Ius publicum vniuersale et pragmaticum methodo systematica noua ratione elaboratum ... accedit Meditatio ad augustissimi imperatoris Romanorum Caroli 6. sanctionem pragmaticam anno superiori edita ... Auctore Godofredo Ernesto Fritschio ..

131쪽

dictum ad personas physicas et singulares homines : ius gentium ad integras gentes, i. personas morales g. 3I. et 37. , attineat. g, 42. Gentes Im- Persona publica est, quae iura

et iacis imperantium exercenda habet g.

Me sunt ui 3s. ). Quae cum sine republica homines η- concipi non queant g. 23. : e diti visa μ ινὰ staitim reipublica non existere personam 'ublicam polle, patescit. Qui autem in statum libertatis inter se postiti sunt, illi extra reipublicae nexum sunt inter sese g. 3s. et I.), atque ita non agunt per nas publicas : quare gentes non gerunt inter

sese publicas personas g. 37.). Quod si it

que ex oppositis argumentari velimus, dicendum , quod gentes inter δε ut personae priuatae, vel si aptius velis rem exprimere, ut singuli homines in statu naturali viventes, considerandae. Legati autem cum imperant et imperans cum republica, quam gubernat, pro una persona habentur g. 37. et 3I.) zquare etiam imperantes eorumque legati, r oectu alia um gentiam, habenda sunt Merso. priuata, seu potius, ut singulares homines in statu naturali viventes. Qui homines eum iure naturae viantur g. 33. : conse

132쪽

m 3- 8M ranti alii in ea, qua sus natura straecipit,fcte pis obligaιus. Quocirca, cum ius naisturae velit, ut promissa seruemus, neminem laedamus et cet.: etiam gens aut imperans aut legatus, si cum aliis pactus est, aut alios laesit, perfecte iis obligatus fit, et ex consequenti ius persectum, h. e. facultatem remedia cooactiva adhibendi, alii g. 3I.) adipiscuntur.

Quibus ex fontibus manat ius bellum alterigenti inserendi, si foedera seruare aut damnum datum laesionesque reparare nolit. Sed mea mus e theatro gentium, et hanc digressionem, qua usi sumus, missam faciamus: veniamus in Rempublicam, quam imperans gubernat, cuius respectu ille ipse imperans manet, Vti

et legatus, persona publica g. 3S, .

O . . g. 43 i 'Qui vivunt in Republica, via Imperansuunt in statu ciuitatis g. 3s. , ex . be facu quo, rei publicae status sit itatus ci- si uendi uitatis, necesse est. Imperantis au- ius pubi tem est statum reipublicae guberis cum et pra-n re g. as.): proinde quoque illi ius ordinandi statum ciuitatis largiendum est. Per leges vero ciuiles sta. tus ciuitatis ordinatur, et quidem per publicas status ciuitatis publicus, per priuatas pri

uatus f. 39. . Imerans igitur possidere δε-

133쪽

s - Ο - . 4 46. ιet Ius leges et publicas et priuatas dandi. Complexus legum eisicit ius, ergo imperans' Ius in republica constituere potes et pubocum et priuatum. Ac quoniam populi liberi seu gentes eandem, quam imperans, potestatem ciuilem habet g. 23 , adeoque ius gubernandi rempublicam g. 23.) : etiam qualibugens ius habeat suam rempublicam per legumlationes ordinandi, necesse est. In quo iure autonomia gentium consistit, de qua re COCCEIus latius tractauit.

Fenes quos Legis mutatio signat nouam te sus t gum stis, eadem re lationem, in qua

merendarum, . . . R.

penes eosa aliter quam in priorI lege, volundem est ius tas declaratur , leges autem no eas mutan- uas et publicas et priuatas ferre' imperans potest f. 3. : qu rQius est imperanti leges et publicas, et priuatas mutandi. Accedit etiam, quod, quia landamentum iuris leges mutandi nitiis tur iure easdem ferendi f. hoc : generatim omnes isti, qui ius leges ferendi babent, habeant etiam facultatem easdem mutandi, necess est. Ex his ad liquidum deduci potest, an leges imperii, V. g. auream bullam respectu septem Electorum mutare liceat , et qui ius tales leges mutandi possideant.

134쪽

vel ab omni parte vel aliqua e re, eis Graia parte. Ilia legis mutatio audit le- gare et diagis abrogatio, hac derogatio. Cumis Oensare. que i erans aliique, qui ius leges ferendi sibi sumunt, generatim leges mutare queant g. ψ . : possunι etiam hicite per leges nouas antiquioribus derogare, easdem abrogare, tollereque, et ab iisdem dispen- fare, nihilque interest lex publica, an priuata sit. Quae si accommodamus ad Arsic. a. in pistilis Novis . reddere rationem poterimus, cur des heil. Reichs Ordnungen Ohne Churfurissen, rasen oder Manden aus Reichs-ragen , ' vorgehende Bo Miligung, hernesu vegs tu an-dern, luet venter neue Ordnungen und Gesinoe im Reich machen.

g. 46.

Apud Iureconsultos ea interis Ad eoHem pretatio sub nomine authentica venit, quae ab autore legis fit. -- Doum a sor legis ille autem nominandus, rhentica

qui legem tulit. Quare in gene- p- re, qui ius leges ferendi habent, quales imperantes sunt g. 3.) , ad istos D. g- aeuue publicarum, ac priuatarum intem/ stros

135쪽

retaιio authentica oectat. Quae cum ita sint , illa instrumenti pacis dispositio non aliena est ab his nostris principiis, quae inte pretationem legum imperii authenticam comitiis, i. e. imperatori statibusque relinquit: penes eos enim ius legum imperii terendarum est, artic. 8. I. P. g. a.

Imperans in Quando imperans leges tam pu-ισο δεσε blicas quam priuatas seri, ipse estratus, sed obligans et parentes his legibus eamen pa- Obligati: siquidem lex postiua

eme . omnis est praeceptum ab imperante prosectum, cui parentes actiones suas morales accommodare tenenturis Proinde quoque parentes ad seges, non minus publicas quam priuatas, ab imperante condiis

ras,seruandas perfecta constrim sunt obligarione. Quoniam igitur legibus ab imperante prosectis parentes obligati sunt , illaeque

solum subiectorum gratia seruntur: consequens est, Vt, quae leges, v. g. disponunt de ordine succedendi in bona subiectorum, ea non ad successionem summae potestatis pertineant. Quo argumento usus est inter alios STOCKNANNUS c. 2I. n. IS. p. 177. aduersus Gallicas praetensiones, iure deuolutionis in Brabantia

aliisque Belgicis regionibus nixas, in successio-

136쪽

tio imperantis inter se pugnant, uti ius et o ligatio g. 23. et 27.) : quare i erans legio hu, suis siue publicis siue priuatis ut obediens aut subiectus sit, necesse non habet; et ob id dici potest quod supra leges eluius sit. Quod si tamen sinit, ut saepius usu venire solet, se ex legibus iudicari, quando, e. g. causam suam imperans regimini suo committit decidendam : illud magis est virtutis, quam necessitatis, si sententiae latae morem gerit 3 aut obligatio ex pacto proficiscitur.

g. 48,

Neque etiam perfecte imperans Imperantis legibus iuris publici uniuersalis δε- μή uinctus est : quippe parentes nullum ius cogendi imperantem ex imperfecta

sontibus iuris publici uniuersalis haurire queunt g. 36.). Quando autem quispiam nullum habet alterum coingendi facultatem, ille alter est imperfecte ob. ligatus g. 3I.) : quapropter obligaιio imperantis ad leges iuris publici uniuersalis est imperfecta.

137쪽

g. 49- Penes dia Legens dandi summa potestas

forma Rea perantis Vocabulo a nobis nuncu- Nub. es patus is est, cui iure proprio p rus leges δε- testas ciuilis in manibus est RG D,ma 23 ) . apud quos itaque inuenias Reip. potestatem ciuilem, illis etiam facultas leges faciendi est. Quocirca in Monarchia absoluta --uarcha, in Arsocratra coimperantes, in D mocratia stopulus omnis, atque in reliquis rommpublicarum formis illi , stenes quos i Grium est, leges perferendi publicas aeque ac priuatas habent potesatem g. 3. et 23. . Quae leges pro diuersitate rerumpublicarum

diuersia nomina sortiuntur, in Monarchia auis diunt Consitutiones Principis, in Arsocraria Senatusconsulta aut magiseratuum edicta, in Democratiis Plebscisa. Ac quoniam mOdo administrandi rempublicam legibus dein scripto forma reipubisca vocabulum imponendum reor cum HENNIGEs in Meditaιisis num ad Instrumentam Pacis casareo- eri

cum oecimine primo ρ.se hanc formulam sequi possumus, ut si de forma reipublicae tuis dicium. ferre velimus, modum gubernandi rempublicam, quam maxime interuis oculis,

138쪽

. - o ut aiunt, acerrime contemplemur, et Vnamis quamque rem, quae per herium regendi modum expeditur, nobiscum in animis versemus i tunc certe in oculos incurret inter

alia, cui integra ac libera leges sanciendi potestas. -

s. N. . ' Qui imperantes legem dicunt, Monarcha, silli deuincti lege non sunt f. s. ,

quin etiam eandem mutare per uesumti, Peabrogationem aut derogationem et Populus

iuste possiunt g. M. et 4s.) ethanc οὐ non re authentice interpretari S. 46- , di

Quam ob causam in Monarchia asque -- absoluta Monarcha, in Aristocratia tare queunt. coimperanses, in Democratia populus integer, inquam, integer, inque aliis re-ίuspublicis, ab his tribus sermis recedentibus, illi penes quos potesas civilis iure proprio, i gibus reipublica non obstricti ' tenentur ; ipsi que praeterea facultas data intelligitur Ieges abrogandi, eisdemque derogandi, atque etiam illas interpretatione authentica declarandi,

restringendi, supiendi ci. 230.

139쪽

re in . reliquis rerum publicarum ρ formis plurium voluntas conspi- sumaplurn rans ad legem requiritur perseam consensu. rendam. Vbi autem plurium V luntas ad idem tendit, conuenissus adhiberi dicitur : ergo in reliquis rerum publicarum formis, strater absolutam Monam chiam, cum plurium volyntas ad legem perferendam concurrat g. eod. , leges tam ρublica quam priuata consensu sunt sancienda. g. sa.

D Rebus. Vbi consensus plurium in ean- in quibusΡ- dem rem de iuribus et obligatio-

de T nibus persectis constituendis , ibi

sane ex pa- eos pactionem facere videmus.cio. Modus autem leges serendi in aliis, extra Monarchiam absolutam, formis rerum publicarum ita est comparatus,

ut consensusJplurium adhibeatur g. SI.) iusque persectum eademque obligatio producatur g. 33. et ψ7. . Proinde leges tam publicas quam striuatas in omnibus, excepta Monarchia absoluta, rerumpublicarum formis ex pacto esse non habeo ambiguum. I, 33

140쪽

g. sa. consequens est, ut ad idem mutato con tempus, ad quod consensus. nactio βημ- duret. Quod si vero contra vo' morantur Iuntatem alterius pacta infirmare leges. intendit quisquam et agit contra alterius consensum fg. 32 adhuc durantem,

et ex consequenti contra pactum firmum. Quapropter conora paciscentis voluntasem, i. e. inuito eo, stactum ιοθι aut commutari ab

altero paciscente nequit. Cumque leges in iis rerumpublicarum formis, qua non sunt monarchia absoluta , ex ficto progignantur cf. sa, eadem ratio huius generis legum est, nempe enim quod inuitis iis, qui rus, per consensum suum conficiendi legem, habent,muis rari nequeant, multo minus noua ferri ι siquidem ad eas nouus cuiusque consensus reis quiritur g. I.), qui ius serendi leges una cum aliis habet. Consensus et dissensus inister se pugnant: quippe sub illo copulatio voluntatis intelligitur , sub hoc in contrarium nitens voluntas. Quare ubi dissensio est, desinit consensus prior , hoc vero cessante, cessat pactum g. Sa. i ae mutato consensu, mutatur pactum f. eod. , quocirca dissensus tosiit quoque legem eamque consensus mu raιus startium mutas in regnis vov. absolutis