Iosephi Gibalini e Societate Iesu theologi, De simonia vniuersa tractatio theologica et canonica. In qua innumerae quaestiones de sacris functionibus, sacramentorum administratione, missarum stipendiis, dotibus monialium, collatione, resignatione, &

발행: 1659년

분량: 536페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

311쪽

minii sententia, quam veram existimo quoad forum exterrium. Affertur primo cap.sicrue tuis, ubi

pecunia data Episcopo Leodicensi.

vi Abbatem Iemblacensem canoniceielectum eonfirmaret, Simoniaca

censetur.

Responae nihil esse in toto illo

cap. unde colligatur haec regula generalis , nimirum non posse redimiineficij iam obtenti. Ita S. Thom. a. vexationem ab eo, qui prodesse po-ia. quast. I oo. art. 2. Caietan. de SAtest in beneficio, cum neque in ca-imon. quast. 3. Nauarr. cap. 2 3. numsu proposito , neque in rei ponso ne to 2. Lessi. Tap. 3 3. num. I I o. lib. 2. Pontilicia id innuatur, neque GloL Suar. cV. So. num. 3I. Layman, BO-sa, aliique D D. in illud cap eaminacin. Ferdinand. locis citat. Regi- colligant , aut tradant e ninnifesta naid. lib. 23. eap. II. Num. Iso. de quidem fuit Simonia , cum enim DD. communiter in cap. Matias .

Episcopus Leodieensis nollet nisi cap. Dilectus. I. eap. Ad aures. de Stis accepta pecunia confirmare huncimonia. Ex quibus non malὸ colligi- Abbatem, aliqui Abbate inscio, <ur haec doctrina contra Garc. I stari contra prohibitionem ab ipso sa-lde beneficus. cap. 1. num. F3. & pH-ctam , vetuerat enim ne quis sub in- rimos ab ipso relatos. Ratio est quia terminatione Anathematis pecu-lpossessio est res facti,& non iuris,niam eam daret, eiusmodi coniam Iideoque non est aliquid spi ritualetionem emerunt l, esim enim noninisi ratione iuris, & tituli, cui anne-eonstaret, quo alio animo data sue-ixa est, uti fatentur ipsimet aduersarij;rit peeunia , quam quia ad obtine iadquisito igitur iure ac titulo , iamdam confirmationem postulabaturiquod remanet est merὶ temporale, ab Episcopo , non potuit nisi Sim inis simul ematur titulus aut ius;quoniaea praebumi. modo interpretor decisionem Rotae

Secundo affertur cap. Mattham. relatam a Garcinum. 3 4. damnantem

Versim illud alium sensum habere pacta inita circa beneficii possessio-

iam diximus , in eoque suisse em-inem tanquam Simoniaca, non enim pium sustragium ab electoribus eon-serant de sola, & pura possessione sed tradicentibus, & veram Simoniamlimplicabant simul ius eius aliquo commissam. modo.Et sanὶ si quis me per iniuria Tertio affertur cap. De hoe. Sedicapta possessione beneficii deturba- mirum omninδ est , aduersarios hoetret, possem illam expulsionem redi- abuti loco; ibi enim accusatur Epi-imete pecunia,quod male negat Ug scopus Oxomensis , quod Clericollin. tab. I. άe Simo. cap. 9. I 8. num. cuidam & Atehidiacono beneficia i s. At vero eadem ratio est in occ promisisset, ut suae electioni conten, panda primum possessione, atque intirent; ubi est mani sestissima Simo-l ea retinenda: Idem dicendum est denia saltem Iuris Eeclesiastici , quamlfiuctibus beneficij, quos iniustErenos non negamus: De redemptionestentos possum pecunia Iedimere, Ο o a etiamsi autem iniustae vexationis ne umbra quidem

Denique age tur stylus Curiat 1 SuareΣ. Sed neque stylus ille isela

Ius, neque aliud probare videtur, quam praesumptionem quandam Stimoniae in easu nostri consectatij. Decimosexto licitὲ datur pecunia Iiniuste impedienti possessionem' be-Disiligod by Gorale

312쪽

18 3 De Simonia Universa,

eti1msi quatenus beneficia es sunt,&Ivult aperire veritatem, atque ita medebiti ex iure spirituali,dieantur spi-limpedit ab assecutione alicuius boni,

rituales secluso tamen eo iure,quodlaut iuris se iritualis; quia redimitur iam patium supponitur , emuntur.&iimpia tectis obstinatio, & vexatio. tedimuntur absque Simonia. Atque Ugolin. tab. I. de Sιmon. ρ. haec lententia nostri Consectarij ve-inum. s. Suareae de Simonia. cap. 3 3. ra, & tuta est, etiam in praxi, quodinum. II.

postiemum male negauit Bonaci n. vigesimo lieet electoribus , qui ii

princi . s.cstarct. uum. g. haereticum , schismaticum. alium-i8 Decimoseptimo subornanti ele-ive indignum eligere in Pontificem, res, aliosve a quibus beneficium,aut ad aliam dignitatem evehere vo- expecto aduetuim me, fas erit dare lunt, pecuniam dare, ut ab eo sce- pecuniam,vti subornare desinat, nonilere 1bducantui, atque dignum eli-verb ut mihi apud ipsos faueat, aullgant. Ita Caletan. rom. I. opus. 9.mihi ab illis beneficium impetret:lqua 1.3. Soto. lib. 9. quast. s. ara. I. quia in ptiosi casu redimitur subor-iad 3. Maior. in A. dist. 1 F. n. s.

natio, Ac vexatio , in pol seriori ipsa Nauarr. cap. 2 3. num. Io I. Valent. etiam electio, aut collatio. Ita Lessi.itom. 3. duput. s. quast. I 6. punct. 3. lib. 2. eap. 3 s. numer. Ioz. Valent.lTolet. Iιb. s. eq. 9o. num. s. Lessi. punct. δ. est. quae LI. I 6. ds'. 6. tom. 1.llib. I. ωρ. 3 3. num. II 3. Suar. lib.

recte addit, posse dari pecuniam ele- 13. Bonaein. & Feldinand. locis sae-ctoribus iam subornatis , non ea in-lpius citatis. quia reuera non emitur

tentione, ut nobis faueant suo suffla-ielectio , sed vexatio , quam patiturgio , sed ut deponant prauam men-lEcclesia , ic satiatur electorum insatem, quam ex alterius iniqua subor-imis cupiditas ; idcired si electores

natione concepere, & animum pro-inon est ent ad iniquam eiusmodi et pensiorem aduersus competitotemIctionem parati, non liceret eos prae- mutent , quanquam periculum non uenire muneribus cum onere,& con-

exiguum erit Simoniae, quae etiamtditione eligendi dignum , quia tunc in foro externo praesumetur: subor-l ipsa electio esset proxima materia il- natio autem licet non pugnet cumilius pacti, & pecunia daretur in eius Iustitia , pugnat tamen cum Chari-leommutationem , cum nondum sittate. vlla vexatio, quae redimatur. QSi odi , Decimo ctauo qui per fraudem,lveri, addunt Suar.Layman. Bonactu. aut vim me detinet,ne concurra cum & alij, quoties mala electio poterit aliis ad beneficium', qui me infamat aliter impediri, quam dando pecu- apud Epistopam, qui muneribus,autiniam electoribus v. gr. adeundo is precibus obest, licet non iniuriamlpetimem, nefas esse, tentare hanc sortassis aduers im me admittat, p ivlam, id non oritur ex eo , quod Si-3est tamen data pecunia ab eo nocu-imoniam committat, qui V ationem mento inserendo impediri. patet ex iniustam tune redimeret, sed quia superiori. eum electores tunc simi Simoniaci,

an Decimonono pecunia tradituriae proinde tota illa electio inualida absque Simonia testi, qui aliter nonIsit, utpote Simoniaca , nefas erit ad

lectio

313쪽

electionem in alitim cooperari. Ue- opponat, V. g. illegitimus, irregularum dc electores alia intentione, ris , aut quoeunque modo inhabilis quam vendendi electionem, pecu- ad beneficium pecuniam alteri doniam accipere possunt, ut diximus; natis ne eiusmodi desectus aperiat; Be melius saepius erit electione digni aut, si corrumpat testes,n cotrarium inualidam esse , quam si indignus testentur, Simoniam committit,quia valide fuisset electus; imino addit sapienter Suar. hanc redemptionem fieri posse ita ut intendamus eligi dignum , aut digniorem , idque exprimamus , dc per modum conditionis apponamus, siue plures digniores sint, siue unus tantum, quia etiam illo casu non emitur electio, neque pecunia datur in eius pretium; sed tantum impeditur, ne nat iniuria Ecclesiae , neque determinatur voluntas electorum per nouam obligationem. Quodisi unus tantlim dignus sit, idque omnibus notum, ac manifestum habeatur, potetit etiam dari pecunia , ut redimatur vexatio, quam Ecclesia pateretur in eius solius digni praeteritione, atque ita imiendi eius electio poterit a dante P cuniam,qui non dabit tanquam pretium, uti iam saepius dixi, sed ut motivum tollens prauam electionem,&affectum electorum , quod aduertit

, Vigesimo primo licebit dare pe-euniam, ne quis mihi litem iniustam

moueat circa meum beneficium, ex

Glossa in C. eum pridem.de Aactis, occommuni DD. quia est redemptio iniustae vexationis; secus verb. si lis iusta est,quia tune redimitur aliquod ius, sicut etiam si dubium sit de Iustitia litis, dubium enim pariter est de iure , quod proinde ea ratione fi

matur , neque tunc locus est ini stae vexationi, neque eius redemptioni.

as Vigesimoseeundo ideirct, qui con-

tedimii iustam vexationem , dc Omninb pecunia sibi comparat benefi

cium.

Vigesimotertio falsi, dixit Basili.

num. 44. subfin. quando duo aeque digni proponuntur , qui ad cath dram eligantur, quia vel reipsa aequὶ

digni sunt, vel de exeessu difficillime iudicatur , non licere quidem offerre pecuniam scholastico, ut ait rum ex illis eligat, posse tamen dari.

si postulauerit, vel indicauerit se Miscepturum. Quae doctrina, uti sapie ter aduertit Feldin. stravi. I . Aq. 3. punct.2 .num. 6.sub sim pluribus ii iustitiis , de precatis viam aperit, idcire , enim non licet pecuniam offer re scholastieo, quia nullam intutiam saeit,quod paratus sit alterum ex his eligere, neque in ea electione pece bit ; quate nulla omnino causa est illi offerendi premiam, ut ab ea el ctione abdueatur. Cur igitur post tanti dare fas fuerit dc quoi amabo,

iure postuliuit ille scholasticus 3 an

eius petitio Simoniam impedit, aut eam actionem honestabit Itaque quamdiu non eligetur indignus, aut non praetetibitur dignior, neque o ferre , neque dare pecuniam licebit scholasticis eligentibus ad cathedram , si eiusmodi electio si aliquid spirituale; nam s. cons s. σύ. neque scientiam Theologicam, neque magisterium, de doctoratum esse materiam simoniae ostendimus.& idcirce, electio ad eiusmodi caute- currenti ad beneficium pecuniam tri . tias non poterit esse Simoniaea.

314쪽

An possit dari temporale pro spirituali in stipendium , ct

sustentationem. Respond. Se dico primo licitum

esse dare, & aceipere stipendium ministiantibus spiritualia. Hanc asser

tionem tradit S. Thom. 1. 2. quas. I O. art. 2. M omnes Canon istae,

& Theologi, quos recensere inutile foret, quando constans, perpetuus-

De Simonia Universa,

Dionm est , inquit Christus Masib.

I O. operarius cibo suo. 8c Paul. r. adori cap. 9. pluribus ostendit, se subsidia temporalia a Corinthiis,quibus Euangelium annuntiat, iure suo ae ei pere potuisse, quibus tamen careIevoluerit, statuitque Apostolis. Ο-nibusque verbi DEi praeconibus

eoncessum esse, ut ex Euangelio via uant ver. I 4. ver. autem 4. singili

tim assirmarat , permissum esse cibum , & potum , & mulieris sororis circumductionem , quod Apostoli, fratres Domini, & Cephas ipse vis que Eeesesiae usus in dandis primitiisci parunt sne euiusquam iniuria , aut oblationibus, decimis, & prouen-l sordido quaestu , quia iure naturalitibus aliis cum obligatione ministe- l nemo militat suis stipendiis ; & qui iij'spiritualis,satis superque hanc do-l vineam plantat, eius fructu gaudere,ctrinam confirmauit ha ctenus. La- sicut de pastot sui gregis lacte nutriri

borant tamen DD. in reddenda ra-'debet veri . Deinde quia scripturatione huiusce rei, cum aut Simonia, idipsum iubet ver. 8. xunsurdsecu aut turpe lucrum committi videatur, dum hominem hae dico, an ct lex hac uod aliquis sese obliget ad dandum non Heie ' nimirum Deus. 1 F. Neriat. pirituale pro temporali stipendio. de boue trituranti cui minime alliga-Verum omissis variis D D. explica- ri os voluit Moses. De bobus autemtionibus quas susi is expendit de Lu. non est principalis cura DEO , sed go. di f. 2I.de Eucharisen. l .nam. a. de hominibus, qui de arant, dc tim dicendum est cum communissima turant in spe fluctus percipiendi.veri sententia , stipendium non dari in Io. Haec omnia confirmat, quia qui pretium rei spiritualis , quae exhibe- spiritualia seminant digni sunt, quitur, sed in ministri sustentationem temporalia metant, & victum ac ve- totalem , aut partialem, ac proinde stitum ab iis, quibus spiritualia im- nullam esse aut Simoniam aut turia pertiuntur,capiant; quod dixit etiam pem auaritiam; quae consequentia ad Rom. s.ver. 27. His addit in. I 3. quoad Simoniam probata manet ex antiquum. 6: eonstantem usum, qui nostra propositione uniuersali initio enim snsacrario operabantur, ctati huius quaestionis ; nunquam enim ' ri deseruiebant, ex altari, s sacrario eommittitur Simonia, nisi tempora- vivebant, id est , ex decimis, obla- Ie detur in pretium spiriti alis; sordi- tionibus, primitiis, de sacrificiis. didam quoque auaritiam abesse ab his uidebant enim ea, quae immolaban- stipendiis manifestum manet, neque tur I partem unam absumtibat ignis enim turpe est ministrum , de opera-lsacer, alteram sibi Levitae sumebant. rium suo ministerici se sustentare, in)- Deut. 8. Denique accedit Christimbea sustentatici debetur ex natura- praeceptum ver. i 4. Ita ct Domin ii Iustitia , operario , quem ad suas ordinanit iis, qui Euataelium annuin veras tibi exhibendas obstringis. t tiant,de Euangelio vivere. Ex iis Con

i eludit

315쪽

eludit Paulus potuisse se eadem potestate uti, hoc est, eodem iure temporalia capiendi ; nam de potestatem pro iure in alios , aut facultate aliquid faciendi, saepius usui pant scri

pturae, ut Malth. Io. ver. I. Marc. 6.

ver. 7. Cum igitur Paulus ellat Ap stolus, ut ait ver. I. ipsique Corinthii serent opus eius, de quasi sigillum eius Apostolatus, cur non ea potestate de iure, quo in eos alij suerant usi, ipse quoq; potuerit eadem libertatet quod ait et e .i.Neque ego aliam hie libertatem siue a praeceptis, siue a sumptu alieno, uti Caietan. de alij exponunt, accipio, quam eam, qualiberum integrumque ipsi erat facere

quod alij Apostoli, fratres Domini, ipseque Cephas secerant, a quibus

tamen abstinere placuit. primo ne quod impedimentum, siue, Ut graeca lectio seri, ne quam interruptionem Euangelio poneret, aliqui enim malunt aliquando carere Euangelio, quam cius ministris sumptus necellarios suppeditare. vel interprete Au

gust. lib. de Fere Monac. cap. o. ut

non m credentibus sumptuosum Euanis gelium . ne sutent sibi ad hoc evange-ώdari, ut Euangelista allud venderem deantur. Deinde quia, ut ait ibid. August. cap. Ιχ. per hoc quod iure dominico debebatur bonis Euangeliis, non propter hoe Euangelirantibuι , sed

quarent ιbus regnum DEI , ut hac omnia Vpoverentur eu , inueniebant ali

occasionem, de quibm idem dieiti neque enim isti Dro sermunt, sed Do

ventri , quibus hanc occasionem amputare volebat voLZolus, ut etiam quod sibi iuste debebatur , omitteret. secundo ne suam gloriam euacuaret, quia ut ait August. eod. Lb. de opere M nacho. cap. I o. gloria Pauli erat,quod nulla vita fusentanda necesstate compulsus enarieti aret, is hoc enim ha-

29 I

biturus erat mercedem apud D E v Mgloria sempiternam, qua careret, si necessitate huius vita transigenda inustus cogeretur euangeli re ni quidem proficerent, ime autem mercedem istam gloriosam sempiternamque non

baberet. Quanquam 3c sublimius aliquid hic suspicatur Chrysost. bom.

2I. quatuor enim obseruanda sunt

hoc loco. primum est ipsa Euangeli,

predicatio, siue Euangelizatio. lectin- dum euangelizandi modus quoad receptionem lumptuum , qui vexaccipiuntur ab iis, quibus euangelizatur. dc est communis euangelizandi m dus, vel non accipiuntur , qui modus multo excellentior est. tertium est principium huius euangelizat . onis, nam aliqui sponte, de nullo compulsi praecepto euangelizant; alij quodammodo coacti, dc inuiti id taciunt

urgente nimirum obligatione praec pii. quartum denique eli merces, quam communem habet, Zc gloriam communem apud DE V M, qui corn-

muni illo modo euangelizat; qui ve-rd illo excellentiori modo inis stipendiis, de non alienis euangelizat, excellentem habet mercedem , dc gloriam,quam perpetub Paulus suam appellat mercedem . dc gloriam, siue gloriationem , quia nimirum cum habeat aliquid eximium, in eo scitdEgloriari potest: communis autem illa ratio euangelizandi pertinet ad

Gmnes , quorum ea vocatio , 8c ossicium est , illisque praecipitur. ideoque vel ab inuitis . id est , praecepto coactis praestanda. Posterior euange lizandi modus nulli praeeipitur, sed sponte suscipitur, tantaque est gloria , 5c merces, quam ex eo sperat Paulus, ut poti sis mortem , quam eius iacturam sibi optandam esse diis cat e qua de te vide s. Ambros in Uai. II S. sem. I . tertio dsnique, noluit

316쪽

191 De Simonia Vniuersa,

noluit Paulus mereedem, & sumptus ut , sis i e ita infirmaretur , is laboris aeeipere . ne sua abutereturiposset de 3μ, per quos Euangelium μpotestate i quod male interpretaturibi praedicaretur, si res videro si tus

Beza, ne peccaret minuendo diui-iaccipere , quasi mercimoniorum minis

nam gloriam . & proximum offen-ldinas sufficari.Caeterrum saepius e-dendo : nam sal ab dixisset Paulus si- mendat Paulus fidelibus , ut se libe-hi idem licete, quod caeteris Apo-irales erga ministros Euangelij exhi- stolis hae in pane, sibi ue eandem l beant, neque aliquid ipsis deesse pa- esse potestatem , si in v tu illius pec-itiantur; quod fusius ostendit August.

catulus fuerat; neque quod fit cum in eo tibro. caP. I 6. ex. variis Pauli minore D sti gloria, eontinub pec-iverbis. eatum est,alioquin ad maiorem DE I Habemus igitur tum Iure natura- gloriam in omnibus perpetud quae-lli, tum Iure diuino, de Euangeli eo rendam obligaremur, dc minus e Ide ii stipendia ministrantibus spucellentes virtutum actus , abusus, &Iritualia, quod non impedit gratui- peccata forent. Dico igitur eum Ca-iram Euangelij praedicationem , &ietan. Paulum timuisse, ne sensim in spiritualium Sacramentorum admia abusum deduceretur ea facultas ca-inistrationem , cum Christus illo lypiendi temporalia ad ministeria spi- is cap. io. Matib. quo iubet haec ritualia. Hi saepius contingit ; autiomnia aecepta gratis danda esse, di- abusum vocasse eum usum, qui ex-icat operarium dignum ess e cibo suo. cellentioris gloriae detrimentum ali-lde idcireb Lue. io . prohibet Apo- quod afferret. Tantum verb abest, i stolis , aliisve discipulis pecuniam,

ut Paulus a Corinthiis,aliisve,quibus i duas tunicas, aliaque eiusmodi in

prςdieabat,aeciperet vitae necessaria, i commeatum Euangelij deserre, ut uti potuisset, ut vitrb se omnium se ivbs opus esset, ab eu acciperent, quia 'uum secerit, & omnibus omnia' achis bus annuntiabant regnum D E I .inquit, fuerit. ter. I9. quod sustis August. eap. s. ct cap. 6. libri citaii Αu- ιδ. citat. cap. I I. aliique exponunt in gust. qui dc perpetub debitam me rem nolitam. Quam enim dicu infir- eedem nominat; quae tamen , quia talem Dam erga infirmos fuisse, non est pretium operis spiritualis, quam compatiendi eis in tantam , visaut verbi DEI , sed sustentatio none videretur venditor mangeli1 ct cessaria personae operantis, non di,veνιι DEI cursum Uud imperitos inicitur dati temporale pro spirituali. malam fuspicionem decidens impedi- Quod explicat de Lugo. aeq. D. δεν et, noliet accipere , quod 3ure Domι-IEuchar. sed . r. 3. exemplonico debebatar, quod si vellet, non pictoris, qui vovisset vatis in obse- utique mentiretur, qκιa veia debeba- quium Ecclesiae tabulam pingere, ilia rur , ct quia noluit, non utique men- l le enim non violaret votum , s co-

risus ess; neque enim disit non sibi δε- l lores, aliaque ad tabulam depingen. hisi , sed deberi Ostendit, ct debito se j dam necessaria caperet, aut etiam um non esse, uec debito uti veste pro- l postulatet ab Ecclesia , in iisque ne- fessus est, eo ipsosectus infirmus, quod cessariis censeti etiam posset cibus potestate sua via noluit: Tam miseri-l aliquis sngularis, quo ipse ad pin

cordi scilicet inductas affectu, vi e lgendu indigeret;gratis tamen ping tisaret, quemadmodum scam agi ve t rediceretur.Cum S. Franci La Paula I

317쪽

2Gastis Decimaoctaua. 2.9

Ludouieo X I. Rege Christianissimo in Galliam aceeuitus est, ut illum morbo, quo laborabat , leuaret, potuit sine dubio recusatis muneribus dicere, se gratis operam, quam liceret, impendere Velle, quamuis Prin-eipis impensis iter illud egisset, &in Curia aleretur: quod verum etiam fuisset,si ipse postulasset a Rege sum plus illos ad viam necessarios. Non igitur minister , & dispensator my- isteriorum Dat illa mysteria vendit, si ab illis, quibus ministrati accipiat neeessaria ad ministrandum , ut panem, Vinum, aquam, cereos, leum, balsamum ad Sacramenta conficienda ι inter ea autem necessaria est ipsemet sacerdos, qui non potest sine se ipso sustentato , & bene dispostoministrare ; si itaque iure potest exigere necessaria ad ministrandum, poterit quoque necessaria ad sui sustentationem eadem ratione post

Iareaa: Dieo secundo stipendium proministeriis spiritualibus in pactum

deduci posse absque Elmonia. Ita Glossa in eapAnificatum.de strabenae de in eap. suam. de Simon. quamuis aliquid de sacerdotibus diuitibus excipiat Panormiti in ca'significatum.

I o. alios adducens. Suar. in s . pari. rom. 3. dustat. 76. sect. I. de lib. d. Simon. cap. 46. num. 4. & Omnes deinceps recentiores , quos dabit Aneli. tib. 1. de prae . sacerdot. Φ-rio. cap. 7. dAb. I. num. . s s. Lay

I 3. Bins se ld. in tit. de Simon p. 4 2. quassit. I. eon. 6. & alij contra Alens.

. a. Richard. dist.2F.arto. quas. 2. ad 3. dc alios veteres, qui omnia eiusmodi pacta , ed quod existiment esse cirea spiritualia, reiiciunt. Ratio porrδ nostrae assertionis manifesta est, quia ut argumentatur Caietan. pactum non mutat materiam

actuum; si igitur stipendium non est pretium ministeiij spiritualis , sed

sustentatio ministrantis, non fiet pretium rei spiritualis aecedente pacto, quod eadit in illud sormaliter, ut stipendium est,& ut ad ministri sustentationem pertinet, & quamuis per pactum inducatur obligatio, eaque ciuilis, ea tamen cum sit tantum de exhibendo stipendio alias debito, non de pretio spiritualis ministe ij. non pugnabit cum ministratione gratuita, quam imperat Christus, sicut ipsummet stipendium ex natura rei, atque ex Iustitia debitum, rouerit non pugnare superius ostendiis mus. Confirmatur, quia nullum pactum , aut conditio apposita , per quam exprimitur id tantum, quod de iure inest, facit Simoniam, uti fusius ostendimus tota qinest. superiori , in propositione uniuersa.

li ; atqui lin hoe pacto exprimitur obligatio Institiae dandi stipendij,

quae obligatio iam inerat in ipsa natura rei, uti probauimus assertione proxima.

Quare per hoc pactum non adis ducitur noua obligario, si proprie loquamur , sed vel determinatur quoad quantitatem, quae indefinita erat,vel exterilis exprimitur, quod tacite inerat , uti si quando intentanda etae actio neganti stipendium , aut ministerium post acceptum stipendium, id Asilius fieri posset; immo sapienter oblimauit Suar. vix humano m

do dati posse aliquid in stipendium,

318쪽

α9 4 Simonia Universa,

& sustemationem ministrantis spiri- men male sonant, pactum enim via inalia, quo pactum aliquod taci- detur esse de pretio Missie , non autum, vel expressum intercedat, qui tem de sustentatione , & stipendio enim v. gr. in stipendium Missarum, ministri , de quo nos loquimur hoe quae singulis mensibus dieendae sunt loco. Neque opus est dicere eum

xo. aut 3 o. aureos exhibet, ita suam i Soto. lib. s. de Is Titia. quas . s. are. mentem explicare debet,ut sacerdos maneat obligatus ex Iustitia ad aum Missatu numera dicendum, alioquin si existimet esse absolutam donati nem , eas Missas pro arbitrio dicet, aut omittet, quod idem dicendum

de eo qui postulat a sacerdote Eal Missas, Be te daturum deinde illarum stipendium Mimat, nisi enim significet se obligatum manere ex Iustitia ad dandum illud stipendium, non tenebitur sacerdos ad eas Missis ciendas. In omni igitur stipendio includitur virtualis aliqua, & taeita pactio , quae si deinde exprimatur, non mutat naturam dispositionis, N.ctionis, nec eam ex eo capite viti sam reddere potest. Quare neque stipendium de quo agimus, accedente expresso aliquo pacto Simoniaeum fiet, neque malum, nisi ex aliquibus aliis adiunctis turpitudo, & malitia derivetur. Iura porro, quae in uniuersum pactiones circa res spirituales prohibent tanquam Simoniacas, de quibus saepius egimus, loquuntur de Pactis, quae cum gratuita donatione rerum spiritualium pugnant, & nouas obligationes, atque Onera, quae de iure non insunt, asserunt, & denique continent venditionem, aut emptionem ministeril spicinialis, ut siquis dicat, volo decem pro meo ministerio, mea Milia, mea absoluti

ne. Quamuis enim ea verba comm I. eon. 2. 6c Lesii. cap. 3 F. num. 4'. dc Ferdinand. de obligat. sacerdo fere.

. praenoti. . f. F. num. I. Iure veteri

Eeelesiasti eo haec pacta de stipendiis suisse Simoniaca quod videntur sibi

O inrt. 3. ad 2.sumere sed illis Iuribus contraria consuetudine derogatu fuisse . quam consuetudinem antiquari optaret Lessi. nam haec eonis luetudo antiquissima est,& nunquam ea pacta fuere prohibita ut Simoniaca, clim nunquam aliam obligati nem , quam quae ex naturali Iustitia inest, imposuerint. Concedimus quidem aliquando pactum facere aliis

quid illieitum , quod absque eo licitum foret, quia tunc vel violat specialem prohibitionem, vel est de re aliqua , quae in pactum deduci noluit eis quod gratis dari debeat. Hicitur cap. cum essem. de Simon. de eap. Tua mos. ibid. Quod verti nonnunquam dieant Iura sponte oblata accipi posse , non autem exigenda, loquuntur de exactione improba, Eceontra Iustitiam . sue quia cum aliunde ministri sint ratione benefi-eij obligati ad ea ministeria exhibenda, petunt nihilominus stipendium ; Hue quia maius , quam aut definitum fuerit , aut quam serant facultates eorum , a quibus exigunt ι aut denique quia in modo exigendi, vel extorquendi poti is, scandalum dum intellectum capere possint, uti tereant;Wbi enim nimia est contentio, exponunt Nauart. east. 13. num. II o. res spiritualis mereationi exponi viis

s. & Vgolin. rab. t. de Simon.ωρ. 44. l Drco tertio iustum stipendium

s. II. m. s. secundum corticem in-

ministrantium spiritualia leges

aut Di iti

319쪽

aut consuetudine definiti polle. Haec assertio uniuersalis negari nequit, si quae enim circa hanc iusti stipendij aestimationem excitentur controuersiae , de modo huius definitionis , de variis legibus circa illam latis , atque iis quibus haec facultas conuenit, disputant, quas omnes difficultates singillatim in consectariis singularibus magnam partem explicabimus ; contendo duntaxat in praesentiarum, quantitatem iusti stipendii lege Ecclesiasti ea definiri posse, de ita ut illud stipendium iustum esse

centeatur, quod lege , aut communi hominum aestimatione tale existimatum fuerit. Et sanὶ iam olim hae estipendia sancita suisse docet can. 6. Concit. Agathens. Clerici omnes, qui Ecclesia vigilanter deserti iunt , mstem dia fans is laboribus debita secundtim seruit j sui meritum secundum ordinationem Canonum a facerdotibns consequantur. Deinde id ipsum confit-mat institutio beneficiorum Ecclesiasticorum , in qua certa pars reddi- tuum Ecclesiasticorum certis ministeriis spiritualibus assignata est, non in pretium eorundem ministeriorum Vt patet, foret enim Simonia: sed in stipendia , de sustentationem ministrorum. Denique capellaniae, anniuersaria , aliaque similia , quibus ad certum numerum Missarum, aliaque diuina officia pro quantitate reddituum obligantur, probante Ecclesia, capellani, de sacerdotes idipsum ostendunt. Accedit manifesta ratio, clim enim ex hac stipendit assignatione oriatur obligatio Iustitiae . vii ex communi sententia, atque ex ipsa natura stipendi j diximus concl. a. debet esse aliqua aequalitas inter stupendium , dc sustentationem , ad

quam datur; siue inter id quod datur , in stipendium , di id ad quod

datur ἱ ea sere ratione qua datur aequalitas inter pretium , dc mercem , cum sine proportione aequalitatis neque ratio Iustitiae , neque medium ipsius inueniri queat. Atqui hoc medium non est ex natura rei

definitum ; ergd a publiea potestate,

aut communi hominum aestimatione praescribi iure poterit ι neque sane negari poterit existere in Ecclesia potestatem hae e stipendia definiendi, generalem quidem pro tota Ecclesia in summo Pontifice , & Conciliis

oecumenicis; particularem autem pro

singulis prouinciis in Episcopis, de synodis ; quae leges ubi defuerint,

communis hominum aestimatio , dcconsuetudo idipsum praescribet, uti in aliis omnibus contingit, de late diximus in opere de negotiatione, &inscientia canonica , disputantes de potestate serendi leges Ecclesasticas. Quodsi neque lex , neque consumtudo quidquam certi statuisset circa haec stipendia, tunc priuato pacto,

attentis omnibus circumstantiis, &expentis aequitatis momentis, eadem

quantitas stipendi, definienda seret. Quae omnia perspicua sunt. Tota itaque dissicultas est in assugnanda ratione, ex qua aequalitas de

Iustitia stipendi j istius capienda est.

Quare

Dico quarto aeqnalitatem sti- Opendii ministrorum spiritualium non

esse commensurandam cum ministeriis spiritualibus exhibendis , putarecitatione diuinorum ossiciorum, Missae saetificio , administratione Sacramentorum , alii 'tie eiusmodi , sed cum honesta sustentatione ministri , quae pro diuersa eius dignitate , de qualitate diuersa esse

debet. Prima pars de non attedenda comis

mensuratione ministeri, spiritualis

320쪽

L9 6 De Simonia Vniuersa,

cum stipendio ad eius aequalitatem definiendam , certissima est, chmenim stipendium non detur in pretium talis minitteril, non, requirit proportionem secundum quam illud ministerium compensari diceretur, quandoquidem pro ratione & dignitate minister ij creseeret stipendium,& temporale, quod daretur : non dissiteor quidem maiorem dignitatem ministrorum , ex qua crescit eo

rum honesta sustentatio,ex dignitate ministeriorum Ecclesiasticorum,quibus deputantur, oriri; ideoque plura ad Episcopi, Praepositi , 8c D cani , quam ad simplicis sacerdotis, Canoni ei, aut Clerici sustentationem requirimus; non idcireb tamen iti- penatim proprie commensuratur cum opere spirituali faciendo, quod fere semper leuius est , sed eum dignitate ex illo ministerio resultante, di cum apparatu, quo ii suis mini-cttis ipsum exhiberi vult Ecclesia; vu- de facta fuit diuersa illa bonorum,& reddituum Ecclesiasticorum paraitio inaequalis pro dignitatum , &ossietorum inaequalitate. In qua tamen nunquam seruata filii propo tio , & eommensuratio , siue aequalitas preti, inter stipendium tempor te , 8c opus spirituale, uti diximus alibi de varia institutione beneficiorum disputantes r quo etiam locos, quaenam esset sustentatio honesta, &in quibus consisteret . quaesiuimus

aliis.

Ex quibus probata relinquitur prima pars nostrae conclusionis, nimirum quantitatem iusti stipendij eommensurandam esse eum honesta sustentatione ministri , a quo ministellium spirituale exigiuir; si enim illud

ministerium aut totum diem illum

detineat, aut totum ipsum occupet, aut certo loco iletineat, aut magnum apparatum, aut certam in ministro dignitatem requirat, erescere debebit pro variis eiusmodi circumstantiis , quas omnes tum Praelatus, tum prudens vir,cum eius arbitrium quaeretur, diligenter expendet, Ut certum aliquid definiat, pro varietate quoque regionum, ae consuetudinis. Atque ita racile componentur variae sententiae , quas adducit loco citato

Aneli. qui maxime disputat de sti- dio sacerdotis obligati ad Missam

ciendam, qua de re dicam iterum aliquid inferilis. Die O quinto posse ministros Ee- .sclesiastieos exigere etiam in foro externo , de via iudiciaria, stipendia si bi aut lege , aut consuetudine, aut priuato pacto constituta, post exhibita ministeria spiritilalia. Ita mens

a, par. quast. 167. mem. 4. artis. I.

Alvan Pelag. de planctu Eccles stare.

Wr. Simon. Reg. 4. Azor. 3. pari lib. I 2. cap. 6. quast. a. Sebast Med. in sum. Peccato. tit. s. de Avarit. ir o. Belleti disequisit. Curica. ya t. I. de bonis Clerico. s. 3. num. I 8. Suar. lib. de Simon. cap. 47. Fraxinei l. de sacerdot. obligat. sui. s. praesta. r.

g. 2. atque alij omnes, qui obligationem naturalem ex Iustitia dandi stipendium ministianti, & vicissim ministrandi ratione stipendi j agnoscunt , quos dabit rid. Fraxineli.

g. I. num. 3. Bonacin. disput. 4. δε Sacrament. quas . vltim. punct. 8.

Ratio est , quia cum haec stipendia debita sint tum ex Iustitia , tum ex lege Ecclesiastica, tum aliquando ex priuato pacto, meri id exiguntur;

nisi peculiaris aliqua Eccletiae prohibitios Diqiligod by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION