M. Antonii Nattae Astensis Opera. De immortalitate animæ libri 5. In Domine Natale, oratio. De Quadragesimali ieiunio, oratio. De poenitentia, oratio. In festum diem Paschatis, oratio ..

261쪽

Principium sine fine: patens, obscurus&idem. lTu iubar aeternum, radiantia lumina Phoebi Noctivagumque globum lunae, stellasque creasti Et placidum pecus, atque immania terga ferarum Tum facili uolucrcs mulcentes aerea cantu Gramina camporum ,&saltus, Sylvasque uirentes. Fontesque, fluviosque, de amantem litora pontum Te mortale genus pauet omne, & iussa sequuntur In serni, superi que chori. Tu Regibus altis Imponis leges, & res miseraris inanes, En ego qui fictus sum per te, protinus ut fac Te peto, te que voco, stagilis, miser, atque caducus Heu heu, quam multo te ossedi crimine.quam non 'Seruaui mandata, tuae nec foedera i is . Inde siuens lacrymis, ad te mitissime rerum Flecto oculos, tendo que manus, miserere precantis. Maior nanque tua est bonitas, quam cri mina nostra Si non peccarent homines, non parcere posses Luceretque minus Clementia, sis rogo lenis. 'Deliqui, indomitam rapuerunt plurima mentem Et quoniam sine te nil possumus, annue uotis. 'Da Pater, ut uitae fallacia gaudia u item. Hostis & antiqui insidias, staudesque, dolosque -- Speque, fideque sacra tenear, tua iussa capessa Meque tui sacro perfusum lumine uultus 'Solare, & ser opem dextrae magnae atque potentis. Te solum inspiciam, sitiam, ueneresque, colamque.

Imitatio Virgiliana.

tav CINAM extinxit mors improba, luximus omnes, culae Haec fuerat thalamis nupta Bibal de tuis lVt ssos Ian uescit moriens succisus aratro, et tu id Languida que ut ponit colla papauer humi. li Si pluviam ingentem sensit: sic forma puellae Fluxit, sic roseus concidit Ore nitor.

262쪽

In Iasonem Orantem

OV O D mare, quod coelum, quae nescit Iasona tellus a I .ia o Gloria summa uiri, dum legum aenigmata soluit, i Nec minor oris adest uirtus& gloria fandi, Aspice, ut eloquio itu at, ut demulceat aures, da Surge uetus Roma, & Priscorum turba Quiritum, , Iam que redi quando in lucem Cicero nouus erit. ar m

Epitaphiuni in Iasonem Mai

num Iuriscon. Mediolanensem. 9 δ v R I s & eloquij sulsit sapientia quondam Sed non sub tumulo condita Maine tuo. Nam ueluti in labris fulsit sapientia quondam, Sic nunc in libris emicat illa tuis.

De Caesare.

s p I G I E M gadibus magni quum sorte uideret i sar Alexandri, gemitum dedit, heu miserum me lini nihil inquid ago natu iam grandis, at i steQuot domuit terras,quosue aequora floridus annis.

Versus emendati ad pieta

tem facientes. i. a Lunal

uni tmilo II v c me foetici descendere iussit olympo, Hic me non uno uulnere fixit amor, Fecit amor, caput ut spinarum scinderet orbis, Pectus ut hauriret lancea, secit amor. Solus amor de me potuit perferre triumphum , IIlle pedes clauis fixit, & ille manus,

Si cupis ergo animi mihi signa rependere grati, Dilige: pro tantis sat mihi solus amor. R ians' initiuula ita F I N I S., Trinob euolor u alat A