Ius publicum vniuersale et pragmaticum methodo systematica noua ratione elaboratum ... accedit Meditatio ad augustissimi imperatoris Romanorum Caroli 6. sanctionem pragmaticam anno superiori edita ... Auctore Godofredo Ernesto Fritschio ..

171쪽

statuat. quod Belgium foederatum sese subduis xerit imperio Hispanorum ob violata priuilegia, quia tunc valde infirmum eorum ius

se in libertatem vindicandi fuisset, siquidem imperans in priuilegia pura seruanda obligaintus non est. Aliter se res habet. quando neis' tium, quod imperantem obligai, accedat aquale negotium est pactum, quod ex iure naturae et gentium non solum imperantes ratione aliorum imperantium obligatos tenet, verum etiam respectu priuatorum g. 38.). Quocirca, quando gens genti stacto immunia rasem concedit. v. g. a vectigalibus, qualis immunitas a vectigali in freto Oresin dico penodendo Suecis data est pace Brom sebroica inter Sueciam et Daniam anno i6 s. facta arca. r aut si mrens certa pecunia prasatione priuilegium redamat, quae priuilegia onerosa vocantur; ad ea seruanda imperans obstrictus est. Proinde CLERiCus in Biblioιheque eboisie Gm I. g. .7. probe ait: on ne mut Dire dependre la duree de routes sortes de striis vileges δε caprice charieant des Princes. Conis ferri in materia priuilegiorum merentur OBS. iI ALLENS. Tom. 3. Obs N. ιδ. U. et A. Cum

reliqua priuilegia, quae nullo pacto, sed ex Q-la principis gratia, ob quam etiam gratiosa vocantur, prosecta sunt, non tantam habenti

172쪽

πfirmitudinem e . illa eo eonfisa tora sint, priuilegia. praecipue publica, legibus funda. mentalibus innetis folent eo consilio, ut eadem ratione, ac leges fundamentales, obligent imperantes ad ea custodienda sq. 63. . Ob eandem rationem plurima priuilegia Statuum Imperii in Capitulatione, sua Imperator confirmanda habet. Quod si priuilegia in eum locum deducta stant, ut legi fundamen-rali 1nferta, aut stacto consituta, aut confirma-ka e tunc imperans Hon potes priuilegia adimere, nisi quatenus isti licitum est, leges fundamentales mutare et a stacto recedere g. 68 . Tale pactum, quo inter alia iura et priuilegia ordinis equestris Livoniae, Ultra citraque Duisnam habitantis, confirmata fuerunt, factum est Is6I. inter sis IsMvxDvM AvGVsTVM Reis gem Poloniae et GoTTHARDvM XETTLERUM equestris ordinis Teutonici in Livonia Mais gistrum. E contrario ex priuilegiorum et legum fundamentalium distinctione consequitur, ut, si legibus fundamen alibus concessa rura in striuilegia mutentur, nullam oblaaιioin nem eas seruandi in principe adesse. Et hoc suit causae, cur LvDOVICvs ML, Galliae Rex, Genuensibus leges tuas fundamentales iure belli, ut prae se ferebat, dum rebellarint, adimebat, easdem vero postridie tanquam pri-G uilein

173쪽

uilegia .gratiosa restituebat, ut refert GFICa. ARDINus in Libr. s. Hisor. Dia

g. 78.

Caput Reip. Sunt leges fundamentales, quae non es ran ua comparatae, ut facultatem p niserat, r rentibus aliqua ex parte in loci habre maie- tatem exercitii potestatis civilis satem,an veniendi largiantur. Eius generis perans, cuiuS parentes exercitiis

perfecta. um potestatis ciuilis participant. nuncupari nomine Capitis Ren allica solet: quod nomen quoque tenet Imperator atque ac Rex Romanorum. Imperantes non sunt administratores g. 23. et 2 . : proinde nec Imperatores Romani, M plices administratores consideranda sunt. Existit quaestio: quanam μι iura Casuis Reipubtica, et an eius iura sint summa et imdependenιra Z porro, utrum Caput Reipublicae persecte, an imperfecte legibus fundamentalibus teneatur. Quoniam beneficio de nitionis Caput Reipublicae imperans est consequitur ut eauem rura habeat Capuι Rest btica, qua imperans. Atqui cum imperans habeat maiestatem potestatemque ciuilem sumis mam ac independentem, et, ut paucis nos eX- .pediamus, iura omnino omnia, quae ad co

seruationem reipublicae spectant g. 23. 24-28. : non potest non in capite Reipublica esse

174쪽

s. 78.

esse maiesas potestisque eivilis summa et im Fendens, et generatim ius conseruandi Remia publicam. Ac quoniam Rex Romanomm ita , Recessibus Imperii appellatur secundum -- perii Castuto ut eadem sint rura Regis Romanorum, qua Capitis Reipublicae, oportet, id est dicere, Imperaι-is. Hac tamen cum differentia, quod potestatem ciuilem Rex Romanorum quidem habeat, sed non exerceat, nisi mandato Imperatoris, quod periit. LU CKERus in Diis de Rege Romanorum, ex m re Philosophorum exprimit, actu primo ha here Regem Romanorum potestatem ciuilem, et Imperatorem actu secundo. Nisi vere Rex Romanorum potestatem ciuilem haberet, frustranea laret cautio, quam ad rubuerirunt Electores in Capitulatione RuDOLPHI IL

IOSEPHI art. o I. Vbi cauere hi modo nomiis nati Reges obligati fuerunt, quod Mus Impe rasore nolint negotia regni arιingere , nisi ab

ipso fuerint demandata. Reliquum est, ut de ultima agamus quaestione, turum Castus reipublica perfecte, an i erfecte in legem fundamentalem obligatus sit λ Ub id, quod Caput Reipublicae est imperans, qui imperfecte legibus fundamentalibus constrictus dunis taxat est ij. 6a. i non potest sortius vincu- G a Ium

175쪽

g. 78 79.

Ho o) wllum Capitiis Reipublicae, ratione seruandae Ictris fundamentalis, esse. Si quaerat aliquis, quando in Ieribus ferendis parentes consensu suo a pendi tas habent, quanam obligatio cais pilis in eas leges sit respondeo, etiam imis perfecta. Nam eiusmodi leges fiunt pacto inter Caput Reipublicae et parentes f. Sa. 3sam cum Caput Reipublicae sit imperans, qui fimperfecte ex conuentione parentibus Iuli tenetur g. 36. : non potest: quoque aliter

Caput Reipublicae in leges Reipublicae reliquas, nisi imperfecte, obligatus esse. g. 79.

Parentesξ Verum stulare quispiam cum runt perse us33Esto posset, quod ne imper-lem ac I- Iς- - mperans caputque per a n t em reipublica in leges fundamentales

obligare s- ei publicas obligetur, ob id, quod a. uinis' imperans cum populo M vina per- possunt. μνώ g. 3I. , adeoque parentas

nullam amplius peculiarem personam moralem gerant g. cit. , et ex consequenti nulla iura sibi acquirere ex pacto legibusque iundamentalibus, ac nulla eo modo in imperante oriri exinde queat obligati g. 26.). Sed responsium hoc cape: Ex ea

parte, quatenus consensius imperantis et parentium conspirans atque unita est , unitas etiam

176쪽

etiam personarum est : id est dicere, ex eti parte imperans ac parentes unius personae moralis instar putandi g. 3I J. Si quando itaque constitutus fuit imperans r populus eius potestatem ciuilem aut absolutam esse voluit, aut ius imperantis ipsius consensu terminis circumscripsit, quo minus ei liceat ea.dem illa facultate et copia vagari, qua velit. Si limites posuerunt imperanti consentienti

parentes , sibique rura reservarunt, tunc quod ad hec iura, a rationibus imperantis separata , non existit copulatio volun-ιaιis, quod hac iura sibi imperans aιιribuere debeat, adeoque in hac re imperans et paren- tes non sunt in numero unius personae habendi ; sed potius uni as voluntatis aris, osterulus iura, reseruata,parentibus sto dendar linquuntur. Ex unitate autem Voluntatis

colligitur persona moralis l. 3r : proindo

parentes constituunt personam moralem,

quae velle g. cit.) ob eamque causam pacis lpotest g. 32. .' Quocirca nulla causia est;

quo minus id fieri ratione imperantis queat : quae quidem est ratio, cur parentes imperanιem obligare, stibique iura acquirere queant.' Atque vero cum leges fundamentales in pactorum numero reponendae sint g. 6I.9,

atque interdum etiam publicae g. 32. : imperans legibus fundamentalibus pnblicisque, G 3 i ' . M

177쪽

ac his quidem . si parentium consensu cons ctar Herunt, obletaι- , quamuis imperfecte g. 36. et .), starentesque ex consequenti l gibus fundamentatibus Iundata sura habere queunt g. 26. .

. m.

Penes p Quanquam parentes personaru fidis, i Qrδlem gerere peculiarem, iurata populi, -- que acquirere possint g. 79. : i

perose con- ra tamen, quae alio modo adisi μ/ρ- piscuntur, pro populi tui ibus accipienda non sunt. Namque iura populi dignoseuntur ex potestate, quae penes populum esse debet, ciuit i g. 23. . Parentes vero subsunt iuri gubernandi Rempubli- eam s. 270 seu potestinii ciuili g. 2s. : eadem adeo non gaudent parentes, proindeque parentiam iura, iura stopuli, haberi non ue nr , coetusque adeo starentium siue illorum, qui nullam habent ciuilem potestatem, nomen populi non meretur proprie dicendo g. 23. Ac quidem haec nota propria est,' ope cuius discernere licet, quisnam coetus hOminum nomen populi siue gentis labire queat : nempe enim ille, qui immunis ab alterius potestate ciuili est, qua in immunitate libertas ciuilis consistit. Quod si igitur quaestio existit, νινum, verbi gratia, coetus Romano-

178쪽

GNI iura populi habuerit, reque vera populus idem, qui olim, fuerit, ex historiarum mO- numentis exuendum est, utrum penes Roma. nos tunc temporis fuerit potestas ciuilis, an renes imperatores CAROLVM et OTTONEM. 1 8I. Hate iura populi, in summa ci- Modi a

nili potestate consissentia g. 8o. , di ' H

acquιrent , In aliosque tran= - λ rendi tiιufi modi que non possunt tendi iura

iunciti sunt: propterea quod im' acquirendi, Perantes et populi iure naturae in- et cet. ciuiarer se utuntur g. 32:) , et ex com sem νυ - requenta quoque m Os acquiren' populi. di ex iure naturae gentiumque pri fectos adhibere queunt. Ad huius generis modos autem ex principiis iuris naturae et gentium referuntur inter alia oceupatio Miliis

ca g. 237.), ut et pactio g. 32. : quocirca res loquitur ipsa, quod iisdem illis modis adlia pisti quis potestatem ciuilem, populusque iura populi amittere queat. Ac quoniam apud auctores, qui monumenta Reipublicae Romanae composuere, reperire licet, quod

179쪽

populus Romanus bello et pactione sub po

testatem Regum Francorum et Germanorum redactus fuerit , cuius rei documenta CONORINGius de Germ. IN. Rom. cap. 7. et M. exhibet : perspicuum est, quod in Germanos uisgstimo modo translata rura 1mperiiRomanιsint,

quodqueRomani iam diu iura populi amiserint. g. 82.

Nota , ex Materiei dignitas de iuribuspo. qua pσμω - eorumque translatione et a

ercών Popu- mlinone pollutauit, Vt paulo alis Ius Rom. ef tentius cogitationes nostras in eam

se desieris. intenderimus: quippe fundamentum ac robur, quo Germani iura imperii fundanda habent, in translatione imo perii a Romanis, qui per eam iura populi amiserunt, nititur. Proinde sententia GR ude Iur. Best. et Pac. qui Libr. a. cap. s. s. ἔδ. populum Romanum a ue dum eundem Use, qui olim fuiι, statuit, est a ratione et Veritate longe auersa. Quad 8 quod GROTius ipse pugnaι aduersus suam sintqntiam e namque definit eodem libro et eaoite g. 3. populum, quod sit complexus hominum, qui sunι in visa eiustis consociatione perfecta, qua nomine ste euliari sitimmoque imperio gaudet. Sed quia iam CAROLvs NAGNus, pluresque imperatores . lac

180쪽

succedentes, tim Francici, i quam Germa- nici, prouti plena est huius rei historia, tum reserti annales, summum imperium in Romanos exercuerunt, idque iure belli et passorum subsecutorum : ex eo cogi puto, quod post id tempus populus Romanus esse desierit; propterea quod populus omnis summo imperio gaudere debet g. 23.), etiam secundum GRoΤIvΜ. Cumque imperium iurium omnium, quae ad gubernandam remis publicam requiruntur, contineat complexionem g. 23. : facile perspicitur, quod coetus hominum , qui populum se gerera velit, ipse, non alii rempublicam gubernent i et ex con- , sequenti, qui homines illis iuribus non pololeant, postulare, ut inter populos reserantur, non queant. Quae quidem est nota, ex qua cognosci potest, quinam populi sint et cur populus Romanus adhuc dum non idem sit, qui olim fuerit. ' . g- 83 Imperans ac populus aequalem Omnia iura habent potestatem ciuilem g. 23. : qμ quaecunque igitur iura, eX potest ' hisbis se te ciuili fluentia, imperanti coin- populus,non petunt , ea quoque ad populum Pice Per a. pertinent. Quas ob causas iura imperantis iura populi esse nemo inficias ire

G s potest: