserunt huic Coni ei iurae Ier- mann US, Diti dorsus, alii ilue. uum vero articillium λεγ 0ν ferri non possit, cribe tu him videtur λεγ 0. - idem Eriger

79쪽

iecturam in P Xus est indor lius Optime in libri νιι.το- ιόνα, o aute in , si od ΟSt he κουσίστακτον in eo l. legitur metri causa eiiciendum est Nam in osse risione h. l. deesse potest particula, sium V. 397 Per haec Vert a XI licetur. Asyn leton igitur explicativum est. - uibus loci ad laespessimam Fixit lectionem in Eur Phoen. 338. proo πε- a quin ενοι ιν ιλλοις , ιιασιν λέγεις ὁ τι Sed haec exoni pla Satis Sunt.

os in initio versus, ita ut ultimum verbum versu ante Cedenti Praemi S sum sit, collocari nequit. In sine versus haud raro couocatur. s.

Apseli Pers. 4l8 457. g. l9. Suppl. 72. Prom. 43. 96l. 033. Quaeritur autem num in sine ver Sti Ruo alis ε particulae δέ elidi possit; nam in sineor litiis haec vocalis elidi potest. Atque G. II er- mannus ad Aesch. Suppl. 39 769. Dinil Qua lege in fuit, vocalis in sine versus elidi possit, ut hic in 'ε, quod vocabulum addidi, indicatum est in Epito me docti'. et r. 147. Non recto ibi primum id secisso Sol ,hocle in dixi. Fecit Aesoli 3 his et hic et in Eum 40. ubi scribondum est

tungius alii. IIartungius his locis addit Eum 729 et uppl. 164. l98Dind. Sed haec sententia prorsus salsa est; m De Senim illi loci non huc aciunt nisi ex coniectura horia in

80쪽

τίκτει non soli in libri Aesuliylei habent, sed etian Plu tarotius legit Herni anno loc uitrum visum est Iniuria

seamus ad alterum locum, qui est in Eum 110. l37 Diud i

sensioni aut cur in sequente alio lativo tiri or haesitandi imSit, quippe quum T in domon Strativum cum digiti gestu pronuntietur Alter eorum locorum, quos Hari ungius huc retulit, Suppl. I94 l9 Dind. καὶ tαταιον ἐκ ρε riuam νου, φρόν ων δ' non ' alae in sui versus nisi Hariungi coniectura infelicissima eaque in loco spinosisSimo. - Denique Eum 729, quem locum Hariungius ad Eum id huc rotulit, Omnino neScio, quo modo huc pertinere possit. Sed illius est locus ubi Vulgo in X tremo Versu vocalis δε articulae elisa est Ag. 250.

Haec sum ciant. Alterum enim huius libelli partem quae est de Syndeto alio tempore tractabo. olo enim eis, quae hactenus dicta sunt, finiri hanc scriptiunculam quae ne longior seret quam se eius conditio non licitum