장음표시 사용
131쪽
tibi si Pontanus. Puto fuisse expetis mea. Et i is re deputo. Nullus locus magis juvat sententiani, is sulielmii quam squid in Epicte est sita Phr
s Tamen cogitetur. Q. Ego virorum doctorum vestialis insistens, et Mnec e codicibus quis meliora prolerat, totum hoe .canticum e versibu Bacchiacis sic cons itum. oeprimum dico : Bacchiaei, qui constant e brevi et duabus longis, etiam miscentur in versu eum M ossis , qui e tribus io' gis consistunt. Interdum vel pro uria longa syllaba recipiunt duas breves. Feanduntur autem per dipodiam . Sed singulosi des ego persiricuitati cauSsst, distinguam, atque siquid praeterea erit in Solentius, apo Ositis apicibus diiue ullatem explanari studebo. O ariant mea si atuque ut Me ustias Deso est Gradum prurieram profoed pro perato Maecis quam sacra suci iura, haud Ἀ-falsus
132쪽
Inter hos autem versus inveniuntur duo versus trium tantum pedum. De quo ge aere summus artis metricae magister Hermannus dubitare se dicit. Cum enim eorum exempla, a se in Plauto reperta, jam proposuisset , addit postea , fieri posse ut haec et similes apud Plautum Baechiacorum anomallae ex corruptela oriamur, ita ut stepe ipse, quando voe bulum quoddam in duos lSu distraxisset, Baeehda eos tetrametros aut hexameuo integros Hauto resti tuere potuerit.
133쪽
relinquatur, age et O , quomodo nostrum eant eum ad hunc modum expurgari possit, videamus. Omittenda nimirum est prior clausula, hoe pactorto. Quidnam hae risu negoti uad QtM REPENTE GPtri sic me ut ad se a Ff irem LME oui sivm e Rrtas TMIT, QUID ut L 1τ, QUID MEAR Essint qua ratione versuum numerus uno et minor. Pox hos Ba hia eos, qui, quocumque modo reis fingas, saltem uni clausuli terminantur, metrum ist
134쪽
eteres auetorum interuretes via Scholitara L re dicuntur, ut emendate legantur haud minuri nostra interesse arbitror, quan ut ipsi avetores. Hi enim si jure sontes habentur, at Scholiastae erra sunt canales, quatum ope fonte usui publieo pia tautur. Quare si canales aut minus pari sunt, auι obturati, per eos etiam vel impurae vel ullae a1hntibus aquae . veniant Meesse est.
Si omniva eruditorum consensu sordibus Inqui natus est ristophanis Scholiastes, quo loe de Rhythmo de Enoptio, et Dactylico exponit, adplos auetoris sui uersus: at quomodo possit expurgari haud ita convenltu In edus verbis nuti paucula tantum, quae dein P mano agunt, tractabo interpres igitur ad illa verba dimaera unum, sic ait: - Ἀνιοι σικιν ἐχ τρον lat
135쪽
ni docent, ab Er.iost qucidammodo eorriguntur
νυυμ ιν - Ο K. H. . si enim in hoe Scholio omnia apte inter se eo- haerent quod te videatnus 'Pυθμὸς et pik- , quorum sterum ab altero derivatur, significatione
ver non multum distath, imo antiquitus eadem esse debuit, acilliine, cum utrumque seriptura sere conveniat, potuerunt confundi. - Atque ut hie xxx.
h. Utriamque num in igni sieat Vanu p. Diom. I. III.
136쪽
glus verbis praecedentibus digeamus e mullus estis igitur numerus extra poeticos propterea quod de fi Misita suti genera numerorum nam omnis talis est, ut unus sit e trihus Pes enim , qui adhibetur ad is numeros, parritur in tria, ut ne Esse sit partem, pedis aut aequalem alteri parti, aut altero tanto , , aut sesqui esse majorem . ita fit aequalis Geois vi duplex iambus, sesqui paeon V. Et quod strictima propositum suum ieero , Idem astus expo Dit artis magister Martianus Capella d is γ fimi θ
, bica, Paeonie nominantur. Alia aequalia, alui, hemiolia, a Iia ' duplicia denique etiam epitritus is sociatur. Etenim unus semper cum sibi fueris, aptatus, ut aequalis eonvenit. Tria vero ad duo is numerus hemiolius est. Duplex vero qui suetitis ad singularem, geminam rationem tam syllabarum is quam temporum Servat. Quatuor ver ad ita se epitriti modum faciunt. - Sed quae aequa I lx l. , ximus eadem dactyliea esse dicimus ' eae t. veusque redo rem non valde esse dubiam. At se quentia de Calenopii , quae sunt magis intri ata , ea eum Seholio praecedunt aliquaud dat Operi traei
137쪽
Varronis inter doetissimos nomen non minu eS celebre, quam Ulaeronis inter eloquenljssimos. Et tamen adeo squalet huc usque Varro aue incondiatus, adeo inornatus hueusque prodiit, ut fragmenta festivissimarum satyrarum quae reliqua habe.nus, et ipsi eruditissimi De Lingvst Latina libri,
propter insignem eorruptelam , plerumque non intelia ligi, nedum legi sine fastidio queant. eliquis Grammati eis, Nonis ac Festo, multi viri litterata novi sim saeeuto opem adferre moliti sunt, sed pro dolor ante uilitum laborem morte sunt intereepti, Varroni nullus, quod sciam , ne tentavit quidem manum admovere. Optima hactenus, aut, ut verius diem , inter Omnes minime mala editio est Bipontias Ir 8. a. volt. 8φ pressit ea, ni fallor, Doraraceneta anni 16 is, aut Amste odamensem I 6 3. Quidquid. sit, haec ipsa tamen adeo parum ad te elorum usus adaptata est, ut longissimorum Varionis librorum, in quibus auetor ab uno ad alliud arguitientum satatuatim procedat, nulla sit distinctio per apitum aut paragraphorum numeros notata ; neque exempla ab
138쪽
ΛRRO. Prodemium. Iumetore frequenter relata re quae eontextum mitifiee perturbent, iterarum figura discernantur; tum, quod pessimum est, adeo parum ad intellaetum illustrata, ut Varronis agmenta, quae omnia simul sumta ipsos de Lingua Latina libros mole multum superent, edantur ad exemplar corruptissimarum Nonii editionum, nulla optima Mercerianae, quae
anno 161 . prodisi, ratione habiti. Ergo ut jam dudum optavi ut exsisteret aliquis, eui vel unius scripti libi esset copia, et ad hunc la
operum grammaticorum et fragmentorum Varronia ditionem accingere se Vellet ita vix dicere possum quantum gaudii ceperim, quum ejusmodi editionem Mstorum ope emendatam, et adnotatione iudieibus que illastratam a vir docto G. - Melero promitti nobis intellem . Hanc igitur dum avidissimem specto, interim quod ego in fragmentis et subinde
inclibris qui integri habentur, vel de conjectura, vehis Nonii Codieibus praestare potero, id proferam, susezaas ore, ut eruditissimo iis viro non plane vitii i
139쪽
In die, ut reete neent Turnebus φ et Poma , haud dubia de hominum cultura et eclueatione, non
sine satyric libertate, disputavit auctor. Ipsum insigniter depravatum fragmentum, apud Nonium ab Iosia Mercer editum, sic legitur: is Da sublimis peribus faetas nominativo οἱ tantis altos nitens rudito. Ipse autem sic commentat 1 Mereerus se Iactata Nomi mino J. Ita inar optimus nam in aliis hoc exemplum deerat, omissnm ob insignem G, pravationem, cui non medeor. Nam quod Viris Doctus, qui Varronis fragmenta edidit, ex istis, ruinis evinxit, nemo probabit, qui sciet quid sit, veteres libros tractare .
Vere judicavit Mereeriis. Intelligit haud dubio Popmam, qui sic, sere dixerim, omlit has re Equias
140쪽
in quibus ego quidem ne ullam sententiam proba. bilem capio, neque numeros audio. Ego , antequam ipsa quid tentem, quae I scrip. turae varietas, praemonebo:
Ergo cum meli ,r, majorque adeo pars codicum obserat nomina livo vel tuo; ego sic censeo emaae lari posse inquinatissimam hane lectionem:
Hle memoria repeti velim satyrae Aborigintim M. . gumentum, hominum eo educationem, et ingenio rum ulturam. Nonne tunc latriam sit ferinonem esse de Liberis di in equid aliud quam eonversio ad civem superbum, qui libero suos, quamvis tenetalae aetatis, tamen opine paterno jam usolescent es,