M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 3

발행: 1827년

분량: 661페이지

출처: archive.org

분류: 로마

351쪽

o AO ORATIO villico P. Septimii, hominis ornati, qui illicus caedem secerat Septimi uin ardentem iracundia videre potuistis. In Lurconis libertum iudicium ex edicto dedit. Hostis est Lurco Quid igitur hominum gratiosorum splendidorumque libertis suit Asia tradenda' an simultates nescio quas cum libertis vestris Fla cus exercet an vobis in vestris vestrorumque causis severitas odio est; eandem laudatis , quum de nobis iudicatis 2 XXXVI. At iste Andro, spoliatus bonis, ut dicitis, ad dicendum testimonium non venit. Quid, si veniat '

Decisionis arbiter C. Caecilius fuit. Quo splendore viry qua Me qua religione obsignator C. Sextilius, Lum

eonis sororis situs, homo et pudens et constans et gravis. Si vis erat, si Daus, si metus, si circumscriptio quis pactionem sistri, quis adesse istos coegit 7 Quid, . si ista omnis pecunia huic adolescentulo , L.

Flacco, reddita est si petita 8 si redactat si per hunc Antiochum, paternum huius adolescentis lib*rtum seni illi Flacco probatissimum et videmurne non solum avaritiae crimen essugere, sed etiam liberalitatis lai dem assequi singularem' Communem enim heredit

tem , quae aequaliter ad utrumque lege venisset, concessit adolescenti, propinquo suo nihil ipse attigit de Valerianis bonis. Quod statuerat sacere, adductus hu

ius pudore, et non amplissimis patrimonii copiis, id non solum secit, sed etiam prolixe cumulateque secit. Ex quo intelligi debet, eum contra leges pecunias min

meiatonis arbiter C. Caeeatium aliter disturrimum . Sie signatores

Testiaritatisactionis . qui praesto 'it teriamentorum . alint rates , arbitri. quut Pacisceretitur . tanquam te s. qui testamento suhserihunt nonus , Deetaere enim est transigere. GRAEV. et id suis signis obsignanti In.

352쪽

PRO L. FLACCO , CAP. 3 7

cepisse, qui tam suerit in hereditate concedenda li

beralis.

XXXVII. Ai Falcidianum crimen est ingens Talenta quinquaginta se Flacco dicit dedisse. Audiamus limminem. Non inest. Quomodo igitur dicit 'Epistolam

mater eius profert, et alteram soror scriptum ad se dicunt esse ab illo, tantam pecuniam Flacco datam. Ergo is, cui si aram tenens iuraret, Crederet nemo,

per epistolam, quod volat, iniuratus probabit At qui vir quam non amicus suis civibus qui patrimonium satis lautum, quod hic nobiscum conficerepotuit, Gram comm conviviis maluit dissipare. Quid attinuit relinquere hanc urbem libertate tam praeclara carere 7

adire periculum navigandia quasi bona comesse Romae non liceret. Nunc denique materculae suae se-stivus filius, aniculae minime suspiciosae, purgat se per epistolam, ut eam Pecuniam, quacum traiecerat, non consumsisse, sed Flacco dedisse videatur. At Ductus isti rassianorum, Globulo praetore venierant. Falcb

dia emera HS nongeniis millibus. Si dat tant m pe

cuniam Flacco, nempe idcirco dat, ut rata sit emptio. Emit igitur aliquid quod certe multo pluris esset; dat de lucro nihil detrahit de vivo Minus igitur Iucri facit. Cur Albanum venire iubet Cur matri praeterea blanditur cur epistolis et sororis et ni atris imbecillitatem aucupatur 'postremo cur non audimus ipsum'

erum et vivum in emptione sunt ad hune modum i a quis rem valentem triginta scutatos, istuti scutatis emat, ininim est viginti mirati , --im de in μιν.

353쪽

Retinetur , credo, in provincia, mater negat. Venisset, inquit, si esset denuntiatum. Tu certe coegisses, si ullum s amentum in illo teste posuisses. Sed hominem ab negotio abducere noluisti. Magnum emit ei

certamen propositum, magna cum Graecis conientio: qui tamen, ut opinor, iacent vicit. Nam iste unus totam Asiam magnitudine poculorum alben loque superavit.

Sed tamen quis tibi, Laeli, de epistolis istis indicavit 7 mulieres negant se scire. Quis is est igitur illo ipso tibi, se ad matrem et sororem scripsisse, narravit an

otiam scripsit oratu tuo At vero Q Aebutium, et constantissimum et pudentissimum hominem, Falcidii assinem nihil inierrogas' nihil eius generum, pari side

praeditum, C. Maniliu uia qui prosecto de tanta pecunia, si esset data nihil audisse non posset. His uigitur epistolis, Deciane, recitatis his mulierculis productis, illo absente auctore laudato, tantum te cri

men probaturum putasti ' praesertim, quum ipse non deducendo Falcidium, iudicium seceris, plus, mepistolam habituram ponderis, quam ipsius praeseniis

sic tam vocem et simulatum dolorem 2 XXXVIII. Sed quid ego de epistolis Falcidii, nutile Androne Sextilio, alit de Deciani censu tamdiu disputo et expostulo, de salute omnium nostrum

de Artunis ixitatis, de summa reipublicae taceo quam vos universam in hoc iudicio vestris humeris,

354쪽

Pn L. FLACCO, AP. 38 vestris, inquam, humeris, iudices, sustinetis. Videus

in quo motu temporum, quanta in convertione rer ac perturbatione versemur. Quum alia multa certi homines, tuin hoc vel maxime moliuntur, ut vestras quoque mentes, vestra iudicia . vestrae sententiae optimo cuique infestissimae atque inimicissimae repeiariantur. Gravia iudicia, pro reipublicae dignitate niulia de coniuratorum scesere secistis; non putant sis, taliseriam rempublieam, nisi in eandem impiorum poenam optime meritos cives detruserint. OP pressus est C. Antonius. Esto habuit quandam illei Ialainia in suam neque tamen ille ipse, pro meo iure dico vobis iudicibus damnatus esset cuius damnatione sep lcrum L. Catilinae, floribus ornatum, limminum audiicissimorum ac domesticorum hostium

xviiij p que celebrarum est i in Catilinae Mucii ibi. Non a Flacco Lentuli poenae per vos

expetuntur. Quam potestis . Lentulo, qui vos in

complexu liberorum coniugumque vestrarum truci datos incendio patrias sepelire conatus est, mactare

victimam gratiorem, quam si L. Flacci sanguine illius nefarium in nos omnes odium saturaveritis Litemus igitur Lentulo, parentemus Cetheg , revocemus ei clos nimiae pietatis et summi amoris in patriam xi-cissim nos poenas, si ita placet, susseramus. Nos iam ab indicibus nominamur in nos crimina singuntur; nobis pericula comparantur. Quae si per alios agerent; si denique per populi nomen civium imperitorum multitudinem concitassent aequiore animo ferre possemus illud vero ferri non potest, quod per senatores et per equites romanos, qui haec omnia pro salute omnium, communi consilio, una mente

Gutulι 'Laenulli Sume in eontinuone sutilliine incit, et eum aliis iunii

Senatus intersecti.

355쪽

ces , principes spoliari onuribus Artunis, atque civi

tate expelli posse arbitrantur. Eienim poduli romani perspiciunt iam mentem et voliintatem; omnibus rem bus, quibus potest, populus romanus significat, quid

sentiat; nulla varietas est inter homines opinionis, nulla voluntatis, nulla sermonis.

XXXIX. Quare, si quis illuc me vocat, venio: ρο- pulum romanum disceptatorem non modo non recuso, sed etiam de sco. Vis absit serrum ac lapides re inoveantur operae secessant servitia sileant. Nemo erit tam iniustus, qui me audierit, si modo liber et civis, qui potius de praemiis meis, quam de poena cogitandum putet o di immortales Quid hoc miserius Nos, qui P. Lentulo serrum et flammam de inanibus Morsimus, imperitae multitudinis iudicio considimus, lectissimorum civium et amplissimorum sententias pertimescimus M' Aquillium patres nostri multis avaritiae criminibus testimoniisq in convicium, quia cum sugitivis sortiter bellum gesserat, iudicio

liberaverunt. Consul ego nuper defendi C. Pisonem: qui quia consul sortis constansque fuerat, incolumis est reipublicae conservatus. Defendi item consul L. Murenam, consulem designatum. Nemo illorum iudicum, clarissimis viris accusantibus, audiendum sibi de ambitu putarii, quum, bellum iam gerente Catilina,

omnes, me auctore, duos consules Calendis Ianuariis scirent esse oportere. Innocens et bonus vir, et omnibus rebus ornatus, bis hoc anno , me defendente

356쪽

PRO L. FLACCO cap. 4 353

absolutus est A. Theruius. Quanta reipublicae causa; hielitia populi romani, quanta gratulatio consecuta est3 Semper graves et sapientes iudices in rebus iudicandis, quid utilitas civitatis , quid communis salus, quid reipublicae einpora poscerent, cogitaverunt. Quun

tabella vobis dabitur, iudices, non de Flacco dabituqinluni; dabitur de ducibus auctoribusque conserean

dae civitatis dabitu de omnibus bonis , dabitur de vobiscietipsis dabitur de liberis vestris, de vita, du

patria, de salute coimmuni. Non iudicatis in hac causa de exteris nationibus non de sociis de vobis ac do estra republica iudicatis. XL. Quod si provinciarum vos ratio magis movet quam Vestra: ego vero non modo non recuso, sed etiam postulo, ut provinciamam auctoritate moveamini.

Denim opponemus Asiae provinciae primum massam pariem eiusdem provinciae, quae pro huius periculis legatos laudatoresque misit; deinde provinciam Gabliam, provinciam Ciliciam , provinciam Hispaniam

provinciam Cretam Graecis autem , Lydis et Phrygibus et Mysis obsistent Massilienses, Rhodii, Lacedaemonii, Athenienses, curacta Achaia, Thessalia, Boeotia Septimio et Caelio, testibus, P. Servilius et Q. Metellus, huius pudoris integritatisque te xes repos i uni Asiaticae iurisdictioni urbana iurisdictio respondebit. Annui temporis criminationis omnis aeq ias L. Flacci et perpetua vita decindet. Et si prodesse

omnibus bonis x Vulgo additur et edd. en utraque M. Metallias e ribu quod Lamb auctoritate eo . Grut e codd. Pati al. A. Metellus.

Q. Meteiatis rate recta avg. Μan. Nam praetor urbaniis sui Flaccus Lainia Bech. st Q. Metellus Cretiis viii iurisdictio in summo et perieu-- . eui Flaccus legatus sui in bello os imo reip. tempore etiam ab ivl- is i. Perperam in M. nolininis mira laudatur Gnaa.

357쪽

L. Flacco, iudices, debet, quod is mininum null- tum, quod quaestorem, quod legatum imperatoribus clarissimis exercitibus ornatissimis, provinciis gravissimis, dignum suis maioribus, praestitit prosit, quod hic vobis videntibus, in periculis communibus omnium vestrum in pericula cum meis coniunxit: prosint honestissimorum municipiorum coloniarumque laudationes prosit etiam senatus populique ro inani praeclara et vera laudatio. o nox illa, quae paene aeterreas huic urbi tenes ,ras attulisti quum Galli ad hollum, Catilina ad urbem, coniurati ad se

Tum et flammam vocabantur quum ego te, Flacce, Caelum noctemque contestans, flens flentem obtest

bis quum tuae fidei optimae et spectatissimae s lutem urins et civium commendabam. Tu, tum, Flacce, praetor, conmunis exitii nuntio, cepisti; tu inchisam in literis reipublicae pestem deprinendisti; tu pericolorem indicia , in salutis auxilia ad me et

ad senatum attulisti. Quae tibi tum gratiae sunt a me actae quae ab senatu quae a bonis Omnibus Quis tibi inciis, Pomptino, sortissimo viro, quemquam bonum putaret unquam, non salutem, verum hon rem ullum denegaturum ΤXUL O nonae illae Decembres, quae me consula fuistis quem ego diem vere natalem huius urbis, aut

ceris salutarem appellare possum. O nox illa, quam iste est dies consequutus sausta huic urbiI miserum me, metuo ne sunesta nobis PQui tum animus L. Flacci nihil dicam enim de me, qui amor in patriam, quae virtus, quae gravitas exstitit Sed quid ea commemo

o non e viae ἀ--δres Quo dis natiis eo uit, Mi Lentulos . u.ε. expositis in senatu, atque Mitis u Me praetura abdicasset . tein iis alii iurationis viliciis. e iis iam e octo qui eum in conivraiveravi iu

358쪽

PRO L. FLACCO ca 355

ii ierim , quuin aγbamor, uni omi-- aiatini, una voce populi romani, uno orbis terrae testitnonio, in eaelum laudibus efferebantur 'Νut e vereor ne non modo prosint verum etinis ali quid obsitit Etenim multo tu: iorem impi ornu interclam memoriam esse sentio,

quum bonomini Ego e quid gravius uoci serit, ego te, liri inni, mece, prodide ima mea de ierit illa; mea fides, mea a romissi, quoin io, si rem bila in seri serva remus, omnium onm , -odio, quoad H-veres, non modo munitum etiam ornatum sol spollicebat Putavi, speravi, etiamsi lionos noster vobis vilior fuisset, salutem certo caram fatuvam. IK

Flaccum quidem, iudices, si quod dii immortales omen avortanti tra is iniuria assurae fit, tiri uim Ἀ-

per id inuisti, MIenicis animuit et generis digni auet pietati suae et patriae debuisset vos ne Poeniteat tali civi non pepercisse, per deos immortales, iudiees, providete iratio tu enim quisqua est, qui hanc in republica secinm sequatur qui vobis, qui vestri similibus placere cupiare qui optimi atqueamplissinii cuius que hominicarius ordinis sit noritatem magni pulei: quum illam viam tibi videant expediuorem ad honores, et ad omnia, qua concupiverent Sed eiera sua eorum: sibi habeant potentiam, sibi honores, sibi colerorum commodorum summas sacrilintes liceat iis, qui haec salva esse voluerunt, ipsis esse salvis. Nolite, iudices, existimare, eos, quibus integrum est, qui nondum ad honores accesserunt, non exspectarei

ius exitum iudicii. Si L. Flacco tantus amor in bonos oviales, tantum in rempublicam studium , calamitair

359쪽

rimi tum viam vitae, quam ante praecipitemem esso ducesna, huic planae et stabili praeponendam esse ari,itretur Quod si Mium eiHuin vos, i

dices, taedet, ostendite mutabunt sententiam, qui potuerint constituent, quid agant, quibus integrum est nos, qui iam progressi sumus, hunc exitum n strii temeritatis seremus. Sin hoc animo quam plurimos esse vultis, Mesar ius hoc iudicio, quidsentiatis. Huic, huic misero puero, vestro ac liber in vestrinom supplici, iudices, hoe iudicio vivendi praecepta dabitis. Cui si patrem conseminus qualis ipso debeat

esse civis, praescribetis. Sin eripitis, ostendetis, bonae Tationi et constanti et gravi nullum a vobis fructum esse Propositum. Qui vos, quoniam est id aetatis, ut sensilii iam percipere possit ea moerore patrio, auxilium nondum patriferaepossit orat, nesuum lucta- patris laconiis, patris moerorem suo siet augeatis. Qui etiam me intuetur, me vidi appellat, meam quodammodo sens fidem implorat, ac repetit eam, quam ego patri suo quondam pro salute patriae spoponderim, dignitatem Miseremini familiae iudices miseremini sortissimi patris , miseremini filii: nomen clarissimum et sortissimum, vel generis, vel vetustatis, vel hominis causa, reipublicae reservate.

360쪽

R SULLA

SEARCH

MENU NAVIGATION