Ius publicum vniuersale et pragmaticum methodo systematica noua ratione elaboratum ... accedit Meditatio ad augustissimi imperatoris Romanorum Caroli 6. sanctionem pragmaticam anno superiori edita ... Auctore Godofredo Ernesto Fritschio ..

발행: 1734년

분량: 710페이지

출처: archive.org

분류:

301쪽

asty qui ius succedendi quaesitum habet, ius succedendi, natura fundamentali. regni nisum, auferri nequit : dum generatim in nulla re ius alteri quaesitum euertere licet , ut habet

g. ιε. Ratio desumi ex GROTm de I. B. et P. Libr. a. ωρ. ω. g. x potest , quae in eo sita, quod, qui ius alicui , legitimo modo partum, sine causa aufert, faciat contra verum ius alterius, quod illicitum est g. 6 . . , Sine causa ius alterius iis aufert, qui sine consensi alisterius ius alienum reddere suum intendit quod adeo quoque fieri non potest. Ac nain regnis quidem alienabilibus exhis edationem

procedere censeo, contra quam putat GROTIus de I. R eι P. Libr. X. cap. I. as. HOe causae sumo, quod exhaeredatio primum ponat testamentum pro eo, ac eam hic finiui. Sumomi Principes vero solo i ure naturae reguntur g. 380, quo nullum est testamentorum ve

stigium: quod S. sequenti probandum in me

sumo. .c , i f. ' ΣΠ. , . . Testamentum, in quo filius a Testamenta mire, aut proximus agnatus exhal. πρnsumi redatur, ut ne in regnum succedat, lignat declarationem voluntatis mentariis de eo, quod Princeps post moris risum nisi P a tem

302쪽

ff. III.

consensu eo- tem suana velit regnum transferrerum s qμρ' ad eum, ad quem ordo aut ius su e , munitis, cedendi non pertinet, legitimuinia non valent. que successorem a successione regni excludere g. 2 9. et a IQ. Translatio vero omnis tunc iure naturali fit, quando quis declarat voluntatem suam,quod istud, quod suum est, alterius esse debeat: proinde translatio ponit personam trans. ferentem , quae ad voluntatem declaranodam idonea. Sed homines morte iam deo leti non possunt esse personae transferentes, ob id, quod fieri non potest, ut mortuus deis claret voluntatem : nulla itaque translatio rerum, ad mortuos dum viverent spectantium, locum habet post mortem, adeoque uulis

cipi potes f. 2o9.) : atque ex consequenti

substantiam testamentorum non esse iuris nais turalis, contra GROTII sententiam eiusque raotiones in Lur. B. et P. Liar. a. cast. 6. 3. Ι .

allatas statuo. Quid argumentis ab UERTIO et LEIBNITIO in contrarium adductis respondendum, habet GuNDI iusius in Differti de Principe hariae ex ιsamento eruium ca . l. f. a. Vndo testamentis Principum, etiam eorum, qui ius inter vivos regnum alienandi habent, nequit ullus successor constitui, aut

ulla

303쪽

vlla proles exhaeres regni scribi I. 38. . Adeoque si etiam testandi facultas a populo Principi concessa, ut olim in Sueciae regno fuisse

nemini obscurum opinor : eius generis i si amentum non valere potest, ut testamentum,' sed vι im ex voluntate populi concessum. Ex eadem ratione testamensa stritiatorum in reis publica valent ob id, quia Princeps hoc ius subditis concessit, non quia a iure naturae profici sicuntur, sed quia mere iuris ciuilis siunt. Quibus ex rationibus, quod testamenti non sint iuris naturalis, colligere licet, quare gloriosissimae memoriae Imperator Rustorum ΡΕ-ΤRVS MAGNUS consensum consipirantem principum imperii Rustici necessarium duxerit de agnosicendo haeredem imperii et legitimum

successiorem, qui foret testamento luccessor denominatus Ex hoc fundamento, quod testamenta Principis non valeant, ut testamenta, Partamentum testamentum Regis Galliae LvDovi CI XIII. ab se non firmatum, pro inani habuit, ut indicat praefatio Domini DE LACHATRE de la minorennite de Louis XIV. inde has cautiones principes, qui de ordine succedendi disponunt, adhibere solent, ut vel stopuli consensum adhibeant, vel guarantiam ordinis succedendi sibi a potentioribus Araesari curent.

Cuius rei exempla plura in CpCCEII differt.

304쪽

de T stamento Principum reperiuntur, et ea a. f. I1.- . ostenditur, quod alienasiones

regnorum, strac0ue post mortem, vel essectum non habuerint, via consensu populi tacito ves' presso facta aut postea tacite saltim appro-

Lata fuerint, vel etiam vis prevaluerit. Novissime ΑvG. IMPERATOR, HODIE REGNANS, qui vivat usque ad extremam aetatem, non

voluit, ut successionis ordo, quem stabilivit anno I713. valeat, tanquam testamentum, sed tanquam lex immutabilis Guarantia potentiorum Europae Principum, conservanda. Sic quoque olim in domo ALBRETANA suit sucincessio ordinata per modum contractus, ut inindicat contractus anno 13aa. factus inter Dn. Amon on sire de Albret, et eius liberos, ex quo apparet consuetudo usitata domus DE ALBRET, successionem et fauorem primogeniti attingens, contractus ille integer ex Cod. Diplois

In Imperio , Quoniam Principes regnorum patrimonialium imperium, prout eo remotioν placitum est, transfundere sanguinean- queunt in quemvis, etiam qui ne

reri inre sanguine quidem coniunctus cum ipsis

305쪽

ipsis est, idque, si post mortem de, potestproxiamum translatio fieri debet, pomi. βρο

magna et digna tractatu quaestio in disquitationem venit, num, siforte iιa tulis casu, venusta dispositio raιione succestorsu existaι, ρ βι proximior sanguine iure preteriri ab us,ad

quos imperium vacans Oectat, et remotior an

referri proximiori. Quid sit, . quamobrem id posse fieri iusti eι legitime censeamus, acci m. Sed primum positum sit, eam Reipublicae formain esse, ut in quemvis transferri regnum ab iis, a quorum arbitrio proficiscitur, possit: qualem quidem sormam habere imis sterium desRoιicum atque patrimoniale et deo het et solet g. 2OS. 2O6. 2O8. . Quoniam itaque. . eius generis regnorum imperium transferre ad quem uis ius fasque est : con sequitur, ut in cerasum non veniatis, qui impe panti proximo nexu languinis cohaereat, illiusque partes in succedendo non praecipuae tint i atque ob eam rem illi, penes quos ius, transferendi imperium residet, decus imperii etiam in eum, qui nexu sanguinis remotior, transmittendi habent iacultatem, nulla dispositione singulari intuitu silccessionis existente. Qua de causa .cum de successore PETRI II. Imperatoris Russorum, non esset cautum sigilla-

306쪽

23atim, Senatus Imperii Russici, penes quem regimen totius imperii vacante eo, nomine populi est, anteferre iure potuit hodie regnantem gloriosissime Russiae Imperatricem C tharinae, et hanc prae illa postputare in impe-rii successione.

De iuriasu Successio imperii accidit, quat Regni b re transfertur potestas ciuilis de

electiste i uno imperante in alterum. Transistemque Ele- ferri autem vides potestatem ci-ctorum. vilem aut electione aut haereditate. Vnde orta illa distinctio ν gnorum electivorum et hereditariorum : quorum hac cognoscuntur ex iure continuandi

potestatem ciuilem propter sanguinis nexum ;qualia regna etiam successsua καH ἐξοχην voeari solenι, sed apte minus, dum terminus seu cessionis et ut nos eum hic concipimus, et ut GROTIUs de I.'. . et P. L. l. cap. R. I. ro.' per veteris imperii continuationem finit, ad regna electiva accommodari potest. Haerediis tarium regnum Angliam omni tempore fuisisse probat ROBERT BRANDΥ Compleat istor in England e quale 'ius haereditarium acta quoque partamenti sub CAROLO II. confirmant. In electivis regnis cuidam imperium

suffragio mandatur Electorum, qui sunt tali, . . : penes

307쪽

locum deficientis imperantis. Imperium Germanicum huius generis regnum estis g. aas.) ostendimus. ' . . g. at . Regnorum successsones non eo. .D e ratione dem modo, sed varie pro eo, ac D cum varia sint et quasi multiformes Uraia in

Respublicae, esse solent. Neque ve- Regnis ma-xo solum in monarchio, verum ei. rasam in Amsocratio et Democratio tri successionis ordinem obseruari nO mogenitura. tat HERΤius in Elementis pruden- Num ma rra ciuilis Farι. r. MEI. o. n. s. Alia re ni

autem est fluere o pure hare dita--ae

ria, qua succeditur secundum gra- quirendidus proximitatem, uti in rebus pri- Regnum fe-uatorum, Unde et gradu alis vocari mημm, amat : alia linealis, ubi secundum lineae proximitatem successio locum habet. Atque haec quidem successio est vel agnatiua Vel cognatiua. successio linealis agnasiua obtinet, quando masculus ex masculo secundum proximitatem lineae ad succedendum Vocatur : cognatiua vero successio locum habet, quando etiam masculus ex semina, et se. mina secundum proximitatem lineae in lo- .

cum deiuncti Principis succedere potest. Haec

308쪽

m totis Cassi bana, illa Salica, seu Francica, ob ratio

nes cuique notas vocatur e Vtriusque genCris modum succedendi latius explicat PuFFENDORFFIVs de L. N. et G. Libr. p. g. a. G H. gac quidem quod ad successionem ex iure primogeniturae generatim pertractauit BuDDEvs de successsione primogenitura ; specialiora suppeditat perita ris de Lu DoLpΗ de introductio ne primogenisura. Proles masculina si tantum valec in successione regni, regnum audit masculinum o si et seminina, inde femininum regnum adpellatur. Quale regnum ad maritos transferri potest et solet: ex quo matrimomum modus aequirendi imperium fit. Cuius rei plurima exempla in historia Austriaca, Anglicana et His anica occurrunt, quae satis euincunt matrimonium iustam causam

. 4 . . . .

acquirendi imperii esse 9rgum. g. 233. .

fundameu- tum primum diuersiorum

successionis

modorum

cum populo de ordine succedendi. Successio ha-

f. 2Is. Sed quaeret aliquis, quo fundamento successio haereditaria eiusve diuersi succedendi modi nitantur : sitne tale ius succedendi ex nexu ranguinis, tiIulus acquirendi et transferendi ciuilem potesatem legitimus f Quoniam fundamentum translationis potestatis ciui lis

309쪽

: ma 0 1. a3stis est pactio cum populo facta reditaria es f. 33. et 34.) 3 successione haere r/tulus ac ditaria vero potestas ciuilis etiam Lias ovi:

transfertur ad sanguinis nexu con- riuisem l

iunctos . 2I3 2: pacta conuenta gitimus. Vcum populo fundamenta iaciant haereditariae successionis oportet. Nulla pactio fieri potest, nisi voluntate suffragante f. . 32.). Prout igitur voluntas diuersimode declarari potest : ita etiam accidit, ut diuersimodi succedendi in regnis haereditariis a diis uersa populi voluntate et pactione proficiucantur. Inde possunt alii successionum modi, quam quos '- superior indicaui, populi

voluntate introduci, cuiuS rei exempla profert'GROTIVS de Iur. B. ei P. Libr. a. cap. 7. g. a .e non vero sola voluntate Principis, ut putat GROTius eodem loco, quamuis regnum

ita in patrimonio habeat, ut alienare possit, ob rationem g. 2II.) allatam. Actione legibus conuenienti, quae inuoluit unius partis voluntatem transferendi suum in alterum, quaeque alterius animum ostendit idem stibi acquirendi, nititur titulus iustus acquirendi in I. N. et G. Iam cum pactio, qua transseris tur potestas ciuilis et successio haereditaria

ordinatur, ius persectum largiatur g. 3a.) , adeoque iusta et legitima habenda sit volun-

310쪽

tatemque transferendi potestatem ciuilem acisanguine coniunctos contineat L 32. H. a13. : facile est ad colligendum, quod sucri cesso in regnum ex iure sanguinis , tiιulus transferendi et ac uirendi potestatem civilem sit legiιimus. Adeoque quamdiu successor, seu hares regni, legiι imus ades, tamdiu ades quis, qui siti iribuere imperium legitime potes,

si que sibi iribuit, adesi subiectum, in quo simperiam legitimum i.

idque derea quoque licet cessionem. Antea linquere: u- Vero quam demonstrare possum,troquemsto quod alteri, praecipue ei, qui ius zst, tam stino tempore succedendi habet, cedere possit Princeps potestatem suarm, ostendendum mihi est, quod Rex regno se abdicare iuste possit. Regno se abdicare, nihil signat aliud, quam eam potestatem ciuilem, quam quis princeps accepit, reddere. Quam quidem potestatem ciuilem, quod . arbitratu suo Princeps restituere posuit, ex eo patet, quod parentes in imperantem nullum ius habeant, atque in imperante adeo nulla obligatio respondeat g33. :quapropter etiam imperans non est Obliga. tus parentibus imperans permanere, e. sto

SEARCH

MENU NAVIGATION