장음표시 사용
141쪽
M DICARV LIB. JΙ. II7tu1t etiam videre, in genero senioris Berro vici, quem sanguinis sputum, utique non praxipitavit in tabena, nisi post annum de nium vigesimum. Sed fuit illa, id temporis, ipsi adeo gravis us sputa ori propinqua, non
semel iterum reciderint, in thoracis vacuum: per exesos, ac consumptos pulmones.
Proculdubio, in ipsum diaphragma: ubi
etiam percepit evidentem ponderis senium. Quod certe grave, consumpti pulmonis, viatium, equidem lubens coram conspexissem: Sed deterruit, a sectione, foetor tabidus no xius forte non minus medicis , quam ipsis consanguineis. CADvT XII. Surύulus, Penae arteri , expectoratus. Rancisco Episcopio, juveni macro, ac te-
reti, exesit acris, ac ferinus humor, a capite destillans, non tantum molle pulmonis viscus sed etiam venas illi inclusas a quivus ubi concitaretur frequens sanguinis profluvium erupit tandem, praeter omnem spem, ingens vena arteriose surculus indaequans longitudine sua, digitum auricularem. Qua inopinata excretione, adeo perter ritus fuit hic Iuvenis ut metuerit inde mor tem repentinam. Quae tamen ipsi non inter
venit nisi post anni curriculum. Exsolutari s enin
142쪽
H8 As ARVA ΤIONUM enim brachii vena, supprimebatur ilico sanguis, expectore emanans. Et facto, hac ratione, medicinae loco, adhibebantur tam se liciter remedia ut potuerit iterum in Ze P landiam proficisci; & ubique locorum me
Sed exacto hoc anno revolvebaturide iidem, ex iisdem destillationibus, in idem sanguinis sputum. Et ex illo infoetidum pus,& tandem inexitiale pulmonis ulcus A quo qui perit, is vere sentit se perire. Nam si qua piam, tabidorum certe mors, excarnificat homines, dente, miserandum in modum
Integra vena, pulmone, rejecta.
NAvarchus Amstetredamensis,qui diu in
mari vixerat, contraxit aetate jam maturus, ex perenni destillatione, tussim magis terra, quam mari molestam. Qua per biennium, flaccidos pulmones Xagitante, defecit tandem viscus hoc plus nimio laces.situm. Et effudit, ex inopinato, non tantum sanguinem, sed praeterea duos insignes venarum ramos; adaequantes singulos expanis manus magnitudinem. Prodibant autem separati, ab omni parenchymate : ostendentes non minus distincte, extrema sua lineamenta:
143쪽
144쪽
visset, circumpositi visceris, impedimen
Argumento certe evidenti, totum pulmonem fuisse vitiatum. Ac proinde haud mirum excretis hisce surculis , effudisse ipsum, ipsam cum sanguine vitam. At Vero mirabantur medici, tantam parenchymatis dissolutionem, s1ne praevio pure. Quod ipsum forte, non minus quoque mirabuntur posteri licet nec visuri, nec ledre1risimile exemplum , in ullis medicorum monumentis. Sed ut aliis Isma lumina, minimo
labuntur sono; sic eveniunt homini subinde, maxima infortunia sine turbulentis praesagiiS.
Divulsas autem hasce venas, ceu miraculum inauditum, equidem coram vidi, publice eXaminari, a Praeceptore meo Petro Pav-vio plane eadem forma, qua illas coelo suo expresist sculptor in ea, quam huic operi attexui, tabella Quam mihi dono dedit, vir ossiciosus Egbertus Bodarus, qui aegro huic medicinam secit, cum viro, profundae eruditionis, Sebastiano Egberto, Consule Ana stelredamens. AP.
146쪽
Iis Edicus abunde eruditus, divexatus crebrius, a tussi, articulorum dolore, cibi fastidio, aliisque, destillantis pituitae incommodis, confugit tandem, quas pertaesiis molestiarum, ad antimonium, ceu sacram an choram. Cujus usu elicuit quidem pitui tam ex ventriculo sed offendit interim s. que eo pulmonesmi dissoluta ipsorum com page eruperit ab Ore, non tantum frequens sanguis: Verum tam ingens pulmonis seu stum ut inde die tam ac factum obierit. Adaequabat quippe longitudine septem ut latitudine digitos tres. En speciosam illorum artem, quibus nihil stybi familiarius quam facile lydunt
acria medicamenta, nisi dentur acri circumspectiones praesertim si viscera sint imbecilialia: tircs effractis,ab antecedentium momborum Vehementia.
Capuae XV. Turanda ore resecta. Nobilis Danus, vulneratus in bello e manico, negligentius a chirurgo habitus, attraxit in thoraciS vacuum, urun dam
148쪽
ar BsERVATIONUM dam plagae impositam. Sed post mensem seXtum excrevit eandem tertim per os Sed qua via dissicile dictu. Valuit tamen deinceps satis pancratice: sustinuit satis ani mose, quibus equidem in ipso praefui variolaS. Si sapis, fuge hunc scopulum chirurge. Et constringe potius filo linamenta; quatim mittes in lubricum peis oris vulnus indie sistant potentilis thoracis suctui qui interdum tam validus est ut per exilia, diaphragmatis foramina , attraxerit nonnunquam in se, non modo ventriculum verum etiam non exiguam, intestini coli, partem Teste Ambrosio Pareo, lib. IX. cap. XXX.
Hydrops Thoracis. ID LIero trimo, ferebatur, ab humido capite, ' tam frequens destillatio in subjectos pulmones ut praeter tussim,ac febriculam, contraxerit inde summam spiritus dissicultatem, profundum si,porem, tam frequens animi deliquium ut tandem repente migraVerit
Qua defuncta is, obtulit medicorum culis, pectus aqua refertum; pulmones non tantum flaccidos sed sinistram cordis auri culam, aliis ulceribus exesam. quorum eructante
149쪽
MEDICAR vM LIB. II. 12seructante foetore, defecit proculdubio frequentius ipsi animus cujus deliquium etiam aliis, ex umili caussa vidimus contigisse sed praecipue cuidana furi, quem propterea, ceu pusilanimem vituperaverant, qui cum ipso
Sed viderint hic eruditi. Itrum noni porteat, ad insensilem horum ulcerium dic. ruptionem, referre repentinas illas mortes: de quibus loquitur Hippocrates, inquiens,
qui exolvuntur saepe, ac vehementer, sine C .evidenti causa; repente moriuntur. Lib. II. Aaph. XLI.
Pulmopracsus. T Etto Antonio, infligebatur, prope Ur - bem Brielam, ingens viilnus, sub papilla sinistra Sed eo ob teimilentiam flocci facto,
neque implorata, alicujus ope erupit po stridie, ex hiante vulnere, non exigVapulmonis pars adaequans magnitudine sua, tres transversos digitos. Quod grave infortunium, non permo vi tamen hominem temerarium : plagam
hanc cum cura habere. Sed contulit se nihilominus, satis inconsiderate Amstelreda muni bidui itinere, inde distatas. Nec coe censpendulam pulmonis partem fasciis nec implens
150쪽
implens vulnus linamentis, usque dum re , ficeretur, in nostro valetudinario. In quo ilico imperatum, emortuam pulmonis partem, filo prius constrici am, forfice excidere Coalescente res1duo obo, in ipso vulnere. Cujus orae coaluerant tam firmiter, intra diem quartum decimum ut vix quicquam impedimenti manserit, praeter levem tussiculam interpolatis vicibus duntaxat molestam. Partem autem hanc lanci impositam vidimus pendere, circiter tres uncias Grande mehercules pondus, in viscere tam raro, ac levi. Creditum hactenus, ut non servatur, cui pulmo medius vulneratur: ita utique vix restitui, qualemcunque ipsius plagam. Sed usus, qui omnium magistrorum superat pra cepta, docet evidenter, nihil hic trepidandum. Sed caute decurrendam semitam,
'quam nobis praeivere veteres. Praecide in-
quit Celsus quicquid ex Iocinore, liene,
aut pulmone eXtremo dependet. l. V. c.XXVI.
Sed quorsum retentus, praecisus pulmo, in coalescente vulneres ne ex laceris, retra ditae partis, venis, flueret frequens sanguis versus septum transversum eoque in pus converso, sequeretur inde misera illa mors: quam suo more, id est, tecte innuit Hippo crates in coacis praenotionibus, asserens.