Caspari Jacobi Christiani Reuvens Collectanea litteraria, sive conjecturae in Attium, Diomedem, Lucilium, Lydum, Nonium, Ovidium, Plautum, Schol. Aristoph., Varronem, et alios. Passim MStorum librorum ope factae, et maximam partem ad Romanorum rem sc

발행: 1815년

분량: 222페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

. CaPUT QUINTUM., proflu e mur, paruisset certe potuit Item mi Rex Prusias cum Annibali apud eum exulanti de , pugnari placeret, negabat Se audere, quod vittari R9HIBERE Quare Nonius voTITu non inepte interpretarus est religion aliqua profluirum e interdicinsum

Nomus in . Fortunatum cII. 334. Follet inaM prospere. Ennius Annalibus r

Ibi Bondamns ste , Annamus. Lege ex oss m Annalium I. inique recte fragmentum hoc ex Lib. L desumtum esse opinatus est Columnai p. Sp. Prior autem Versus stare omnino non o is est, quare Numna edidit: ' in reliquae fidei. is quid autem hic signi Met, reliquae, non videre , quid si r

is Romulus et stata, regno OMquae, qui es

Haetvitus Bondam. Cujus aeuientiae timeam ad

112쪽

Dorm auteta habere: -- Annalibus. Ea mihi et si qua'' At Palatinum sie: - - Annalibus ea , m hi relinque Dei reg nobisque quirissis, ι, fortunatim fellitur aliquando fortat. Deinde , .haec verba a Columna tribu Interregi, bene, fiat citer novi. Regis Aressissem ominanti adduxique ab eo Livii loeunt qui est Hi,t. I. 17. Jam vero ad hanc creationem si et ipse Bondamu respexit, ut fecisse ridetur, dum ad Columnam provolat, vix est ut Romulsi tune sani litter Deus relati, nomen Enniano loco quadret Uerum enim vero nullus locus ad nostrum Ennianum propius aecedere videtur, quam a Columna litata Varronis ' verba e Censoriis .iabulis: Nod bonum fortuna um felixque sal tareque siet popula Romano si iritium , eigua φωψlωσι populi Romani viritium , ii idUR GOLLE

Quibus ego permotus sum, ut Nonii locum, tum et Enni versus, tanquam non ab Interrege, neque ex Λnnalium Issim primo , sed ab alio quodam a gistratu qui collegam haberet, aliaque occasi Eprolatos, proxime admonii Seripturam si consu-

tueremi

. Ennius in Annalium 1 φι

113쪽

. Fidei, per synigestu antiquis seripia citi fili syllabum est. Et-vitium est in libri iratione quimpe in voce et Iarat numeri iudicatio, quatri, siue antiquiore Codice, trustra quis hariolaret vita Hae autem citationes saepenumero aut sumi salsae, aut, uti hie lactionum monstra pepereetuis . .

.: Id quidem Ho in ri prolaeto nunquam hilarifieare potuit ' mo re et ferre Munde fuit qui emendaretino GRE, et in acuviano ratem, vera reponeret

114쪽

pro vegeam. At ego hoc eontorta significatio ite, im Gobtora collo huc inique raptum puto quare, si quis secutidum liber tuem vindicias postularit, uatietatissiuae dabo. Iam missis ambagibua praviae

deae nou est verum displicet pr egere a videnum melius, ouod ego suspicor, pro re, quod est progredi, pro et antiquo etere, id est io, compositum . Etenim ι et, ut in omnibus manuscriptis saepe sunt onfusa , ita fere semper in Nonio . Oritur autem eonfusio e pronunciationis, quae Iahente Latinitate tinest, similitudine cujus Ea allis utitit, et sponsura H I sinimant praeeipera quaenam voce per , quaenam per ν sint semen. dae . Itaque librarius qui provisere pro iam tiaret, neseiens ita esset, mutavit in simillimam vocem

. at et aliud. in Nonio quin probabilem nostram sapiat emendarionem aueto tis . dico perpetuum o Mae, verba eiusdem aut originis, aut signifieati ni , minimo cinia illo sibi iuuicem subjicieum. Naaeviae hoc e vocabulaim in oritur cum legatur iu

115쪽

ybro II. n. 56, Nonius duobus ante lemn afihii r quod est in eodem libro . 654 eaeposuerat aliua ora re compositum, perauere. blennis ista, in. uata, Novio onsuetudo eompara sequentia vc contendera : I. IV. n. M. Contentus ibid. n. 7 1 PDistrahereis i. Iv. n. as . Detrahere ibid. n. 1 o .is Exponere: I. 1 v. n. ara.

'strati s bid. n. e. . Et aliquando unam eandemque voe et bis ponit: sed item proximo meo, ut Severiter Q. M. n. s. et ibid. ni 16 - Cujus generis i DiIura in ves. gatioribus editionibus offenderemus nisi plerumque ista 1 exseriptorihus fuissent conjuncta quae di. aeret et suo loca posita ex optimo Codie vis .i no exhibuit Mercerus Argumento esto praecep tum de voce Cautio pro auteM VIII. 8 . taeditiobibus omnibhs semel positum, cym duosus clxemplis, alter e Cicerone, altero e Terentio; at In Mereerian divisim pag. 49r, eum Ciceronian texemplo P g. Uero φῖ eum Terenti b. vix igitur dubitationi loeus erit, qui reet liu Nonio pro Promidete reponatur probiter et hine in Paemio, loco ras provigeam ut Mere vel ut asiae. pr

116쪽

tem movere et ferro explieat, e sateor, mi Rus aptum; sed ortum ind. quod in Pacuvio gradum pro- .fittere, cet et qui deis , intelligeret gradum Mo-VERE, gradum FERRE, PROFERRE At mittamus Nonium, relatumque ab eo Pacuvii Versum videamus 'entatus ille ametrione si e r

Vossius autem : Ulino si ut m 1am quamvis

nando satis adsequi, tenendae tavies, ex heroici aevi historist, Teucraim, eum in patriam Salas, rediisset, jacis fratris sui nee inulta, a patre eos amone exulare jussum fuisse Valde igitur fit e. risimile, versum illum e Teucri persona id patrem fuisse prolatum ine vide, an sic possit regi:

vel fortasse, Ut nec nusquam. In versu, qui est octonarius Trochateus, si deerunt vel duae vel ires syllabae, proiit integer fue it, aut Catalecticus 1 probitam est penultivmionga quod om probant omnia, ni fallor, hujus vocis exempla. Plautus cie

118쪽

voeabuIum de rerum qu que inanimata rum naturi dici, saepissime docuerunt viri doeti , Ita erines ingenio suo flexos dixit Petronius et antiquior Petronio Naevius, in Lycurgo et

Est igitur apud Ovidium quoque in Heroidpsus

Deus ex eadem hujus significationis observatio intelligendus sed fortasse aliter atquct editus eat, constituendus scribens Hypsipyle ad Iasonem que ritur nulla se epistoli certiorem esse laetam de illsu, vita tum ex hospite qui e laesa alia advenisset, is

119쪽

.. APUT SEXTUM, sonis novos amoreSpercontando rescivisset ultimuit melio ita refert:

Et hi quoque ingenio suo Burmannus expila at sponte su , natur sus. Hoc omnino disti eiIe est Intellectu, et, quocumque modo locum anceperim, ego lateor me in eo semper quodammodo haesisSe. Quid si ergo , levissima mutatione, sic chirigamus:

'Vulnera intelliges, quae alios amores sectando I st Hypsipylae Ii tulerat. Sic Hero scribit Leandro r

Haec quidem vulnera, hi amores, ingenio suo, natur sud tecti potuerunt diei quippe Iasonis cinximopere intererat, quantum PosSet, amore os

cultare, ut Hypsipylen il laterent. Et certe ipsa hujus epistola incipit ab acri increpation Iasoliis, quod ipsi Hypsipylae, nihil quidquam de hiis auis scripsisset. Num tamen non sit e Tra controversiam haec explicatio, equidem conjecturam Deam dubitanter preposuisse coutentus , nihil per 'oede adstreatum volo. EC

120쪽

Alter, quem mihi tristandum proposui, ex mroidibus locus exstat In epistola Cydippae ad Aeon.

tium. Est autem hiet Quid velit suetor, id quidem patet de verbu IDt ita compertum est. Optimus praecepto Lenne. pius in edita ad hunc Iocum adnotatione. . Nec proq.. O inquit, acumen, nee vidi pmpterea abjaia dico . Id prim observatum eliis quod tamen vis quemquam fugiat, lusum hic esse in contii nomine, quo Graeeis acuis significat: ujus exempla, praesertim in Tragiei Graecis, item in aliis utriusque linguae aeriptotibus , sunt inlinit Rei auctor Homerus, qui Autolycum, nepoti suo Ulixi nomen impositurum si inducit loquentem rHeroid Epist. XXI. . o , IO,

SEARCH

MENU NAVIGATION