M. Antonii Nattae Astensis Opera. De immortalitate animæ libri 5. In Domine Natale, oratio. De Quadragesimali ieiunio, oratio. De poenitentia, oratio. In festum diem Paschatis, oratio ..

발행: 1564년

분량: 267페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

In passionem eiusdem.

v v M subit illa dies, quat uasti rector olympi

Sponte sua incubuit fato, turbae que furentis Verbera sustinuit, lusus, iram qiminas que, Asfixus que cruci, gemitus tunc tollitur imo Corde,rigant moestum lachrymarum flumina pectus. Nanque parens primus dia in regione locatus, Quae patribus quondam Paradisi nomine dicta est, Illic uer laetum, campos quoque purior aether Excipit, & sulgent aequantia sidera Phoebum, Flumina lactis eunt, pendent de sentibus uuae Purpureae, durae que ferunt mella humida quercus , Tum Zephyri pennis mulcentes lenibus auras, Fusaque per campos vitreae uada limpida sontis, Hospiti js uolucres passim stondentibus ora Soluere, condensis que pecus colludere sylvis, Ipse inter tantos pater ut deductus honores; bi fuerat tenues, elimo arrectus ad auras, Nec m ora longa fruit fregit mandata uerenda, Serpentis que dolo, monitu que heu coniugis ausus Carpere poma manu, & uetito gustare palato, Ausus, & ad superos reditum crudelis ademit, Nam noua posteritas traxit contagia fraudis, Auditae e summo uoces, tum uisa moueri Ima soli,& soribus constridere limina uersis, Moeret opem implorans patrijs gens exul ab oris, Nemo hominum aethereos coeli conscenderat axes.

Ille amor, illa Dei pietas haud fabilis ulli

Soluere triste neptias parat, & se deuouet arae, O nos ignaros rerum, acceptasque salutis Immemores: Nobis Deus in mortalia fusus Membra, polos aperit, uitae que beatius aeuum , Ipse, sed heu moritur fato confectus acerbo. Ecquis erit uates,tristes, qui euoluere icasus Suiliciat, quamuis hederae pallentis honore TemDOra nexa gerat, magno que sit ore, sano que Non ne itides torto laceratum uerbere corpus Liventes que genas Tibi enim tibi maxima regum Vallatum spinis caput,& diadema cruentum

Impositum, uiridi mox fixus stipite, nudus Tolleris, atque lacer gemina inter crimina pendes, II Ecce

252쪽

Ecce pedes, sparsae que manus de uulnere foedo Sanguineas spargunt guttas, & liquitur atra Tabe cruor, patet ausoniae quoque cuspidus ictu Pectus, & effundit fluuium mistum que cruorem. Quin cliam oblata est ori ne tristia desint Spongia selle tumens, nostram at sitit illa salutem.

Praetereo quae uerba pio tunc fuderit ore, Distractos comites ac ciaetera transeo gesta, Quae uulgata nimis, terras que immissa per omnes. Qualis eras ali Virgo parens, quum infanda uideres Supplicia, & quanto praecordia concita luctu, Fessa iaces . Nunc prona crucem moritura tenebas, Sanguineum captans stillantem e stipite rorem. Vt que olim cecinit senior, transfixit acuto

Pectus amans gladio, atque imis dolor ossibus ardet, Martyrium immensum sine sanguine, tollite luctum, 'Atque piae matris moueant tormenta dolor que . 'Tempore quamquam illo sublimia corpora mundi Haud commota parum, luctus quoque signa dedere Immoriente Deo. caeca caligine Phoebus Abdiderat se se,&Lunae tum expalluit orbis, Illa etiam ut quidam perhibent quum tota decoro Fulgeret uultu, uisa est seiungere fratri, Insolitas que uias carpsit smisorabile dictu Hinc lux omnis abit, tenebrae quς sequuntur inertes. Aeternam que sibi metuit gens impia noctem. Summa que terrarum insolito concussa tremore Aequora, nutabant sylvae colles que supini, Et vada salsa,amnes fluuipinuexere salubri Tum uererum simulacra uirum iam corpore functa Lonpum uisa queri,&squallentes promere uultus, ossa que sanctorum ruptis errare sepulchris, 'Obstrepere horrendum uetus ara, & scindere velum Humanos fletus reseram quin plurima circum Agmina funduntut diuum, qui nuntia portant Summa leues, Olli lachrymis ficta ora rigabant, l. 2Affusi que cient alarum uerbere planctus, Ferreus est, qui non tacita pietate mouetur liN ec Christus pater est illi, nec rite fidelis, Ipse crucis lignum complectar, &oscula figam tb murani. Vulneribus, quae fulgentis coeli atria pandunt, ..uid in IIpse dabo supplex fletum,&miserebor amantis, iaIllo Nam fluuio antiquum crimen lauit ille cruoris, Ante

253쪽

I 22

Ante tamen legis mandata edixerat, ante ni Tradiderat se ipsum menta, ritumque sacraret. Solus ego at potius multorum haec pectora tangunt. t Atque aliquis spectans crucifixum talibus infit, Christe decus coeli faueas adsisque precanti, Morte tua uiuo, tuaque haec per uulnera seruor, Sed delicta premunt, proprius quae conficit error Corruptus blandis, ignotoe, dabisque salutem Ecce iterum nobis,bonitas tua sertur in hostes, . it, lEt lapsos reuocare solet, te consequor ultro, 'ὀ. Nec si uita mihi pro te ponenda, relinquam . . to

In Resurrectionem.

v N C spirare Deum incipio,nunc pectus anhelum Feruet &immensum iam concipit aethera mente, Illuxit q; comae labra &sacer ignis adussit, Ne polluta darem, aut squalientia carmine senem Iam mihi nescio quid uideor sublime tueri, Quae nam haec pompa frequenseChristus rediuiuus ab orco Ecce uenit, fulget que suo post funera uati. Impositum tumulo est corpus, sed mortis acerbae . . Depositum non praeda fuit, nunc uenit in auras. Aspicio uolucres diuos, quibus ignea stagrant Lumina,&albenti corpus uelatur amictu, Anteuolant, pennis que secant fulgentibus auras, Pars pedibus plaudit choreas, pars carmina neniis Elicit, ac dulci non cessant psallere cantu, Laetitia que fremunt,&ouant Osanna canentes Vsque aliquis clara praefatur uoce, resurgit, Alleluia sonant socii laeto ore sequuti. Ecce latro, qui sorte cruci tunc fixus atroci, i Nunc circum radiis undantia tempora uoluit,. Hunc delicta uidens Christus sua se que fatentem Hanc que fidem admirans, dextra conuersus ad illum Mecum hodie lustrabis ait magna atria coeli. Sed nunc signa praeunt scelicta,cerno coronam . NInsignem spinis, rutilum vomit illa nitorem,

Non iam poena, sed extat honos, tot ab ignibus ardet, Non Bacchus dedit, ipse Deus sibi texuit orbem. Tum terni claui, & splendenti lancea ferro Emicat ; his Christus mortalia damna rependit. Auditum, sitio, circum dum spongia frixur, II a Uerbe.

i uella: O

254쪽

ieraque insonuere sacro peffuse cruore, g in miret: se iam seraphici graditur decus ordinis ingens,ine ardet rubro, i iactatis calfacit alis, 9 ndenti similis ferro, quod tingitur unda, talis ubi ostendit terris se martius ardor in rutilos spargit radios, iactatque cruentasNfaces,turbant urbes, tunc Caesar anhelat Duus in arma magis, bellumque exsuscitat ardens, niliaeque procul detrudit finibus hostem, i aud secus ignescens faminis tunc Angelus ibat. iriecto genu, sert ille humero uenerabile lignum, Ingentemque crucem tollit. Haec Daemonas arcet hic sibi colla Ducum & populorum ingentia secta Metrnet & a Gadibus late extolletur ad Indos, qua sol oriens, & qua ambit littora Nereus, Supplicium seruorum olitia, nunc nobile signum, lix tam dulci,quae strata est pondere, & aulae theriae regnum foelix quae retulit arbos. Φpria quanta Dei, quam secum & tristia portant, despcrucem poenamque suam ii estiuit honore. rrus adest fulgens, recto temone rotisque lucribus, biiugique fremunt ad sim na leones, Fntius humanae pacis mis eque salii tisdibriel hos flectit, magnique.auriga triumphi

EI modo stoena premens gemmantes explicat alas , Nunc cursu campis quatit assians naribus ignem, Iamque ducis sormam uideo fulgere, novumque rauctare diem, & lucem succrescere coelo, regumentum ingens fandi. Nam a morte recepit se Iesus, uictorque uenit, stat cominus axis. Ille habet ossa sua & neruos, membrisque cohaeret, EI terrena animam passim per uiscera sundit, Ostentatque pedes, fixasque ad uulnera palmas, Nec non confossum latus exuit, illa salutis Pignora quum tueor, dulces mittentia flammas, Non mihi frigus habet pectus, non cura fatigat, Paee fruor, mentique iugor succrescit in horaia Haud aliter, quam quum sub luce cadentibus astris i Carpere siqua rosas uirgo uelit illa iacere iVda uidet folia, & concluso haec orbe teneri, Ast ubi purpureis aurora inuecta quadrigis Imminet, assumunt paulum, spectantque supinae, Tunc& hiantifunduntque comam, patulumque decorem

255쪽

Ad solis fingunt radios, color enitet ollis

Aureus, atque rubentiate: Tum candida Virgo. Postibus occiduas diuum fixura corollas

Ungue legit gratis complentur odoribus aura . a At quae sectentur uolucrem laeta agmina currum, Qui, coelum & terram torques Deus, hiscere uatem Da pater, atque faue, tuus Onunc spiritus assiet, ... v Id. t Perque means hominis pectus diverberet auras. II

Post hac pulsa dabo meliori carmina plectro, iSi uictrix patria,ci ciues spolia ampla referrent, ix TTunc ego gesta ducum, ac mavortia dicere facta ui dAggrediar, susum que canam sub moenibus hostem, HRapta que signa manu, postrata que ccedibus arma, C. iEt quod quisque uirum dextra sit sortiter ausus, ia .On 4 Consilio ue bonus, seu iuuit callidus astu, ιοῦ lIpsa oculis exposta palam spectata que uirtus Attollit sese,&numerose uatibus ultro lFunditur, haud paruo ore canunt, sed protinus afflant

Pectoribus immensa,&carmen ducitur ardens: M AIngenii angustis iaceam quum finibus, at tunc i' Assurgam,&uersus mihi fas tractare sonantes. QNec minus ingrediar magni si Caesaris acta, lVerba que ad augustas transmittam seruidus aures, lTum mihi Pieridum stabit chorus omnis, & ultra ii dQuam solet effundent fluuium Lymphas que loquaces, i Dum pectus coeleste uiride sacra ora uidebunt. INunc diuina mihi cantata est carmine proles, Res immensa quidem & quae uiribus altior exit, Ingenii Deus, & uenae miserebitur orbae, Sed sequar, approperans terris iam sistere puppim. Princeps ille parens, dulcis quem coepit imago Arboris, huius enim pendebant uertice mala Aurea, & in nitido fragrantia molliter horto: . . Quae pater ut mandit, sylvis disclusus opacis, udini . 'Impactusque soloestimo, loca lumine cassa oti

Incoluit moriens magna cum prole nepotum. 1 ii,

Poena grauis nulli, at luctus gemitus que sonabant, ἰαι Ilii IQuod densae ςlaudant tenebrae: stas inclyta coeli inori

Torserat egregias gnimas, lucis que cupido, .i: li uti TSuccedunt alacres iuris rapti ad luminis auras, INam Christus sua mox post funera fregit avernum, , t Tartareas que domos,sanctos que e carcere patres

Eripit, & spolia ista reteri praeclara parenti, .lA

256쪽

En Abel, hic pingues uitulos mactabat ad aras, i EA

Fraternum hinc subijt mucronem,&uulnere inundans Se edant, terramque ignaramsanguinis ante, Atque a ccede uirum puram, fit uictima statris. i a n*n VPampinea quis nam hic redimitus tempora fronde AEn ades ipse Noas nobis, ut uitiser almus,

Laetitiae uinique pater,nam uerius ipse

Diceres inuentor uitis, populisque dedisti Diffundant quo corda mero.Tu lignea fabre illi In flOHTecta facis, longa lue omnem tegis abiete carnem, Semina uenturi secti&primordia seruas, Ne desecta nouo tellus segnesceret ortu,

Mitia conduntur lateri pecuaria puppis, Pil92 qLII Magnorumque cubant illic stabula armentorum, p hQ p ra Et uarias uolucrum pennas includis eodem l lassastio Haud mora, subduias descendere nubibus imbres, tu o ia i Immergique vadis terram & fluitare profundo, i a illi ACaetera dispereunt,tumidis Arca innatat undis, urit Lud Angustoque ruens tecto diffunditur imber,

Tum pater ipse Abraam Cananaeis sedibus, auctor im: δni Inguinis excors, cui spes est credita prolis us zia A. Egregiae, hinc sceptro stellarum insigne ferebat, i untur χFlammarumque globos, sublatis cornibus ibat viis' ad OV

Dux populi Moses rubri trans littora ponti, i ii 'lissim siJUTFulgidior specie, potuit spectasse supinis . l . .. Gales miti Collibus ora Dei, contra ue attollere frontem, etl aqmis GVadit & effulgens, cui cura infixa sacrorum liuibanula Araon,&sancti custodia credita templi. Hic Dauid , Ezechiel, fususque in litore Ionas, in alii δni Et Daniel,uiridis sacrum,quem secerat aetas. asul est, et

Quique Deo uates Christum spirante loquuti, ' e DariqEt quicunque habilis uitam ultro effudit in armis, hoc

Dum patriam seruare student legemque receptam, Omnibus his radiis cinguntur tempora puris. qQuo feror ξ unde oculis specto Gedeona nitentem eun MI Qui licet exiguus numero, magni agminis instat immatulo ni Iussa Dei secum trahit in certamina Martis ,: ι. 3zzz lNon ualidae hunc acies sistunt,non crebra morantur . . b bo: Tela uirum, furit atque metit quaeque obuia ferro, i ros OTIlle oculis ac fronte minax, dum feruidus urget . Hubv Ide . Hostis iter, tenuit fugientia lumina solis, e mari

Affixus manet, & coelo non protinus errat,

Effulgetque duci Phoebus stans ore corusco, i iacti Ergo

257쪽

Ergo non uictis obscura in nocte latebra Prosuit, aut specubus possitnt se condere coecis, Horrentes ue petunt sylvas, praerutaque summis Saxa iugis, pendunt poenas cces undique campis, Non Isac, Iacobque absunt, non illa nepotum Progenies, tribubus fecit quae nomina certis, Et qui pro sacris tulerunt mala sortiter aris, Quique suos quondam tenuit moriturus agellos, Quin Ioachim propius uideo, Iosephque beatum Coniuge, flumineaque habitantem rupe Ioannem, Spargeret ut populos undis dextraque ruentes, Ah decussa uiro cervix, proscindit acerbo Dum regale nephas odio, nunc omine uerso Aureus incedens duplicem fert fronte coronam. Quis Iob, Heliamque libens, magnum que Heliseum Τranseat, audacem Iudam bello que potentem, Sansonis quoque uim & non exuperabile robur Inuictos que alios dextra aut probitate uerendos

Sed citius quis summa polo,quae *dera fulgent,

Et fluctus maris, & campis numerabit aristas, Nomina,quam possit percurrere cuncta uirorum Qui ueniunt, sancti que premunt uestigia currus. Sic modo Christus ovans sacra comitante caterva e

Ad Matrem ingreditur uictor, dein scandet olymp um'-Vbi i Arridensque ultro dura olim limina postquam ut i Phoebeus terris decies quater arserit orbis: uilis

Gratiarum actio

A M lux immenso surgens albescere cesto Coeperat, atq; solo tenebras absterserat udas , . . . qui a Quuuarijs uolucres mulcentes uocibus ausas I as a Fluc illuc pennis ludunt,quum sorte iuuencuso linia Expectat iuga, qui glebas inuatit aratro, . in tu 2 li Et quum pastor oves depellere cogitat, &quum tet DC b PIA Dux aciem mouet, & Zephyris signa aurea mandat. Tum pius Euadnes deserti littoris oras Ingreditur, tollens que manus, ut surgere solem: Purpureas que uidet coelo diffundere flammas,

Istis ora modis senior sublimia soluit. Sol aie aeterni saecli, qui lumina ductas Η uius, quem specto: Trin ea, qui luce refulges Unicus,

258쪽

Vnicus, exaudi; nunquam tua sancta precari l. non oga Numina segnis ero miris que attollere uerbis. UA. Nam quod homo,coelique domos,quod spe supinus, a lol l Et quod spiro, tuum est: per te que animantia bruta Parent, & reliqua in famulatum tradita mentis, I no Adde quod arbitri' motus conuertimus omnes: E in or Ingenis que facem, atque animi lucem ipse dedisti, orci iupri Et simulachra tua: maius mihi mentis inusta, E iv zzPius Idem animo ualeo, ac membrorum robore firmus, i ii Ioi nil Munere quippe tuo, nec id est satis. Aliger unus Iguia Praesidet e diuis custos fidus que minister, Darmones expellit procul, atque incommoda trudit: Lli stadii, iis. Incendens Mue animum recti ac uirtutis amore. si cit 3 mucI Quid quum peccassem, ac factis tua iussa protervis AFoedassem in foelix Θ num uindice protinus ira H co εit DVsus es, aut dirum fulmen iaculatus in hostem Θ ... a in Laa Cunctatus placide indulges mihi tempora flendi, sis: no in. ZCorrectus placeo non perditus, orba salute ui 11 δ . iunIDextra tui nunquam est: quam tendis sponte iacenti .eutri i . Nonne utero includi, ac mortalia membra subire ADignatus Θ sed enim post illa egressus ad auras i .inimo Pauper eras, non sceptra tenes,regni que coronam . urnuu ii Insignem, alta suit pietas pro diuite cultu: i D dboni cii Hac duce confixus: metuenda que funera passus: su suurres hAMe me seruasti oriens, ego sanguini; haeres ha bir , Effusi,&partae consors sine tempore uitae. euud:od ITu mihi pollicitus regnum immortale, meis que Si quicquam potui, aut gessi pro tempore dignum, Non ego sum tanti affulsit tua gratia rebus, His ego in uueribus tantis donisque petitus Quas possum soluo grates, nec in omnia uitae ' ι. Tempora non laudandus eris multum que canendus

Et pater & genitus , sacri quoque spiritus oris, ' Domnipotens Deus .&solus uasti arbiter orbis ill Haec repetam assidue, memori de pectore fundam ui Atque ideo gratus ; gratum quod me facis ipse. ermup ris

Exultatio

259쪽

Exultatio Poeta de se ipso.

ORTE pruinose dum pascua rure peragrat Edalus, ipse sibi carmen cantabat, & ornos

Aspexi rigidum uati incuruare cacumen. lIlle autem sacro tales dabat ore loquelas. . En ego iam ingredior maturi roboris annos,

EL Et mihi iam senis nent divae stamina lustris, E Sic fortuna sin ad stud ijs florentibus aptus

, Inveniar, mentisque immoto robore praestans. Non superare amnem nando, non spicula dextra lSpargere, non saeuo concurrere cominus hosti, Au i studium fuit usque seras agitare laten teS, Sed me Pieridum chorus, & reuerentia mouit

uminis Aonij, suspensa ue crinibus ingens

laurus,&aeternos mansurum nomen in annos, ttractumque sono uulgus grauiore canentis. ωHaec sequor, haec uitae pretio tenuisse iuuabit.

O' patria, & qui non frustra genuere parentes, si Nomina chara feram radiantia ad astra, neque ullis L Gloria uestra locis ullo ue tacebitur amo. D Ecce rapi uideor populo plaudente per urbes Amurpureis inuectus equis, hic sparget odoras Ll Fama rosas late, huc illuc iue per ora uolabit x Quid quum lecta uirum mulcedo pectora dictis λP Suspensamque traham cantu per compita pubem ElSi qua fides uati est, celebrabimur inde, feret tu CL Insignes Musa haec etiam num frigida laudes.

V Sic postquam terris densae incubuere tenebrae, ADMIocturnus coecis aetherque inuoluitur umbris, Emane polo nitidum lumen diffunditur, una micat aurora, & roseum iubar excutit ore, in Auratoque diem succendens crine coruscat.

In sun ere Herculis Asinari .

vs AE funeris carminibus grauem Intentate sonum, tollite laudibus Ad coelum meritis Herculem Asinium, Illum,qui cupiens aetheris ardui Undis explicuit loetum animam suis,

260쪽

Siso hoc destitia iteorporeum decus, . Nunc ilirtus, pietas, iustitia,&fides Desertae fugiunt saecla nocentia, Quis linguam poterat soluere dulcius G imi Quis secenare loco Θ quae scelerum tuba f. ia . Inclamare sed heu flebilo concidit 4har.

Aetatis specimen , lux& inertior . . . . et M ,

Coeli luce grauem destituit uirum, ti a ii Telum mortis atrae si fugere. minax L Frustra lenis cras, pacis arbiter, ini : ia i Et frustra pretium nobile temporum. .i J Te rupes & agri, sylvaque cognita Venatu assiduo, te tanager gemit Multum flumineis uortibus tumens, Nec non te lacero persequitur sinu Coniunx haud placiti nominis immemor, nil tLuctus indocilis ponere flumina, si irai Nil mortalibus est perpetuo datum, iablutanturque uices, sors regit aspera, Vitae quid faciasλ it uolucris dies, i . xi Ce Donec morte ruat. Desine fletibus tui si si, Uxor, compositi per cineres uiri, u zri Constantem que parum per querimoniam. era i lis a tam . Nam quum iam gelidos umbra reliquerit iλ lli ita uvu i AArtus, ipsa fugit iussa, nec acriter . iii ei, cInclamata gradum seri cupidum retro. snunpian Quid sit, qud redeat non gemitus ualet, Pa Lin qiu Non prodest oculorum irriguus dolor, i Discerptae uegenae,non laceri sinus, lil ut δunt.. AIncassum quid agis te miserum in modum, ill l l .. ι Orato requiem, pacem di amabilem i un .l si Diuum, si sapias, ordine manibus . , ,: Glun l

oratio ad Deum

omnipotens uo que prior,uita omnium &ordo, Cuncta uidens,& cun& mouens,& cuncta gubernan Immortalis,&altitonans, lux maxima rerum. ρ Coelii colum clue quies, semen quoque seminis, atque i Radicum radix, uerbo solo omnia portans. Atque creans, numeros cunctos de pondera noscens. ι. Princi-

SEARCH

MENU NAVIGATION