장음표시 사용
121쪽
grato et inimico erga eum fuisse, qui Studio vere laudabili caussam magistri pro viribus SuStentare Voluisset, ut ipsum ideo etiam haberet ludibrio et inertiae crimine onerarot Quamquam ipse postea artem illius rationemque propterea improbavit, quod philosophandi subtilitate atque sublimitate prorsu destitueretur. At nimirum istud quidem de celeberrimo rhetor iudicium longo demum tempore OS exprom- Sit, quum ex primis itineribus in atriam reversus philosophiam in Academia docere con StituiSset, quippe
tum sibi faciendum rutus, ut rhetoricam cum philosophia quasi in ortamen committeret, et Lysiae exemplo ob oculo posito, aculentius demon Straret, quam vana esset et inanis laus artificialis istius eloquentiae, quae licet sese mirum quantum laetaret, tamen artis ratione tune carere iudieanda OSSet.
Id quod ab eo in Phaodro ita suetum Ss in vulguS
notum St, posteaquam iam antea in Gorgia se in loco uobilissimo Theaptet. p. 172. C li T. B. Stenderat eloquentiam vulgo in foro et in populi concio nibu regnantem non ad probitatem atque honestutem sed ad gratiam et voluptatem comparatam e SSe. Quae quum ita sint, nos quidem aperte fatemur in ea SSel sententia, ut Lysiam a Phitorio scriptione pologiae petitum esse nulla ex parte veriSimile SSe cen-
Atque hae quidem hactenus Supere St, ut paucis quaerendum Sit de tempore, quo Apologia Platonis clitteris consignata it lucem sublicam
Videntur vero origines eius incidere in tempora non ita multo post Socratis obitum insecuta. Cuius sententiae urgumenta Si qui requirant, sunt illa prope in medio posita. Nam primum quidem vix est credibilo, Platonem tale pietati monumentum, quale hoc eSt, longiore demum tempore post obitum Socratis et ipso conditurum fuiSSe, quod certe con Sentaneum est iam tum ab eo suisse compositum, quum recenSadhuc dolor esset ex magistri morte Su Seeptu recensque indignatio, quam fatorum iniquitas atque temporum iniuria excitavisset. Deinde illud quoque, quod Athenienses brevi post Socratis condemnationem facti poenitentia invasiSSe narratur, de quo Supra X- posuimus, certe suit eiusmodi, mi philosophum im-
122쪽
pollere ne movere deberet ad Socratis iei norium vel instauranda ni vel ab iniuria vindicandam, atque id agere, ut aliquando Certius construi arentur popularium
suorum de illo iudi uin, praesertim quum vel e Gorg. p. 484. C. p. 48b A qq. p. 500. C. Tlieaetet. p. 76. A qq. SUSPicari liceat, etiam tum fuisse, qui istud
defensionis genus, quo Sostra te uSUS OSSet, non US-quequaque probarent. A cedit hue, quod Plato Socrate interemto apud animum ConStituit in posterum republica plane abstinere, et easdem quidem Ob uuSSRS, quas ante vidimus etiam Socratem PermoviSSe, Ut nunquam publieis fungseretur muneribu S, Semper privatam degeret vitam. De qua re id Epist. Platonic. VII. init. Itaque quum Atlionis aut iam valedixisset aut brevi esset valedicturus, uolenduin ibi putavit, ut huius onsilii sui nussus civibus Suis palum declararet quod ne tunia quidem deseruit, quum multo tempore poSt e longin suis itineribus reversus philosophiam in eadem in tradore animum induxisset. Denique ad rem certius definiendam Deo inutilo serit meminiSSe, arctiorem Uandam Apologiae cum Euthyphrone Menone atque Critone intercedere coniunetionem ae necessitudinem. Nam in Euthyphrone uidem, qui in rimandis explorandiSque pietati notio
polita ita indicatur, ut simul eloti, qui nuper Socrati litem intendisset, doles uentia atque Periana imperitia subsannetur adeo lite Socrati ab Euthyphrone aussae SVae victoria promittatur atqUe praedicatur, p. 2 - , . . In Menone porro, in quo de virtutis natura in utramqUe partem diSputatur, eadem opera ostenditur, qui factum sit, Ut Socrate virorum Civilium utpote virtute eivili a Stuose Superbientium, iracundiam in Se concitaverit, quod quidem ita sit, ut tinni Anytus cur il Si Suecensuerit, luculentissime declaretur; v. p. 90. B. - 4. E. Iam sero in Apologia virum sapientem Udimus se ipsum defendentem adeoque Studia Sua atque consilia deScribentem , quibus d Civibus Stiis per totam vitam Suam bene mereri conatus sit. Denique in Criton demonstratur, Soeratoria eum fuisSe Civem, qui legibus l)atriae vel tum, quum captivUS in Carcere teneretur, Per inuin religiose obtemperaverit Pertinunt igitur ii libri omnes ad accusationem Socrati Continenturques inter Se ar-
123쪽
PLATONIS APOLOGIAM SOCRATIS 43
gumenti Iaadam cognatione, ut ultro coniicere OgRmur, eo nec temporibus multum diversis litterisconSignato esse. Iam vero eno sine Controversia Seriptus Si aut paullo ante Soerati accusationem
aut nuSSa eius vixdum in iudicium de luela, sicuti videmur Protegg. ad Men. d. Lips P. LIII sqq. atque odit Gothan. Vol. VI P. II p. 20 Sq. Stendisse, cui rationi noStrae nuper alii hioque vel tacite et clam vel aperte ne ingere ReeeSSerunt. Neque aliter existimandum videtur de Euthyphrone, quem iure vi domu cum Schleior machoro, Socheroe Schi erimber gio ei sempori adsignaviSS , quo nussa Socratis haud ita l)ridem orat in iudicium deducta nee iam tristis eius exitu praevideri poterat. De qua ratione . quae disputavimus in Proleg g. ad Euthyphron. p. XXXV Sqq. sed Lips et Opp. lat. VOL VI. Part. II. p. 14 sqq. Nam quod nuper Si so mihi ius Hist. Philos Platon genet. Ol. . .l25 sq. libellum post Gorgiam demum Scriptum S Secensuit, duplici certe noninae falsus est. Neque enim in Euthyphrone ulla extant, sicut ille putat, doctrinae dearum veStigia, quandoquidem locu P. . . E. id minimo vin it, ubi εἰ 1 u et Θεα nihil aliud est nisi genu notionis, eo sensu, quo Plato Socrativus intellexit. Nec pro disputatio de falsis opinionibuS, quae vulgo de diis eorumque cultu ire um-fersebantur, instituta ullo modo caussae Socrati potuit siluere, ut vir doctissimus sibi persuasit, qui non videtur legisse, quae ea de re in edition Gothana p. q.3 sqq. Opio Siu exposuimuS. Itaque Certum et exploratum habenuis, enonem et Euthyphronem Seripto QSSemii tempore aecusatio Socratis ab eius inimicis modo instituta a suSeeptu erat atquelis adhuc in indicio pondebat. Porro dialogus nomine Critonis inscriptus etsi nulla habet indicia, unde certiorem de eius tempore natali contueturam Capere liceat, tamen Socrat0m ut civem se gibus patriae etiamtUm, quum Condemnatus e S Set, religiosissime obtemperantem tam populariter tum quo ad vulgi captumae Commodat deScribit, ut non potuerit nisi paullo post Socratis Supplieitim littoris mandari. Iam vero Apologia Socratoni sistit in iudicio publieo caussam Suam ita orantem, ut omnis eius indoles atque virtus in clarissi ina tuo collocatu conspietatur, tertinetque
124쪽
item ad illustrandam eius aecusationem atque simul etiam condemnationem. Ex quo verisimiliter colligere Iiesit, etiam hunc libellum circa tempora illa periculosissima, hoc St, non ita multo poSi quam reus capitis supplicio fuit condemnatus, Seripto mandatum e SSe.
Itaque his quidem ita disputatis quid de pologiae argumento con Silio, arte denique et compo Sitione existimandum Sit, uti appariturun ESS SPeramuS. Ne Vero iam opus erit defendero argumentis pluribus scripti fidem et auctoritatem. Illi id tamen Non SUPervacaneum erit admonuisse, notum fuisse
libuthun iam Aristotoli, quod quantum ad eius fidem
tutandam valeat, i ego admonitione. Is enim in Rhetoricis bis sententias quasdam memorat ex hoc libello desumtas quod licet suppresso Platonis nomine fiat, tamen huius scriptionem revera Signifieari, Per-PenSi rerum momentis omnibuS, nemo temere infitiasiverit. Nam Rhetor. Lib. II. Seet. 23. p. 398. d. Behher. U.υ ελεγχος ἐξ DGyμου , Oiον OT To m storio ου ἐν Grιν λλ' ἡ δεος η θεου oro C καιτοι
και δεους εἶναι quibus Verbis apertum est respici illa pologiae p. i. . . . . Ibidem vero Lib. III. Seet. 8 p. 4l9. etiam hae leguntur: πυδ ot ε-
O Tret εἰ a cit, θεον δε υ; quae ad iidem illum locum pologiae Spectare Propemodum in oculos incurrit. Sed hic quidem Protegomenis nostris aliquando finem statuisse consultum erit. Superest ut eo dices manu scripti numerandi sint, e quibus lectionis varietas verbis Platonis Subiecta manavit.
Clarchianus . Bodleianus Cois lin. Venet. n. 21S, et, qui nobisi Signatus est, II. Vind.
125쪽
PLATONIS APOLOGIAM SOCRATIS Ab
h. c. d. e. g. h. i. Vati C. Zitta v. nge l. v. aris. BCDE IIS T. et , quanquum de hoc aliter Bokhorus in Elencho Codd. p. X., ut voluiSSe videatur Ricard. quem g Signavit. v. Commentur Crit. T. I. p. VII. Praef. Bodleianum . Clarchianum excussit nis- fordius Parisinos BCDE IIS T. Cois lin. ., Ange cum, iii littera i signatus est, Veneto S I S. et incertum g Im Bekkerus contulit, qui de iis exposuit in Indice Codicum. Nos adhibuimus Vindobonenses . . . . . . a B a Sti O XCUSSOS, de quibus, Sicuti de reliquis libris a nobis primum Surpatis, Tom. XII. in Platonis operum edit Lipsiens p. III sqq. narravimus. Duo horum Vindobonensium usurpavit otiam is uel ea ui, unum 2. quem ille notavit littera . alterum . quem messe volitit. Nos in his notandis nostris sigiis Si SumuS. Praeterea Basti industria debuimus Veneto litteris a. et . notato8. Horum altero . etiam Im Behherus usus est, insignito ipsi littera II. cui praeterea etiam prasesto fuerunt duo alii Veneti, quo ab ipS A S. vocatos esse antea indicavimus. Porro adhibuimus librum Vaticanum item a Basti excussum Zittavi en Sem, ex quo RU-dolphu excerpsit varias lectiones Palatini fragmenta a Creugero publieata et Florentinos octo, quorum collationem . . . eige iis, vir honestissimus, a Cel. Furia impetraverat, SignatOS illos iis, quas supra posuimus, litterarum formiS.
Collatos igitur ad Apologiam habemus codice triginta
unum vel duo qui quatenus inter o vel conSentiant vel dissentiant et quanti aestimandi sint, quoniam Vellevi variae Scripturae considerati docet, non StCur lio loco Xponamus. Illud unum admonuiSSe non SUPerVRCaneum erit, nos optimis quidem, veluti Bodleiano, Vatieano et en b. pharimum, ne Ver omnia tribuisse, quandoquidem illi quoque grammaticorum Te CenSionem referunt, quae ad criticam probabilitatis legem comparatis etiam aliis codicum scripturi semper et ubique examinanda est.
126쪽
Sopalatim hi libelli odit ommentariis instructi
Sunt Saepi SSime. Quamquam editiones Superioribus saeculis ab o. turmio, Esromo Rud ingero, Jo. Sani. Mulloro, aliis, uratae de quibuS V. Notiti litterar ap. iso horum praef. nil IV. Diali Euthyphrono pol Criton Phaed. Lips. 783. p. 203. nec praesentis aetatis desideriis conveniunt ne omnino multum utilitatis ad eius interpretationem iuvandam ne provehendam attulerunt. Quocire satis ori hoc loco indicasse eas utrius quo libri oditiones quibus Platonis intollig0ntia vel eritie vel etiam habita interpretationi ratione ita pro Spectum est, ut hodie quoque mentione dignae videantur. Quod qui domita aciemus, ut subinde nostrum de iis interponamus iudicium. Ace ipse igitur iam horum librorum resten Sum.
Plato iii l)ialogi V. Amatores, Et illi VI, tiro, pologia, Crito, Pliae do. RHcensitit ilotis tu illustravit alii Fors ter. Is sit sec. Oxoii. 1752 8. 1 e litterpretatio ite liorum libro mi in primus ni elius ineritus est Opes ainen criticas peculiares nullas liabiti t. Plato itis uti typtiro, pologia Socratis, Crito Pliae do Graece. Ad fidem codd. is A. Tubing. ii glist aliorumque et lilirOrtim editorum veterit in recensuit, emendavit, explicavit . Fri ed. is cherus. d. teri Lips. 1783. . Sunam cum diligenti Fiscli erus versatus est in lectionibus veti editt. et codicum enotandis et iiii dicandis, quanquam ii 0n raro iudicio su a vero herravit. illito minus vir po regius in una opera melius de Plato ite deque univ0rsi literis Graecis meritiis est, quam multi eorum, qui infami conviolandi et calumniat id licentia iis de laudibus viri summi malione detrali ere conati sunt. Platonis libri . Gorgias. pol Og in Socratis, Cliar- ni id os, Hippias ninior. Scia Olarum in usum edidit L. Hein dorsius. Praefixa est annotatio eritica in Apologia in Socratis. Berol. 180b. . Adnotatio per
Platonis dialogorum delectus Pars. l. Eu tityptiro, Λ polo et in Socratis, Crito. Ex recerisione et cum Latina interpretatione F r. A. Volsi. In usum praelectioitum Berolin. 1812. . min. Adnotationem habet nul in m.
127쪽
PLATONIS APOLOGIAM SOCRATIS AT
Plato itis Dialogi V. Metio Crito Alcibiades iterque climaduolatione critica et exegotio a. d. IV. Curavit Pli illi, piis uti manniis Berol. 1822. . Editio liori in libro
mina primit in suscepta sui a testero ot 'r Godie kion 1780. tertiit in repetita assumto socio Plii l. Billim anno uero lin. 181 1. Quartam editio item solus ut tui annus Opilius criticis Im. De kkeri priniaim usus administruvit multisque novis accessio iiiiiiii locii pletavit.
Crito, I nclies et particula pologiae Socratis set Pliae donis leguntur etiam, aut in adversionibus additis in ne obsit, V. l. Chresto malitiae Graecae . ill qui inscriptus est: οkrates odor iis Eligo nus en phil. Seliri st- stellerii de Griecti e n. ii die mittierit in s sunge teli ter chiten. Platonis pologia Socratis et Crito. Edidit et in soli , larum maxime usum interpretatus est Cur Guil. Ether- ling. Havniae 1837 8. Editio commendabilis, brevibus commentariis instruct iisque sene Latii iis . Platonis Crito. In usi: ni solio inrum edidit . C. Helis , lis baci 1838. . ditio aliorum sere nilotationes in re ins
contra in ens lite Plerum qil grali maticas Allibet, qui biis uilis iniit en Plato itis litelligentia ne illi quam satis adiuvatur.
Plato itis Apologia Socratis. In ii sum seliolarum edidit J. C. Helis. Solis baci 1844. . t e linc quoque pella iudicandit m est, quod de Critoli diximus. Platonis dialogorum delectiis Eiit hyptiro. pologia
Crito, Pliae do. his fidem codicum recogno Vit et silmnin-riis instruxit . in libaum. Lipsine, p. erig. 1838. . min. Editio parvo parabilis addita est etiam annotati critica. Pintons pologie de Socrates Uebers et Zi uni eri auteri vora Fr. . iis si in Mann heim 1838 8 ed. 2. 1848. .
niai Habet egregias de rebus ac Sententiis commentationes. I rit Oii. I in Plato ii Ges praeli, ubersei et uni eri auter voti . A. iis si in Maluiti. 1843. . d. see. 1850. Continet lic
alloque libρ multa gr xi l. lilne ad interiorem Platonis sensum recludendum valeant.
Platon Verrit id glin de S erntes, ibors etZ v. . . VOss, olim edit in libro De iit soli es Mus eum a. 1776. Vol. 10. nunc legitur in libro post iiiiio: timer Lungen undRand glosse ii ii Gri echen und si mori v. . Heinr. Vos s. eransgegeben v. Abrali. Os s. eis Z. 1838. . p. 119 sqq. ubi quae additae leguntur annotationes criti eae eam quum iis clierum Maxime impugnent lim certissi ine
128쪽
arguunt, ossium it ni quidem fuisse criticum et grammaticii in ad is cheri virtutem nullo modo comparandum. Qua pro piser melitis utique fuerat ut ii riim si sin mitia perpetii is epulta mansissent oblivio ite si in enim nulli iis pretii.
Platonis Laciles, ut hyphro, pologin Ocratis et Menex enus. d. En geli nudi Berolin. 1826. . Editio multis nominibus commendabilis, maxime occupata in disceptandis rebus grammaticis. Platon Verti ei dixtin des Socrates. Grie lii soli unddetitseli it criti schen uni erklarenderi Anmerkungen. LeipZ. b. Enget mann 1846. . min. et edit. 2. ibid. 1850. . Platoris ut hyphron . riton. Gripoliis ch v. de ut Achi mithritis heri uni prklareiaden timerkungen. te Ausg. 1850. Ibid. Animadverss. lii et illic aliquid ad criticam et exegeticam asserunt. Platonis Apologia Socr. Crito et Phaedo. Accedit e mondationis specimen in nonni illis reliquorum dialogoriim sicl). edidit R. D. Hirschig. Traiecti ad Rhen. p. emi illi typogr. 1853. . Editor severi critici partibus susceptis in Platone nisilum passim iusto saevius est grassatus, quippe qui ubi lite inepta odoratus sit glossemata et multos locos nimia sere Budacia corrigere ac refingere studuerit. Quibus Consiliis ipsius in commetitariis nostris plerumque adversati sumus, ex quibus facile iit selligetur, quibusnam ille in Critica actitanda ductus sit rationibus. Platon Apoloeti dos okrates . riton. Hi erklarenderi Anmerkungen sur en Schulgebrauch voti . Lud ig.
Platon Veath et digiangsrede de Socrates . riton. Fit den Schulgebrauch erklari v. Christi an ron. Lei pz. 1857. b. Teubner. Utraque editio tironibus sestinata notitia maximam partem grammaticas ensque in brevius contractas lini, et, laudatis passim clibris Irammaticis lic et illic usitatis. Praeterea de utroque Platonis opere consulendi sunt C. Frid. Hermanii. Geschichte . Platon Philosoph. L p. 468 sqq. Car. Sisin har in Interprotat Opp. Platon Gerni. die ron.
Mulieri Vol. I. p. 233 sqq. 28 sqq. 29 sqq. 322 sqq. Fri
de r. Schleier macher Platon Uerke Vol. I. P. II p. 181 sqq. et p. 231 sqq. d. sec.