장음표시 사용
111쪽
- oo- Gent. Libr. 7. cap. a. f. r . Actus a voluntate regis publica profici scentes secundum GROTiVM de Irar. Best. ac Pac. Libr. a. cap. l . g. I. actus regii, reliqui actus prinati haud incongrue compellari queunt: unde hoc senis su solum dici potest, quod in actibus regiis volunιas regis voluntas populi sit. Nonnullas exceptiones, quarum vi, etiam publica imperantis voluntas non est voluntas populi, in medium prosert TITIvs Dbserv. 1υ. et B ARBETRA C. loco hie citato num. I. in dubio autem publica voluntas imperantis voluntas populi est. Ob eamque causam per uoiano ratem imperantis ob atnr 'opuluy. Ac quoniam illi, qui unierunt voluntatem,ster nam moralem repraesentare dicuntur: perspicuuna est societatem omnem, atque adeo ciuilem,
id est, Rempublicam g. 3O.), persona
morasem gerere. Si vero persona est obligata, necesse est, ut manente persona, maneat obligatio : quare quoque necessario, durante eadem Republica, durant eiusdem Reipublica obligationes. Pro eo autem, ac hoc g. demonstrauimus, populus voluntate imperantis obligatur, unde quamuis imperans moriatur: attamen populus, quamdiu in statu ciuitatis permanet, est obligatus. Atquectiam si considerare volumus. quod ex UΟ-
112쪽
Ο gi 37antate persona cognoscatur: intelligemus, uod, quoniam Vna voluntas imperantis et opuli habetur, imperans et stopulus pro una ersona habeantur. Populus vero post morem imperantis obligatus manet per de- non str. : quapropter etiam huccessor factis ecssoris, qua Reipublica causa suscepit, obliatur. Quocirca foedera, renunciationes, actaque omnia, adeoque et donationes atquegstrumenta pacis, et cet. a deces oribus facta, successoribus sunt servanda. i
Quandoquidem Respublicae Respublicaeant Inter societates referendae ζ po st pet2.9 : Inuentu non adeo distac - raetior quid ': erit, ex quo Respublicae natae et iuris hinc rosectae sint. Namque cum acqu/ratietates ex pactione emorescant δ. 3.): Re ublicas quoque ob id sum, quod sint societates g. 2.), ex eodem ante fluxisse cernimus. Facta autem pactioum est, quando consensus ita est comparaus, ut de iure perfecto, in alterum transfe-endo, voluntas declaretur. Atque uti conensus vel expressus vel tacitus est : ita quo- sue potest Rerumpublicarum origo descendς-e vel ex consenseu expresso, quando verbis fini
113쪽
3, 'M g da ; vel ex consensu ιacito, quem ex factis argumentamur iis, ex quibus Voluntas, quoaquis agnoscat alterius potestatem ciuilem, colligitur, v. c. ex patientia, taciturnitate, ob dientiaque et cet. in iis, quae ille, qui imp rantem se gerit, imperat f. 26. . Consensus tam expressus, quam tacitus, potest esse, aut sponte sua interpossitus, aut vi coactus. ut vi cogitur consenseus etiam liber es, idemque obligat: namque in eo copulationem voluntatis, uti in consensu omni, concipem Iicet, dum mihi repraesento vim , tanquam
malum, sique consentio, considerandum illud est, quod promitto, ut bonum, quod eligo. Vbi autem electio, ibi libertas, quippe quae infacultate eligendi sita est : proinde consenissus etiam vi coactus liber est. Qui liber Consensus cum non possit non obligare, si de obligatione constituenda interponatur: obluget quoque necesse est vi coactus, pactioque valida dici potest. Quando igitur Rerumis publicarum originem ex pactione derivo: per
id non excludo originem Rerumpublicarum vio
tintam, qualis est origo Reipublicae, quam iure: victoriae bello quis acquisiuit iusto. Quod est iudicandum ex causa belli iusta, quae cois actionem patitur, adeoque et imperium tuis
114쪽
32.33. . 39e qua re GRΟΤIus de Iur. Bia. ac Par. Libri cap. 6. 7. et Τ. egit latius. Vnde recte ERTius de constituendi riuitates, victoam inter modos constituendi easdem rein:rt, g. 4. adductus. Praeterea hac ratione tuod victis cum parcitur, utplurimum prae edat deditio, in hoc autem pactio continear, saltem nihil aduersus victorem factum iri..ddo quod omnibus partibus absolutam vi-loriam necessario deditio consequi debeat, uae inuoluit consensum ipso facto declaraam, quod sese subiiciant victoris potestatiiuili, adeoque ciuitatem constituere velint g. 23. et 2. . Generatim cum ex consensubligatorio seu pactione ius perfectum pro-ciscatur f. h.), i. e. ius cogendi f. 31. eton potes non imperans, si modo Iegitimo imis erium adeptus est, rure cogendi starentes gau- 'ere, et ita si bi perfecte acquirere imperiam actione vel expressa vel tacita, quae ex con-:nsu, vel vel bis vel ipso facto declarato, col-genda g. 26. . g. 33. Imperans possidet potestatem Respublieaeivilem g. 23 P, hoc est, iura gu. μης Dc e ernandi Rem publicam as. : tales. contrario parentes alligati iis bligationibus sunt, quae potestati ciuili r
115쪽
-- o g. 43. spondent g. 27.). Secundum haec ItaqUCimperans ex ea parte, quatenus est imperans nihil nisi iura, eaque perfecta ἔ.32. , habeo et contra vero starenιes nihil nisi obligationes, easque sterfectas, propterea quod sese ad iura imperantis persecta reserunt g. 26. et 32. . . Quam ob rem si quid est in imperante obi gatronis, eam ex humanitate exhibebit ac si quid es in parentibus iuris, istud non potes non, ratione imperantis habita, nisi imperfectum esse. Quando vero iura atque obligationes ita, uti hic descripsimus, in societate quadam sunt commixta, illa vocatur inaequalis f. 3 i. : quare Respublica societas inaqualis est g. a. . Ac cum sint Respublicae g.
3.) : datur etiam cognoscere societates inaeis quales, quas nonnulli in dubium vocarunt. Unde vehementer errant, qui omnes societates existimant esse aequales. Societates quidem inaequales esse ciuitates, ea, quam g. a. ex HvBERO et GuNDLINGIo adduxi, significatione sumtas, adeoque vocabula ciuitatis ac
Reipubisca synonyma haberi posse, ita demonstro : ubi plurium consensus de eodem fine coniunctis viribus consequendo, ibi societas f 3s.), iam in ciuitate omni plures inueniuntur, qui ad eundem finem tendunt, nemope enim ut sub imperio eodem coniuncti 2-
116쪽
curitate et sussicientia fruantur g. 2.): quare ciuitates sunt societates ac quidem ciuiles ob imperium g. 2.26.3o. . Cuius generis societates cum sint inaequales g. 3I.) : consequitur, ut ciuitates quoque societates inaequales habendae. Id quod est, in quo ciuitates ac Respublicae conueniunt, et ex quo eorum Synonymiam colligere licet. - g- 3 . Quod si cuidam libitum sit, Ratio pacti, nosse, qua ratione pactum expres ρον Resp.rn- sum, quo Respublica instituitur, fieri debeat: ille considerationem principia L. intendat in Reipublicae notionem P p te sQuα quidem g. a.) ita est forma os et
ta, ut Iacile ut exInde ad colligen. dum, imperantes et parentes per pactum constituendos esse. Imperans vero
quilibet, quia sine potestate ciuili consistere nequit g. 23.): stactum, quo Resstublica funis
datur, oportet ita esse comparatum, ut stersona quadam, aut physica, aut mora lis, stotesarem ciailem consequatur omnem non autem ea iura, quae ad imperium non spectant, nisi ius omne in imperantem expresse et abdicatione translatum largior enim iuris, quam imperii est significatio, ut notando ad s. 28. 'obseruat HOvToTNus in sua Politica genera.
Vi o reliqui vero sese obligens ad subiicien
117쪽
dum se potestati ciuili. Hinc ex una pactione, qua Respublica constituitur, proficisicitur quoque potestas ciuilis seu maiestas : eadem itaque origo potesatis ciuilis et maiestatis est, qua Reipublica, scilicet voluntas hominum, qui se subiiciunt, essicit maiestatem, non Voluntas diuina immediata. Qua quidem aGsertione non nego maiestatem et potestatem ciuilem a Deo mediate proficisci, nempe enim mediante voluntate hominum, quam pacto, quo potestatem ciuilem transferunt, declarant. Quoniam ergo unum pactum ad construendam Rempublicam susscit : non
necessaria sunt duo et unum decretum, Ut vult popENDORFFIVs de OF Libr. a. cast. LI. a. seqq. de Iur. Nat. et Gent. Libr. p. cap. z. s. a. m. multo minus tria pacta, ut sentire praese fert HvBERus de Iur. Cis. Libr. r. Sed . r. l. cap. 3. L ZZ. ιδ. U. Vti pacta sunt Iuris naturalis, hoc vero a Deo est : ita hoe quoquoesensu largior a Deo maiestatem et potest tem ciuilem esse, confer. THOMAsII Insiit. Lorispruae diuinae Libr. s. cap. 6. g. v. et segr. Ac quoniam potestas ciuiIis sine aliorum sub lectione concipi mente nequit, seseque refert ad alterius subiectionem et sequitur, ut qui sese ac valide sese alterius potestaιi subdere
118쪽
s. 34. 3D ΗΦ o) 43atim concedere in se, adeoque ut ab eo istud, quod non habet, possit proficisci in alterum. Quam in sententiam disserit quoque PuFFENDORFF. in Jur. Nat. et Gent. Libr. p. cap. I.
S. I. Ac praeterea cum nihil impediat, quominus homo liber sese cuique subiiciat: ille potes etiam quemcunque rinis sibi imperan-
rem constituere atque eo ipso potesatem crinia Iem, quamuis eam ipse non habeat, in alium pacto transferre. Eiusmodi pacto, quo Respublica constituitur, nexus imperantis ac parentis nititur f. I.) illudque ex consequenti
ad principia iuris publici referendum g. 6.);
talia vero pacta, nomine legum fundamenta. Iium venire amant : quare leges fundamen. ales Rerumpublicarum, priscipia iuris publici complectuntur.
- 3 pQui se ex statu, qui nudus ab
imperantibus et parentibus est, referunt in statum, in quo sunt, qui parent atque imperitant, illi transisse ex flatu libertatis seu naturali in satum riuitatis dicunIur. Proin Pterea quod susus naturans est ille, in quo homines, ut homines, id est, aequales considerantur atque
aequali iure stuuntur: ac quidem flatus
119쪽
plicari nec flaιus rivitatis is est, in quo ho-cμm f. mines, ut imperantes et parentes.
H . id est, inaequales speccantur, qu P-pe inaequalibus iuribus utuntur imperantes parentesque, et inaequalibus obligationibus tenentur 3. 32. . Nunc vero
cum Reipublicae compagem ex imperantibus et parentibus nexam videmus g. a. : hoc est consequens illi, ut qui vivit in Republica , vivat vitam in statu ciuitatis. Qui itaque eum vitae cursum tenent, ut aut in excelso aut in obscuro extra Reipublicae nexum vitam agant, illi vivunt in statu libertatis. Ac quoniam illi, qui statum quendam deligunt, eam sibi statuunt conditionem, ut certa iura aeque atque obligationes exinde profluant: consequens, ut qualis sit status, tale quoque ius exoriatur. Vnde illud ius, quod emo rescit ex statu ciuitatis, vocandum ius rivile es. Adde etiam, quod, quia status ciuitatis dispesci in publicum et priuatum potest, ius ciuitatis, quod alias ciuile vocant, vel publicum vel priuatum sit. In statu ciuitatis publico versantur, qui partes personae publicae obtinent. In statu ciuitatis priuato sunt coninstituti, qui personam striuatam tractant. Per sena publica non signat alium hominem, quam eum, qui in Republica iura imperantium
120쪽
tium exercet, idque accidere potest, vel iure proprio, vel administratorio. Ex quo elucet non imperantes solum, verum etiam min fros personas publicas esse. Porro, quoniam pro eo, ac in hoc 3. iamiam probauimus, ex statu iura, quae ex eo proficiscuntur, nomina sortiuntur, persena vero publica ex statu publico, et priuata ex statu priuato cognoscitur: naturalis illa consequentia essicitur, stersonam publicam vii iure publico, et priuatam priuato.
Quocirca nihil tam σολοικον , quam accommodare velle ius priuatum ad persenas publicas , earumque causas controuersas, illud que cum iure publico confundere. Hinc, cum in causa successionis seculo XVI. in Galliae Regno agitata, nonnulli censerent, Navamina non solum ob causam religionis, verum etiam iuris ratione, quae siue agnationem siue cognationem ultra gradum decimum non agnosceret, a regni successione, omnino excludi debere : recte fuit responsum , in Regnorum successionibus non idem, quod in priuatorum hareditatibus ruris esse, referente TΗvΑNO l. 8I. histor. a princ. ad an
Verum mihi aliquis illam dignam tractatu
quaestionem moueat: an stersona PubticanuLla ratione iure priuato teneamur e cui per-