장음표시 사용
391쪽
dant. Denique elim huic iudici ad li- quuntur, capitur stipendium. Gare. tes delegato non liceat a partibus sti- έ layι. cap. I .ntim. Io . Dendium capere , non decuit illi ista etiam minima munera ,& esculenta CONSECTARIUM XIII.
ti receptio permittitur. , , . , , H.
Secundo etiamsi tequeremur prio- liquid temporale pro θι- rem sententiam, non teneretur - rituati, flue an excuset a Siati receptio permittitur. Secundo etiamsi tequeremur priorem sententiam , non teneretur ossicialis contra prohibitiinem sibi factam munera accipiens illa testituere. Ita Sanch. disp. 3 s.cit. num. 2 3.
Repetendum hoc loco est,ueram,
quia Pontifex illi quidem infligit ex- & proprie dictam Simoniam, in qua
communicationem, nihil tamen ad-ldatur temporale tanquam pretium dit, quo ves impediatur domini j spiritualis, intrinsece, di essentialiter transsatio, vel imponatur restituendi malam, atque adeb iure diuino , &obligatio . vii fit in cap.flQntum. Et naturali erohibitam esse, & proinde male Gulieri. lib.de matrim.cap. I 28. neque dii pensatione ulla,aut lege EGn. . censet totam istam donationem,clesiastica,neque eonsuetudine hone esse inuoluntariam, eo quod fiat gra-istari posse ἔ quare de consuetudine, ita dispensationis facilius obtinenda . quae permittat commutationem tem-Τettio Ossicialis expedita, pers sporaliu cum spiritualibus non dispu-ctaque dispensatione aliquid munerisitamus hoc loco.Quia tame Ecclesia. aut stipendij capiens non incurreret quae iam inde a primo ortu hoc monia excommunicationem litterarii A po- strum Simoniacae prauitatis elisit, uti stoliearum.quia non dantur ea mune-lsaepius monet Gregori. ut omnes h ta ad obtinendam dispensationem,lius viiij radices landitus euelleret, sed ad quandam gratitudinem. Ita plures commutationes, donationes,
Sancti. n. 4. & Gutierr. n. p. atque exactiones ex sese non malas
Quarto si dispensantes isti debeantlpiohibuit, & saepius Simoniae paenis
aliquod iter suscipere ad testes exami- mulctauit; alias verδ quasdam recenandos, & inuestigandam veritatemsptiones munerum temporalium per- causarum propositarum,aut narrati amisit,immb & iussit, quaerimus quid vis, aut si partes peterent transium-sin his omnibus valeat consuetudo. ptum instrumenti,ut loquuntur, pos-l aod facile quidem suetit definire 1et stipendium illius laboris capi, & ex iis,quae inscientia eanonica in uni- expensae saetie ab ossiciali, alii tae uersum disputauimus de iureconis compensari deberent. Ita Ferdinat . tudinario , ubi quomodo & antiquo Gare.& alij. iuri detrahere,& nouum inducere varo . Deniqne monet Ferdin. quae di leat eonsuetudo, satis vidimus,eamq; euntur de dispensationibus matrimo- doctrinam huic controuersiae disconialibus .non esse ad alias dispensati ptandae accommodare nemo non pones amplianda, nisi earum rescripta telliquia tame consuetudines aliquid similes clausulas eontineant exigendi proministeriis spiritualibus In omnibus autem , etiamsi pro videntur aliquando a iure reprobari,
compositione bullarum nihil dandu alias probari, quid in ea dubitatione se, pro expeditionibus tamen, ut lo sentiendum sit, quaerimus. i A A a L mblet Diuili od by Corale
392쪽
obseruandum porri, est, aliquan piendi temporale in ministeriis quido consuetudinem . de qua agimus, busdam spiritualibus , atque qui-otiginem habuisse ex liberalibus, &ibusdam aliis casibus , non exculare spontaneis fidelium oblationibus eir- a culpa sue Simoniae . siue iniustica aliquas res pias, & sacras ad diui-itiae, siue demum turpis alicuius t
num euitum pertinentes: alias verbieri. Probatur , quia ea consuetu ortas esse ex potestate Ecelesiasti-ldo nequit contra legem , a quaca , quae aliquid iusto titulo exe reiicitur , praeualere , ut cum C git , & veluti tributum quoddam,iuarm. lib. 3. varia . cap. I 3. num.
ae onus fidelibus imposuit ea int . ex eommuni omnium sensu d parte. cuimus alibi. Deinde cum iniqua, Di eo primo consuetudinem le-lsit reuera , lapsu temporis excusari gitimam permittere , ut aliquid proinequit. Adde , illam in hac mateministeriis spiritualibus exigatur.iria ideireb a iure reprobari , quia
Probatur ex cap. Ad octoueam.ivel Simoniam . vel iniustitiam, vel de Sιmonia. Innocent. enim III. initurpe luerum aliquod continet, si- Contil. Lateranens. cap. 66. prauatitue ex obiecto suo , siue ex circum exactiones feri yrohibet, pias autemistantiis , ergo neque eius diuturniis consuetudines praeipit obseruari. Etitas excusabit a culpa . neque effi- vult quidem Sacramenta gratis mi-ieiet , ut iuri ipsammet reprobantinistrari , mandat tamen Episcopi siderogetur, quod alioquin fieri pos-eompescere, qui malitiose nituntuν se non negamus , diximiisque is laudabilem consuetudinem immutare.lea citato : inde necessatib sequitur,
ubi obseruat Glossa , fideles cogitima, quae damnant eorisve inem posse implorato brachio iudicis ad aliquid exigendi pro spiritualibus,' 1eruandam consuetudinem , quae exlseruanda esse pro illis casibus , inpietate introducta fuit , ut aliquid quibus loquuntur, & contra quam- detur pro sepulturis, exequiis mor-icunque eonsuetudinem vires obti- tuorum , nubentium benedictioni-inere. Ita dicitur ev. Non suis, Mbus, aliisque similibus. Quod ma-ievit. eum in Ecclesia. de Simonia. gno consensu tradunt seribentes inlTridentin. sess. 14. ωρ. r . idcirebboe eaput. secundo Tridenti n. s. s. hae consuetudines abusus, de corruisa 4. capiti I . de reformat. iubet prelae saepissimh nominantur. Atque Episcopis , ut inter pias, & pra- ita facile diuersa contrariaque in spe-uas consuetudines diiudicent , v-iciem iura conciliabis; quae enim ap-que ut prauas reiiciant, pias reti-lprobant istas consuetudines,loquun-neant: aliquas igitur pias esse sup-itur de piis, 3c laudabilibus, ut ea ponit. tertio quia potest ista eonsue-sAd Apostolicam;quae autem reiiciunt, ludo non esse iturinsece mala , cum agunt de consuetudinibus, quae iniquae , & inhonestae sunt, saltem in speciem , ideoque ossensionem piis
generant. Dissicultas itaque reis reprcibata a iure , non set bi-istat in distinguenda laudabili eon-tur suetudine ab iniqua circa materiam 3 Dreo secundo consuetudinemide qua agimus. Quare 4 iniquam , & a iure reprobatam aeci- Di co tertio eonsuetudine accipietitemp. . Diqitired by Corale ea non ferat , ut detur temporale tanquam pretium spiritualis ; cutigitur si legitima sit , id est , non
393쪽
te nporale pro spirituali ortam ex pial piditate. Quod si nullum liorum in ea
exactione . N consuetudine reperidantium voluntate laudabilem eile. Eiusmodi porrb exiliunt conluetudines circa oblationes lacras, & directe ad diuinum cultum spectantes.
tio est manifesta, qui ratuita donatio pro spiritualibus nullam aut Simoniam , aut speciem eius inducit , uti diximus censeti . 2. quandoquidem igitur haec consuetudo caruit omni vitio , dum primum fuit inducta , ita etiam omnis viiij expers
perseuerauit. Confirmatur ex iis,quae
de piis fidelium Oblationibus ad res
sacras disputantur. D I C o quarto consuetudinem
exigendi temporale pro spirituali, quae ab ipso luitio exactionem usurpatam suisse supponit,laudabile tantur, satis suetit s aliqua lpecies iniquitatis appareat , itaque vulgd existimetur ut eam consuerudinem reiiciamus Quae notae prauae consuetudinis certiores sunt quam quas passim Canonidae petunt ex vallo fine exactionum illatum , quae enim ad pium usum ut pauperum sustentationem.& ornatu Ecclesiae primum institutae fuerunt. laudabiles censentur; iniqtiae Verd, quae propria exigentium commoda lpectarunt. nam etiam exa calones ad pios usus se uerissime protribet
quae enim exigebantur a Clericis in Ecclesiae ordinem alique cooptandis, ad Ecclesias u fabricam, aut donaria, aut pauperes,dam datur. Qtia qui aliis quid male accipit, ut quasi bere dispe- tum este, quoties neque ex suo obie-lset, potius grauatur,qva iuuatur. Quodcto, neque ex circumstantiis de conditionibus ipsi appositis, Simoniam,
iniustitiam , vel turpe lucrum continet , aut sapit; tunc autem clim non si contraria iuri , ab illo non reiici
Haec assertio a nemine negari potest, excludimus enim omnem tu honestatem ab hac consuetudine , quae aliunde oriri nequit, quam ex eius obiecto, aut circumstantiis, unde aut reuera iniqua sit, aut saltem talis a pareat, atque adeo creet aliquod scandalum. Omnis potib malitia in hoc casu non potest esse nisi vel Simoniae,quia datur temporale in pretium spiritualis; vel iniuilitiae, quia exigitur stipendium ab eo, qui gratis ministrare tenetur, & iam tua mercede,
atque operae pretio donatus est; vel denique turpis auaritiae, quia licet neque Simoniam, neque iniustitiam ullam admittat, nihilominus lucrum quaerit cum indecentia, dc turpi cu citat ex scriptura quae tamen vel ba inscriptura non sunt, ted in Gregorio, lib. . πι i. IIo Ad Syagrivm. Quare vel nomine scriptura intellexit Alexand. scriptores Ecclesiasticos priores, aut praedecetIorum Pontificum decretales; aut si ipsam scripturam, diuinam eius mentem , & sensum, non verba retulit. Et sane nemo cogi potest ad expendendum ad pios uriis, quod nullo modo dare tenetur . neque ille finis sussicit ad inducendas illas aut consuetudines, aut
obligationes. Deinde quod petit ut ad propriam utilitatem in hac materia, non statim iniuste, aut simoniac Epetitur,quia peti potest propter extra ordinarium laborem, aut ad supplen
dum desectum in adaequati sti pendi j.
aut ad urgentem aliquam necessit tem. Ex quibus etiam causis potuerit oriri conluetudo. quae proinde laudabilis erit. Itaque ex illa diuersitate finis, ad quem ista temporalia destinan. AAa 3 tur,
394쪽
tur, non satis firmum indicium piae, λ aut iniquae consuetudinis capi valebit , sed potius ex eo quod neque
ex obiecto, neque ex circumstantiis eius, mala sit consuetudo, neque ullam Simoniae , iniustitiae , aut sordidae auaritiae suspicionem asse
o Dico quinto ut consuetudo exiis gendi temporale pro spiritualibus censeatur carere omni vitio, & taliselle, qualem superiori assertione descripsimus, duo requiruntur. Primum est, vi reduci possit ad iustum stipendium sustentationis, Ita ut clim primum inducta est haec consuetudo, de illud temporale exigi eaeptum, ita postularit Ministrorum indigentia, cui ut occurreret Ecclesia, permisit quidi iam exigi a fidelibus, alioquin praeaumetur saltem in foro externo, abioso initio consuetudinem istam fuisse Simoniacam , aut iniustam , cum nullus alius fingi possit titulus exigendi subsidia temporalia pro ministeriis spititualibus , quam iusta stipendia Ministrorum, uti saepius monuimus : onus enim ad pium opus potest quidem imponi beneficio alicui , non autem personae , nisi ad leuandam Ecclesae inopiam. Secundo requiritur , ut haec exactio ab habente potestatem facta fuerit, nam priuata persona non potest illud onus imponere, nisi stipendium sui minister ij neque lege , neque ipsa consuereidine , neque ex communi aestimatione definitum esset, tune enim priuato pacto , quod diximus alibi. potuitset aestimari, atque ita sensmin duci consuetudo, quae tamen caepisse praesumitur per primas exacti nes , qtiae ab Ecclesia, & ex eius authoritate a praesidibus factae fuerint. 7 Dico sexto non modb licitum esse saetis Ministris aliquod tempo-
rate ex laudabili consuetudine osser-ri , & postulari solitum exigere ; sed etiam teneri fideles ad piaestandum id, quod vi talis consuetudinis exigitur ; cauendum nihilominus erit, ne in modo exigendi peccetur. Prima pars huius assertionis probata est, cum enim in ea conluetudine omnia honesta sint , omnisque Simonia, & malitia, eiusque species absit, cur eam sequi non licebit, atrue ita pro solemni more temporale lud exigere Secunda pars , tene i nimitum fideles ad praestandum , quod vi illius
consuetudinis exigitur , tradunt omnes DD. in caριr. ad APOHolicam de Simonia. Ugolin. de Smon. tab. I.
stolicam, ubi & alios dibit, de sanὶ
in eo eap. atque alibi saepius iubent Pontifices laudabiles istas consuetudines seruari, atque ad id cogi volunt fideles ab Episcopis Quare senatus Palisens ann III 8. 4 Ma ij pr nuntiauit contra aliquos , qui ad ipsum pronocauerant ab iudiee Ecclesiastico tanquam abutente sua potestate, ed quod ipsos compulisset ad soluendum oblationem consuetam pro sepultura , 8c iure suo usum esse iudicem Ecelesiasticum dixit. Ita resert Rebuss in Conco. tit. de publicisi oncubin .f. quia ver . Ratio quoque euidens est, nam uel hae consueti ines ortum habuerunt ab exactioni
bus legitima potestate factis, vel ab spontaneis ,& piis fidelium oblationibus ; si primam, statim apparet ea-- dem Dissiligod by Coos Ie
395쪽
dem latione qua licuit Ecclesiae exi- cap. s. fusissime docent,quia qui diu gere primo ista temporalia,atque ad tius soluerunt istas oblationes, eo ipsci ea exhibenda , dc suppeditanda sti- voluerumt sibi iniicere obligationem pendia Ministris fideles cogere, lice- easdem deinceps soluendi, uti latius re quoque hodie Ministris assignata sibi stipendia repetere, atque consuetudinem usque adeo legitimam retinere, quae non miniis obligat fideles, postquam diutius seruata fuit, quam dum primum scit inducta , immo dc magis, clim vires temporis interuallo aequisiverit. Si verb originem traxit ex liberalitate octientium ista temporalia in divinum cultum , EcMinistrorum sustentationem, ac stipendia, iam posteros obligat, qui ad eam seruandam a iudice Ecclesiasti eo cogi poterunt ex communi DD. incitatum cap. ad Apostolieam. Rebuff
que. quod idem de eleemosyna ero. gati solita sacerdoti, aut Ecclesiae,
docet Surdus, de alimentis. tit. I.quast.
immb neque has laudabiles consuetudines per contraria statuta tolli posse affirmat Ugolin. tab. r. de S
distinguendum esse inter Clericos diuites, & pauperes, quasi isti duntaxat
disputat eo loco Suar. dc nos cum dedecimis , & oblationibus agemus, ubi te ostendemus quomodo ex actumere gratuito, possit aliqua eiusmodi contrahi obligatio. Interim adi Suar. lac. cit. dc Balbos. in Collectaneis aueap ad Apostolicam. de Simon. n. I 3.
sufficiat iure colligi hinc intentionem sese obligandi ex diuturna consuetudine praestandi aliquid, quod libere omninδ , de gratuitb praestitum initio fuit.
Tertia pars nostrae anitionis erat, ne in modo exigendi peccaretur, in eo enim saepnis solet esse aut Sim nia, aut eius species , aut sordida cupiditas,aut scandalum generari ; quia
aut exiguntur tanquam pretium muni stetij spiritualis, aut quia negantur spiritualia , nisi prius data fuerint temporalia, quod prohibetur in eap.
tu tantum. 3c cap. Audiuimus. de fiamonia, tanquam venditionis speciem continens. & DD. in ea cap. st iu cap. ad Apostolicam. atque Felin. in cap. abolenda. num. 7. de sepulturir.
Idem quoque contingit,quando postulatur certa cautio, aut fideiussiot pro capiendo illo temporali, ante- possint haec munera ex laudabili con- s quam ministrentur spiritualia , dum luetudine repetere, sapienter monentiquis nimia vi ista exigit, dum 'cum
iidem DD. ipsi quoque laici pollunt
eadem conluetudine iura quaedam praeseribere, ut sepulturae in certo imeo. instruendi, ornandique sacesium, habendi oblationem. 8e pacem a sacerdote, aliaqqe eiusmodi. Ratio ea dem est hoc loco, quae de oblationibus, quarum soluendarum obligatio longa consuetudine praescribitur, ut
L o. S r. rein . de Religion. hb. i. scandalo priuat sepultura V. g. aut Sacramentis pauperes, qui non habent unde soluant eleemosynam solitam ;hoc enim scandalam creat, & plurima similia committantur, quae sordidum quaestum in ministetio sacro demonstrant.
396쪽
elem venditionis habent; 8e ille est
casus cap. cum in Eccl a , ubi illud scelus horribile nimis dieitur. 8c contraria consuetudo lex mortιι, 6c qui id crimen admittunt, portionem hab ribus, frobanda ,-ἀ- πυ-lturi cum taeei. quae verba p priam
Ex hac uniuersali doctrina Simoniam in iis committi significanad quod opus est , ut temporale fit in&lpretium spiritualis. secundo Sim R gulis proximo Consectario tradi-l niae species est,quoties non exhibentis, non gificulter intelligemus iura,
quae quasdam consuetudines probant , alias vero reiiciunt. Primo consuetudo offerendi'ali- quid plo exequiis.& sepultura benedicendis nuptiis, alii' que similibus, laudabilis dicitur,& seruanda; quanquam exactiones pro iis fieri plohi beamur rap. ad Apostolicam. de S. mon. nihilominus in Cone. Lateransub Alexand. III. eap. 7. ct 8. & r fertur cap.ckm in Ecclesia,de Simonia, darrinantur,qui pro his omnibus alquid requirunt, ct legem mortis longa
innatuisse consuetudine a bιtrantur, non attendentes , quod tanto grauiora. sunt crimina, quanto diutius infelicem Avimam tenuerunt. de cap. suam. eoaerit. Capellanus de Villa-stanea, quia suis Parrochianis pro exequiis mOI- tuorum , Sc benedictionibus nubentium pecuniam exigebat, nisi a tanta praesumptione desistat Canonica paetur haee ossicia spiritualia nisi prilis hae oblationes asserantur , aut de illis
praestetur cautio. Quare Innocentim east. Abolenda. meritb queritur abolenda consuetudinis teruersitaιem apud Montemsessulanum imisuisse,is decedentibus non prius permittatur effodi sepultura, quam pro terra, in qua sepeliendi sunt, certum pretium Ecclesia persoluatur. Exactio igitur illa, 'per quam negamur a Parrocho, aut alio quopiam sacramenta, nisi prius detur oblatio solita, Simoniam lapit,
uti tam monui eum Couarru. lib. I. Variar. cap. I r. num. 3. Fagund. in s. Melesia pracept. lib. 4. cap. I. V. 8.de idcireb ubique prohibetur. tertio Parrochus non potest, uti obieritat
Suar. min. i.de Religion.lib. I. cap. F. num. 21. priuata authoritate extoria quere oblationem consuetam, neque
illum , qui dare recusat, cogere, sed rem ad Episcopum , 8c iudicem Eeis
na mulciari iubetur. & eap. abolendis. l clesiasti eum deserre debet, uti caue de sepulturis. abolendam consuetudinem dicit Innoe. III. quae aliquid exigi pro sepultura permittebat. Respond. iain nobis ex qxest. 6. Uectar. 6. constare quomodo pro sepulturis aliquid dati possit. Dico igitul laudabilem esse eam consuetudinem, dc probari in cap. ad Aposto-Lcam cit. in aliis autem locis allatis tur evit. ad Apostolicam. de idei eb Capellanus ille Villa-franeanus damnatur eap. suam. de Simonia , eo quod a suis Parrochianis mistis licite pecuniam exueret, extorqueret.Quet duae particulae, minus Leitὸ, ct extemqueret , diligenter obseruandae sunt, ut videas non reiici consuetudinem petendi oblationes, sed modum exin in contrarium prohiberi exactiones torquendi.
Primo quae fiunt tanquam pretij de-l Seeundo consuetudo aesipiendibiti pro ministerio spirituali, & spe- aliquid pro chrisinat cap. q . is
397쪽
Simonia , atque aliis pluribus locis i missione , ad possessionem alleuiu, reiicitur. si Cathedralis Ecclesiae, vel beneficijι - Respond. nos haec iura fusili ex- Canonicatuum , aut Praebendarum,
sendille Pin. 6.conserit. I . ubi osten-lvel partem pioventuum,seu ad distruimus idcirco reiectam fuisse talem blitiones quotidianas, appone di cer-
consuetudinent, quia vel Sim tas conditiones, aut deductiones seu niam vel eius speciem , atque tur- . ctuum, solutiones, promissiones,contipem auali iam continebat, Vte P mo-l pensationetque illicitas, turnotum luia
do Chrismales illos nummos, prae-l cra,aliaque eiusmodi,que in pios usus stationem Pasclialem, Episcopalem, non ccnue Ituntur , & tales ingressus eonsuetudinem Cathedraliciam s ilis Simoniacae labis, aut sordidae auarilis enim omnibus nominibus suamitiae suspieionem habere significat. turpitudinem velabant) exigendi, sa- Ex quibus I .colligitur, pro collatis constabit expendenti iura eo locottionibus,t nititutionibus,& possessio- a nobis adducta. . nibus nihil posse exigi, neque ipsas Tettio de consuetudine exigendis sportulas, ut ex communi DL . qitos duos solidos ,d Episcopi Cathedra-ldabit Garcias 8ear. de beneo. cap. I. ti eum disputari posset I verum cum iv. 7 s. constat, & ex declarationibus non sola consuetudine, sed lege il-lCongregat Concilij. quas refert ibid.lud ius sibi iam diu quaesiverit, vilGarc. maxime una Gerundensi leniis
constat ex I o. q-st. 3. ista, comm identer deducitur.Quare neque Epis-dius de illo dii putabitur alibi , in t lcopus , neque Vicarius eius aliquid
rim adi DD. in eam quas. 3. est. Zelpro collationibus beneficiorum accisum mistas in ver. ius Cathedraries,lpere poterit etiam parum , contra atque praxes omnes Episcopales, autlZech. de rambi. Ecclescap. 1 3. de W- de offieio Episcoporum scribentes. caris Discopi, Num. 4. Quarto circa consuetudinem aeci Secundo consuetudo exigendi ali.
piendi prseurationem dum Episcopiiquid a nouo Canonico pro ingressu, visitant, aliqua quidem statuit Tri- aut possessione,quod cedat in utilit
demsess. 14.ea'. 3 de reformat.& pae tem aliorum Canonicorum , aut benas latas a Gregor. X in Conci l .lneficiariorum,aliarumve personarum Lugdun. vii refertur r.exigit. decen=lipsius Eeclesiae, tanquam SimoniacabMιn6. in nouauit, aliquid tamen ci Ireiicitur a Trident s. l.quod Pius v. ca eandem constitutionem immuta-4 in sua constitutione,quae incipit, du-uit, quae omnia rapendentur opportuisi rem nimis, data pridie Kalend. Iuli,niori loco, neque enim ita proprietan . t 37 .confirmauit:&sane antiqvs
spectant ad Simoniam, si quae in istis iuri consensit hac in parte Tridenti
peccantur, sed potius ad auaritiam, nam cap. Iaco . de Simonia. consue & gravamen fidelium. i tudo ex gendi prandium a nouo C -s Qui tuo Trident. fessa 4. de ref--Inonico rei ieitur. l 'γων. cap. 34.sustulit omnem prauam Tertici non licet aliquid exigere in eo siletudinem etiam particulariumlcommodum mensae capitularis v. gr. Ecclesiarum constitutione firmatam,tad reparationem ipsius, quia illud ca- in electione, nominatione, praesenta dit in commodum ipsorum Canoniatione , institutione . eonfirmatione, corum. Itaque declarauit Cogregatioeollatione, vel alia prouisone siue ad illud c. I 4.Concitanterpretata,vti re-
398쪽
fert Garc. t p. I. est. num. O. Quare constitutio ut nouus Canonicus certam summam det, cuius pars mensae capitulari, pars fabricae, pars Capellam aera pueris ehori ministris cedat. Simoniaca eensetur. Quarto quae omninb in pios usus. puta fabricam Ecclesiae,eius ornatum, pauperum eleemosynas,& nullo modo in Canonicorum , aliarumve Ecclesiae illitis personarum utilitatem --dunt, ex diuturna consuetudine eapi,
dc pol tul ari possunt; quia id aperte
habet Trident. M illa consuetudo, cum nullam Simoniae . aut avaritiae suspicionem generet . laudabilis est. Itaque dorent passim omnes . & deis clarauit Congregatio in una Sego-hiensii 2. Iulii. isso. dabit Barbos.
cap. I s. de Canonis. num. 3 .
Quinto eonsuetudo , ne grossam fructuum nouus Canonicus pererupiat , nisi per aliquot annos inseruierit, non pugnat cum hoc decreto Tridentini, & laudabilis est Barbosa in collectan. ad illud eap. I 4. vum. 3. &varias declarationes, atque decisiones ROte,maxime quando hi fructus post obitum debentur eorum haeredibus, adducit Garcias 2. parte de beneficia
Sexto consuetudo Ecelesae Lugdunensis, quod Canonici nullos fructus percipiant, donec suetint initiati saetis , laudabilis est, neque cum Tridentino pugnat. Ita pro Ecclesia A stensi te spondit Congregatio s. Maij. 36i7. quod refert Barbosa,
prohibuit ne duntaxat pro collatione beneficij, aut possessione solueretur, quod non fit in hoc casu. Septimo dulataria , & conuiuia sunt prohibita a Trident. ex antiquo Rare nuper allato. Vide Zerol. in pra-x3. PH . fecund. ver. possessio Θησε - θ. Paragr. i s. & de his conuiuiis
Octauo poterit quidem Episcopus
iusta ex cauta onus beneficio imponere quandiu vaeat, εc partem alia quam fructuum aliis applicare, atque ita deinde beneficium cum eo onere conserte , uti diximus alias. Trident. enim tantum agit de onere,quod n uo beneficiario imponitul ad obtinendum ingressum, seu possessionem sui benefici j.
Nono resere Rebuis in praxi. tit. quor modis beneficia aequirantur. 7. I Sc in concord.tit .de public. Concubinar. g. cyma vero, Senatus Parisiensis decreto cautum fuisse, ne ultra aureum
exigerent Episcopi pro collationibus. Id veri, ita intelligendum est, ut non tribuant actionem pro exigua iula summa. 2. vi id capiatur pro nota tio , aut aliis expensis. non verb pro ipsamet collationes neque enim probauit simoniam suo decreto Sen tus , quandoquidem ut ibid. te statui Rebuff. vetuit anno Is 2I. 4. Iuni j ne quid pro iucunda aduentu, hoc est pro inita possessione exigatur.
CONSECTARIUM XV. De quibusdam aliis consuetudianibus dandi aliquid pro Ordianibus sacris , o admissione in
. Curum. Pergimus examinare quasdam an liquas conluetudines circa Ordina
tiones , & reeeptiones in Clerum, quae aliquando probatae , alias improbatae fuerunt, quod ex regulis Consectar. l3. traditis facile defi
Primo igitur qui in Ecclesiae alicuius
399쪽
lus Clerum admittebantur , soliti conuiuia a recens electis, aut eonis. etant illi bona sua offerre , quod delcratis Episcopis, atque etiam a Cle- Ambrosio tradit Paulin. in eius vi-aricis suis fratribus, siue eiusdem Eeta, atque etiam de Marcione , qui clesiae Clericis. Immo sic aliquan- ducenta sestertia donauit Tertullian .ldo suffiagia sibi ambiebant , ut ex de prascripta. cap. 3Ο. & eiusmodissidon. libr. 4. Epist. 11. ad Dom-
oblationes probauit lustinian. no a' lum. Conc. Carthagin. II I. U. I. BelI. 16 ad Memnam. & nos velf. t 1 3.iM African. capit. 1 O. Turon. tib. s. cap. i6.cteq. a. quamuis Clericistrasto. Franc. cap. 47. dclib. de vitia singularibus dare prohibuerit. Dam-s ιrum. ωρ. 6. Thom. v val snghan. nauit tamen deinde Alexand. II .ladann. I 4o . colligitur. Quia ta--ν. ex matris. I. quast. s. ad vita imen tum inde quaerebatur ambitio-dam eam Simonis speciem , quae Se dignitas sacra, tum ea onera im-
qui biisdam apparebar. Septima quo-lponebantur tanquam debita , itaque Synodus ciap. s. idcirco id prohi-ive alioquin non admitterentur inbet. quia plerumque fit bat, ut hi qui Clerum , sublata elh ea consueti aliquid Ecclesiae contulerant,caeteros do, uti diximus Confect. superiori in
tumore quodam elati contemnerent. I. --. t f fItaque non tam reprehendit Synod Quarto consuetudo dandi pecu- donationes sactas ab ordinandis, niam Imperatoribus, eoIumque Mia quam istorum ordinatorum deinde nistris ut Pontifices , & Episcopi temeritatem , de superbiam , uti ob- consecrari pollent, impia erat omni
seruat Zonar. & Ballamon. no; excusabantur tamen Pontifices.
a See do elec hi Episcopi paupe- qui iniustam vexationem redimereriori plebi eongiarium facere soliti cogebantur ἔ aduersus quam deci
erant; sane in eam rem tria millia. mat G regori. in malis. 4. Pdmten
solidotum Romano Pontifici, carie-i m l. quod vero impie Christiani imiaris Patriarchis duo millia pauperi- peratores usurparunt, id deinde Tuobus distribuenda indixit Athalaricus eae sunt aemulati,qui etiam infandum Arrian. apud Cassiodo. lib. 9. Epim : hoc tributum a Patriarchis hodier s. ubi tamen seumissime Iimm exigunt. niam damnat; immb ut eam Temo- Quinto fuit consuetudo offeren- sueat, ita edicit, nam plurimi am- di ordinantibus cappas , tapetia, Nebant Episcopatum elui modi pro- baci nos, vel manulergia; quae om- missionibus, se enim suffagia eor-inia exigi prohibentur a Synodo Pi-
rogabant. Quare vetuit Athalari- ctaui .sub Palchal .ll. an. ι 3. de Loniacus ne maior lumina ea , quam de-ldin. sub Honorio II. cap. a. finiuerat, daretur, aut promittere- Sexto pro insinuatiuis,quae stur. Vides tamen sub ea eleemosynasςμα dixerunt Graeci, hoc est . noia
latuisse ambitum, & meret monimimine insinuationis , & admissionis quoddam sacrae dignitatis, & ideircolin eandem Ecclesam aliquid darigimiter in i plana inuehitus Gregori. iolebat iis, qui nouum Clericum,
isto'. ii 1. ad Syagrikm Auouis aut Canonicum , aut Episcopuiri, flerim I. br. r. indiction. a. aliumve comitabantur, & in polse
400쪽
politana fieti prohibuit Iustin. Nov.
e. t 6. Richaia. Alban. legatus Apostolicae sedis apud Iuon. EP. I 3 3. in cuius Ecclesia vigebat ea consuetudo , de illa queritur , quam etiam damnat innoc. III. cap. sicut. de Simonis. Je cap. in tantum. eod. timi. Alexana. Iri . tap. tum n Ecclesiae. ibid.
De Simonia in Beneficiis Ecclesiasticis.
HAnc controuersam magnam partem hactenus disceptauimus, tum q 2. ad quam proprie spectabat tum quast. 8 3c q. I.ct I 2. In qua de beneficiorum commutationi bus, collationibus, & renuntiationibus Simonia eis quam plurima tr didimus, tum denique ir. I A. Se q. IT. proxima , ubi de gratuita donatione, redemptione vexationis de aliis contractibus eirca beneficia,an Simoniaci serent, disputauimus; quia tamen uaedam alia supersunt explicanda, acturum me pretium operς existim ut, si ea diligentius hoc loco pertra iactarem, & principia certa, ex quibus tota ista controuersia de Simonia beneficiali dirimeretur, nostro more
Bene fietum Ecclesiallicum sormaliter sumptum inuendibile est ex natura rei, ac materia Simoniae. sent &omne ius percipiendi redditus Ecelesiasti eos ex saeto, de spirituali ministerio proueniens.
EXPOSITIO, ET CONFIRMA-rio propositionis.
Reretendum est ex alibi dictis, Beneficium Ecclesiasti eum esse ius percipiendi certam partem proventuum Ecclesial hieorum , competens Clelico ratione ministerii alicuius spiritualis , ideoque in beneficio distinguimus primo titulum , siue minis Nilum spirituale, eui Clericus aliquis destinatus est , seeundo ius quod ratione illius tituli, te ministerii habet ad prouentus temporales , tertio prouenms ipsos. Primum illud spiria tua te omninb est, arque aded inue
di bile . de materia Simoniae propriEdictae , quod per se euidens est , de
omnes aequὸ consentiunt. tertium temporale esse constat. secundum
vect nimirum ius percipiendi hos prouentus Ecclesiasticos temporales , si in se praecish consideretur , de quatenus asstrahitii ministerio spirituali tanquam ii sua eausa , sed solum quatenus saeuitas quaedam moralis redditus temporales ex bonis
Ecclesiae capiendi , est quidpiam
temporale 3 relatio enim non potest denominari nisi a suo termino, ruando ab eius sundamento prae in imus: si verb hoe ius spectemus quatenus progerminat a ministerio spiti. tuali, & ratione ipsius duntaxat coninuen t Clerico , prorsus spirituale est, aut saltem spiritualieonlequenter an nexum, de qua inuis sit quidam veluti essectui ministe ij spiritualis, videaturque causam aequivocam , qualis
hoc loco fingi debet, producere posse effectus inferioris ordinis, quam ipsa sit,ideoque ministerili spirituale posse
conferre ius merE temporale, nihilominus cum ius sit quoddam ens conotativum,&essentialiter dieat ordinem tum Dipitiam b