장음표시 사용
281쪽
o) -- fgionis, institui. Ob easdem causas ius fasque fuit Regibus Gustia prohibere illam doctria etiam, quod Princeps, si contrasentiat in Resiagione, impune occidi queat. Cuius doctrianae funesta exempla Gallia in duobus regibus vidi . Inde recte quoque hodie regnans Rex
Galliae sibi reseruauit cognitionem controuerinsiarum, quae exortae sunt occasione eius, quio nam sint limites auctoritatis Ecclesiasticae et potestatis secularis, Vid. ι' Arret δε ro. Mars qν 3I. Quo in argumento in eandem, quam foveo, sententiam dicit HoBBEstas de Homine cap. N. et in stra fatione de cive, ut et in Leriathan pluribus capiιibus. . t
formare sacra in utraque, quam -- . Na
habent, significatione g. O . Atiz , 'p
I93. : tamen accidit saepius e vi Impo Brix imperans, quo conuersio status Ec- riuia .clesiastici tutior sit, eos, qui rerum :e 'I- Ecclesiasticarum gnari sunt, in con- /r iis C.
filium adhibeat congregetque. Si circa Synois Quis eius generis viros congregat et status Ecclesiae corrigendi grδ' -icij, Δ-tia aut ordinandi conubcar, ille perat, per- , hominum coetus audit remisium mittit, νε
282쪽
gat,praesidet et Synodus. Quales synodos prin- cipem iure suo conuocare posse easque dirigere, exinde manifestum est, quod in eas adhibentur plures eo contilio quo Ecclesiae status corrigatur vi def). Quern cum imperanti licitum sit hoc pacto mutare 9 I9 et I9S. , et praeterea summa directio omnium rerum in Republica ad eum pertineat 3. 28. eonodos seu concrisa conuocare, easque virgore iure fluo potes imperans. Quod generatim quicquid iuris circa synodos occurrat, Principi tribuendum sit, his argumentis' MovTum i Polit. contr. gencrat. Rag. m. aos et aori utitur ad probandum, Quod ofectus emcaces synodo tribui non possint sine cogendi potestate, quae quoniam nulla, nisi penes summam potestatem est I. 31 : ipsasse nodus a summa potestate pendet, atque ita imperans quoque prohibere synodos potest. Inde porro argumentatur HOvTvΤN : proh iis here qui Synodos potest, eidem et iure suo
conuocare, indicare, rNerare, stermιttere, Neis
gare t quod simile ius est, ut puta,strassidere. Hinc temporibus antiquioribus praecipue Carolingicis haec iura pluraque praeterea principes intuitu Cleri et Synodorum, imprimis CAROLvs MAGMus iuste exercuerunt. De quo MONACHus f A NGΛLLENsIs de rebiti Caroli Lib.ti
283쪽
ρ. U. et F. mentionem facit. Etiam si-GIsMQNDvs Imperator ius synodos conuocanis
di dirigendique sibi vindicauit, uti patet ex edicto imperatorio, quo inuitatio ad Concilium Constantiense continetur, quod ΗΑRDTI-vs in Aet. Concri. Constant. Tom. 6. P. ἔ.EM F. in medium protulit. . . I9'. . Si nomine hummi Episcops est il- Imperans
Ie,ad quem iure proprio iura si ero e χ' et
rum pertinent: non potest non ' uls - .imperans quilibet in Republica puι. summas Episcopus nuncupari Iu- ira sacrorum enim exercenda habet g. I83. 194. et I9S. . Quae autem imperans Ob potestatem ciuilem tenet iura, illa penes ipsum iure proprio g. 23. et92. : atque ita quoque imperans iura sacrorum, quae ex potestate civili consequuntur g. I9O. , uti potestatem ciuilem ipsam I. 23.) , iure proprio haheat necesse est, i. e. imperantem oportet summum in Republica episcopum esse. g. I98 Ex natura iuris legum ferenda- Imperantis rum nascitur ius soluendi quendam D m
legibus, seu dispensandi S a 7
nec non ius poenam edicendi, si spensandiae quid commissum est legibus con-o tra.
284쪽
t o) 84 ele incam trarium g. I7o. . Quocir a vi in gandi. impedit, quo minus imperans facultatem habeat in causis ecclesiasticis Pen nidi, atque etiam poenam irrogandi, si in 'leges ecclesiasticas parentes deiecerint
g. I99. Num Impe. Quae Dei cultu pio externorant sol με continentur, illa per ceremonias sociendi id religionesque In Deum euoluuntur. Iam cum imperantis ius ira, cultum Dei externum satis exploratum sit et
fendere quoque ius imperantis in ceremoniasticet. Quod quidem ius in ceremonias, siue ritus, ires turgicum compellari amant: quapropter adiudicandum est ius lyturgicum imis Peranti, quod adeo in iure disponendi ritus consistit. Ob hoc ius ordinandi ritus, murare quoque L iurgiam, aliamque imroducere Principi ius fasque est.
peros, Ex eo, quod imperans, qua im- qua /mpe perans nihil habeat, nisi potesta- potes alim xem Quilem . 23. , quae iura guis nare pote- bernandi Rempublicam comple-saim cis, ctitur g. H. : nec etiam quidquam
285쪽
s. Io . 2 I. 6 gra ara quam aliud sibi imperans, quam lem in gra iura gubernandi Rempublicam G tm per
vindicare potest. Proinde, νε hVis,
mon ancurrunι in Reipubisca reciso. nec alio mo nem, ea inter erantu iura non do in alium
ρης quoque referenda. At vero ψω fine. si imperans ciuilem potestatem suam in peregrinum transferre, siue, quod idem, alienare cogitat: haecce actio ita est comparata, ut facultas Rempublicam gubernandi, ipsi tradita, intereat, atque ita nullo pacto ad Reipublicae administrationem spectet.
Quare imperan stotestatem ciuilem, adeoqneiara hinc suenιia nec usio stacto in altum ινan , ferre stotes, et ex consequenti nec stermutare, nee vendere, nec donare, nec peregrino renunis riare , nec adoptione aut testatione at quem
consti uere successorem, adeoque nec exhar dare potes : eiusmodi enim actus sunt facta potestatem ciuilem transserentia. Genera. tim autem succino imperii non es sub iure imperii, ut exprimit GROTIus de L. B. et P. L. a. cv. I. g. 27. Haec quae dixi, belle ili strat exemplum, quod de Regno Neapolitan
Velut quodam nexu indissolvis N eam mbili iura imperantis parentiumque tali occu-Ο ab ossi.
286쪽
pauit, aure. ossicia sunt iuncta cf. 26.3 : quare F. hoc per- inenando iura imperantis, pariter quo Vnaque alienentur parentium obiarum ntem ligationes oportet. Iam vero nisos, conseη- lud fieri posse ab imperante nega. Ibis, ' Vimus I. uoOJ : ergo nee imp aut subistia ranii alienare parentium obligam ctio Regis nes neque eos r os g.a7., citum, h est. Ac cum illa compago, quaeri, Ire ἱ iuribus fimperantis et parentium rommissio- obligationibus continetur, consti nem Z tuat Remptiblicam g. 2.) d impe-νany Rempubis caps alii τonferre nequit, adeoque nec vendere, aut quouir alis modo, qua alias iura in alium transferuntur, Rempublicam a se, ingratiam alterius, qui nullam xus sevcredendi haber, dimittere, aurs se subiicere potest. Sed si Princepy conarum alienandi habear, auι si ρ alii submittat, quaeritur an imp erio spoliari quear e Supra asseruimus, quod eo in castu, quando princeps aliquid agit, quod illi lege imperii non toncessum, actus nullam effectum habeat s . 63. .
Quare etiam eiusmodi alienaιio et oubiectio. Principas pro nulla tantum es habenda. Hinc imputari non potest ad iuris regii commissionem, ut vult AARCLAIus L. φ. e. essi cyniri Monarchome quamvis imputatum in com- missio-
287쪽
Nise. μοι. Lib. I. cap. n .et ΜEZERAT Hrmciast. Regnia Hug. cast. Si quis iure besti occu- Pauιι Rempublicam, e casu, ut res occupata, consideranda. Respublica est. Qualem rem cum liceat. modis, ad transferenda iura ex iure naturae habilibus, transferre in alium seu alienare etiam tunc vim generis Rempublicam, vii cosiibitum est; alienare, permutare,etc.
Princeps potest Inde iusitia, e anis Sicilia domui Sabaudicae per Tractatus Traiectenses, nec non permutationis Sicilia ro, Sardinia foedere quadruplici 17i' factae, et pace Viennensi I7as. confirmatae. Eius. generis alie nationes fleri quoque possunt,si aut sex hanc facutiatem Priscipi ινaHι, aut consensus eorum accedit, quorum nιeres; quales sunt illi, qui ius. succedendi habent, nec non ordines. Quoniam enim, praeteneos, nimo quidquam, postulare iuris ita Republica potesst: nemo quoque ius. impediendi habet, quo minus tunc alienatio fiat L iu illi, quorum interest, consentiunt.
Maiestatem unum et idem di- Maiestas es imus esse atque potestatem ciui
288쪽
pertire communicareque cum alio non ullus imperans queat g. 2Oo.) : nec etiam utata Princeps Maiestatem suam ad alium transfer re potest, aut cum isto participare. Hinc quamuis dentur legati, qui repraesentent imperantem : tamen non habent Maresatem. Me obest huic sententiae, quod duo in Repuisblica possint habere Maiestatem. inter alia e empla illud est par fratrum IOAN ALExIEvvlΤZet PET Rus ALEXIEvvITZ, qui Moscoviae imperiisum communiter possederunt, adeoque et Maiestatem 3. 88.). Non enim a quoquam impetratum habere volo, ut statuat, quod duo aut plures non possint communiter habere Maiestatem, quae D artata vocatur: sed tanatum quod quis non possit ita partiipcare cum alio Maiestatem, ut horum Uterque perse Maiestate, pro potestate ciuili sumta, polleat. Inade colligendum , quod in condominatu aut marchia illi, qui eommunem habenι pote uatem ciuilem, non faciant collegrum, nec unam
habeant omnes ρotestatem, sed quod singuli potestato partem pro indiuiso po deant, ideoque in Dyarchia utriusque consensus adesse debeat, et in condominatu, ubi plures siunt, maior stars non strat aleat. Inde decidi posisunt quaestiones egregiae, quas habet sPEIDE LIVs, voce: Gemelne gesamu Herscha G
289쪽
ιa duntaxat Republica intolli- ieν rurigenda veniunt, non de modo ter- Reip. iure N. sime cersa Reipublica terrarum alienentur P
portione. Quod eX his quidem enum . xationibus facere imperantem posse assirmo, si res postulat. Quod consert ad Reipublicae conseruationem quidquam, illud semper integrum Principi est g. a8. . Qu Propter quando Respublica in eum statum deducta est, ut summa rerum in periculum. Neniat omnium fortunarum, omniaque ad Perniciem profligata sint, ni v. g. hosti, qui ad disperditionem Reipublicae venit, certa portio tersae Reipublicae, aut certa iura concedantur et omnino hancce facultatem transs
xendi in alium partem, ne totum pereatν aut maior pars Reipublicae, imperans habet 3 tam secundum principia haec nostra, iuris publici in uniuersum, quam secundum fundamenta iuvis, naturae et gentium hic accommodanda, quod praeserendum iubet minus malum ma Io maiori. Ouae cum ita sint, alienationes,
290쪽
morum i erantium me u mala maioνω facta fune de 'a ticulis iuraum aut terrarum Reipublice. Armo nrtuntur fundamento qua de integris Rebuspublieis. μιeν MNes Reia ρ ιιιμ referenduis censeo quoque staινimo in virum popuIι et domantum Prinemis, cuius fruinctus destinati sunt ad sustinenda Reipublicae aut Regiae dignitatis onera , adeoque imperii
causa constituuntur. Secandum quae illud argumentum non stringit, quod Bomesus de Repubtica L by s. Oae m nr. solidius iudicat, quam ex met i Himum , quod solui foedus Madritiantim inter CAROLvM V et FRANCII. CvM initum a FRANCimo ex ea ratione iuste
potuerit, quod Burgundum cum Belgii portione ab regnoalienaverit sine procerum consensu, quod Principi non liceat. Verum liceat mihi regerere, quod Burgundia et Belgii portio erant partes Regni Galliae: de partihus autem Regni per ea, quae diximus, disponere Regi licet in casu necessitatis aut utiliis talis publicae, qui hic certe interueuit. Mais lari robore niti videtur argumentum Brain tantinorum, quod GROTivs msior. Libr. r. pag. 38 . refert, cum negarent Belgii prouincias sine suo consensu potuisse a pHIMppolin