Opera omnia. Recensuit et commentariis instruxit Godofredus Stallbaum

발행: 1858년

분량: 343페이지

출처: archive.org

분류: 철학

131쪽

Eil. Steph.

Cap. I. P. T. - νδρες ' θ' ha ato , J Codd. qui clam o Ἀθη- Daiot, ait p. 34. D et p. 36. n. cap. X I. iii . ni. Sed ni issio 'Oc ανδρες e scripturne compendio Ort est . Formia in iiiiii iii codd. ii liquis sic scripta reperitur: P. und Oriuinem duxit quod alii in lipnt ευδε δ Dato vel es δ' mirum imperiti lii, rarii liti proni δ super o positam pro circumflθXu talauerunt quum se significaret νδρες. Ita astius, gravis vir auctori inlis cuius vori, o lini retulimus in edit. piget. T l . p. 33. iunc potiti in illavimus, ut quorundam mutandi lubido coerceretur. Alii sui clam libri Myr Daist mittunt. ἐν ob δ' υν καὶ αυτος Sic Bodl. V n. b. Vnt. Vind. . . Ulor. d. g. li. Par. DST. Vulgo εγωγ ουν. si γου ει αυτου πε λαθύ oriri mittunt era vulgo postis λίγου intrusi in is odi. Vera. h. Vind. l. 3. 4. G. Florr. h. o. g. i. i. CDi l. Veii A. Parr. DEHST. Alig. prim mi. Vind. 2. Cn p. l. P. IT A. cu δενδρες πεπον star κri hoc modo in t Ili-M 'i' et aio lii telliguntur Me gas iam modi a iii in i iis tr il instae'. li ii dices popul ab nimii Sari oribli S meis Dper sortitionem delecti, de qui secti sint s. quomodo Mi

132쪽

52 PLATONIS

H. prohantes Helia dorsi ad Protag. . 30.

ut ais χυνθῆ Pat, i' ίκ r editt. Ηns. et Fors ter pro-l, ante Heli id ,rsio. sed licet secte dicat ii assii νεsPaίrt, ἐλεοχεσθαί r . tum pli vertim videtur Ort. An pro o ri ii Ou dubito quin Plato script irrus fuisset καλ. οὐ sim it Toc auro quod i ias Bodl Parr.lsetur uitur se adeo pro Pem 3 cluni sui ipsi iis oblit uni PS se, i. e. O adductu ni, ut putarit se noli S Se eum, lui re Vera Sit. Quibus verbis nemo est quin solitin acerbam contilieri irrisionem. En iidem loquutionem

g. 31 T. Gormanice dixeris ins

est. Hoc enim dicit: Maxime vero in iis linum miratus sum e multis illis, quae

ri tria ora secillionem ξazarn θειτε. Optativit m modum. llii rere iu- die:Dit, nec tal Iien O l: Sque processit, ut id inice necessa riti in stati ierit. Nollue coniuncti viis te liter reiici elidus est, Praesertim quum eum libri ius s. Omne tu Pantilr. Ponitur elii in illo, sicuti dii dum deni instravit Gi d. Hermannus. De mPH-daiida ratio ite Graecae grBm-m B t. P. 20 Sq. etiam OS praeterita, ut, re non dis in pris in Ased etiam ii imo Kpserieli in Etust cognoscelida Significatur, Ut

Crit in p. s. . Eilrip. Hecub. v. 2 Sq. at coiis. Matthiae G r. r. I. I R. l. p. 1 IS ed. 3. Os t. r. r. q. 22. 10. B. P. b sqq. d. T. Hoc igitur dicit Socratses quo loco dic se baii Oportere vos vobis cavere, ne iam ea, quam exorsu sum ratione, decipiamini dimitum respicit

Ornior, mentis cogitationem praeterito tempore ad praesens deducta, nulle id ullum ma Xime, quod in praesenti cavendum sit; quae ratio imprimis post verba timendi, curandi, cavendi locum habet, quorum vis et O te Stas ea est, ut animis facile praesentis periculi et curae ina-ginem obiiciant; v. Matthiae Gr. Gr. . bib. I. q. clam vero

133쪽

APOLOGIA SOCEATIS. P. 17. St. b3

134쪽

54 LATONIS

nere loquendi alan ad Phaed0Ii prodiens in concionent.

135쪽

item: si ρri ρας δ' - uo ν ους πολλους ra ρίχoluat uuZmquam ibi leni continuo subiungit rotio δ' trucii οἱ toto D tot unde in ecii codd. illis correcta Videntur. Quod monemus, quo melius intelligatur, qua ratione et nuSSnilitatur ii usus praepositionis εις. Nam perperam noti nulli eam opinati sunt pro prae P. προς positam eSSe.κai ai tegat In cod. Vin il ob quodam adscriptiim est glossema Ta Pa που int in cod. Odi superscriptum legi

locum ut in kenius , Huius rarissimae notionis ratio, inquit, ii Ondum, quod sciam, e X plic Ata, liendet ab indole mediorum. Ut in tu ι et ἐφίημι Si mitto, Glι ι et ἐφιε uti mitti mihi volo, iis est clipio, peto Sic παοιλὶ ad Hiitto, παρίει αι ad me

admitti volo id est, re cor, deprecor. Aliter Α-stiis ad I olit. l. b. p. 341. C.; aliter etiam is clier iis ad i. l.

tivo coniunctum legitur, qu uulli Oc loco genitivus Onatur, notandum est ἐπὶ ad prope Significans, cum litroque a Su Onstrui solere. s. os t. r. .lli . adnot. . . fi0. d. T. Intelligi intur autem mensae lI-m ut ri O ru in , quae etiam alibi,

velut api id imis them T. II. p. 470. p. 72. p. 946. Is ο- Crat. p. 49 p. 450. p. 704 d. Reis k simpliciter a Tnάπεζαι Vocantur; atque itide dicti sui it

sabantur sere honilites iobiles, divites et opulenti sacile est ad intelligendum cur Socrates dicat sera iudicibus ἐν ἀγορ γ nὶrti ν χοα- πε ζῶν auditum esse. Nam iii dices noli erati homines insim ne sortis. καὶ ἄλλο9ι. h. e. in ossi- cinis et palaestris Apte Fis cheriis comparat ri fit id. orat. Platon. II p. 223. T. t I

tur ita ut audiri possit. Est

136쪽

56 PLATONIS

D. rq syOνως πλρίω ἐβδομ ηκοντα ' Bodl. lnd. l. 1. Flor. d. g. h. Par. ST. m. Tuto . In Ven. b. πλείω i superscripti: m est. Non tam ei dubito quin recto servatum Sit ab aliis. Videlicet ad vim oratorinna πλείω utique requiritur, quod Videntur delevisse critici religiosiores qui Criton. p. 2. . meminissent simpliciter septua ginta annorum mentionem fieri. Accedit quod Socrates utique annum aetatis septuagesimum duorum serme annorum pati supergressus est, sicut Ostendit noeckli. Orp. Iu- scripti. II. I. 341 coli. Hermann De theoria se l. p. T. P. S. 7 γ' ἐμοὶ o κω Sic Vind. . . Ven. b. Par. S. Vett. editt. γε μοι. autem formula Oratorum solem nis, in θοουβεῖrε, quum quid dicturi sunt, quod audientibus displiceat. v. in is P. 20. E. P. 2 l. h. Od. Iacob S. ad Eurip. Med. V. 5b0. d. nugk.ε ν γεγονως πλείω β- doui κοντα Νon opus est, ut 6 post πλείω addatur, de cuius Omissione . Mitth. r. g. 4bb.

4. Ri sq. r. V. T. . R. Ba. Si r- ranus Vertit annos plus sexagint natus, ut videatur πλείυ ἐζοκoi T legisse. Nisi sorte hunc numerum de sola coniectura posuit, quum satis constet suisse qui Oe ratem narrarent Obiisse ex Agenarium, teste

tur, ut coii ferri iubeat Criton. c. 4. p. 2. E. Mn inium Tyr. 39. p. 12. et Laert. II. 44. ibique Menagium ' gi α-

de Xplicandum est. luod in locis iudicio destinatis bina erant

mann De Ordine iudicior. Λtticor. p. 148 sq. Sic infra p. 33. D. 36. A. 40. m. 34. C. D. Tina νί ς υν υ, ως εχω De hoc usu v. ἀτεχνιοῦς diximus ad Ion. p. 34. E. Geniti vir tionem illustrant Matth. q.

ἡ ἐν θ άδε λέξις, genus dicendi iudiciale.

υς αε Ουν αν, εἰ - In talibus ἄν referri oportet ad apodosin, ubi non sine catissa iteratur. De filia iteratione cf. Rost j. 20. not. 4. Quocirca locus ita accipiendus est, ac si scriptum esset: ζn εο υν ἄν

ut propemodum constans et legitima sit. v 4 4, 1 Ti, p. - . - θοάΩμ ην lii telligitii lingua sive dial sectus patria se dicendi ratio a foro Attic aliena. Qua

te Ilus peregrinis at tu sociis liciterit Athenis ratissas sit Asagere, disputant M Leta et Selici-

137쪽

μὲν γαρ τι χείρων Plurimi libri probantibiis nuperis editoribus eiim odi. t m. quod recte Vind. . . . Flor. d. g. b.

m Bran. Processa Attic. p. 56l sqq. Ti sqq. Oeckli. Oecoli. Att. Vol. I. p. 433 sq. H ea nam n n. Antiquitati. r. q. 1 B. D sein e liberior est Orationis consorinatio, quandoquidem pro καὶ δὴ M, et vero et in , proprie dic sendum fuit orcis ci νῶν, ut recte iudicavit is cherus. Infinitivi ἄν et nκ an ειν Per P eXegeSin pronomini του et additi sunt, de quo O luendi genere V. Hs in dors ad Phaedon. p. s. Matili ad Eurip. Plioenis A. V. 520. rueger post Dionys. Hal. p. 292. ornem Bn n. ad Xenopii Amram a s I, , T. Quippe

culo addito verba ita connectenda sunt: tior ἀρετο sc ut vident, utrilin ver dicanitur Ia e n e δικα irosi ἐστιν Sed

omitti etiam potuit articulus, iocssensit de ni dies o sis die Tu genu ines Ricliter s.

Nam proii Omen ubi pro subiectoli beii diim est, illisi sitiunm Butem praedicati locii in Oh tinet, articulus ni illitur. ἰelius lo- qiisendi nil per docte illustravit Et gesti in illus ad I, Beli et . . I. milli Ante illustraverat Rei si g. Conieci in Aristoph. p. 77Silq. t r. p. 24. B. Pli Bed. p. 7. A. Syria POS. p. 79. C. Prol. p.

314. E. Phile h. p. 6 C. 65 D. Leget. li I. p. 702. C. V. 06. C. X. l0. C. 08. D. 888. B.

89 T. D. l. Falsus si, iii nuper contendit, θεοὶ noli pro praedicat sed pro subiecto ia-hendum S So. Error se exinde in istili itur, quod prast dicati notio debet patere latius. Cap. l. δίκαιος εἶφει ἀπολ orci πασθ/ι De constructi O-n v. Matth. g. 296. Ros t. q. 126. Ol. 2. Deinde prba ita

ψευδῆ. idem ver intelligitii ad

138쪽

58 PLATONIS

sunt ἐκ ni oti H itioi . Quum nil IlnάDie, noli seni per de tempore dii praseterito dicatur, sed Repstet iani de spati temporis brevi, de annis, mensibi is diebus; necesse erat iii ius vocabuli toti ο laena neci irati iis defiti iri. Recte Plia Ori ius : πάλι ι υκ ἀεὶ

v. 620. Ου ο o9' ἐξαπαυυμ ε- νος πάλαι, i. e. Odi , ubi inale correxerunt πάλιν. Eo domnio do Latinorum dii dum et in m dudum De lite litari Oeller iiii Dra elabo ili ad Silium Ital. XI. 373 et Brou klius ius ad Tibull. II. i. ex tr. HOC

139쪽

C. κα πολυ et χρονον ξδη Sic odi Veia. b. Vat. Viii l. 3. 4. 6. Flor. d. g. h. Par. I S. et t. editt. ciun De liker. at πολυν ηδ n χρονον, quae etsi viligaris est Verbor lim collo Catio, iit p. 16. . 3. l. . inni ei quod codd. suppeditaruit ilolui aspernari, praesertim qui tui nou carent idonen ratione dii nitrum πολυλ χρω- νον tiliam efficit lotionem. Et suppetunt salie etiam alia istius verborum collocatio itis exempla, iit Hircli igius allatur mirifice codicum optimorum scripturiani loquelidi coiisuetudini adversari

V. 99 sqq. Cicero in Brittor. 8 docere, Mileui admoduni caussa inferior die endo fieri superior OS-cia. Opli istis io proprium fuissequum liunde, uni ex Gellio con Stat, qui Oct. Att. V. . de Protagora Pecuniani iii ν-pe, inquit, ingentem Lumma discipulis exigeret n-nuam, pollicebatur se id di ci me, Lum iam in mali est in diis tr in catissa infirmior fieret firmior, lium rem Graece ita dicebat,

Τασκεδάσαντες Hi ii dir- si iis scribendii in suspicabatur: ἱδ MUTyὶν T. p. . Sed articulo lon 'pu e St, itum participium iii dicet caussam et rati Ollem, ita istud accus toriam genus Socrati imprimis periculosum exstiterit. isti, inquit, quod eam a mn m par Semini, grave Set periculosi illi ni ei c-CuSntores ex Ati teriti t. Me

Pier soli ni Moer. p. 219. Oυ ὁ θεους pili id ιν h. e. ne deo quidem esse Credere v. ad uitlypli rori. p. 13.

set τε qua iis sacillime credidissetis, siquidem vobis potuissent persuadere, quod tamen non potuerunt Nam quod

140쪽

PLATONIS

H. Sympo S. P. 23. D. l. Libri tam si ii Platonis iudicitim criticidii bium reddu sit. Ita ille facile nec edam iis clinei dero ni Rem p. X. p. ii 6. C. Platoni utrum ille sormam inpertienti. Hoc loco utri getieri codicum obtemperandum sit, dubitare licebit quum a-

nium des eniti t. v. setitus ad Legg. Atti c. p. 3l7. Hudt-waiker de Di aptetis Allie n. p. 99 sqq. Meter et Scit Oe-mnn n. l. C. p. 53 sqq. Cuius rei notio grati iis etiam efferti ir

ποιος et . Nam Omici uti momnino lillosophis essent in-sesti, tum etiam Socratem ludibrio habuerunt. Quod quidem praeter Aristopli nem de ito ad . . dicetur secisse narrRl tu Cratinus in Panopiis, inmi-psias in Corino, quae tabula una cum ubi biis Aristoplianis commissa est Eupolis, a ii Scli Ol. ad Aristoph. subb. V. T. auctor est Socratem ii et illic vehementissime fuisse correptum, alii. Schol ad ubb. l. c. etiam Diphilum nominat, quem tamen Metue kius Hist. Crit Com. p. 449 censet noli comicuri fuisse poetam sed potius iambicum et ipso Aristophane lati liliorem. Cons. Di Og Laert. II. 16. Olympiodor ad Phaedon. p. 70. . et quae testimonia protulit Frit sciti iam ii nosti oran Aristopli. De Socrate veterum Comicorum I. I96 sqq. φ Ἀ- o καὶ δ α β mi o

ut alius verbi peripli rasin saeiat, vide finem si e rhus tu in ad Callimach Hymn. in in ii. v. l . De inclo sequitur οἱ e s. lia si post sol δε ill tiim esset oi εν. isse qua loquΡlidi salione . ad Protag. p. 320. A 33 l. n.

tales, qui minime possint oppugnari et convinci.

SEARCH

MENU NAVIGATION