장음표시 사용
401쪽
ORATio Hic pugnatre noluerit promulgaritiinpulius amore fraterno, definierii fratris auctoritate deducitis. Atque in ea re per L. Caecilium Sulla accusatur, in qua re
est uterqlae laudandus. Primum Caecilius, qui id promulgarit, in quo res iudicatas videbatur voluisserescindere, ut statueretur Sulla recte reprehendit.
Sintus enim reipublicae maxime iudicatis rebus co tinetur. Neque ego tantum fraterno amori dandiunariaim , ut quisquam de salute suorum consulat,
communem Ainquati Nihil de iudicio serebat sed
poenam ambitus eam serebat, quae fuerat superimribus legibus constituta. taque hac rogatione non iudicunt sententiam sed legis vitium corrigebat. Nemo iudicium reprehendit, quum de poena queritur, sed legem. Damnatio enim est iudicum, quae manebat:
poena legis, quae levabatur. Noli i tur animos eorum ordinum, qui praesunt iudiciis summa citin gravitato e dignitate, alienare a causa. Nemo labeficiare iudicium est conatus nihil est eiusmodi promulgatum.
Semper Caecilius in calamitate ratris sui iudicum Potestatem perpetuandam legis acerbitatem mitigamdam putavit.
XXIII. Sed quid ego de hoc plura disputemet Diacerem fortasse, et facile et libenter dicerem. Si paulo etiam longius, quam sinis quotidiani ossicii postulat, pietas ct fraternus amor L. Caecilium protulisset:
stis,ira exercentur. Optimam ainem Et iam noratio videbatur in te Beehius deelioneis iudicat cod. a tutia. Steph. memorati primum Camiιius Uerioritis legibus Seil legibus ἐγώ id eo Igarit, is quo fratria de an bitu anta Calpurniam , quibus caium Minois iis, quem -- minor erat immi eonMiuitii.
402쪽
PRO P. SULLA , CAP. 3 imploraretii sensus vestriis uniuscuiusque indulgenitam in suos testarer peterem emto veniam ex intimis vestris cogitationibus, atque ex humanitate communi Lex dies sui proposita paucos ferri coepta nunquam 4 Osita est in senarii Kalendis Ianuariis a ,
quum in Capitolium nos Senatum ConvocaSSemus
nihil est actum prius et id mandato Sullae eblatellus praetor se loqui dixit, Sullam istam rogautionem de se nolle ferri. Ex illo tempore L. Caecilius
multa e republica egit agrariae legi, quae ima me
reprehensa et abiecta est, intercessorem me proses sus est improbis largitionibus restitit senatus auctoritatem nunqua in impedivit ita se gessit in tribunatu, ut onere deposito domestici ossicii, nihil postea nisi de reipublicae commodis cogitarit. Atque in ipsa rogatione, ne per vim quid ageretur, quis tum nostrum
Sullam aut Caecilium verebatura nonne omnis illo terror, omnis seditionis timor atque opinio, ex Au ironii improbitate pendebat Eius voces, eius minae
ferebantur eius adspectus, concursatio stipatio, greges hominum perditorum metum nobis sedi io-Iaesque asserebant. Itaque P. Sulla, hoc importunissimo tum honoris, tum etiam calamitatis socio atque
murem errato eniam Y Vulgo sed Latino tam infit. Ita tu in Mittitur L. Ca-ari quod uisibis in veterii iis c exmii libris soli, P. R. ieii situri L quis scribitur prae . Diuit quod erat dandi easu leget,
sertim quum ordinem verborum per diain, o ut romano Iattiis. immo plexit reddat a Beckio male potiva eorruptum. Vide stipra T. aeriam videtur. Multa e republica sit Si recte
romanum tisa. o. his verbin uitiora signis tu mu Pmutam romanum titui vult Caecilium gessisse a remuel a h. e. Cavar Seioppius, P. Mes Grammiat reipubi utilia . quae deinde singulas se hoc latiuuio non esse, vel evumerantur. Vnlgo da mublion.
403쪽
comite, et secundas fortunas amittere coactus est; et in adversis sine ullo remedio at in allevamentote
XXIV. Hic tu epistolam meam saepe recitas, quam o ad Cn. Pompei ut de meis rebus gestis et de summa republica misi et ex ea crimen aliquod in P. Sullam quaeris et quia surorem incredibilem, biennio ante conceptum, erupisse in meo consulatu scripsi, me
hoc demonstrasse dicis, Sullam in illa fuisse superiore coniuratione Scilicet is sum, qui existiinem, Cn. Pisonem, et Catilinam, et Vargunteium, et Auumnium nihil scelerato, nihil audacter ipsos per sese
sine P. Sulla facere potuisse. De quo etiam si quis dubitasset antea, num id quod ut arguis, Cogitasset, . intexsecto Patre tuo, consules descendere Kalendis
ianuariis cum lictoribus 7 sustulisti hunc suspicionem, quum dixisti, hunc, ut Catilinam consulem essiceret, contra putrem tuum operas et manum omparasse. Quod si tibi ego confiteor, tu mihi concedas necesse est hunc, quum Catilinae suffragaretur, nihil de suo
consulatu . quem iudicio amiserat, per vim recuperando cogitavisse. Neque enim istorum facinorum
lenilis Iairiiarii interscere ui G-sulatum iudicio amissum per vim recit Periiret non 'st verisimile eum, i, miti uin, inimiailis est, operus et riuin conm. - . ut Catilinae conira Torquatua hiisDagnretur. STMIιιte tecto at ratio, consule L. Torquatuna et L. Cotium, tuum'
mit eoosulatum, Kalendis sanuariis, inierseere et onsulatum per πι- arripere Catilina et uirimi is eo
ioquin niu , quia nobiliores in eoi- tibiis tabitabani. MAN.
404쪽
Plis P. SULLA , CAP. 5 ο 1 tantorum , tam atrocium crimen iudices, P. Sullae Persona suscipiti XXV. Iam enim siciam, criminibiis omnibus sere dissolutis, contra atque in ceteris causis seri soles,
iit ni nc denique de vii hominis ac de moribus dicam. Etenim a principio studuit antinus occurrere inagnitudini vi ininis satisfacere exspectationi Oininum;
de me aliquid ipso, qui a usatus eram, dicere. Nunc iam revocandi estis eo, quo vos ipsa causa, etiam tacente me, cogit animos ninutesque convertere. Omnibus in res, . iudices, quae graviores maior quo sunt, quid quisque voluerit, cogitavit, admiserit, non ex crimine . sed ex moribus eius, qui arguitur.
est ponderandum. Neque enim potest quis Iuum nostrum sithit singi neque Cia ius luam repente vita inritari, aut natura converti Circumspicite Paulispermentibus vestris, ut alia omittamus, hosce ipsos homines, qui huic assines sceleri suerunt. Catilina contra rempublicum coniuravit. Cuius aure unquam hoc respuemn conuium esse homivem usque a pue- iiii non solum intemperantia et scelere, sed etiam consuetudine et studio in onini flagitio, stupro, caede
vors nitam Quis Euin contra Patriatii iugnantem pe- riisse iniuntur. luel Selia per Onines ad Civile latroci
ni iam natu ut Putaverunt uvis Lentuli societates cum
indicibus , tuis insunium libidinum, quis perversam atque impiam religionem recordatur, qui illum aut nefarie cogitasse, aut stulte sperasse miretur 3 Quis de C. Cethego, atque eius in Hispaniam presectione,
405쪽
ae de vulnere Q. etelli mi cogitat, cui non ad illius poenam carcer aedificatus esse videatur. Omitto cet ros, ne sit infinitum Tantum a vobis peio. ut taciti de omnibus, quos coniurasse cognitum est, cogitetis. Intelligetis, unumqueuique illorum prius a sua vita,
quam nostra suspicione esse damnatum. Ipsum illum Alitroni uin quoniam eius nomen sinitimum maxime est huius periculo et crimini non sua consuetudo ac vita ante acta convincit Semper audax petulans,
libidinosus. Quem in stuprorum defensionibus non solum verbis uti improbissimis solitum esse scimus, verum etiam pugilis et calcibus quem exturbare hinmines e possessionibus, caedem mere vicinorum, spoliare sana sociorum, vi et armis disturbare iudicia, in honis rebus Omnes contemnere, in malis pugnare intra honos, non reipublicae cedere, non fortunae ipsi succumbere. Huius si Causa non manifestissimis rebus teneretur, tamen eum mores ipsius ac vita convincerent.
XXVI. Agedum, conserie nunc cum illis vitam P. Sullae, vobis populoque romano notissimam, iudices, et eam ante oculos vestros proponite. Ecquod huius factum aut commissum non dicam audacius, sed quod
cni qua in paulo linus consideratum videretur Factum quaero ' verbuni ecquod unquam ex ore huius
ex sidit, unde quisquam posset offendi 8 At vero in illi gravi L. Sullae victoria turbulentaque, quis P. Sulla mitior quis misericordior inventus est quam muliorum hic vitam est a L. Sulla deprecatus' quam
406쪽
multi sunt sommi homines et ornatissimi et nos itiet equestris ordini , quorum pro salute se hic Sullae obligavit Quos ego nominarem, neque enim ipsi nolunt, et huic, animo gratissiino adsunt sed quia inatus est beneficium, quam posse debet iris cividare, ideo a vobis puto, ut, quod potuit, tempori tribuatis, quod socii, ipsi. Quid reliquam constantiam
vitae commemorem dignitatem y liberali tutem moderationem in privalis rebus 2 splendorem in publicis quae ita a sortuna deformata sunt, ut tamen a natura inchoata compareant. Quae domus' quae celebratio quotidiana quae sumili iris dignita, quae studia amicomam quae ex quoque ordine multitudo' Haec diu multumque, et multo labore quaesita, una eripuit hora. Accepit P. Sulla, iudices, vehemens
vulnus et mortiferum Verumtamen eiusmodi, quod videretur eius vita et natura accipere potuisse. II Onestatis et dignitatis habuisse nimis magnam iudicatus est cupiditatem quam si nemo alius habuit in consulatu petendo, cupidior iudicatus est hic suisse, quam ceteri; sin etiam in aliis nonnullis sui iste consulatus amor, oriuna in hoc sui fortasse gravior. quam in ceteris. Postea vero quis P. Sullam, nisi moerentem, demissum, afflictumque vidit quis unquam est suspicatus, hunc magis odio, quam pudore
retine eum illi νιeam Sie Graiev. ex utroque eod. Frauc et ed. pr. Et
Cui se Auliotiis eri Scit iudi- eum sententiis. Nihil opus ponere iudinetur quod Eruestiis in me item
407쪽
hominum adspectum lucemque vitarea Qui quum multa haberet invitamenta urbi et sori, propter summa studia amicorum, quae tamen ei sola in malis restiterunt; sitit ab oculis vestris, et, quum egeretineretur ipse se exsilio paene multavit Inahc vos pudore , iudices, et in hac vita, tanto sceleri locum suisse creditis 2
XXVII. Adspicite ipsum contuemini os vitam, ab initio ad hoc tempus explicatam, cum crimine recognoscite. Mitto rempublicam, quae sui semper Sullae carissima hosne amicos, tales viros, iam cupidos sui, per quos res eius secundae quondam erant
ornatae, nunc sublevantur adversae, crudelissimo perire voluit, ut cum Lentulo et Catilina et Cethego foedissimam vitam ac miserrimam, turpissima morte
proposita degeret Non cadit, non, inquam, cadit in hos mores non in hunc pudorem, non in hanc vitam, non in hunc hominem ista suspicio. Nova quaedam illa immanitas exorta est incredibilis uith singularis furor ex multis ab adolescentia collectis perditorum hominum vitiis repente tanta ista imposeiunitas inauditi sceleris exarsit. Nolite iudices urbitrari hominum illum impetum et conatum suisse. Neque en in ulla gens tam barbara, aut tam immanis unquam fuit, in qua non modo tot sed unus tam
crudelis hostis patriae sit inventus Belluae quaedam illa ecporientis immanes ac serae serma hominum
Lege retineretur suurn per legemma acre in Patri Possit liatelligitur lex Culpurnia, quae de ambitu damnatis exsiniim non irrogabat Postea decem annorum exsilium audiit it Titilia lex, a coire tu Cicer umia In hoc os Pudore, Milices in ieed Iunt. Idem Graevio placebat et resepit m Vulso in hoc νον ρει iudieii. Contiιemini Os I iilgo id litur con- te cura/ten cum vitia . in quo
408쪽
indutae, exstiterunt. Perspicite etiam atque etiam, iudices. Nihil enim est, quod in hac causa dici possit vehementius Penitus introspicite Cutilinae, Autronii, Cethegi, Lentuli, ceterorumque mentes quas vos
in his libidines, quae agilia, quas turpitudines,
quantas audacias, quam incredibiles furores, quas notas scelerum, quae indicia parricidiorum, quantos acervos facinorum reperietis Ex magnis, et diuturnis, et iam desperatis rei publicae morbis ista repento vis erupit, ut ea consecta et eiecta, convalescere aliquando et sanari civitas posset Neque enim est
quisquam, qui arbitretur, illis inclusis in republica pestibus, diutius haec stare potuisse. Itaque eos non ad persciendum scelus, sed ad tuendas reipublicae
poenas, Furiae quaedam incitaverunt. In hunc igitur gregem vos nunci. Sullam , iudices, ex his, qui cum hoc vivunt atque vixerunt, honestissimorram hominum gregibus reiicietis Ex hoc hominum numero, exi criamiliari dignitate, in impiorum partem, atque in parricidarum coetum ac numerum transferetis 2
bi erit igitur illud sortissimum praesidium pudoris quo in loco nobis vita ante acta proderit quod ad
tempus vicistimationis partae fructus reservabitur, si in extremo discrimine ac dimicatione fortunae deseruerit si non aderit si nihil adiuvabit XXVIII. Quaestiones nobis servorum ac torment naccusator minitatur in quibus quamquam nihil periculi suspicamur, tamen illa tormenta gubernat dolor, moderatur natura cuiusque tum animi, tum
corporis, egit quaesitor, flectit libido, corrumpit spes, insima metus, ut in tot rerum angustiis nihiI veritati loci relinquatur. Vita P. Sullae torqueatur:
409쪽
ORATlo ex ea quaeratum, num quae Occultetur libido , num quod lateat sucinus, num quae crudelitas, num quae audacia. Nihil erroris erit in caula, nec Obscuritatis, iudices, si a vobis vitae perpetuae vox ea, quae gravissina debet esse audietur. Nussunt in hac causa
testem timeinus nihil quem tuum scire, nihil vidisse, nihil audisse arbitramur. Sed tamen, si nihil vos P.
Sullae fortuna movet, iudices, vestra moveat vestraeni ut, qui Cum Summa elegantia atque integritate vixistis , hoc maxime interest, non ex libidine, aut simultate, aut levitate testium Causas honestorum
hominum ponderari, sed in magnis disquisitionibus, repentinisque periculis, vitam uniuscuiusque esse testem Quam vos, iudices, nolite armis suis spoliatam atque nudatam obiicere invidiae, dedere suspicioni.
Munite communem arcem bonorum, obstruite pe sugia improborum. Valeat ad poenam et ad salutem phirimum, quam solam videtis ipsam ex vi sua Da- iuraque facillime perspici, subito flecti singique non
IX. Quid vero ' haec nuctoritas semper enim de ea dicendum est quamquam a me timide modice que dicetur , quid, inquam , haec auctoritas nostra, qui a celeris coniurationis causis abstinuimus, P. Sullam defendimus nihil hunc tandem iuvabit Grave
o. i. e. qnasi,mmio struti adver remetuisas, misi aliquid eiu seni sis sua perfugitim improborum ne se vita nifieationis. ante aeta defetiitere queatit. At enti Abaliniamus m. e. qui alio mi-- improbi, nouibssunt vita nate acta rationis reos non defendi.
410쪽
PRO P. SULLA, AP a 407 est hoc dictum seriasse, iudices, si appetimus aliquid:
grave si, quum ceteri de nobis silent, non etiam, metipsi tacemus. Sed, si laedi niur, si accusam uisi in invidiam vocamur, profecto conceditis, iudices, ut nobis libertatem retinere liceat, si minus liceat, dignitatem. Accusati sunt uno nomine consulares ut
iam videatur honoris amplissimi nomen plus invidiae, quam dignitatis asserre Adsuerunt, inquit, Catilinas, illumque laudarunt. Nulla tum patebat, nulla erat
cognita coniuratio defendebant amicum, aderant supplici, vitae eius turpitudinem in summis eius periculis non insequebantur. Quin etiam paren tuus, Torquate, consul reo de pecuniis repetundis Catilinae sui advocatus improbo homini, at supplici sertasse audaci, at aliquando amico. Qui quum adsuit post delatam ad eum primum illam coniurationem , indicavit se audisse aliquid, non credidisse. At idem non adsuit alio in iudicio, quum adessent ceteri Si postea cognorat ipse aliquid, quod in consulatu ignorasset;
ignoscendum est iis, qui postea Iiihil audierunt. Sin illa res prima valuit non inveterat , quam ECENS,
debuit esse gravior. Sed, si tuus parcns etiani in illa suspicione periculi sui, tamen humanitate adductiis ad ocationem hominis improbissimi sella curuli atque ornamentis et suis et consulatus honestavit quid es quamobrem consulares, qui Catilinae adsuerunt, prehendantur At iidem iis, qui ante hunc causam
de coniurati Oile dixerunt, non adsuerunt. Tanto scelere adstrictis hominibus, statuerunt nihil a se adiu--
turgi u Me Moeretimus aliqui ι oremus in tua res primis olim in edd.sro . Groice eod. Ersiri suppuvii nonnisilis eo Mntu res de recuniis