장음표시 사용
511쪽
Vi HOM ERUM. SI Graeci, non κω υκον dixerunt, sed comem in D. Nam pastum denique, amavorum, pila est vel scortea, vel lanea, vel omento loccisue farta a surdio rapiendi nominata, quo quisque eam rapere satagit, Quatuor occurrunt voces iii Polluce et Eus athio ad pilae ludum pertinentes,lion ita faciles intellectu, quas operae pretium duxi vobis recitare et explanare, uidiosissimi adolescentes. Ovearta, fila coelestis, quando in coelum excepta inania everberatur. Ait, ita in ubi solo adliditur itemtidem resultans. Ea nco g. communis, quando partes hinc atque illinc expulsam scito excipiunt atque expedite vltra metam reiiciunt. perirno, in pistoria, quando pila uni ostensa ad alterum mittitur. Datatim ludere est, quando in tectum pergulamve a datore adigitur; expili , quando vel de tecto excepta, vel solo illita in longum expellitur raptim, quando ultro citroque volans repercutitur vel palma, vel reticulo, vel alio instrumento. Quandoquidem autem hanc de sphaerae ludo enarrationem a Nausicaa auspicatus sum, multa voluptate persundor animaduertens, regiam illam puellamat ouum palmae germen apud Homerum nuncupara.
Huius enim similitudinis indoles cum alia mire congruit, quam regius adhibet Psaltes CXXVII, o ubi filios viri iusti noua oleae germina vocat Filii tui icut novellae lasa
rtim in circuitu mensae itine.
Sed progrediamur ad alia. Vbi Proteus Od J Iib. IV
tetram ac luctuosam necem ex ebosuit Menelao quam Aegisthus adulter, colisci atque adnuente perfida Clytemnestra, Agamennaoni eius fratri Argis intulerat, eum solaturus, immunem a lotho fore, praedicit Deosquo illuna
sine interitu ad Elysios mirsuros. Meridiana luce clarius est, hanc fabulam ab Homero confictam ex vera Henochil istoria, quae Genes eos libro legitur Enochus sine letho inparacii sum translatus est; quod placuit Deo. Menelaus in laeta Elysioruin arua transfertur a Ioue, quod valde ab eo diligitur, utpote Helenae vir, adeoque Iovii gener. uid similius, quid conformius, ut putemus hoc ex illo
512쪽
derivatum Neque dicendum, secum pugnarct Homerum,
quod Odysi . lib. III. Mineruam induxerit Telemacho
dicentem , moriem esse cunctis hominibus comm Unem, neque licere Diis, quemquani ab interitu eximere, Um Parca ad exitu in uitae detruserit. Ibi enim vates Parcam
sumit pro decreto Dei, quod fixum est atque immutabile; non autem denegat fas esse Ioui lato priuilegio inmunem
a morte facere, si quem velit. Quantum ad Proto de via in aliam formam versiones tam multas ac mirili as, quot qualesque ab Homero de scribuntur, antequam illum Menelaus comprehenderet, stringeretque, omissa.Diodori Siculi interpretatione, quae Daceriae visa est frigere, verisimilius est, adlusisse poetam ad magicas Aegyptiorum artes, quarum exsecrando suadmirandos effectus edidisse perhibentur non in holnines solum ac bestias, sed et in ipsa mundi elementa. In Aegypto enina detentus . Menelaus ab Idothea, Protei filia,
monetur, ut patrem de suo reditu consulat. Prosecto Magi Pharaonis, ut ipsae sacrae literae testantur, nonnUlla Mosaicorum prodigiorum aemulari valuerunt, virgam in colubrum, aquam in sanguinem vertendo ranisque Aegyptum complendo. Quae vero extra se patrabant Per Hoe 'armis portenta, etiam in se ipsis patrare potu ille, cum vellent, nemo dubitauerit. Namque e Graecis, qui*rtem magicam ab Aegyptiis acceperunt aliqui exstitisse dicuntur, qui in se ipsis mirabiles saepe exhibuerunt formae mutationes, ut de Callisthone, de quodam Xenophonte, de Scymno Tarentino, de Philippi de Syracusano, de Heraclito Mitylenaeo memoriae proditum in Dicere non omittam antiquos scholiastas docuisse, hocis, id est, marinis Protei mo uniis, designari ab Homero animalia, quibus Magi ad artis suae edenda prodigia tebantur. Cuius sane artis celeberrimus usus in Odyssea
occurrit, adeo ut bona eius pars eae ea constare videatUr.
Siquidem, ut inquit Plinius, sib XXX, coss. I. Profectet Sirenum cantus pud eum non aliter intelligi Dolant Circe Vtique et umerorum euocaliove se solam agi. Quae omnia nos superioribus disputationibus adfatim exposui unas Hic
513쪽
solummodo obseruare libet tr-- incantationem, quae a tis magicae pars esst, pellae Sirenum cantu ab Homero expressam fuit se, alias item incantationes in salutem adhibitas esse, hoc est, depellendis morbis, ut factum ab Autolyci filiis in lysiis vulnere, ut in dissertatione XXV
Miraculis artis magicae laetius aliud et iucundius subiiciam mirabilem Alcinoi hortum a poeta Od Nib. VII. depictum, postquam ad insulam cheriam, siue Phaeaciain, quae postea dicta est Corcyra, Vlysses delatus sui
In eo sunt, sic Homeri cum textum vicumque interpretor, frocerae arbores foribus ornatae, iri, mali punicae, aliaeque pulcro ferentes fi lictus, sicus silces et ire sentes oleae. quarum Irrictus non hiems, non aestate de it, sed solum auritim perdurat Nam ei elu spiransam rus alio nascentia excitat, alia disserit ad altiritalem Pirumsufer pirum senescit, ethalam ver malum, uastipe mirme super lium scus Hic et echmia fructu inea radices agit, clitus altas Ulias lato in lac et aprico ex iceant in ole, alias indemiant, alias calcant lange antem Duae etiam acerbae sunt, et aliae mature stilat. Equidem scio a plerisque hanc Homericam descriptionem ad fabulas aniles reiici Quid autem, si contenderim, a verisimilitudine illam non abhorrere Nam praeterquam quod in diuinis literis de sertilitate beatae illius regionis Hebraeis promiscsae lacte et melle fluentis, aestatum legitur Omis cr-h6res, labuntur adprehendet messium triti ira Dindemiam. et isdemia occupabit sementem Theophrastus et Plinius arbores describunt semper pomiseras.' aliis pomis cadentibus, aliis maturescensibus, aliis Derostibus centibus. Quod idem prorsus de Casse planta in Arabia et Perside, deque nucibus myrinicis et caryophillis iii Moluccis narratui. Non ergo a natura alienum, quod de horto illo vates refert Fateor hyperbolicum esse figmentum, quod illud in iraculum in omnibus spectaretur arbolibus; sed danda poetae venia, cui quidlibet audendi potestas est, dummodo
Ficta voliptatis caudia lat proe ma vere se,
514쪽
Iam vero, antequam finem dicendi faeiam , duo alia breuiter extricabo, sternutationem Telemachi risumque Sardonium Vlyssis, in quibus nonnihil peregrinae, vulgoque minus notae eruditionis latitat. Dum Penelopae polliceretur Eumaeus, fore ut propediem rediret Vlysses Telemachus in procorum conuiuio ingenti strepuit sternutantento, raesp, quo bono omine vehementer laetata est mater, quae similiter eodem Telemacho alias sternuente , veluti accepto prosperiore augurio suum votum de
caede procorum confirmabat dic lib. VIII. Quid clarius ad probandum Homeri aetate nihil mali portendisse iternutamentum Cur igitur ominosum habitum est subsecutis temporibus Equidem varia apud varios scriptores legi , quae ferme fabulosa putanda sunt, quale illud maxime, quod mi Gregorii Magni aetate sternuentes repente morerentur, atque inde morem enatum salutem steruuentibus apprecandi. In more positum erat longe antea tum Graecis tum Romanis, iis, qui steria uerent, bene
precari. Z si claro formula erat Graecis familiaris. Salae, vel quid simile Latinis. Suspicor cum eruditissimo Morino, Gallo Tom. V. Mon. Inscript putasse ho-naines, nescio quo casu, sternutamentum morbum et te,
quasi breuem epilepsiam, atque originem habuisse morem, ut sternuentibus fausta fieret precatio; qui deinde mos longe lateque ad omnes paene nationes peruagatus est. Hispani quidem vel apud Americanos inuectum repererunt. Falsum tamen hoc esse iudicium, tum physicae rationes ostendunt, tum celeberrimorum medicorum auctoritas, tuin experientia, qua salubre et iucundum sternutamentum sentimus. Quare maluerunt alii sternuentibus dicere prosit, quam, ausc.
De risu Sardonio modo dic sturus, ex immensa ac plerumque superuacanea diuersarum interpretationum copia nonnullas, qua videntur probabiliores, adseram. Itaque narrat Homerus, risum Sardonium risisse Vlyssem in mendici speciem a Minerua tactu virgae transformatum,
postquam Ctesippus, peltilantia inter procos insignis, pedem
515쪽
dem bovis e canistro sumtum in eum ess eiaculatus ipso vero capite commodum deflexo ictum declinauit,
Eustathius putat, dictum raea et tri Asilota in Gihv c d ducendo labia qui enim si ridet, intus aut ira aut molestia discruciatur, adeo ut risus Sardonius, siue Sardanius idem sit, ac subamarulentus Pausanias in Phocaicis tradit, insulam Sardoam serpentes gignere innoxios, ac praeterea a venenis herbarum prorsus esse immunem, nisi quod unam alat exitialem apii specie, quae iuxta fontes uidem proueniat, non inficiat tamen fontium aquas, sed i quis eam ederit, ridentem emori. At Zeno loto teste, gens fuit iii Sardinia, quae immanitate barbara senes septuagesimum annum praetergressos Saturno sacrificaret, cogeretque ridere. Quae sane interpretatio et Daceriae, et mihi ceteris omnibus videtur praeferenda . Eodem libro paulo inferius proci mox perituri effuse riserunt, quem risum tamquam fatalem et Sardonio similem Minerua ipsa immisit, quod pernicies a fatis destinata nihil tale opinaniatibus iam immineret r
Diu procis mouit et alidum Tritonia risum risu compescendum, atque animum supefecit; at icti Iam stis mente amoti risere alienis.
Qui non ex animo rident eleganter dicuntur a poeta malis, siue maxillis ridere non suis, sed alienis. Quem Homeri cum locum exprestit Horatius Sat. lib. 2. St.
Cum rapiet in ius musis ridendem alienis.
Ni fallor, optimi iuuenes, hodierna disputatio quas mensa vobis fuit opipare varietate epularum instructa. Acce ta rerum, pila, quasi cibos stomaeho ninniubs,
516쪽
set AD PENDIX. v bono succo vos alant, vobiscum memoria recolite, et quasi concoquite recogitando, dum bene pastos vos dimitto.
omplura alia argumenta meditabar, amice sector, aliis dissertationibus pertractare sed ne opus nimis succresceret, prudens abstinui cum praesertim, quae erant necessaria laaiorisque momenti siue ad vindicandum, siue ad illustrandum in utroque poemate Homerum satis excusserim Nihilominus ea saltem tibi indicare, et aliquid ex iis, quae ad illorum explanatione in saciunt, leuiter attino gere volui, ut cumulatam hac appendice habeas Homericarum rerum interpretationem.
I. De Aethiopibus et an America minero inuollierit. Accusant nonnulli Homerum, quod Aethiopas bifariam diuiserit Odiles . lib. L et Iliad. lib. I. unam siquidem aiunt esse Aethiopiam. Sed eos refellit Strabo lib. LTradit enim, quod, sicut Aegyptum atque Aegyptios a Delta ad Syenem usque Nilus bifariam diuidit, ita Aethiopia eodem lumine secetur. Quomodo igitur non erit in duas partes dissecta, quarum una Orientem spectat. altera occidentem Extremos autem hominum vocat Aethiopas,
quia ab ea parte, quae est versus occidentem, Aethiopia sinitur Oceano, qui dicitur Aethiopicus Hie cum mari Brasilico coniunctus est. Quamquam igitur doctissimus Erasmus Schmidius, ut uolauit claris Fabricius Biblioth.
517쪽
ADPENDI x. s 3 graec Vol. I. v. I S. probare conatur, Americam in notuisse Homero , tamen puto, da in contrarium euinci. Non enim dixisset vates Aethiopas extremos hominum, si vitra rnare Aethiopicum esse aliam regionem .exis linasset, ab hominibus habitatam. II. De Praeconiblis. Vates Iliad. lib. III vocat eos e αυoua, murior, dis mirandos et sceptra in manibus gestantes describit Iliad. lib. XVIII. Horum tria fuerunt ossicia, quantum mihi videor ex toto Homero colligere. Primum publica edicere, ut vulgares praecones apud nos; quare hi u*μον οi, seo*ωνοι, συβοωrota passim dicti sunt. Alterum, pacem bellumque nunciare, ut Feciales Romani. Cum Agamemnon misisset praecones suos, Talthybium et Euarybatem, v Briseidem e tentorio Achillis ad se adducerent, OS, quamuis ira excandescens, reueritus est Achilles, vocavitque Iouis nuncios et hominum Iliad. lib. L
O virumque ossicium dixit Penelope Od F. lib. XIX.
δημioEe ouc, vel um suam Publice nouaules Tertium deantque fuit, ministrare in conuiuio procerum, quorum suisque habebat suos. Hinc praecones in domo Vlyssis miscent in crateribus vinum et aquam Medon autem, dum proci epulum celebrant, citharam hemio in manus
III. De cratere libertatis. Hector excitans ad praelium fratrem Paridem Iliad. lib. VI. sperat, fore ut fusis hostibus craterem libertatis in
Hic crater libertatis idem esse videtur, ac poculum salu tis, quod cum praefatione uomitus Iovis Seruatoris bibe.
518쪽
s AD PENDI x. hatur, ut tradit Athenaeus lib. II cap. a. Si igitur Troianos seruaret Iupiter, et in libertatem adsereret, Uaain decennali obsidione eis abstulerant Graeci, Hector cum omnibus suis craterem libertatis erat potaturus. Parem litum obseruauit apud Hebraeos eruditissimus Calmetius,
expendens verba Calicem alataris, hoc est,
salutis, qui ima, et a mei Domini invocabo. Is et hic cis imitu. Nam pro salute a periculis et calamitatibus sacrificia, quae dicebantur pacisca, offerebantur, vota soluebantur, et religiosum conuiuium agitabatur, conuiuis omnibus calicem salutis et gratiarum actionis bibentibus. Hanc consuetudinem secutus Christus Dominus in conuiuio paschali calicem gratiarum aetionis consecrauit, et
discipulis libauit, ac deinde omnibus ebibendum circumferri iussit. IV De estibus odoratis. Veteribus fuisse in delicii vestes odoratas, ex pluribus Homeri testimoniis liquet. Vnum adferam, quo narrat Homerus, Hecubam descendisse in thalamum odoribus ragrantem , ubi vestes adseruabantur Iliad. lib. I.
Hos thalamos, qui siue ebore, siue cedro exstruebantur, iuuuisse videtur regius Fla tes XLIV q. 3rrha, et gutta, et cam a Vestimentis tuis, a domibus etarneis Agostae ob ira*αντίνων, vertunt septuaginta. Hinc vetus lapsalteri S. German et Carnut lentant a gratiibus humeis, ut
habet psalterium Roman et Mediol Haec autem ante me eruditi si unus Calmetius obseruauit. Caussam hallucinationis declarauit Hieronymus ad Principiam. Orsidam Latinorum, ait, Ob Derbi mo uisatem a grauibus inlis pretati junt, curia 'xi ei et ei brem sit iχtacta Palaesinae, et Dsqve hodie domus ex omni ponte concla ae, et in modum aedificata teterrium, flete credae ianitir. Fructus et herbas grati odoris vestibus interserere solitos utile priscos, ut
omittam Plinium aliosque vetulli stimus icii piorum docet
519쪽
cet Moyses. Postquam enim estibus alae bonis, rint apud se habebat domi, Iacobum induisset Rebecca, leniatiens earu in fragrantiam pater Isaacus: Ecce, ait, Odor
sui ex scat odor agri pleni. Genes XXVII, p. Cum
autem tum viris, tum feminis ab ultima antiquitate gratis simus fuerit bonus in vestibus odor nescio quare pleraeisque bea lorum huius temporis, contra quam faciebant suis periores, quidquid bene olet fastidire coeperint, et ad omnem boni odoris halitum animo linqui, et tantum nouem ori videantur. Vtrum ante hos non multos annos seminarum genus OUO atque insueto morbo correptum iit, an quarumdam delicatiorum ac molliorum συμπτωμα eis
terae quoque, muliebri leuitate stultitiaque ductae, mi pari studeant equidem non dicatus sed aliis me doctioribus atque acutioribus statuendum relinquam.
V. De Achillis ad bellam prosciscentis aetate. Cum in Sigaeo ad Achillis tumulum adstitisset M. Ale-Xander, O Ortunate, inquit, adolescens, Et tuae Dirtutis minertim praeconem intietieris. Se in or pro Arch. Sed quomodo dicet aliquis, tot paene incredibilia virtutis miracula in Troiano bello praestiterit adolescens y Miruinquidem, sed tamen verum. Non enim culpandUS ROInanae eloquentiae pater, quod minus proprie Achillem in Alexandri dicto vocaverit adolescentem. Nam cum Plioenix, eius nutritius, Iliad. lib. IX. conaretur inexorabilem emollire ac flectere, ut ad bellum reuerteretur, memorat quomodo sibi traditus esset consilio ac sermonibus regendus a patre Peleo, quod adhuc Metriac, id est, adolescentulus mitteretur ex Phthia ad Agamemnonem aduersus Troianos dimicaturus Scilicet decimum sextum aetatis annulia nondum attigerat. Et sane inter virgines filias Lycomedis Regis Scyri a matre, ne ad Troianum bellum ire cogeretur, ex quo sciebat non esse reuersurum, sub habitu muliebri absconditus non ex oris specie, Ut voce, utraque enim iuuenculis puellis similis erat, sed astu vel
sutillimi lyssis detectus est Carolus XII. Rex Sueciae, siue
520쪽
sic AI PENDIX. siue cum antiquis dicere malimus, Gothiae, ad bellum ipse pariter quasi Achilles alter admodum adolescens profectus, tam strenuum inuicturn, cunctisque terribilem se praebuit, tam praeclara ac memoranda dedit sortitudinis tum animi, tum corporis exempla, vi nisi sub huius seduli uitium rerum ab eo gestarum testes nos ipsi met fuissemus ac paene spectatores, vix adduci possemus, villistoriae adlii boreinus fidem. Quod sit achillis sortem obuiisset, hoc est, si post insignes illas victoria primum relatas, ob quas totam serui Europam timore nominis sui compleuerat, morte statim esset praereptus, non Acinlli, non Alexandro grandem saniam inuidisset. Accidit ergo aliquando, etsi rarenter, ut robur ac strenuitas arridente fortuna annos praeuertat, adeo ut aliqui ineunte iuuenis tute talia praeliantes confecerint, qualia exercitatis imi duisces ne grandior quidem aetate conficere valuerunt.
VI. D eqQ frumentum edentibus. Quidam Homero indignabatur, quod equos fecerit
frumentum edentes; aEA. inoe, o novete Iliad. lib. X. Sicut enim apud nos frumenti alimonia equis apta non est, inimo etiam noxia id ipsum pariter ubique gentium rebatur contingere. Verum, id non esse, multis in locis, ac maxime in Oriente, absurdum exemplum confirmat decemiliorum Iacobi, qui ex Aegypto redeuntes saccos in via aperierunt, ut fruimentum iumentis suis in cibum praeberent Genes XLLI, p. Quare illud a me saepius dic tum redit denuo inculcandum, in Ulta antiqUa ac peregrina oportere nosse illum, qui Homerum antiquissimum, et graecum scriptorem velit intelligere. VII. An Homeras merui urit alicuius si blae mi Iolae. Antia, siue Silien obea, ut alii vocant, Proeti Argivorum regis, uxor liospitem Bellerophontem, vi secum concumberet, inuitauit. Cum autem prudens et castus vir abnuiiset scelus scelere eumulans impudica semina,