M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 3

발행: 1827년

분량: 661페이지

출처: archive.org

분류: 로마

411쪽

408 RATIO menti, nihil opis, nihil auxilii serri oportere. Atque,

ut de eorum constantia atque animo in rempublicam dicam , quorum tacita gravitas et fides de unoquoque

loquitur, neque cuiusquam ornamenta orationis desiderat potest quisqua in dicere unqua in nieliores, sortiores, constantiores consulares suisse quam iis

temporibus et periculis, quibus paene oppressa est respubliea Quis non de communi salute apertissime, quis non sortissime, quis non constantissime sensit 'Neque ego praecipue de consularibus disputo. Nam haec et hominum ornatissimorum, qui praetores suerunt, et universi senatus, Communis est laus ut con- Stet post O in in uni memoria in nunquam in illo,

dine plus virtutis, plus amoris in rempublicam plus gravitatis fuisse. Sed quia sunt descripti consulares, do his tantum mihi dicendum putavi, quod satis esset, attestante ninmoria omnium, neminem esse ex illam noris gradu; qui non omni studio, virtute, auctoria late, incubuerit ad rempublicam conservandam. XXX. Sed quid ' Ego . qui Catilinam non laudavi,

qui reo Catilinae consul non adsui, qui testimonium de coniuratione dixi in alios adeone vobis alientis a sanitate, adeo oblitus constantiae meae, adeo immemor rerum a me gestarum esse videor, ut, quum consul

bellum gesserim cum coniuratis, nunc eorum ducem servare cupiam, et in animum inducam, cuius nuper serrum reluderim, flammamque restinxerim, eiusdem manc causam vitamque defendere Si medius filius,

iudices . non me ipsa respublica . naeis laboribus et periculis conservata, ad gravitate in animi et constantiam sua dignitate revocaret tamen hoc natura est im

412쪽

Pno P. svLLA, CAP. 3 40'siliis ut, quem timueris, quicum de iis clunisque

contenderis, cuius ex insidiis evaseris, hune semper oderis. Sed quum agatur honos meus amplissimus, gloria rerum gesta ruin singularis quum quoties quis-

qua in est in hoc scelere convictus , toties renovetur

memoria per me iuventae salutis: ego sim tam demens7 ego committam ut ea, quae pro sabite omnium gessi. casu magis et felicitate a me, quam virtute et consi

lio, gestu esse videantur 'Quid ergo hoc tibi sumis, dicet Ariasse quispiam, ut, quia tu defenderis inn

eos iudicetur vero, iudices, non modo nihil inihi assumo, in quo quispiam repragnet; sed etiam, si quid ab omnibus conceditur, id reddo ac remitto. Non in ea republica versor, non iis temporibus caput

meum obtuli pro patria periculis omnibus, non autua sunt exstincti, quos vici, aut ii grati, quos se vavi, ut ego inibi plus appetere coner, quam quantum omnes inimie invidique patiantur. Grave esse videretur, quum, qui investigarit coniurationem, qui patefecerit, qui oppresserit, cui senatus singularibus

verbis gratias egerit, cui uni togato supplicationem decreverit dicere in iudicio: Non defenderem, si coniurasset. Non dico id, quod grave est dico illud, quod in his causis coniurationis non auctoritati assumam, sed pudori meo: Ego ille coniurationis investis gaior atque ultor, certe non de derem Sullam, si coniur3sse arbitrarer. Ego, iudices, de tantis omnium rericulis quum quaererem omnia, multa audirem, non

Eacis, Loe-Merea Lambin omisit tum aliis hoe videri posset quod ni- praepositionem in inium niti, arrogare viderer, Loe

novitietir)Iloe est, si id abomui inicerem. a mihi eo ecteretue, ut ea in re Pu ri meo Quomodo enim misatandum meae auctoritavi esse . simu dori alio Cieer eonsuleret si des-- re iterem, ne recusarem FB R. deret quem eouiurasse Mbitrareturr

413쪽

ORATio crederem omnia, ea rem omnia dico hoc, quod initio dixi, nullius indicio, nullius suspidione, nullius Ili ris de P. Sulla rem ullam ad me esse delatam. XXXI. Quamobrem vos, dii patri ac penates, qui

huic urbi atque huic imperio praesidetis qui hoc imperium, qui hanc libertatem, populumque Dinaniam, qui haec tecta atque templa, me consule, Vestro, mine auxilioque servastis, testor, integro me animo

ac libero, P. Sullae causam desendere nullum a me sciente sicinus occultari, nullum scelus suscepium contra salutem omnium defendi ac tegi. Nihil de hoc consul comperi, nihil suspicatus sum, nihil audivi. Itaque idem ego ille, qui vehemens in alios, qui inexorabilis in ceteros esse visus sum persolvi patriae, quod debui reliqua iam a me meae perpetuae consuetudini naturaeque debentur : tam sum misericors, iudices, quam vos tam mitis quam qui lenissimus. In quo vehemens sui vobiscum, nihil feci, nisi coactus reipublicae praecipitanti subveni patriam demersum extuli; misericordia civium adducti,

tunc suimus tam vehementes, quam necesse fuit Salus esset Omnium amissa una nocte, nisi esset severitas

illa suscepta Sed ut ad sceleratorum poenam amore reipublicae sum adductus sic ad salutem innocensum voluntate deducor. Nihil video esso in hoc P. Sullia, iudices, odio dignum, misericordia digna multa. Neque enim nunc propulsandae calamitatis suae causa supplex ad vos, iudices, confugit sed ne qua generi

ac nomini suo nota ne Piae turpitudinis inuratur.

Nam ipse quidem, si erit vestro iudicio liberatus, quae

414쪽

habebit ornamenta . quae solatia reliquae vitae, quibus laetari et perfrui possit Domus erit, crecIO EXOrnata aperientur maiorum imagines ipse ornatum a

vestitum recuperabit Oninia, iudices, haec amissa sunt omnia oneris nominis, honoris insignia atque ornamenta unius iudicii calamitale chidemni Sed ne exstinctor patriae, ne proditor, me hostis appelletur, ne hanc labem tanti sceleris in familia relinquat,

id laborat, id metuit ne denique hic miser, Coniurati et conscelerati et proditoris filius nominetur: huic puero, qui est ei vita sua multo carior, metuit, cui honoris integros fructus non sit traditurus, ne aeternam memoriam dedecoris relinquat. Hic vos orat,

iudices, parmus, ut se ali piando, si non integrario tuna in amicta patri suo gratulari sinatis huic misero notiora sunt iudiciorum itinera et seri, quam eampi et disciplinarum. Non iam de vita P. Sullae,

iudices sed de sepultura contenditur. Vita erepta est superiore iii licio nunc, ne corpus eiiciatur, laboramus. Quid enim est huic reliqui, quod eum in vita hac teneat aut quid est, inmobrem haec cuiquam vita videatur 7X II. Nuperii, homo fuit in civitate P. Sulla, ut nemo ei se neque honore, neque gratia, nec fortunis anteferret; iniis, spoliatus omni dignitate quae

erepta surat non repetit quod fortuna in malis reliqui fecit, ut cum parente cuni liberis cui fratre cum his nec sariis luget, suam calamitatem liceat id sibi

ne eripiatis, iudices, vos obtestatur Te ipsum iam

nis bis ita luendum esse vidit mini imm designatus esset, confiserin vulgo habet latii deputius.

415쪽

onatio Torquate, expleium esse huius miseriis, par erat. Eisi nihil aliud Sullae nisi consulatum abstulissetis,

tamen eo vos contentos esse oportebat honoris enim contentio vos ad causam, non inimicitiae leduxerit Ial. Sed quum huic omnia cum honore detracta sint, quum in hac fortuna misera ac luctuosissima destitutus

sit: quid est, quod expetas amplius Lucisne hanc usuram eripere vis, plenam lacrymarum atque o xoris, in qua cum maximo coiciatu atque dolore retinetur Libenter reddiderit, adempta ignominia foedissimi criminis. An vero iniimicum ui expellas 2

cuius ex miseriis, si esse crudelissimus, videndo fructum caperes maiorem, quam audiendo. - isexum et infelicem illum diem, quo consul omnibus centuriis P. Sulla renuntiatus est o salsam spem lo volucrem sortunam lis caecam cupiditatem o prae-Posteram gratulationem' quam cito illa omnia ex laetitia et voluptate ad luctum et lacrymas reciderunt, ut, qui paulo ante consul designarus suisset, retineret repente nullum vestigium pristinae dignitati. Quid

enim erat mali, quod huic spoliato honores fama. fortunis, deesse videretur aut cui novae calamitati lacus ullus relictus erat urget eadem fortuna, quae coepit reperit novum moerorem; non patitur, hominem calamitosum uno modo amictum uno in luctu perire. XXXIII. Sed iam impedior egomet, iudices, dolore animi, ne de huius miseria plura dicam Vestrae iam sunt partes, iudices in vestra mansuetudine atque

Cis XXXu. O misa 4 Hisem iuvim diem l Oratorie deplora, etiam illud empus quod anMus est avinius erimine ut in , desina inviduistis.

416쪽

humanitate causam totam repono. Vos, reiectione interposita, nihil suspicantibus nobis, repentini in nos iudices consedistis, ab accusatoribus delecti ad

spem acerbitatis, a fortuna nobis ad praesidium innocentiae constituti. Vt ego , quid de me populus romanus existimaret, quia severus in improbos sue.

ram, aboravi, et, quae prima innocentis milii defensio est oblata, suscepi sic vos severitatem iudiciorum, quae per hos menses in homines audacissimos facta est, lenitate ac misericordia mitigate. Hoc quum impetrare a vobis ipsa causa debet, tum est vestri animi

atque virtutis declarare, non esse eos vos, ad quos potissimum, interposita reiectiones, devenire convenerit. In quo ego , iudices, VOM, quantum meus amor

in vos postulat, tantum hortor, ut communi studio, quoniam in rebus coniuncti sumus, mansuetudine et misericordia vestra salsam a nobis crudelitatis famam repellamus.

e se In iaci miserandus existimetur Vos reiectione inter sua te. Sensus quidem multae obscuritatis est, cuius intellectu sic aperietur Per

illud tempus quum esset alius praeter Sullam reus, qui avsam de vicino Plautia dieeret, omni labore eonisus est L. Torquatus ut ante iudicum e ieelio fieret ad eam cognitionem , quae de illo quoque sutura erat , qui huiusmodi reatu petebatur. Et hoc ni intrum eo consilio et ea calliditata permuri melioribus et iustioribus ad illam causam iudicibus electis, qui supere eniimmitiores et asperi iudices quique ab illoriim numero suissent reiecti. de P. Sulla iudicarent , Pro uaturae suae videlicet asperitate hunc vel innocentem damnaturi. De reo metuens ortitor in orationis exitu praecavet et invigilat, o iudicibus, quorum asperiturum meruit, ineuitat verecundiam priusquam is sereti diis seu tentias eant ut metue ille iiivit lini Diiuiae dii ritiae, si reum poeitae addixerint iam pro illo sentire cogantur. Et ne hoc ipso tamen ani--os eorum laederet eo uitio vii fortuitam temporis sui et consulatus, in quo et ipse contraxerat quasi nimi acies eluti fit veritὲilis invidiam Dieitque incommune omuibus couSulmidum, ut severitatem nimiam, quam temporis uecessitate susceperint, praesenti humanitate mitiscent.

Mi ione inserposita In qualibet

eatis sortiehi, tura raetor, quinam exhingillis decuriis essent iudicaturi; n o ιrecusator et reus reiiciebant quos

inimicos sibi putarent tertio Praeturis eorum locum ullos subsortiri solebat. In causis de vi mutum fuisse vi

detur lege Lutatia, ut solus a usator reiiceret, et in locum reiectorum,

418쪽

ORATIO

A. LICINIO ARCHA

420쪽

ORATIO

Lieinius Archias natus est Antiochiae Syriae victis, amno circiter V. C. 633. E Hsm eap. huius intimiis dieitur Mario eo ulo et Catulis A. V. Mi praeie M adbum, massim, iuniades rure uisisse. i. igitur postquam ex pueris ex Mitir uni Antiochiso, deinde in viseris Asiae partibus eminitaque Graeci ios tu es Mamillatis pollicae laude floruit. Et quum in Italiam,

nisset, vi tini Rheginis, eapolitavis civitate ceterisque prae miis donatus est. Et cuium esset iam propter ainam uiuitis Roma tum abfuerant, notus, Romam venit Maria et Catulo eom. adolescens circiter XVIII annos natus , eumque Luculli domum auam receperunt, a quibus vita in Postea quum esset civitato donatus, gentilitium Licinii nomen assum sin videtur. Prae' erea iucundus fuit Q. Metello Numidico, qui .consul erat A.

V. 645, ei qua filio Metello Pio, audi batur a M. Aemilio Scauro, visebat evin Q. Minuo Catulo, Piso A. V. iami Multi Ma et sita qui postin consul fuit A. V. 675λα L. cosin oratore eoietatur Lucullos vero L. et M. fratres, et M. Iami Drusum M. F. Octavios Cn. et L. fratres, quorum alter eonsul cum Cinna fuit A. 666, alter cum C. Aurelio Cotta A. V. 978. Catonem fortasse M. Catonis Vticensis patrem Ditem Hortensio consuetuditae devinctos tenui Satis longo intervallo h. e. A. V. C. circiter et prosectus est cum M. Lucullo in Siciliam, quod iter hie domestici negotii causa suscepisse id tur nondum enim ad rempublicam a esseω cum eodemve P vincia decedens venit Heracleam, urbem vis e Graeci-

SEARCH

MENU NAVIGATION