Justificatio seu defensio Censurae Facultatis S. Theologiae Academiae Lovaniensis, contrà assertiones quasdam professorum ibidem Societ. Nominis Jesu. De scriptura sacra, praedestinatione, & gratia Christi. Iussu reverendissimorum & illustrissimorum

221쪽

modo non hic, . . et 8.. io Massilien .

querelam renovandi, Clamantium, praede'

stinationis August. vii strina liberum arbitrium tolli, absta amne sum nanduci. . onmem removeri 1 Minoain. imitesqutolli, reiurgendi curam lapsisadimi teporis necasionem sanctis afferri, pra πυ 'ς ς'

fortationibus obsisti '; seu praesperante gratia sinuam similiter ex ε. Augustino statuimus) praedicant,ut libertatem peraeam tolli putent, An non eadem ipsorum cum Masilien obiectio est,qui eam. dem doctrinapi audientium; - deri volebant adversam ac meritum omne, s&: liberum arbitrium t eres Nam tametsi

hanc gratiae do Minam August. non em1 Pro ore persuadere coneri tu , putantia id nos tamen superias evium. utcumque 2 Hi ergo verbis id negent, eadem tamen revera contra Augustini doctrinam eorum queri in is est. Cum vero prosissicientiomni - gratia , :de Redem musto. ω effuso e pro nobis sanguine conatra Augustinum argumenta objiciant agi, noscant necesse est cola squama sibi cuna

tum etsi non eodem modo amen cum Minsilien conantur dis luere .uteἔundem cum

ipsis Augustini doctrinam impetere, eam oue oppuhinare intelli mi, --vas Duqde Massilieni querelis quibus maximdam in risu μὴ

Diuiti geo

222쪽

. Nituntur. Ad orundem vero quodam replacitasententiasque,di eviter commonstra-

iis , quam hoc loco viciniani Massitum te Pios ribus cogitari cupi

quatri quia hi Professores praetereunt, dis alio Lectorem remittunt Zinas compendii causa paucis hin proponemu imprimis saque ara re inani fessorum dirustrina est, ut rem au em,ue re election ad gloriam ex praevitis essem - ritis, non ex pratuito. Dei proposito ac prae destinaxmne quae totidem fere verbis Maia

loqui se riunt, quae ex Dei has rese gratia fatentur. Professoresceretur quidum agnoia eunt Hectorum nutierim,qui augeri α - riui queat M ta eo ition IutaDei princientiari praeordinitione inuo, nec alio sensu negasse id Massi videntur. dunt Professiores velle sic eum omnes ast ines salvos fieri , ut quantum in se est,ixti arus sit omnibus remedia Eadem videtur Massiliem . tentia i excepto quod fidem ex notas esse

sis ent, de quo sequens a esta otia.

Docent ergo Professores fidini hactentis esse donum , quisv non modo liberum

arbitrium dederit Deus, quo credere possumus, sed interius etiam illuminet, moveat, maestet, isti, ut praedicatae Veritari acquam.

223쪽

dentur. Siquidem hanc possibilitatem non ex scio nudoque libero arbitrio statuebant, sed adjuto etiam, non modo externa praedi atione; sed interiori etiam revelatione, luminatione, promissorum excitationes, a minaruria uitu. Quemadinodum in Censu rae praelatione hanc ipsam possibilitatem' Pelagium etiam intellexisses ex Augustulo docuimus. item secutus, Faustus est, errat

Massilien haud minima portio, Ad quod ecum suo loco responsuros se Prolatares A. Via promisissent , obliti postea promissi sui, aut, s

dissimulanter praetereundeS, Vana nos expectatione delusertant. Quare iterum petimus,

ut ad hunc locum respondere dignentur, α doctrinae hac in parte suae quando hic to- tius controversiae nostrae de Christi gratia cardo vertitur differentiam ostendere. . Nam scrupuli conscientiae, velleitates, ae imperfecta desideria, quorum alter Proses lar in suis prelectionibus disertis verbis meminerat, pro quibus jam supponuntur aia

sectiones, commotioncs, d complacentiae, cum leves tamen ac tenues sint, nec ad im mutandum affectum sufficiant,4 cum voluntati malitia consistere possint, neque aliud praestent, quam posse credere, ut eas

etiam Pelagius Massiliensesque mouidena difficile est positis internis hujusmoat insipia

rationibus, opitationibus , illuminationi, hus, excitationinus, pulsibus, non interdum vel leviter animum affici agnoscere potuerint, minime sufficiunt. Concursum vero

nonfuita nec a Pelagio inultis vero minus

224쪽

a Massilien negatuna supra docuimus1 Quaerimus ergo, quae sententiarum hic distantia sit Professorum I 8 Assertio est, infideles , ac obduratos inmaes, si facerent qui ψd in ipsis est, quanturneunque possent se eundam praesentem dispositionem natura. lem, quam habent a Deo, ulterius illumio: nandos, ut credere dc con verti possent: Non procus alde hinc recedere videtur uinta Massilien.sententia,qua 1 Deo inamque gratiam accipere sentiebant, quia bonornaturae bene usus, ad eam meruisset pervenire. Nam tametsi ProseGres in Apologii inextionis is negςnt se ibi vel congruim Aiuum tradere, quiadcitamen ad Ruardum , nos remittunt, ac ejus sententiam sequi se Mnificantu expendendum quid illa ejus verba significent , quibus ait non reniti aliquem voc)nti Deo, etsi non sematar, fatem

esse dispositionem,ut, gruum sit, deceat bonitatem Der ulterius auxilium ad conas tiendum sequendi;m non negare Pr,

stitim clim testimonium ib1 subjiciat an davetos, qui ait mediam illam, de negati

vam dispontionem, meritum habere non quidem de condigno,sed tamen de corigruo etiam gratiae ipsius gratificantisci duod aliud alion est, quam gratiani misem tum nostrum dii l. - Professorum sentetitia est, homitiis voliintatem non praeveniri praeoperam Dei gram, qu sim effraciter acri facim, sedisse erimum, suadere, ac thvitare ad bo- nixu Ad μει autem, ut iat , divino

225쪽

verso admodum lensu assilienses praeveniria Dei gratia noluisse videntur, sed sequi humanam voluntatem , nec ideo velle , quia

adjuvetur, sedideo adjuvari , quia prius vo

luerit quasi Deus numaranti voluntatetunon ipse sibi praeveniente dc praeparante subiiciat gratia. Non nepasse autem nec Massi- Iienses praevias ad Mem interioris etiamtilluminastioriis, excitationis motionum, ac pulsuum distositiones , supra C ex Augustino fauno ostendimus. Deus,inciuiuntProfessores assert mnon datim ha dona, nisi quatenus per gratiam Harimnientem dat nobis auxilium suffciens,

paratus est dare concursum gratiae con-

comitantis in aeturi si velimus. Id quomodo dissere ab eo, quod 7. loquitur Μassiliem sententia , ex aliam Dei non opus bonum, sed operis tantum possibilitatem donari mam non eos naturae de liberi arbitrii possibilitatem , sed adjutorium etiam pret venientis intelligere hujusnodi gratiae Mnsemel jam admonuiuius , quana nec hoc ipsum aliud quam posse donet. Sed nec comcursum eos negavisae osteridi potest. De perseveranti dono Professorum etiam s., ontentia est, in hoc tenerali posituri, non quo perseverans quisque sit ei fiat, sed esses possit, si velit. Id omnibus donari in actu primo: Iustis universis etiam in aeta secundo quod eos tamen he m amittere con-

tibias. Qitibusdam tinita quoddam

serieverantiae donari uranus , quo singulari .

226쪽

juventur auxilio ac protectione custodistit . iit seia indeclina: biliter ac infallibiliter in fine

perseverent sed non esse hoc ad salutem ne-Cestarium. Quid ab his tres Massilien .senten- tiae differant , 8. is velimus nobis ostendi

Vana cingulares isti protectiones specialia auxilis aliud quam posse perseve-

rare, tribuunt ut ex eventu aestimandae res tantum videantur, quomodo secundam eos, . etiam communi perseverantia dono pers . 'exari inrallibiliteri est ii. postremoria Professorum assertio erat, . In statu innocentiae lassiciebat homini adsilutem gratia, q- poterat perseverare , si vellet: ergo' nunc. Ubi haud dubie status utriusqά perseverantis: alterius essicaciae cum Massilien nec potentior nam in electis , per quam perseverare possint , agnoscetur necessaria gratis quam quae fuerit missis homunis1.da . Naim Φει ciale illud protectionisin auxiliorum ben sciam non omnibus faciunt electis comm .ie,sed paucis tantuan quibusdam quos ideo

confirmatos in gratia dici volunt sui forta inpost inquiunt, unde nuelligi possit, utrum do strina Prosenorum nihil, ut ajunt, nec in Φeciem pridem cummune cum ipsis habeat. Caeteritin ut nos in sectioni huic sinem seponamus, si vi emuin est , dein P. M suu . mino, quhd scribunt, sententiam illumis quam idobeis justisque causis. - vespersuasus id fecerit speramus tamen de viri

illius ingenio atque doei ina, qu)d

227쪽

Exani nato iterum diligentius Augustino, qua facilitate priorem reliquerit sententiam, G diem Ad p in sit rediturus. Quod re hos P fessores 'icturosiqnfidimus, ubi Augurium adversus Pelagianbs ex integro, tOtumque attentius diligentiusque legere per otium po erunt, sed sepolito paulisper anticipatae opinionis praeiudicio Duq ut fas ere Aliquando velint etiam eos amia etiam hortamur in Domino. Qub postremo do- cstri nam hanc suatri scite se ajunt, in Galliat 'a tisiis,in Hispania Sasn anticae re Complu', ei in Lusitania Coninabrica, . R. que , e in totaliis unitie si ab tie una contradictione,aut offensa fuisse traditam, equidem quomodo accipere dubie aus, non si

iis intelligimus.

r uo enim nec ipsos dicere ausiiros existimesnus habere is i hac doctrina caeteras ubique consentientes universitates fluando

cum uirit dein 'xdinis prosesini iisdem hisce controyhisiis saxis cos convenire, fideli quorunis uestui e nec inceratis amicorum litteris didicerimus. Quid si omnes Cum P. Bellarmino, sententiam multasse di verint, equidem mi in subi

eam ' a tionemri praelamna, cum Misorini aliqua doctrina ratione constitu Cnda , omnes Societatis Professores sequi jubeantur, agitari adhuc Romae intei depturatos rem eam necdum ad finem

228쪽

hoc titulo impressus, Rauoatquei diorum, ρεν sex Patres ad id Iusse Raverendi Patris Generatis deputatos conscripta. In quaedam huiusmodi praeponitur inter caeteras nuci a Vi vini oricis justumetu Auam mi in ua rimineia, aues iat muris avit nominum.

aut externorum Catholicos, ct non indoctos ossendere sientur. alibi nemo do eat, aut defendat, quamvis

gidas ab amico quodam nobis commmunia tas proponere vicina infitit, unde ligatur, non hunc adhuc , nec iister ipsos uidem Societ. Professores mutuum esse octrinae consensum, ut mirandum n it, si nec in hoc cum ipsis argumento, navi minas cinu caeteris universitatis iis , pibses: ωres hi duo consenti. . Quamquam, ut

sententiam mutasse nunc omnes a Universitates etiam ipsas , in quibus versantur , eis accessi Te donemus, tamen vel ipsa doctrii rhutatio, ac prsoris innovatio suspicionem eis ilia an non Pamam ingerit quando,secundam ν- Tenullianum , anterior semper falsitate sie' 'eritas,ut si quid posterius invectum fuerit, zizanorum rupersemnatorum exemi, falsitati deputetur sed essedoeti hiam hane absque alia utique coρtradi mone , aut offensione traditam , ac perseveranter etiam-

tradi, setosque ei ae nos qui Hrepere audi: in , persu derelictis non possumus.

229쪽

Mdprofesso eus εθω . at 'Nam, ut de Lutetia dissimulemus an qua traditam quidem nuper hanc doctrinam cognovimus, sed non mulio post explosam quid enim aliud a sim antiqua tamque Celebri catholica erat Academia expaci an

aum, certἡ negari non potest. Contabris censem Osuium non uno in ioco eidem adversari.Salmanticae deinde tradita aliquando ut fuerit, pacatam ibi tamen regnasse numquam , evidenter docem cum Bartholomaei Meditis in D. hom nuper edita scripta, tum ero Dominici Bannesii viri sane do-etissimi, irimarii illic in Theologia Professoris, in eundem D. Thom Commem tarii qui singulari Dei providentia opportunissim nuper, pridie videlicet quam Iustrissimus , Reverendissimusque Apostolicus Nuncius ad nos accederet , huc perlati fuere quando nulla hic fere asserti, aut doctrinae pars est,quam non ille ex professo oppugneta nihil veritus quoque ad Pelagii eam recjicere haeresim . quasi digito etiam novitiae hujus doctrinae notatis auctoribus, 're' in aliis universitatibusidon acci .dere potuisse, si credamus , non admodum fuerit a vero alienum. Quin dc pluribus futurum locis omnino speramus, ubi evigilare homines M ad novae frugis hujus dissimilia

230쪽

HAEc sunt Illustrissimi ac Reverendistin DOPini, quae pr. Censurae strae , id est judica nostridustisicatione purgationeq

ad Aposogiam Prosetarum hic Societatis responded duxtinus, ex quibus intelligi queat, quani no injuria videri potve notata eo-

ipsi cum die no 'ris dicere se negent, non aliud tamen nota passim Apologia, summi libertate clamitare audiuntur. Guam tamen Censuram scholasticymque diciuntiis strum, qua decet veneratione, Sacrosanetae sedis Apostolicae udaeiis censursque libenter submittimiis , extremum ejus definitamque sentetitiam grwssimis pronisiiiiiisque tirentibus accepturi in quam ut thtendere aliquando dignetur . istram atque etiam ro- yamus Mobsecramus Caetorum ad uteris Scholae Facultatisque Mostrae causam quod ,ttinet, a cujus doch na nos recessisse Apologia, ejμsque integritatem corrupisse non fe*A Hicit tametsi

insuperioribus noli pauca freti mi in unde fefelli haud difficilli e criminatio Hlossit, tamen ut plenissinia omnibus satis

aetio detur, privato ac peculiari aliquo scripto diligentius totum hoc negotium tractandum putavimus, quo sinceritatem in

dicendo nostraui unNersis siestatam facia-