Caspari Jacobi Christiani Reuvens Collectanea litteraria, sive conjecturae in Attium, Diomedem, Lucilium, Lydum, Nonium, Ovidium, Plautum, Schol. Aristoph., Varronem, et alios. Passim MStorum librorum ope factae, et maximam partem ad Romanorum rem sc

102쪽

, fuit poetis eum in suspieionem potentibus civlia hus venissent, illorum laeta deseripsisse in ejus. ac deformasse stilo carminis. Duos primo seseu mu novo conscriptis moto . tis pessis inde luee.., ret, id sp unius carminis plures libro; Hoeis igitur, quo sipta diximus modo, eoaeti omittere .Satyram, aliud genus earminis του νέαν Κωφω- , hoe est noνsm comediam, reperere poetae . Uides hunc auctorem recte quidem Graecorum Sasu. ram sive auricas fabulas is Romanorum Samσd distinguere quippe qui illam Comoediae genus

appestet . hane autem, novo m do Miscriptum caramen atque mentionem quidem uellii tantam obiis te injicere; sed tamen tam negligenti ratione liaee efferre ut Imprudelis facile deeipiatur, et vel Lueis Ilum ad Graeeorum satyrieorrum morem, ambis. vel hos Lucilianu, Maametris scripsisse sibi uenia suadeat me sane minimum huic suspicioni pontius inde aeeedit, qu*d Didorus, quem Lydus inspicere potuit e deminumve ratione Euanthii loco demptus fuisse videtur is tro, inquit ille sunt, generaia Comi eorum , i est, veteres e nnvi. Vetores , , qui et oeo ridiculares exstiterunt, ut Plautus,

is Actius, Terentius. Novi, qui et aurici aia quihus generaliter vitia carpuntur: ut Placeus, Persius, Juv. Iralis, et alii V. Quibus accurate

103쪽

eum Euanthi verbis 'eogatis, patet Isidorum in ius mentionem - νιαι κωμωδis retulisse ad ea quae de Luellio toxime praecedebant. Sed tamen, quum et ego eire Rhinthonis metrum errare possim, non negligenda videtur Lydi sente tia, quandoquidem sortasse ad Comoediam ii in isthonicam illustrandam lacere potest. Quippe IIa Rhinthonis Hilarotragoedia . sive Phlyaeographia, αςaltata, nedum aeta fuisse, neque adeo omnino iaDramarum iumero habenda, sed aecedere ad Gallo . rum Ver burusque , sive Itali ea voe dicere malis

Tra vestimenta. Hoc autem Ierorumque antiquio ἀrum litteratorum entem lata ostendit, neque recenatiori . Idemque aeuto hamam rerum judici Elchstae si s probatur. Huic enim contra Rhinthontea Hi

tirotragoedia vila est Satyrici ramatis, otialaariitiei, imitatio, adeoque et ipsa in scena .exhiberi solita fuisse. Iam Lydus noster Cuperi sententiae aut

aliquid pondus addere, si vera docuK, aut si erravit, ite nihil detrahere videtur. Hoc tam casu, si

p. 44.

104쪽

hil tamen impedit quo minus, cum Cupem, illa earmen quidem Jambicum, se quod in scena no a ageretur, suisse credamus. Sin vero mea εαγῶ errore opinio Ipsa salsa est, et Heroteo metro re vera Rhinthon sua conseripsit sane hoe egregie faciet ad Cuperi sententiam compmbandam. Neque tune obstare putandum est Κωμικα nomen quod illi

tribuitur, et Κωμνδ- Διράμμα quae tum eidem, tum reliquis Phlyaeographis, apud Lydum ipso hoe loco, et apud alios passim tribuuntur. Quippe

hoc intelligendum erit phine ut Euanthio Lucilius dieitur hoe gem. Comoedias reo moda conscripsisse, quod supra vidimus utque Lydus, illum secutus, eundem Lucilium καμνδουσαι reliquo autem Satyri-ricos , Σατυρμην φατυυa Κωμώδων allaturat. Et recte hae et ex optimorum etiptorum usu: --διῖν enim Graecis est potia Congis more Iersirin gere Aris Ophaues , cle eo quod quis tu colloquus dixerat, ait b:

105쪽

Quum enim Athenaeus non titiam dixint, ant nam et ho de poeta fabulas orant u ur Patur non est cur repraaesematas ad Sullae M. moedias, ae potius tales, quales Rhinthonicas censet Cuperus fuisse credamus.

Quidquid autem de Rhinthonis metr statuendam sit, ego Lydum his duumviris sagaeissimis, Cuper et Elchstaeetio, non innotuisse, edam alii nominiribus vehementer doleo.

Priusquam Lydum resinquam, possum, quis verbo moneam de Turno, quem is Romanis Saty riei aeeenses et eum Iuvenale et Petronio conjungit. Hujus observationis caussa est editoris doetissimi adnotatio hujusmodi. - ο ν ς' inquit, ni Moliar, orruptum V. t sallitur docent enim Gyrtidus V sin Casauhonus cin aureo libello de Satyrie Poesi DFabritius , Turnum poetam

106쪽

satyrieum, Titi et Domitiani temporibus floruisse. Scaevaequς Memoris poetae latrem msse. Iragmenta autem Turni quaedam edita sunt in Wernsdorfit Post iis Minoribus, T. III , tum et in veterum Poetarum, Catalectis ad caleem Petron Bipontia L Cujus Fu si erroris evieuI corrigendi otium quidem nobisse eisse videri poteri vir clarissimus Boissonadius. edii in diario publieo a praeclara de hoc Turno dissertatione sed eum id scripturae genus et nostra tibus minus lanotescat, et Gallis ipsis ut ἐφήμερε M , et fugitivum, memoria sinite exeidat, ideo moωnendum hoc, sive potius repetendum euaci.

107쪽

PAPUT QUIN Tu

Fontis inter Grammalleos auetor a plerisque ha

betur minimi pretii eo solum nomine Iaudandus auo unus omnium maximam deperditorum seripto mi copiam nobis adservaverit. Atque ipse qua editor optimus et recentissimus, quanquam integris duobus saec is a nostro remotus Mercerus, illius ignorantiae, ne quid tristius dieam, ignoscere non solet ismo enim, inquit'. valuit Non tu . . . . M sed errat, ut in Expuisim . tu Exponere φ, Ris Elevit', in Emungere ' quae Nonius inepta, omnia explieat sed si multa passim, quae sigilia latim notare nimio taedio . Attamen ita sese re habet, Maequissme idem judicasae videatur Meris '

108쪽

perus , sis vilissimo plumbo, quo commissa να ausorum gemmas tamqn ps quoque usis eumque auctoris sui rufictam constare debere

9uamvis enim ex plumbo aurum efficere non poss*εmus, Me fucum hominibus iacere lubeat, tamen plumbum istud pro argilla lutove accipias, danda est pera, qu sane illa ubique tacitis: adeo sordibus illud inquinatum est. Iam ista opera a me in eo p netur, ut si inter varietatem lectionis, ab erudutissimo Bondam ad Nonium e Codicibus M Stis a notatam, quasdam ipsius coniectura venerim eas subinde exhibeam a si quas is ias, qualiscumque sitit pretii, vereeunde Quod autem si nonnulla e Ondam operoso cis e Grammaticos labore in vulgus edere possum, id soli Mit bachio, viro suinino, cujus beneflato illa inspicere mihi licuit, aceeptum refero. Sequar Nonii librorum ordinem, Unde euiatoridamianis mea peraeiacebuntur.

P es i. ad Nonium sis finem.

109쪽

male olim intelleetus locus quire et Nonium Drare crediderunt. Nam votitum receperunt ara H. votum, primis duabus produetis. Hine Lanabinus .

metri etiam, ut putabat, augsa e Stis uis re ponendum censebat etitum explicabat, non ut Novius religiδη , sed rura ob de quo fueratae o. At vetitum e Bondamianis unus habet Coinde Dorvilii Gudianus autem, ne solos reeentio res interpretes errasse putes, exhibet hoc marginivdseriptum glossemat Votituri devotiam religio, sum' Sed reet vossius' ex Annaeo Cornuto probavit stilum esse a voto, alitiqua, furni P pro veto, ut estor, vortex. metti et sie jure etiam N viana explicatio in ed. Gronorii retenta est. Quam ne sorte ingeniossorem quam veriorem existimes, ego obseruasse mihi videor, verba Dbeo et et non miru nu eximie de auguriis et de auguribuS, quam de legibus et de magistratibus usurpari. Ita Terentianum

illud:

110쪽

1ta quoque Cicero . . um est igitur natare, is quae voluere hue et illae passim vagantes ericiariis ut signifieent aliquid, et tum vetent agere, tum jubeant, aut cantu aut volatu ' et alio loe et suam autem ob causam tam est obseure admom M tus, ut ex ovo nasceretur thesauri similitudo p is ius, quam aperte thesaurum quaerere juberetur , is sie ut aperte Simonides vetitus es navigare ' et

II te autem i

sic prohibere quoque in re augurali , Quod uis fatum suit, inquit Cicero bello Punie secun is do exercitum populi Romani a lacum Thrasim M num interire num id vitari potuit, si Flami ilius is snsul iis signis, iisque auspiciis quibus pugnam