M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 3

541쪽

onario Vibone Brundisiuin, in Me mea, iudices, essent: ite mihi tutum, multis mim tantibus, magno cum suo

Inet utra stiterunt Brundisiuin veni, vel potius ad moenia accessi. Vrbe in unam mihi amicissimam decli. navi, quae se vel exscindi, quam, o suo complexu

ut eriperer, facili i iteretur. In hortos me M. Laenii Flacci contuli, cui quum omnis eius, publicatio bonoriim, exsilium, mora proponeretur, haec e peti, si acciderent, maluit, quom custodiam mei

capitis dimittere. Huius ego, et parentis eius, prodentissimi atque opti in senis, et fratris utriusque filiorum manibus, in navi tuta ac fideli collocatus, eorumque preces et vota de meo reditu exaudiens,

Dyrrhachium, quod erat in side mea, petere contendi.

deuret Gamioniis N im eo Mahlato, putat eloeutiouem fieri eleg nitorem.

ad aure diem V kai easdem, ut ex hue epist. HlII ad Att. 7 eonseitur.

decem vix sunt reiectus fortasse vento

simae poena deducitia est, quominus

ea iam lata, perve uit GA . omimiciems, et Iratris ustiusque

commemoratur ne pro Sext. e. 63.

in m. Non haec turriseritisit, quum primum Dyrrhaebium adpulit sed quum en rediit Phal. deeembres et ita ad eandem ep. 34 Eerea es nomina sum DFrrhaehit ah Thessalonien hoc te ore pridie kal. deeembres ut φι --rime, quid Μαιιι inutiam a me defensa eat. Priore adventu de Plaueio . et Thessalonis non cogitabat, sed re Maledonium tuqnit ep.

542쪽

mo in P Νcio, Cai'. ΙQuo quum venissem , cognovi, id quod audieram

resertam esse Graeciam sceleratissimorum homi IIum ac nefariorum quorum impium serrum ignesque pestiferos meus ille consulatus e manibus extorserat:

qui antequum de meo adventu audire potuissent, quum tantum abessent aliquoriun dierum viam, in Macedoniam, ad Planciumque perrexi. Hic vero simul atque me mare transisse cognoviti audi, audi, atque aliende, Laterensis, ut scias, quid ego Plancio de

beam, confiteareque aliquando me , quod faciam et grate et pie sacere huic, quae pro salute mea secerit, si limis prolatura sint, obesse certe non

oportere. Nam, simulac me Dyrrhachium attigisse audivit, statim ad me, licioribus dimissis, insignibus abiectis, veste mutata, profrinus est o acerbam mihi, iudices, memoriam temporis illius ei loci, quum hic in me incidit, quum complexus est, conspersitque

lacrymis, nec loqui prae moerore potuit lis rem tum auditu crudelem, tum visu nesariam O reliquos omnes dies noctesque eas, quibus iste a me non re

cedens, Thessalonicam me, in quaestoriumque per-

CAP. XLI. Thessalonicam me est. Hospitium quaestoris significans proprie secundum voeabulum a gistratus, etiam lom ipsi nomen dedit. Nune

minantur. Attie sit nobis uer est in Asiam,

maxima Cyzicram data epistola Iu L,inios , quo pa die Brundisi x

venit. Propter metum scilieet quam longissime pro ii iebat. iterum thesin autonicae . u lite infra ipse fatetur, in idem consilium recidi GAR. o. .uum auditu e deten , ι τ

lata esse videntiar. Si genuina sunt, eserenda ad exsiliiiiii utimi quod Plancium in buucis rorem mole t. Sed melius abessent. Thessalonisam me, in aesιο---

'prima sui magistratus domui in provinciis habebant ut etiam ex Livio eonstat. a vero quaestoriam, d inee provincialia quaestum n mit, Uinquam sublati sed sub imperatoribus nomina eorum digniti tes, Potestat qua immutatae legati et Praefecti augustalas, procuratiores

543쪽

dicam amplius, iisi eum et civem optimum semper, et inihi a inicii in fuisse; sed eadem timuisse, quae Ceteros Cn. Plancium suisse unum , non, qui minus

timeret, sed, si acciderent ea, quae timerentur, mecum ea suture et perpeti vellet. Qui, quum ad me Tubero, meus necessarius, qui fratri meo legatus suisset, decedens ex Asia venisset, easque insidias, quas mihi paratas ab exsulibus coniuratis audierat, animo amicissimo detulisset in Asiam me ire propter eius provinciae mecum et cum meo fratre neces situdinem comparantem non est passus Vi me, insit alia Plancius et complexu suo retinuit, multos que menses a capite meo non discessit, abiecta quae,

storia persona, comitisque sumpta. XLII. O excubias tuas, Cn. Planci miseras P si biles vigilias o nocies acerbas' o custodiam etiam mei capitis infelicem l siquidem ego tibi vivus non

Ρ Sum, qui fortasse mortuus prosuissem. Memini enim, memini, neque unquam obliviscar noctis illius. quum tibi vigilanti assidenti moerenti, Vana quaedam miser, atque inania, salsa spe inductus, ossi, cebar me, si essem in patriam restitutus, Praesentem, ibi graitiam relaturum; sin autem vitam mihi sors ademisset, aut vis aliqua maior reditum peremisset,

resaris , consulares , correctore ,

nliisque nominibus adpellabantur: uiniorium uomen obsolevit e mim, qui provinina reginaui invii autem domus, in quibus praesides qui

cumque habitarent, non rnifieriri t. Immo minoria dicta sunt aliquando

544쪽

PRO CN. PLANCio, Cai'. a 54i hos, hos quos enim ego tum alios animo intuebar'

omnia tibi illorum laborum praemia pro me persoluturos. Quid me adspectas quid mea promissa repetis

quid meam fidem imploras Nihil tibi ego tum de meis opibus pollicebar, sed de horum erga me benivolentia promittebam; hos pro me lugere, hos gemere, hos decertare pro meo capite, vel vitae periculo vello videbam; de horum desideri, luctu, querelis quotidie aliquid tecum simul audiebam munc timeo, nonihil tibi, praeter lacrymas, queam reddere quas tu in meis acerbitatibus plurimas et sudisti. Quid enim possum aliud, nisi moerere nisi ilare nisi te complecti Salutem tibi iidem dare possunt, qui mihi reddiderunt Te tamen insum quaeso, retinebo et complectar nec me solum deprecatorem fortunarum tuarum, sed comitem sociumque profitebor atque ut spero nemo erit tam crudeli animo, tamque inhumanes, nec tam immemor , non dicam meorum in bonos meritorum, sed honorum in me, qui a me mei

servatorem capitis divellat ac distrahat. Non ego meis ornatum beneficiis a vobis deprecor, iudices, sed custodem salutis meae non opibus conrundo, non auctoritate, non gratia sed precibus, sed lacrymis, sed misericordia mecumque vos simul hic miserrimus,

habeat, quanium suo dolori patronus misererit. - Saharan tibi si mete. γ initus seriis ad perinovendos itidices Proeliviorem sies impetrandi s litatem , coli tilitens in eorum misericordia firmamentum saltilis Cit inatteii Per illio ipse hi reditum consequutus. Ita eleganter et pro se gratias agit et latii pare liuinavitatis eventus deprecatur. -- Meorum o Mmυ hic te

vade eopulati uirilique personis et in patre sine dubio pluris uni eonsuluit 1, Abinum desideris Basavarie. tuo ui Garaiuno vulgo de eorum

insidem . . Nisi se, ' nisi te Vitigii adi litur cum mea salute, quo nil id est ineptius.

oomplecti melius abesset. Te tamen, earume quouo, retinet

545쪽

on1Tio et optimus obtestatur parens, et pro uno cito duo patres deprecamur. Nolite, iudices, per vos, per A

tunas vestras, per liberos vestros, inimicis meis, his Praesertim, quos ego pro vestra salute Suscepi dare laetitiam, gloriantibus, vos iam oblitos mei salutisque eius, a quo mea salus conservata est, hostes exstitisse. Nolite animum meum debilitare tum Iuctu, tum etiam metu commutatae vestrae voluntatis erga me sinito

me, quod vobis retus huic saepe promisi , id a vobis ei persolvere Teque, C. Flavi, oro ei obtestor, qui

meorum consiliorum in consulatu socius, periculorum Particeps , rerunt, quas gessi, adiutor suisti, meque non modo salvum semper, sed etiam ornatum florentemque esse voluisti ut mihi per hos conserves

eum, per quem me tibi et his conservatum vides. Plura ne dicam, tuae me etiam lacrymae impediunt, miraeque, iudices, non solum meae quibus ego, magno in metu meo, subiis inducor in spem, vos eosdem in hoc conservando suturos qui fueritis in me; quoniam istis vestris lacrymis de illis recordor, quas pro me saepe et multum prosadistis.

miserasonis, et alibi eatidem vim soli iudinis Vindi Hii quin uterque Limineis palaesit, uiter nurum. Mis ossicio sinuosus.

c. mri minis illa de loliae, Me inutilis disputatio. Est enim ouulinon Alsius intelligendos,quem

nixa sui- Fia n, propterea, C.

Hase . hie li gemim ostendimit . Nihil ni illi certina videtur. Designatus praetor lioe iudicium extraordinatiuin exercuit lege Liriuia editus ab accusatὸre ipso quaesitor, et si tr holis erat Planeti e Ciceronis amicus Vuluit, opinor, lici in illi . stat a. et Probitas summa eum diguitate

uiuncta GAM SMροειμι tum μα serasistra At verbium suem alterum extorsit mωι- tum Tullio De ipsi, a descriptoribus' Nulla est varietas atque ita Virgilius

546쪽

Merba inter singiua fuisse. Quid quaerimus Graecum est, πολλου δάκρυα Catullus tamen LXVII, 7de coma Berenicis ex Callimacho luit, 'ertim thalamiqviuisum tintina du- ω bula locutioni. a poeticam dieas, defensiones aliae nou desulat. Certe multas usitatius dicere, quid erat negotii quo esseteni sumo ista sinain mimi or. Tempus Vero illud omni ignissint, quo in exsilium proseetiis est; de quo tiro domo a viai. illa tot Miroriam jortissimorum millia quid nostri equitor num quid μα--ρ- - ο ab ini'aim r--,

cur me flentes metus rosequuti sunt, quam aut incremmes regi erunt aut

irati relique ii dieque solum tum severitia. quilin cicero ivit, veruinetiis sa e toto di, misi, alius Merbissimi tempore sed qui eum

retinere. ae conservare non potuerunt, iidem Planesum poterant. Diei ergo nequit, vos Plancium conservaturos,

ut me emiseri astis, sed ut me conservare voluistis, vel potius, ut me -- stiluistis Spes etenim, atque omen quod ex his lacrymis capitur, non voluntatem lautummodo, sed ipsum ivprimis exitum speciat Aique ut iudicum aerymae spem omenque absolutionis Iancio adserebant, ita in Tullii perieulo, quod tollere ipsi non Poterant, atque in ipsa fugair susae, mistutionis spem dederint, neceMeest, Piam poscere potuerunt. Vel igitur in me explices erga me, vel, si repetendum est e nae ando, erit idem, quod restituendo ratione

tamen i si Voluntatis quae bovis omnibus eadem semper fuit im

548쪽

ORATIO

550쪽

Seraeus L. F. parente natus est L. Sextio L. F. P. N. Istiuaestor tali A. V. 654, Antonio A. Postumio Albino coss. Deinde tribunus plebis primus inter Loiniues nobilissi uios melus est Chabuit enim collegas, praeter alios, M. Claudiuiti Milrcellum, D. Brutum . Reliquis honoribus, ut Cicero uil, ironiam uti voluit quam dignus videri. Erravit autetia Pisbius quum d A. 659, quo ille iribunoruni sessit, putavit eum xisse videri ad bellunt usque bile Caesaris naui Sextius ille queo, Plutarchus in Pompei cap. 6 Pompeium sequutum esse, alius est T. Sextius L. vero Sextium mortuuii su ine Miso, quum hanc orationem Cicero pro eius stio Publio haberet, intelligitur ex cap. 3. Cicero enim dicit silium patra

am. Eris.

Publius autem Sextius quem Cicero delandit, patre auctore uxorem duxit, C. Albini senatoris filiam, ex qua puerum su

stistit in hoc iudicio praesentem , et siliam eo tempore iam nuptam unc uxore mortua Albinus tamen caritatem necem iisdinis et euiolentiam erga generum retinuit, eique in tiociodicio affuit uus o Albinum adhuc A. V. o Vixisse uiuiit initur ex ei ut ad Fain. xiii 8. Atieram uxorem, patro vivo duxit , Corneliam , filiam C. Scipionis, vir optimi, at calamitosissimi. Nimirum hic C. Scipio in exsilio Massiliae vixit, qu-ctibus, ut ait Cicero, uipublica expulsus, o tempore Sul-- iura Pruam ivius Pi inruoinco C. Suis ius rumin ed. Priviae, et