장음표시 사용
361쪽
eo fieri ullum pactunt , ut statim dicam , aut saltam exigant protestationem quandam Monasterii, quaaist mei se nihil quidem pro ingteilii Religionis exigere . non habete tamen Iufficientes redditus adsultentandam nouam Monialem , quare monere, ut ei de victu prouideatur. Sequuntur magno consensu recentiores. Suared ub. 4. de Sι-
rinus de Iure Abbatissa. diθμtat. s. quaesit. 2.2 3. qui alios dabunt; qui
omnes pactum etiam probant, neque ea protestatione opus esse existimam. Repugnat tamen acriter Dionys Carthus an . toto lib. I. de Simonia. quod ipsum omninb velle videntur , qui negant vllum pactum hoc loco fieti posse, aut qui V lunt protestationem, de qua luperius monebam , exigi. Ita aliqui apud
enim refert quidem eam opinionem, de deinde transit. Archidia c. I .quas p. a. in principio, & Vgolin. tab. I. de
6 3. qui DD. non loquuntur tonse quenter , si enim acceptio , 5c ex inhibitio temporalis pro iustentatione 'Religiosi ingi edientis Monasterium prohibita non est , etiam iure Ecclesiastico, uti fatetur diserte Glossa
in cap. Non fuis. ver. requiratur. pactum de illa sustentatione non Potest elle illicitum, quandoquidem fas est pacisci de e quod petere licet,&sine quo potest negati opus quod postulatur, immδ in eo implicatur pactum , ut vides. Ratio igitur nostrae huius conis
clusionis est , quia haec exactio su- 1l stentationis personae admittendae ini Religionem . neque ex natura rei, i neque etiam ex iure Ecclesiasticol prohibetur Monasterio indigenti. Primum inde ostenditur , quod sustentatio sit aliquid temporale, de distinguatur ab ingressu in Religionem ; ubi autem temporale datur pro temporali , nulla est Simonia , &quamuis spirituale eum temporali annexum sit , si tamen contractius necessarid non misceantur , neque ex ea coniunctione necessario sequatur vendito temporali vendi quoque spirituale ipsi annexum, non committitur in illa pactione , atque Venditione temporalis eum spirituali annexi ulla Simonia,uti quaest. F.or G. fusilis fuit ostensum. Hoc autem in re, qua de agimus, reperiri saeti Eapparet , clim sustentatio Religio- .s ab eius adscriptione in*Religi nem omninδ distincta sit ,'dc de una contrahi possit absque alia , sicut aliud est , quempiam in Clerum ascribi , aliud de eius victu, dc alimentis , ubi eum in ordinem suetita scitus, prouidere; idcirci, cum Eccles a non habet unde Clericos alat. quia eius redditus iam in alios distributi sunt, millum in Clerum admitti
362쪽
latitur nisi ex bonis, Se facultatibusIredditibus alendus foret; quar ut
uis habeat unde alatur I & quamuis graue illud onus caueant Episcopi, ea bona non fiant Ecclesiastica , sedineminem nisi cum sussieienti patri- lsrofana maneant: qua in re dissimusmonio sacris initiare iubentur. Vi-itudo est nonnulla eum nostro casu, des itaque pactum de sustentatione facultates enim . quae in victum reli-lsacrae & Religiosae personae longEgiosi dantiu Monastetio, illius fiunt;ldiuersum esse a pacto de eius conle-
in eo tamen conueniunt, quod inlcratione , ac proinde simonia pror- utroque easu paciscitur Ecclesiis, Missis vacare Quod praeterea confir- religio de personae sacrae , atque re-imatur ex matrimonio carnali , aligiosae sustentatione, Be sine illo quo ad spirituale valere argumen- pacto non consecratur, &quamuisitum ex communi sententia latius patrimonialia bona clerici, noniostendunt Boeri. deo n. i Is quae fiant Eeelesiastica , sicut dos ingre- incipit. Et in dicto proe M a d. dientis Religionem , omnia tamen μιι ortam dubium. Andre. Galli. donantur pro victu personae sacrae,tobr. a. practie. obseruation. obser
sa non sumat sibi onus alendi per-sa Matrimonio carnali ad spirituale, sonam illam saeram , scut Religiol& alij r atqui in Matrimonio quam- personam Religiosam , mirum non vis nihil pro illo detur,cdm sit sacra- est , si bona data in sustentationem mentum , damr tamen dos ad su- Religiosi , transeant in dominium i stentanda eiusdem Matrimonii gra- Religionis , non autem bona pa-iuia onera , alendam verbi gratiatrimonialia clerici in dominium E leoniugem , liberos suscipiendos, &elesiae. Satis vetb est nostro institu-iuniuersam familiam , uti in opere dato. quod etiam Ecclesia oectantii urir es eammere. 5br. 4. eap. F. sacros ordines imponat oritas , dcimonuimus; quidni igitur in conn obligationem eomparandi sibi vi-Ibio isto sacro Religiosae personae dactum aliunde , quam ex sacris ini-lbitur similis aliqua dos, tum ad isti ni stellis , & redditibus Ecclesiasti-lsponsae Listentationem , tam ad sacis , alioquin arceat sacris , ne-icrae familiae ferenda onera Qua deque tamen committit simoniam;Icausa sapienter sanciuerunt leses, vetat enim Religio , quae idem onus filiae sue nubenti. sive Monasteriam imponit ambienti Religionem, si ingredienti congruados assignaretiar, moniae aecusabitur quod enim si-iquod tradunt Bald. in I. 'a. C. debi necessaria alendo Religioso dati idolii promissi. & Authent. nisi rotari. velit , non autem Ecclesia alendo' in principio. C. ad S. C. nebellia.
saero Ministro , inde est, ut iamlAnchara. Confit. a . num. . Feli umonui , quia Ecclesia nequaquamlin eap. Ecclesia. num. 79. de consti- se obligat ad alendum illam cleti-statio. Euerard Ioco citat intum.4. Mameum , sicut Religio Religio .itiea. bbr. i a. de raritis, s cmbunis
Caeterum hoc quoque pactum ceditsconuentiemb. titul. II. n. 4.s n. g 4.ctin utilitatem temporalem Ecclesiae,l o Eadem de causa volunt DD. Ο- ne quis ex eo capite fimoniae excusetities sebditi tenentur conserte aliquia
Religionem, quia si clericus iste fa-lin dotem filiae domini, teneri quom cultatibus destituetetur, ex Ecclesialque dum illa Religione amplectitur.
363쪽
Ita Felin. iseitatum eap. Ecclesia. de constitui. Benedic. in ca P. Runutι-. de testament. vers dotem in principio. num. I 64. Alberi.BIun. t h.de stara femina. art. 6. ct '. Boeti. & alij s perius allati. Ex quibus colligis, d tem aequE in matrimonio ipi rituali , atque carnali communi omnium
sensu assignari, atque debeti ; de ea igitur paeisci licebit absque iniuria
saeramenti Matrimonii, & sanctitatis religionis ; neque ulla erit in eiusmodi pacto simonia attento iure naturali , & diuino. 3 Iam verb quod attinet ad ius Ecelesiasti eum , illud nullibi pro hibet haee pacta Monasteriis egentibus , quod expendenti . quae in contrarium afferti solent, facile constabit. Afferuntur igitur eap. non seis.
cap. cum in Ecclesia. eap. veniens. cap. de Regulinibus. eap. dilectus.
a. de Simonia, quibus omnibus locis Pontifices , & Concilia damnant hane simoniam, quam in plerisque Monasteriis praua consuetudine inductam esse queruntur.
Respond. est his confirmari quidem primam partem nostri Consectarij , & damnari tanquam fmoniacum, quod pro ipso ingressu relisionis exigitur, non verb quod proastentatione , de qua duntaxat hoc loco disputamus. Et quidem cap. non satis, prohibet ne ab iis, qui ad
religionem transierint , aliqua pecunia , requiratur, sicut neque ab eo , cui Prioratus, Capellania , aut regimen alicuius Ecclesae creditur, in quibus nihil est . unde eam prohibitionem ad sustentationem teli giosi extendas. Deinde cum addat Alexand. in eo cap. hoc peccatum nulla consuetudine excusari, sed augeri potius, manifestum est agere
de simonia iuris diuini, qualem tamen nullam esse in contractu platala sustentatione liquidb euicimus,& fatentur plerique aduersarij, qui ad solam prohibitionem Eeclesiae
prouocant , cui tamen diuturnam consuetudinem posse derogare nemo unus dubitat. Eodem modo loquitur cap. e min Ecclesia. desumptum ex Concit. Lateran . sub Alexandr. III. cap. 7.
ct 8. cui simile est , quod sanciuit
Roman. Synodus. cap. t. celebrata
ab Innocen. II. cuius verba inseruit suae compilationi Gratian. prim. quast. 3. cap. sin. agit autem de pretio accepto pro Episcopis, Abbatibus . & quibuscunque aliis personis
in sedem Eeelesiasticam , instituendis saeerdotibus, benedicendis mortuis,& quibuscunque aliis sacrame tis conferendis, quae omnia spiritualia sunt , idcireb nimis horribilem dieit hane venalitatem I itaque de rei spiritualis venalitate agit.
Cap. veniens. qui ut reciperetur in Monachum coadtiis fuerat dare
o. solidos Monachis, deeem Abb ti , & alios decem familiae pro pastu. dieitur smoniacus, sicut & monain chi , atque Abbas , qui illam pecuniam exegerunt pro ipso habitu monachali dando, ut ibidem habetur,
quam simoniam fuisse iuris diuini
statim apparet. Cap. de regularibus. interrogatur Pontifex , quid agendum esset ei ea Monaehcisi, qui scientes volen tesque Simoniam in ingressu retiagionis commiserant, quos Clem III. ad arctiora Monasteria transferri tuisbet, ut inibi tam execrabilem exces.sum sine iniremissione deplorent. supponitur itaque commissa Simonia, quomodo vero commissa fuerit, non explicatur ἱ quisquam cum
364쪽
dicit Pontifex ριν simoniam ingressumi Respond. primo hane legem ρο
habueruηι, satis significet Pontifex, hibere ne Pauperratia 'Mextu vitium lecuniam pro ipsomet ingressu exhi- simonia piallicinν. Quare fraus est. ltam fuisse. cum reuera Monasterium non indi-Denique cap. Dilectui. a. Can-geat, alioquin neque praetextus pa tuariensis Archiepiscopus simonim pertatis, neque palliatio dici potest, cam nauitatem pkllulasse repererar ita Suar. ob. . de Iιmon. caP. IT. Re-νn Monasteriis ct aliis Religiosis , cum gin M. lib. 23. num. Is s. BaIbosa musti in eis pretio essent recepti , quissu collectan. ad istud eap. de alis. S potius gratis recsi debnissent. Quare cundo istae moniales reuera pretium quaerit a Pontifice , quid in tanta accipiebant pro spiritualibus, & pal- reorum multitudine i psi faciendum liabant deinde filia praetextu , quod esset. Ex quibus nihil omnino col-linnuit ipsemet canon. luxatiquas μι-ligent aduersarij, ut probent pactum Pretio recipiant in sororer. Deindepto sustentatione religiosi simonia-idum hoe edictum singulis annis p cum esse. blieari iubetur , ne per simplicitatem,
Astertar itaque a. cap. audiuimus. Pet gnorantiam se valeant exosare
de simonia , quod prohibet non s linnuitur reuer, has moniales existillim exactiones malas, sed etiam ii imasse se tutas elia sub eo praetextu, las, quae speciem aliquam mali praeletiamsi pretium pio ipso religionisse ferunt; qualis sine dubio est ista,singressu caperent. Glossa quoque quae praetextu sustentationis ingres- veri paupertatis. ait paupertati prae-ium religionis pretio distrahere vi-ltextu non excusari peccati mortalis, detur. quod proinde nisse supponit in illa Respond. constare ex ipsis verbis,ireceptione pecuniae , quae nisi profuisse in eo casu extorsinnos iniquas,lipsemet ingleta data suerit,non conis
di cultates, inquit, exerunt, ct mali istituit simoniam ex sua natura mol-Das. donec aliquid muneris manus eon - talem, ut iam saepius diximus ; reueintingat estum. Quarὶ prohibet potiust ra igitur hae moniales non pro tem- modiim aliquid exigendi, quam n elporali aliquo, puta ,sustentatione,sed aliquid exigatur. Deinde verius ibi pro spirituali receptione nimirum in agitur de muneribus , quae a singuli aliorores paciscebantur. Idque video relisiosis exigebantur, qui alioquiniplacuisse Sylv. ver monia. qarast. I sedissiciles se praebebant in praestandos dicto 2. ex Hostlansis, quem alle- suo assensu, quae erat simonia mani .lgat, mente , secutiisque deinde est festa, etiamsi munerum , aut xenio-s AZOI. Part. . institu. lib. I 2. c p. 36-rum praetextu velaretur. Ex quibusIq-st. i. Tertio denique diei potest ad sustentationem nihiI licet confi-ispecie paupertatis plura postulata cerei fuisse ab istis Monialibus. quam n Affertur x. cap. quoniam desimo-lcessarium kret ad unius personae adisn a .in quo Con Lateran. grauissimi simittendae sustentationem, quod expcenis prohibet, ne paupertatis prae- Nam obseruat Suar. lib. 4.de simonia. textu moniales aliquid exigant ab iis,lcap. IT. Num. 2 4. quas in sorores admittunt. Quid illu. Quarto argumentantur ex cap. strius asserri potuit aduersus nostrai nitua nos. de simonia. ubi clericus, qui assertionem 3 sua bona dat Ecclesiae eum pacto , Veis recipiat
365쪽
recipiatur in Canonicum, sibique il- piis offensionem iure merito creant; la bona pro praebenda retinet, simin quales sunt quae aut pio ipsa recentaeus habetur. Igitur si quis sua bo- ptione , siue in ipsam receptionemna donat Religioni cum pacto utiniad Religionem fiunt, uti interpre
illam ieeipiatur . eaque bona pro il- tatur Bonacina disputat. 1. de cenialius victu impendantur, simoniacusi'. extra Bullam caπ. quas/on. 3 8unc erit. 29. quae manifestδ simoniacae sunt. Respond. cum Bensseid. in cap. 9.'& quae enumerantur ab ipso Pontidemnon. quest. I. con. a. sub An. in fice, Pastus, ρrriuilia , socalιa , pecu-
eo easu pactum suisse saltem ex pra ima, singulis nimirum ὁistribuendae,
sumptione de temporalibus ad spi- ct alia res eiιam ad usum Et eis ritualia. ac proinde simoniam , ali isticum ,seu quemvis pium usum alium quin non sufficit intentio consequen- deputata, vel deputanda. Munuscudi spiti tualia medio temporali, nisi la nimirum , & dona, quae pro sa- illud temporale habeat rationem pre-icristia, valetudinario, aliisque ei uia iij, uti diximus cons. I. modi solent extorqueri I quae Om- Quinto grauius est quod obiiciuntinia non eonueniunt in congruam, ex extrau. t. de simonia. in qua Ur- & necessariam sustentationem, An ban. U. seuerissime sancit intermina-lque ex natura sua mala, re simoniata excommunicatione Apostolicae se- ea. aut scandalosa, & quae vix ulladi reseruata, ne quid directe, vel in- l specie boni fucari valeam 3, maxime directe a quoquam petere,vel exige-l quando ex pactione fiunt , quod re pro admissione in Religionem omninδ requiritur a Pontifice, ait praesumatuν. t enim, omnique pactione cessante. Respond. eontra Ferdinand. disp. Nihil itaque de nouo prohibet .
desimon. punit. 9. numer. 6. Vr- quod non aut antiquis Canonibus banum non condere nouum ius, reptobatum solet, aut ex sese dosed antiquum confirmare adiectis no- testabile ι ea veri, antiqua pro hiatiis poenis. ut ex ipso initio constat, bitio alia non est , quam ne ullus dieit enim detestabilem , ct a Cane-igradus. Ecclesiasticus pretio comnibus reprobatam abasionem seruari.iparetur, uti luse refertur T. quam Deinde subiungit. Nos igitar bule I. ct a. atque ita docent Soto. libr. morbopestifero cupienteι eongruam ad-Ly. de iustitia. quoion. 6.Wιieul. a. hibere medelam , ct aliis panis in ta-iad 4. Caietan. 2.2. quastis . I o. tiaras umentes inflictis a iura , in 'olarticulis 3. Nauari. capit. ari numerarabora durataris poenam adiicere gra- Ios. Suar. rom. I. in s. 'τι. Asputariorem. At verδ eertum est antiquar2 2.sect. s. numeri 9. & bis. 4. de iura nusquam prohibui ila dare in simonia. eapit. IT. numo. 4. Syl sustentationem necessariat, quoties verssimonia. quoten. I 1. MI.2 alii
reuera Monasterium indiget ; nequesque inserius adducendi, qui neque detestabilis vocari potuit ea con- Monasterium loeuples hac in parte Letudo , aut a sacris Canonibus re- peccare existimant. probata. Prohibuit igitur Pontifex Sexto denique obiiciuntur varia seas exactiones, quae sine ulla n Hura , quibus cauetur . ne plures 'cessitate fiunt, & onerosum , atque personae admittantur , quam ex re
dissicilem Religionis aditum, atque s ditibus Monasteri, ali poterunt.
366쪽
Cone. Turon. I II. can. 3 i. Arela Pit. nullus omninὸ. ρa P. I 4. ei tens. IV. sub Leone II I. ann. 813. ca eundem numerum praefigendum cal. 8. & Mogunt. eodem anno coa- plurima statuit. Paul. V. deerreo,ctam. c. m. Ist. Bonifac deinde VIII. quod incipit. sanctissimus. 4. D sua conititutione, quae refertur eap. cemb. anno I 6o3. quod sicut Munic. de statu Regula. in s. idem sta- superius Clem. V III. resert Qua
tuit circa Monasteria Monialium. Iant. ver. Monasteria . s Conuentus.
6.sque. quod priora illa Concilia de Gregori. X v. approbante Co
omnibus tum virorum , tum mulie- gregation. Cardinat. Regulari. n rum domibus sanxerant; voluitque gotiis praeposit. l . August. anno Bonifac. irritam esse monialis ita Isai. prohibet erigi noua Mona-
receptae prosessionem , si secus, in isteria , nisi ex ipsorum redditibus
quit, actum 'erit, irritnm decemen-lduodecim Religiosi sustentari poster , ut ibi aduertunt glossa veg. ἐγ-lsinti Plura alia decreta similia abriιum. Domini c. numer. 3. Franc.lurbano VIII. & sacra Congre- notabili. 3. atque in eapite prim. delgatione , variasque deelarationes institutionis. ubi decretum Arela fresert Balbosa in Collectan. ad illud
tense resertur. Antonin. & Panorm capit. 3. fus Q. Tradent. πum. 2 s.
numer. 4. Cardinat. Ancharan.ls x . ex quibus aduersari j confi-Imola. Sylv. ver. Religio. 7. quast. eiunt, nihil posse exigi a Mona- s. dict. I. Azor. prima part. lib. 13.lsteriis etiam indigentibus in si capit. 9. quas. yrim. agit praetereaistentationem Monialis admittendae, Bonifae. de solis Monasteriis M squia seustra numerus religiosorum. nialium non mendicantium. Novi Cl& Monialium ex redditibus Mon sine ver , Trident. rursus ad omnialsterij definireret; etiamsi enim Mo-Monasteria utriusque sexus Bonifa. nasterium nouis personis alendiscij legem extendit , vultque nonInon sit , si tamen afferant , unde plures suscipi quam ex propriis redaalantur . uti perpetu , facientri si additibus , vel ex consuetis eleemosy-lid obligentur, eoque duntaxat panis commode possint sustentari. italcto , & onere recipiantur, sempersus 2 s. capit. 3. de reformat. regu-lsufficientes reilditus habebit ad su-ia. posteriores deinde Pontifices se istentationem, neque proinde praepius hoe edictum suis legibus com-lfigendus unquam certus numerus mendarunt. Pius U. . Kalend. Iun fuerit contra Conciliorum , & Pomann. Is s6. constitur. qua incipit.ltificum sanctissima decreta. circa Pastoralis et ch. idcircb eum Respond. cum Gutierres. Lb. I.
numerum praefigere mandat Epis-lquotion. Can. rapit. 32. numer. 8 I. copis. Gregor. XIII. anno 11 3. Nauarr. de redditib. Eccles qus. I. constiιut . qua incipit. Deto sacris. momto 62. Suar. tract. 3. de religi. eum numerum seruandum , & iux. ιιbr. 4. evit. II. Reginald. ιψ. 23. in redditus , eleemosynas , aliasve num. I94. Sancti. lib. I. in decalog. Obuentiones in commune conis acvit. 23. num. 4. Bins Ald. in cap. 9.rendas , definiendum esse edicit.lde Samon. quasion. r. ran. 2. Bar-Clem. U III. quoque die 1 s. I Ibosa in eollectan. ad cap. Tradentini vj, anno II 's. decreto quod inci-lcitat. --r. 17. aliisque in confirmatio
367쪽
mationem nostrae huius affertionis additiis , prohiberi duntaxat in his omnibus iuribus, ne quando Monasterium plures personas alere nequit, quam habeat, aliae recipiantur alendae expensis ipsius Monaster j , sed eum susscienti dote , dum agitur de Monialibus, aut redditibus aliis in sustentationem noui religiosi assignatis. Atque quod singillatim at tinet ad Bonifacij constitutionem, illo capite uv. de Regularab. illa potius fauet nostrae assertioni, ut aduertit Sylve. ver. Simonia. quastionei s. dicta fecund. 6ub fn. clim enim ratio illius prohibitionis sit , uti
apparet ex toto contextu , obseruatque glossa , ne Moniales penuria urgente cogantur violare clam suram , atque extra Monasteria
vagari ; huic malo occurritur , si ubi Monasterium indiget , exigatur dos sussiciens ad iustentatio nem Monialis . t atque ita fit, ut non modδ admissio nouae Montalis non grauet Monasterium , de
que occasionem violandae clausurae
sed potius subleuet, reddatque D.
ciliorem clausuram , cum praesci dat omnem vagandi occalionem praetextu penuriae. Deinde contraria consuetudo huic Bonifacij , Npriorum Pontificum , ac Conciliorum Constitutioni iam diu derogauit, & sane quis hactenus pronuntiauit irritam.professionem Montalis reeeptae supra numerum eaIum,
quas Monasterium alere potest Zimmd neque de eius pro sessionis valore quisquam dubitauit , cum tamen Bonifacius illam omninb irritam esse. velit ; consuetudo igitur illi legi vim , & robur detraxit ea in parte.
6 Quod verb attinet ad Trident. nouitanum decretum , illud inter
redditus Monasterij numerat consuetas eleemosynas , in quibus cur non censebimus dotes quoque conis suetas praeterea ipsummet Concilium eadem sessian. 23. cayite Is . de reformatione permittit ut Religio aecipiat de bonis nouiti j , quae ne- cellatia sunt ad eius victum , & vestitum durante Nouitiatu , 5 quidquam aliud accipere prohibet ante professionem. Si igitur licet ad victum Noviiij necessaria capere, quidni & ad iustentationem proseia si a immd id ipsum ex Concilij mente licet , nam prohibet tantum , ne Noviiij bona ante professionem sitiaci piantur, sed post eam emittam, d tem capi permittit. Dices, non loqui de pactione vlla , qua obligetur Nouitius ad danis da sua bona post professionem. Fateor, sed nihil etiam habet, unde improbet istam pactionem , quae cum aliunde licita sit, neque aut iure naturali , aut Ecclesiastico hactenus reiecta fuerit, sed potius co astanti via firmata , non debemus ex Til dentiani silentio ipsam damnare. Quid
suid igitur dabitur a Religioso post
uam professionem postidendum Monasterio, illud capi poteii , siue libere donetur , siue exigatur 1 Monasterio indigenti in sustentatio nem ipsius Religiosi, modo aliquo
alio ex eapite non reddatur illicita ea donatio. Addo, huic quoque Tridentini decreto quoad Monasteria virorum usu quidpiam decessisse,quia plerumque admittunt plures, quam alere queant, ide6que egestate premuntur I neque propterea damnandos putat superiores violatae legis
EcclesiasticaeSauch. castit. 23. cit.v. T. quia consuetudo , quae hoc decretum temperauit potius, quam abro
gauit , liquidissima ratione ducitur, X x a nimi
368쪽
nimirum , ne Monasteria paucitate corruarit, de exhibendis ministeriis minime sufficiant. Si igitur consuetudo dotandi Moniales propter egestatem Monasteriorum aeque legitima sit, cur ea iam diu in mores inducta antiquis iuribus, si quae so-rent . non derogarit, maxime eum nouissima de non recipiendis pluribus , quam ex propriis redditibus , aut consuetis eleemosynis alipossint, integra perseuerent Legitimam porrd hanc consuetudinem esse inde patet, quod iura superius allata velint dotari Virgines Monasteria ingredientes , se enim animarum necessitati, & Monasteriorum egestati subuenitur,ali quin enim aut laborandum esset inopia , aut plurimae a Religione prohibendae ; ideoque Felin. Fn caP.
xit , eam consuetudinem interpretari potius Ecclesiasticum ius, quam illi derogare. His omnibus addit Sylv. ver. Simonia. quo. I . dicto 4. posse Monasterium tenue agere contra patrem puellae , aut eius haeredes pro alimentis puellae, quam gratis receperat, idque probat ex Hostiensi. Verum de his alias dum quaerimus , quomodo Monatatium in bona, & iura Religiosotum sue-
6 Tertiam partem nostrae asserti nis, Ecclesiasticis nimirum legibus cautum esse . ne Monasterium locuples aliquid in sustentationem ab admittendis exigat, ad vitandam omnem Simoniae, & turpis lucii speciem, tradunt Suar. tom. F. in Dyart.
monia. cap. II. miner. 1 Ο. qui non
mode, speciem Simoniae , sed Simoniam veram quamuis iuris solius Ee.
etesiastici, inibi agnoscit. Rosella.
id Simoniacum elle secundum omnes D D. S. Thom. diserte idem tradit
2.2. quast. I O. art. 3. ad 4. dum a
Monasterio egenti aliquid exigi posse concedit, illa enim expressa e eeptio Monasteri, indigentis, euidenter ostendit, id minimὶ licitum
esse opulento. Verum aperitor, e pressiorque est S. D. mens in A. d. 2 ει f. 3 rt. 2. ad 3. Si sine gravamine Monasterj risit recipi nouuius , G- moniMAm est. Huc pertineut illi omnes, qui contendunt esse Simoniam saltem in foro externo, ut Sylla.υ. Si- moma. a Ddit . 2. Sot . lib. 9 3 6.α1. Tolet.tιb. s. cap 89. n. 4. Beusseid. in cap. 9. de Simon . eon. 4. via dicit esse communem Canoni starum, Nauam nimirum,Paludant,Hostiens S aliorum. Quae praesumptio Simoniae sus-fieit omninb , ut ista pactio damne tur lege Ecelesiastica, ac proinde illicita fiat. Quod unum contendo
cum Layman loco citato ; neque enim contendo esse veram Simois
niam , eum nihil exigatur pro flatu, aut ingressu Religionis, sed solum pro victu,& sustentatione,quae quidpiam temporale est , neque eon stituit propiam Simoniae materiam, immb iure solum Ecesesiastico nul lam oriri Simoniam, iam pridem
a nobis constitutum fuit. Quoties tamen Ecclesia aliquam commutationem , aut contrachium intuitu Religionis prohibet , toties si violetur ea lex , committitur sacrilegium, quod quandam speciem Simoniae prae se fert, atque adeci Simonia, sed in minus propria , & pauid ampliori significatione nominatur Iquod mihi in praesentiarum susticit, Corale
369쪽
si aestio Decima octaua. 3 4 s
qui ne quidem acrids de nomine Si- i sunt redditus lassicientes ad alendum moniae dii puto.sed assirmo duntaxat nouum Religiosum , quia in priori et almodi exactiones a Monasterio i nulla est occasio, aut species siue Si- diuite pro perlong admittense suste- l moniae, siue turpis alicuius lucri,quaetatione fieri non polis , quin contra reperitur in posteriori; cum enim ea legem Ecclesialii cam peccetur si cum exactio nece Isaria non sit propter δε- enim ea lex aequiis a fuerit, ut quae cultates, ex opes Monasterij, vide- Uinnis Simoniae , ac turpis lucri occalionem, & periculum praescindere voluerit,& tam saepe a sacris Conciliis, atque sanctissimis Pontificibus repetita, interminatis grauissimi Ix-nis , atque censuris, nemo ablquetur propter ipsum ingre lium Re, gionis temporale illud exigi, inde etiam datur occasio superioribus, aliisque,
a quibus admissio Religiosi pendet,
ea sibi retinendi, praetextu munerum, quandoquidem domus ipsis non eget.
culpa illam se violare posse credide- Adde , alioquin plurimos a Religio
tii Quetre non placet, quod Zonac.ine arceri, si enim Monasterium te dio a. de censetir. extra fitillam coenae.inue nihil iure valeat ad Religio lo- us. i. punct. 19. Ferdinand. disp. 3.irum sustentationem exigere , cum de Simon. Dr. 9 4. Diana. 3.y.ti l paucos prae penuria alere valeat. pau- tract. 2. de diab. Resul. b. resolui. 9 7. t cos omnind admittat, necesse est : si Tamburi n. de iure Abbatiss. di p. s. verb Monasterium quoque opulen-
erran. 3. qui alios dabunt, negant in foro interno committi ullum peccatum , aut censuras in Extrau V tban.
V. aliisque factis constitutionibus latas in curti , ut enim nihil de hiseensuris modb dicam, in latius commodiori loco acturus, peccatum hoc loco sola ignorantia legis Ecclesiasticae excusare poterit, cum grauis steius violatio, de quae ipsi in contrarium asserunt , ostendunt quidem nullam committi Simoniam , cum non detur spirituale pro temporali,& diuitiae, atque penuria Monasteri j paclicentis sint quidpiam omnino extrinsecum ad Simoniam , quae incommutatione rei spiritualis cum temo otali consistit, neque conditio petionae facit, aliquid esse tempora. Ie, aut spiti tuale. Plurimum tamen
refert --ri lex quidpiam uni prohibeat , quod alteri permittit: Eccle-sa igitur egenti Monasterio. permittit quidpiam pro sustentatione Religiosorum , quos admittit, exigere, quod ipsum prohibet opulento , cuitum etiam ab admittendis exigat, plurimi quibus curta , S tenuis domi res est , aut qui sunt in potestate parentum, cogentur Religione abstinere , non sine magno ipsius quoque Religionis dispendio. Praetem quam quod optandum maxime so-ret , ne ab ullo quidem Monasterio illa exigerentur propter rationes allatas ab Hieron. in sua Regula , cuiusque verba adducit Carthusan. lib. I. de Simon. art. I 6. si pilis enim potius ad dotem, quae a Moniali speratur, quam ad vera animi ornamenta , & ingenii dotes attenditur , dc
qnae secum aliquas facultates intuleiarunt, aliis dominari volunt. Ad vos. inquit Hieron. vementes sorores ad
Christi suscipite nupti- gratis , preponaturDABιrati Pecunia , exquιratur bonitas vitae , non genetrosiora carnis. non utilitas mundi, nulla omnino P
Ilio , nulla opinio, ammatio, siue in tentio de pecunia danda praeueniat, ct ad receptionem precedat qua pactio, siue opinio pari ιatem mentis perturbet.
370쪽
cte. addit pecuniam subuertere iudi clam,in probandis nimirum idoneis, de respuendis ineptis ad Religiola
munera. Postremb monet Hier nym. Porro soror, qua ahquid attulit,
non inde extollatur , nec more famι-neo ere Ba ceruice ιmpropereι alus, qua ex paupertato veuerunt, nec mu mu-
νetsi non ministratur maιor, Inmptu, quam his , qua secum nihil aιtulerunt; plus ensis atrui t soror Paup cura , si ingredιιns affectum habend dimiser, quam qua multum afferenδ domo , δε- perbiam intulit. Accusat porro eo loco Hieronymus Simoniae hanc bonorum receptionem; & PP. Carthu-sens. eadem de causa quidquam omninb ex gi, aut recipi a Novitiis suis ne quidem vestem seuerissime prohibent, & ea in re peccantes castigant, ne ea in re vitium Simoniae commi latur. Uerba huius sanctissimi statu ti resert Dionysi. art. ι 6.citaso. Quae eaedem eausae permovere Pontifices, ut exactiones illas, & pactiones prohiberent, solaque domorum tenuitas fecit, ut aliquid indulgerent Idcir-cb eap. quam ριο I. quas. 2. Bonifa. eius inhibet omnes exactiones , nisi
quasi subsidij causa fiant.In cap. QMο-niam.de Simonia. prohibentur in uniuersum etiam sub paupertatis praetextu, hoc est, uti exposuimus sup rius , allegata paupeltate , quae ta-
minime lassiciunt; quare vel iniustutiam committit, vel turpi lueio d citur, vel Simoniae ream te facit RGligio , dum oblig t ad suppeditanda necessaria ad sustentationem tuam Religiosum aliquem ; iniustitiam,inquam,committit,quia ex bonis communibus , sufficientibus liberaliter, de gratis illum alere tenetur ex iure quod illi competit, tum ratione sta- .lis , tum ex institutione Ecclesiae, quae voluit ea Monasteriorum bona in sustentandis Religiosis liberaliter impendi ; falso igitur & iniuria praetendit onus sustentationis Monasterium ad exigendum aliquid a Religiolo , sicut qui grati& teneretur alere pauserem , iniuste saceret, qui illum ad aliquid pro suis alimentis dandum obligaret. Deinde turpe lucrum est, quod Roderiq. tom. A. qq. Regula. . 8.susus ostedit,etiams salsa specie sustentationis alias debitae,h nestetur; imino & Simonia videtur, quandoquidem emi videtur ius ad alimenta ex bonis Monasterii, quod ius cum proxime ex ipso statu Religioso nascatur, spirituale prors is est. Neque dicas , idem contingere in Monastςrio tenui, nam etiam, qui in illud asciscitur, pollet iure frue di bonis eius communibus cum enim non sufficiant bona communia, ex gitur tantum, ut si in illorum partem men rei pia non adest. Cum itaquei venire velit, quod sine aliorum ma-
tam stequenees, & seuerae sint san-iximis incommodis fieri nequit, e citae leges de hac re, saltem de do-l ret ut ea bona sibi, & eommunitatimibus opulentis intelligendae erunt.lsuffcIant , adiectione aliqua . ad Aecedit grauissima ratio, clim enim quam obligati nihil prohibet. Con- Religiosi habeant ius vivendi ex firmatur , quia fatentur aduersarij, communibus Monasterij bonis, sicut peccari s aliquid amplius exigatur, beneficiatus ex redditibus sui bene- quIm quod ad sustentationem ingre-fieij, nullo iure potest Monasterium idientis necessarium est: atqui si nul exigere a Religioso , aut ab eius pa-l la sit Simonia in exactione sustent rentibus . t aliunde sustentetur, nisi tionis , neque prohibitio , etiamsi quia bona communia eam in remimultum exigatur,non peccabitur nisi: Iatione