Iosephi Gibalini e Societate Iesu theologi, De simonia vniuersa tractatio theologica et canonica. In qua innumerae quaestiones de sacris functionibus, sacramentorum administratione, missarum stipendiis, dotibus monialium, collatione, resignatione, &

발행: 1659년

분량: 536페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

411쪽

tum ad terminum ad quem est, turniin beneficio ratio valeat I appello au- ad causam a qua est , licui relatio ad tens tunc beneficium formaliter fum

tuum iandamentum , de connotatio ad subiectum eon notans, quoties ex

aliqua ratione spirituali, se lacra pro dit , i, rituale Je sacrum est saltem consequenter, uti quaest. 9. fuit expositum. Potest porrb hoc idem ius ad emolumenta temporalia , de prouentus Ecclesiasticos non modδ considerari per praeeitionem a ministeriospiti tuali ratione cuius conuenit beneficiato, ted etiam prout aliam quadam caulam habet quam titulum spiritualem , sue sacrum ministertuitu, etsi enim debeatur sacris ministris sua sustentatio , & eam ob rem data ionia fidelibus bona Ecclesiae, tamen neque ministri habent ius ad hos potius prc urnius, quam ad alios, neque ad hanc quantitatem : Et praeterea non factis tantum ministeriis , sed aliis quoque in Eeclesia nece lIariis inserui se debent. atque in varios usus expendi ab Ecclesia polliunt, δe ab eius oeconomis, de dispensatoribus diuersis personis varias ob causas etiam temporales distribui, mod , tum fidelitas, tum aequitas in ea distributione in fideli domus Dat dispensatore non desideretur. Ex his peripicua fit propositionis polliae sententia. Aio enim beneficium formaliter sumptum , de ut estius ad bona Ecclesiastica procedens ex sacro ministerio esse materiam Siptum , quia in definitione benefic i,,D praebendae ius illud continetur, uti

constat ex cap. di telio. de pra. bendi .

ubi praebenda laepius ius spirituale

nominatur. Qua de re vide se luam e benest. par. l. quast. l. tium .s M a n doc in Regti iam M. Cancella. tias. q. πι. m. a. Gon Zal. .in Requi .m S. Cane. Gug. r. num. 6 i. Sc lanc non est ius duntaxat ad ministerium sacrum exercendum , quamuis enim , ut statim

dicam , hoe ius mete spirituale sit, Jeseparabile ab altero percipiendi temporalia , quod praecise sumptum , Vtim Ouebam , temporale est; tamen si fiat ea iurium istorum se paratio, diu soluitur ratio benefici 1, quae Viruntque istud ius complectitur, aut potius quod est ius ad redditus temporales debitos ratione sui ministe iij;atque ita est aliquid spiti tuale tendens ad temporale. Sic igitur sumptum beneficium formaliter , dico

esse materiam Simoniae. In hac por-r proposui one assicinatiua includitur contraria negatiua , nempeius ad emolumenta temporalia si leparetur a ministerio spirituali, a quo oritur, & prop er aliquam ali im causam conferatur, uti conferri potest. non elle materiam Simoniae proprie dictae , hoc est , ex iure naturali, de diuino, sed ex Iure Ecclesiallico ciun taxat . cum facta ea separatione non

moniae propith dictae , sue ex iure sit iam amplius spitituale ius istud.

naturali, de diuino, de non sollim Ec- neque per se , neque per connexioclesiasti eo, quod non modo in bene-'nem , neque essentialiter, neque . . cis fietis verum ella contendo,sed in om-lci delitatio. Atque hac distinctionenibus aliis; quotiescunque enim ius compono dissidentes Theologorum, aliquod ad temporalia , habebit pro δe Canoni starum sententias; Theo- immediata , proxima , & adaequata logi enim , qui cum Caietario tare. a. sui causa , aliquid vere sacram, &lopust.tract. 9. de Simoni.z. t. delpirituale,toties ut sic erit materia Si-livomma. Der. Simonia. Victor .re e9. moniae, cum eadem in eo casu, atque de Siman. vum. 4. Soto. lib. 9.de iistia

412쪽

3 8 De Simonia Universi,

dunt ei se simoniam diuini iuris, ac- ' neque aliud voluit Lessi. hy. i. cap. cipiunt beneficium formaliter pro 3 s. dub. 4. & Valent. Dc.cit. iure percipiendi prouentus Ecclesia- Probatur ver b utraque pars no- 3sticos propter ossicium spirituale , in stra propositionis; Et prima quidem, quo fundatur, de cui est inseparabili- nimi tum ius illud ad emolumenta

ter annexum in ratione beneficij, temporalia connexum cum ossiciochm ossicium spirituale, siue obliga- spirituali , a quo procedit , atquetio ad illud exercendum non sit ius ad eb beneficium formaliter esse in- aliquod proprie loquendo. sed potilis ' liendibile ex natura rei, quia quoties

obligatio, de onus, atque fundamen-l aliquid etiam temporale est ita contum de caula benefici j, ac iuris pro- nexum eum spirituali, ut eo Vendito, ventuum. Canon istae verb cum Gloc necessarib vendatur spirituale cuisa in cap. ex parte. ver. dimittere. δ connexum est, ipsum temporale ven-Q.dANais. & in cap. cum Widem. ver. di nequit etiam iure diuino, licet tota illicite. de pacto. Nauarr. eap. 13ailla eonnexio fuerit ex sola institutionum o 8 . in dicto I. in nouissima edi- ne humana, inde enim habetur, hancrione, retractans quae quondam do- connexionem pol se humana aut ho-cuerat. & alij apud Tusch. titt. S. eon. ritate, per quam posta fuerat, do a FO.2 13 2. num. 8. & Garc. I .part. strui, quamdiu tamen ea perdurabit, de bene'. east. 2. num. 9. qui 3c illis illicita, Zc Simoniaca erit ex naturanum. I r. adlinet. solius iuris posi-irei talis venditio , quod ex Regulatii Simoniam agnoscunt sed nomi-sPaschalis, e. si quis obιe erit. 1 .quast. I. ne beneficij intelligunt ius ad emo-l se probauimus quast. 2. in τυε lumenta Eeclesiasti ea , quod cum sillyarta prUUAioAis uniuersetir, ubi de aliquid in se temporale, atque ven- ostendimus diserimen inter ea, qUaedi potest , atque calix consecratus. alicui spirituali connemmtur conse-Quae utraque sententia vera est , Ut quenter, dc quae antecedenter tan-

dixi, prout conlideramus in benefi-'tum: priora enim illa ita se habenr,cio ius proventuum temporalium,de i ut ipsis venditis vendantur quoque

quo loto eontrouersa mouetur, con- l illa , quibus eo modo annectuntur,

nexum cum re spirituali, aut ab ea quod non contingit in iis, quae sunt separatum , ita ut ex ea separatione, tantum antecedhnter annexa spiri- aut connexione sequatur necessarib, tualibus: atqui in venditione bens vendito iure isto ad temporalia, ven- ficii, de iuris ad prouentus tempodi simul ministerium sacram , cui rates venditur quoque ne eessarib miconi extim est, aut propter leparatio- nisterium sacrum ratione euius illudnem iam fictam non vendi. Idcire , ius clerico competit,& non soli pr in mea prono sitione dixi beneficium uentus temporales, ted illud ius quod rinali et sumptum , & ius ex spiri- est in clerico ad tales prouentus e il-tuali ministerio proueniens, elIe in- lud autem ius est connexum cum mi uendibile. Atque mediam hane no- nisterio sacro , in quo sun datur , Scstram Ieruentiam docent Theologi sicut nequit vudi relatio, quin venda-i tar

413쪽

tur sundamentum, in quo est simili- vendat ut hoc annexum consequenludo imaginis ad exemplar, siue figura facta , cuicumque tandem rei impressa suerit, ita neque hoc iussi. ne suo fundamento. Quod si dicas, esse duo iura, & unum ab altero separari, atque aded sitne altero vendi,& beneficium quidem non secundum se totum vendi, sed secundum ter , spirituale quoque, cui annexum est , venditur , quandoquidem prius illud vendi nequit, sicut neque trans-setri sine isto . neque fingi poterunt

duo contractus, quorum unus si gratuitus circa spirituale , alter onerosus circa temporale consequenter anne

xum : quia sicut per gratuitum illum aliquam sui partem, nimirum secun- contractum non acquiritur solum il- dum ius ad emolumenta temporalia, lud spiti tuale quod datur, sed etiam sicut venditur calix consecratus se- temporale illi connexum consequen-cundum materiam, & formam, non ter, de quod ex ipso necessarid prosecundum consecrationem, ideoque i fluit siue ex natura rei, siue ex insti- non totus , de in sensu composito . tutione; sicut dato sundamento datur venditur ; iam aliam definitionem,lrelatio, & data imagine datur simi-8e essentiam benefici j eompingis, in litudo, ita vendito consequentet con quo tamen non est aliud ius ad tem- nexo, venditur id, cui connectitui, porales redditus , quam illud quod de sine quo existere nequit,quod ve- ex sacro ministerio prouenit, quod- l rius multd est in istis moralibus ; inque ut sic participat spiritualitatem, de factum reor, ut Patres eiusdem dc trahit secum venditionem talisicriminis damnent vendere altare , &ministe iij, quandoquidem per tuam venditionem, non acquirit ius emptor ad hos prouentus nisi ratione illius sacri ministerii. quod idcircδvenditum suit necessatid una cum iure , quod illi soli conuenit; quare longe diuersa est ratio iuris patronatus alligati alicui fundo, de calicis consecrati ; haec enim sunt annexa spiritualibus antecedenter, id eli praecedunt ipsa spiritualia, quae illis iam

in suo esse constitutis accidunt; quare sicut antecedenter ad spiritualia habent suum esse , ita etiam suam aestimabilitatem sortiuntur independenter a spiritualibus ut pote posterioribus, quorum nulla prorsus habetur ratio in ista venditione , de aestimatione. At verti quae consequuntur ad aliquid spiritualet, cum habeant totum suum esse dependenter ab illo, & in produci, dc in conseruari , ab ipso quoque pretium, de aestimabilitatem sortiuntur ; quare si

decimas,te vendere Spiritum Sant tuan. Ita Gregori. VII. lib. 6. Reysi. insndice Concilii eo anno habiti. Concit.

Rhem. sub Leone II l. & Carolo

Magno . c. P. 2I. acquirere gradum de Eeclesiam. In Concit. Mogunt in.

sub Arnulpho. cap. s. & sub Rabano

cast. I 2. acquirere Ecclesiam , ic beneficium , idem sunt, sicut de in Turon. sub Carolo. cap. is. & cap. presbyter. I. qiust. I. quod Gratian. ex Gregorio adducit, at Verd cap. altare. ead. qvH3. 3. ex Paschali I I. resere:

nis dicas l. Paschalem haec sicut dei alia quam plurinia ex Gregorio suisse mutuarum. Polycarp verb lib. yast. 7.citat idipsum ex Concit. Toletano. Nempe existimarunt hi P P. res Ec-ese hae , aut decimas, sue ipsam Ecclesiam , de gradum, aut dignitatem ministiandi in Ecclesia,& altari,atque.regendi Ecclesiam ita coniungi, ut unum sine altero vendi non pollet, atque una simul vendi Spiritum San

414쪽

sae, & proventuum ipsius, separatum a ministerio spirituali, a quo in beneficio tanquam a radice quadam progerminat, vendi posse ex natura rei, & non esse materiam Simoniae propriae,sed analogicae ex iure solum Eeelesiastico, perspicua manet,eam que communis sententia Canon illa xum adstruit. Cum enim ius illud praecise , & in se spectatum sit temporale, & totam suam spiritualitatem in beneficio participet ex connexione cum sacro ministerio, sue titulo spirituali , sublata ea omni connexione, temporale remanebit, atque ad ed ex sua natura vendibile ; tota difficultas est, an illa separatio realis esse debeat, an per solam intentionem , dc praecisionem , fieri possit,&a quo. Sed haec omnia facilius expo

CONSECTARIA Ex propositione superiori.

onsectar.I. Pontifex potest prae-

bendam senarare ab officio spirituali, Ac sic separatam vendere. onsect. I l. Pontifex nequit vendere beneficium.

Consect. II l. An Episcopus possit praebendam beneficii vendere,aut aliquo titulo pro ipsa pecuniam exl

gere.

Consect I V. An priuatus collator , aut resignans possit vendere beneficium quod conseit, aut resgnat

Consect. Vi. An Capellaniae sint

materia Simoniae. Consect. VII. Aia commendae sint materia Simoniae. Consech. VI l I. An coadiutoriae sint materia Simoniae.

Consect. IX. An hospitalia sine

materia Simoniae.

Consect. X. An ius patronatus sit materia Simoniae. Consect. X l. An pensiones beneficiorum sint materia Simoniae, de an vendi, aut redimi possint. Consect. XII. Soluuntur aliquirasus singulares. Consect. XIII. An officia temporalia Ecclesiastica vendi, δc alienari possint absque Simonia. ConsecLXIV. Quo iure vendatur Clericatus, 3c Auditoriatus Camerae in Cutia Romana. Consect. XV. An pactio Onerosa , sue transactio ad componendam litem beneficialem , sit Si

moniaca.

CONSE C TARIUM LPontifex potest praebendam separare ab incis spirituali,

o fir separatam

vendere. Primum istorum nemo negabit, si attendat talem praebendam conne xam esse cum tali officio spirituali, Ecclesiae solius arbitrio , debet enim duntaxat sacro ministro suam sustentationem, quam si aliunde habear, poterit omnes prouentus illi rationeratione emolumenti temporalis, quo ministerij sacri assignatos retinere,&se priuat, & in aliunti trans f rt , ac cui voluerit applicare , atque ita titu- proinde pro eo damno temporali tum sine praebenda conferre; quia ut quod patitur , quidpiam exigere. t ait Abbas in eap. cum Dyer.NDm. a. de Consectar. V. Vtrum praestimonia i concus praebenda. praebenda non facit sint materia Simoniae. -

Canonicum, sed collatio iuris spiti-C C e tualis, Disiligod by Corale

415쪽

38L De Simonia Vniuers,

tualis, alioquin Clericus, immb dc modius, si eorum administratio reis Laicus, cui redditus Ecclesiastici per linqueretur ipsi beneficiario cum eo modum pensionis perpetuae assigna- onere soluendi pensionem ex il- rentur, esset Canonteus , & benefi- lis , ut exacto tempore separati clatus. Deinde fatetur idem Abb. in nis facilius denud uniti beneficio

e p. Relatum. num. 2. de Praebendia ex possent. Idcircb beneficiarius reue-

solo iure Canoniae, aliquem accipe-l ra non est nisi administratot il-re posse ius suffiagij in capitulo, i lius partis bonotum sui benefi-

quamuis Canonicam omnibus reddi-l eij , nisi quatenus ea distractio. tibus vacuam acceperit, sed nondum quae ad certum aliquod tempus fa-dieetur habere beneficium , quod est, non censetur persecta, & in- idem quoque Abbas aduertit in cap. tegra. nonra. n. I.d aescriptis. Altera separatio est implicita, &Haec pora separatio praebendae, virtualis , non formalis , quae vel sue tutis ad redditus temporales a sola intentione fit , vel eodem sal-Canonica , siue titulo , uae sacro tem actu eum beneficii 3c tituli ministelio , iustas ob causas fieri collatione quia nimirum pars ali- spotest duobus modis. primo actua-l qua fiuctuum separatur 1 benefi-liter, & realiter. secundo virtuali cio , quod confertur , & smulter. Primum contingit, quando vel eum ipta collatione bene fiet, da- Pontifex extinguit illum titulum , 6cytur beneficiato illa eadem pars s beneficium, vel redditus beneficit,'parata ; atque haec omnia fiunt aut partem duntaxat ipsorum sepa-dunci , eodemque actu, qui virtu rat, & alleui sub alio titulo siue ipbiliter multiplex est , nempe conferrituali , siue non spirituali conseit,ltur beneficium , separatur ab illo ut in decimis , quae Principibusipars aliqua fructuum , de illa con- conceduntur , & in annualibuslsertur beneficiato ipsi . non titu- praestationibus , siue annatis, quasilo tamen beneficii , Ze tanquamin. prouisione quorundam benefi-aaliquid ipsius benefieis , sed seut

elotum sibi Pontifex in sedis Apo-aalteri donaretur , immo Ac aliqua stolicae subsidiuin sumit , in qui-ldo redimit ipse beneficiarius eambus male Simoniam esse dixit Dua-lpensionem , aut eam partem bo-ren. libr. 6 de sacris Ecclesiast. 1nγ- norum separatam a benefieio sibister. quae omnia commodius alio collato : quia igitur haec separa- loco explicabuntur Hoc etiam mmatio praebendae partialis , fit simul do imponitur beneficiato pensio. in eum collatione tituli , & benefi- illa enim est , & repetitur actua- cij , & non per actus realiter dilis separatio partis fructuum be- stinctos ideirch dicitur separatione fiet, ab ipso beneficio , non in virtualis , & implicita . cum ta- perpetuum , sed ad tempus aliquφd.imen sit vera , dc realis separatio, puta vitam pensionarij. Imponi- quod enim simul , aut distinctis tur autem beneficiario onus scil-i temporibus a collatione benefici j, uendi eiusmodi i pensionem , quia aut per distinctos actus fiat , nihil cum bona , ex quibus soluenda est, omni tib resert , cum semper eius- non fuerint in perpetuum distra- dena rationis existat , eundemquecta a beneficio , visum fuit com- habeat effectum. Quod autem λ

416쪽

Ponti fiee supremo bonorum om-sbeneficium,sed patrem bonorum Eenium dispentatore eiusmodi virtua-lclesiasticorum, quorum eli supremus lis , & .implicita separatio fietiladministrator, ad congruam suam queat , nemo dubitabit , opinor,isustentationem transferre. qui concesserit eidem Pontifici Maior dissicultas est in sepalatio- actualem , de formalem separatio-lite virtuali duntaxat , & implicita. nem eiusmodi bonorum Ecclesia- an videlicet possit Pontifex imposticorum a titulo spiritusti , cuminere pensionem beneficio quod son- utraque sit Vera, & realis separatio, fert, de simul aestimate valorem illius. uti monebam , eosdemque habeatlipsumque a beneficiato sibi aut alte- essectus, de in eo tantum disseiant,tri recipere , quod est vendere pen- quod una magis expressa sit, atque sonem anticipate ipsimet benencia- aded euidentior, & usitatior, multo, qui reuera non dat pretium beneniisque pios Oisendat , cum alteralfici j sbi collati, sed redimit pensio-

. vix unquam sine scandalo possit ad-lnem in ea eollatione beneficio suo hiberi. impositam. Totam hane venditi 3 Secunda pars nostri consectarij.lnem, sue redemptionem pensonis praebendam separatam semel a litu culpa vacare existimant Suar. lib. 4.lo spirituali posse vendi a Pontifi-lde Simonia. cap. 2A. anum. 1 F. Lay-

- . probata manet ex propositioneIman. lib. A. tract. IO. cap. Omm.n.44.

vniuet sali , eum iam nihil spiri-IFilliue. tract. 4 s. cap. I. nuar. I 6. Fer- tuale vendatur , sed aliquid mereidinand.puust. i hocque om- temporale , quale est omninδ prae-lninb volunt omnes Canonistae , qui benda , facta ea , quam explicuissimoniam in beneficiis contendunt

separatione , quod in singulis illislesie iuris solum Ecclesiastici , de a

separationis modis singillatim osten- Pontifice non incurri. Probatur au- tauri L tem nostra astellio, quia nihil spi- Et primo quidem, quando Pon-Jrituale venditur, sed si uctus iam ex-tifex extinxit omnem spiritualem ti-lt tacti a beneficio , de ius ad illos tutum de spitituale ossicium , velisic exti actos percipiendos. Quaenam obligationem ad illud , praebenda re-ligitur fingi potest ea in venditione manens, & ius ad bona temporalia Simonia Z Neque dicas,imponi onus Eeelesiae nihil amplius habet spiri. beneficiat , nempe redemptionem itualitatis , quare nihil omnino spiri- pensionis imposit . Respondeo enim, tuale siue per se, siue per connexio.lconferri gratis omninb beneficium,nem venditur. quamuis non conseratur misi volenti

Seeundo impositio pensionis,per i acceptare pensonem impositam , de

quam separatur pars aliqua mictuumiredemptionem eius; suntqtie hic duo benefici j, non est venditio benefi- I contractus, & scin usura non est, cii , uti patet; non enim illa pars nolle mutate pecuniam , nisi quis ti- fiuctuum datura beneficiatio in pre-lbi mutuet triticum , quia nulla initium benefici j sibi collati, sed pars ponitur obligatio in futurum, sed

bonorum Ecclesiae desumpta ex eolsolum petitur actus iasicae venditio-

beneficio , applicatur alicui iustas nisin praesenti, quod non est aliquid ob causas, de licet Ponti sex sibi il-lpretio aestimabile supra mutuum,

iam retineat, non dicetur venderetestque solum concomitantia duorumi CC c a eontra

417쪽

38. De Simonia Universa,

contractuum,qui non miscentur: ita licet non conseratui beneficium nisi illi, qui reseruatam portionem redindituum , & a titulo spirituali separa

tam redemerit, non propterea Ven

ditur beneficium , sed gratis datur,& simul venditur temporale comm dum ab officio spirituali separatum per legitimam potestatem. Haec tamen venditio pensionis impositae, Ac fructuum separatorum a ministerio spirituali , quamuis, ut ostendi, Simoniaca non sit, iniusta nihilominus esse poterit, si nimirum Ponti sex plus exigeret, quam fructus illius valeant, omnibus expensis;immo it Simoniae suspicio vehemens existeret, quia e i non acciperetur tro fluctibus, qui sunt minoris va- oris, pro ipsa collatione , quae gratuita esse omnint, debet, postulari videbitur excelsis ille supra valorem portionis a beneficio separatae.

NSECTARIUM II.

separatam concedat ; quia sie datur pretium Pontifici, ne aut separet fructus, aut illos iam vitiualiter separatos restituat beneficio, illique denuduniat, quod esset Simoniacum . ven deret nimirum Pontifex viam supremae illius sacrae, de istitualis pol statis, a qua habet, ut haec bona v liis illis modis dispensate possit:si v r , pretium solius portionis iam sep ratae quam ipsimet beneficiato venis dit, accipiat, cum haec separatio im-llicita sit, de non istis appareat facta aisse non sine graui scandalo , exustimabitue ipsummet beneficium vendidisse. Adde vix unquam fingi posse iustam aliquam causam huius venditionis, quae pro arbitrio Pontificis facienda non est, alioquin ape ritur via Simoniae; ideoque Thomas Campegius Episeopus Felirensis,era

flati an Papa labris Simonia incurre-

reposit, dixit , facere Melesiastica beneficia vendibιlia, est denigrare um uersalem natum Ecclesia. Pontifex nequit vendere beneficium. Id tandem ex superioribus sequi tur, quia si beneficium, vel praebenda non separatiu a ministerio spirituali, iam venditur illud ius spirituale, quod competit ratione ipsius, atque ita committitur Simonia tutis diuini; si autem fiat ea sepitatio vel actualis, vel virtualis . quam hastenus descripsimus, non venditur liniam benescium. Addo vix Pontificem posse unquam vendere fructus beneficiorum virtualiter tantum &sola intentione sua ab ossieto spirituali separatos, eo modo, quo ex- elicuimus, nempe imponendo pensionem, & obligando ad redemptionem beneficiatum, ut illi portionem

CONSE CTARIVM III.

An Episcopηs post praebendam

benefici, vendere τι aliquo titulo pro ipsa pecu

niam exigere. Imprimis certum est , non posse Episcopos sine Simonia contra ius diuinum vendere beneficia , climne id quidem liceat Pontifici , ebqubd simul vendatur aliquid spirituale , uti fuit hactenus explic

tum.

Secundo attenta natura rei , &litudine potestatis Episcopalis possent illi diliungere fructus beneficii a beneficio, & de illis deinde ita distractis eodem modo, quo demere temporalibus disponere, siue s

cere,

418쪽

oianis Vigesima. 38 s

ecte, ut ius ad illos aliter, quam me- quam plurimi docent, quibus nos ad-dio tute , de ministerio spirituali ac- hae timus alias: ius praeterea an natarum qui teretur. Illud .denique tempora- habet alicubi Episcopi, ut alibi di-le emolumen cum sibi, aut alteri ex cam. Idcirc. ut abstineam ab hac

iusta causa applicatum, demum venis dere. Ita Suar. caP. 14. lib. de Simoinma. n Gn. 3 3. quia nihil est in eo toto negotio , quod superet tacultatem

Episcopalem seclusa omni lege positi aa , cum enim Episcopus ut caput tuae Ecclesiae , cst quoque bonorum illius dispensator, neque secluso iure post tuo pendet ab alio, quam Pontifice , qui eam potestate ni potest limitibus certis continere.

Tettio haec tamen distractio bonorum benefici j ab ipso beneficio,

prohibetur Epilcopo , ex communi DD. sententia. DiAL vi Ecclesiasticabeaeelicia dentur siue di nimιDone , ic Concit. Lateranens sub Alexand. III. capit. 7. quod refertur cap. yrohibemus. de censeb- , vetat Episc sis , aliisque Praelatis nouos census

re , aut ullam partem Ndrituum suis usibus appropriare. Et in Concit. Turonens. vii refertur ca8. maιoribu/. de praebend. maiora beneficia in sua integritate permanere oportet, dc minimas praebendas sectionem non pati. 8c ca8. Vacante , repetitur illud idem statutum Turonenie , 6c praebendam minuendam esse negatur,

nisi in duas propter copiam proueri tuum , diuidatur. Quia tamen iura ista non sunt ita sara, ut adimant omnem facultatem Episcopis aliqua onera imponendi beneficiis, ae partem aliquam fructuum ipsorum in pium aliquod opus applicandi, quod de Ecclesae Cathedralis A. briea docent Glossa Matyni.& Ioan . Andre. in eos profiter. de rescriptis. in 6. imponere etiam illos polle temporariam beneficiario pensiouem, quaestione, scilicet, an Eceles a s stulerit Episcopis omnem facultatem distrahendi prouentus a beneficiis,&i ullam ob causam in aliquem alium

usum pium, atque Ecclesiae commodum coituet tendi, siue in utilitatem

ipsius Episcopi cedat, sue non, quod totum alibi dii quiretur: Duo mihi certa sunt hoc loco. Primum, Episcopum quoties poteritannuam pensionem . aut aliud eiusmodi onus impone te beneficio, unde

sequatur dili actio partis alicuius reddituum illius , qui per aliquot annos in opus quoddam pium insumendi sint, posse quoque ab ipso mitio collationis benefici j computare valorem pensonis impositae . aut reddituum in aliud opus destinat ruin, atque illum a beneficiario exigere absque ulla Simonia. Ita post multam consultationem cum viris sapientibus ait se respondisse Maior in Α.ds.1 s. qua l. 2. ad 1. 6c posita illa iacultate imponendae pensionis, aut

ae plicandi fructus benefici j in pium

ulum concedit Suar. caP. 1 . cit. V. 37.

& sequitur necet Iario ex dictis, facta enim fuit separatio vel actualis, &formalis, vel saltem virtualis, de implicita partis praebendae a titulo spirituali ; ergo vendita ea parte praebendae iam auulsa, ic separata a sacro munisterio , de a tute spirituali ex illo procedente , nihil prorsus spirituale

Venditur, neque proinde committitur Simonia, 6c aliunde non violatur

lex Eeclesiastica 3, igitur nullo modo

peccatur. Secundo certum est, magnum esse

petieulum turpis lucri , immo de Simoniae in hae petitione pecuniae

419쪽

18s De Simoiuia Universa,

a beneficiato , maxime quando ce-ineficium cum reliqua parteseum um,dit in commodum ipsiusmet Episeo .iquam sibi reseruarat; quia cum con-pi eollatoris, ide6que nisi tota resiductor fructuum illos non percipiat admodum perspicua sit , nunquamlnisi nomine, de vice beneficiati, ma- hanc pecuniae exactionem, & simultaneam redemptionem oneris impositi consulendam esse , quod etiam monuit Major,praeterquam quod viatandum est scandalum,quod sine dubio inde creabitur, cum pauci istas distractiones virtuales , & eiusmodi subtiliores diuisiones nouerint, aut distinguere possint , & Simoniam in eiusmodi collationibus committi , iure merito suspicari valeant.

CONSECTARIVM IV.

An priuatus Collator, aut Re

gnans possit vendere benefi-

cIum,quod confert,aut resignat iratione emolumenti tempora

lis , quo se priuat, se in alium

transfert, ac proinde pro eo damno temporali,quod patitur, quidpiam exigere. I Respond. ex nostra propositione uniuertati sequi, Simoniam in hoc

casu committi, clim enim praebenda , siue fluctus beneficii sint illi annexi, & ministerio sacro .atque spiritiuali ab Ecclesia, non potest prim-tus beneficiarius, aut quis alius illos separare , quare non conseret aliud lius ad percipiendos hos fluctus itemporales. quam illud ipsum quod habet, illud autem nascitur ex Osficio spirituali, arque aded spirituale est , & inuendibile , nec quidquam obstat , quod possit locare eos fructus etiam ad vitam suam seclusa lege politiua . atque adet, anticipate pretium illorum accipere,& tunc vel emptori, vel alteri tradere gratis beneantque etiam post eam diuturnam locationem annexi titulo beneficij, quod eonfert totum ius ad illos, statim atque hic beneficiatus suum beneficium alteri tradiderit , simul tradet ius ad eos prouentus, qui eos repetet a conductore, neque obligari poterit, ut illis careat I aut si iste collatarius , vel resignatariussit ipseniet conductor , iam proprio nomine possidet illos fructus. neque collatori , aut resignanti,1 quo illos conduxerat, tenetur reddere , & potest anticipatum ipsorum pretium repetere; unde beneficiarius , qui anticipato pretio locat fiuctus sui benefici j in longissimum tempus , aut ad vitam, cum

tamen habeat animum dimittendi beneficium , saeit iniuriam aut conductori, aut successori , immb& committit Simoniam , si obliget successorem ad non repeten dos fructus a conductore toto illo tempore , quo durabit locatio sacta ante collationem , aut resigna

tionem.

Non est etiam quod obiiciat be- 1neficiarius , se postulare pecuniam

duntaxat in compensationem damni temporalis, dum collatione , aut

resignatione sui benefiet, priuat se

emolumento temporali; nam poterat vitare illud damnum retinendo

beneficium, sibi igitur imputet; deinde cum careat onere , Ae obliga

tione sacri ministerii, propter quod

dabantui isti prouentus temporales, non patitur damnum , quia iactur illa temporalis compensatur obligationis carentia. Denique cum pota

sit etiam ab Ecclesia obtinere eiusmodi

420쪽

si stio

modi iacturae compensationem aliquam legitimam , non debet sua authoritate.illam sibi vindicare. δc dimisso titulo, necessarium omnino est, ut quae illi connexa sunt emolumenta dimittantur, quod in omnibus aliis contingit. Et innE nulla unquam committeretur Simonia in benefietis. neque enim ullus dicet se accipere

pro titulo beneficij, & iure spirituali, sed solum pro praebenda , & temporali emolumento, quod in beneficio reperitur ; neque ullus tam stupidus erit, qui non animo, & intentione i sta separet, diuidatque istos con

tractus. l

CONSECTARIVM VVtrum praestimonia sint materia

Simonia. Respond. esse . quia vel sunt v ra beneficia, ut communior semen.

tia post Pij V. Bullam hodiὶ censet, vel saltem habent officium aliquod

diuinum, propter quod dantur, nempe recitationem horarum Canonicarum , ad quam mod , obligantur ex

Pio U.cdm igitur ea functio spiritualis det ius ad certam illam partem proventuum ex pinguioribus beneficiis separatam ad alendos Clericos,ut in gradu Clericali proficiant, reuera vendi non poterunt, qum vendatur aliquid spirituale. Ita Suar. lib. 4. de Simon. ca . 2 3. sub fin. Ferdinand. punc. I 3 disp. 3. de Simon. Filluc.&alij passim. Confirmaturque ex eo quod ex Bulla Pij U. eodem modo quo beneficia conferri debeant, de inaudita si ista venditio in Ecclesia. Antiqua verb praestimonia , quae erant pensiones temporariae assigna tae Clericis,vel ut in studiis alerentur, vel in subsidium terrae Sanctae; --

que beneficia erant, ut diximus alibi , neque vera materia Simoniae.

NSECTARIUM VLAn Capellaniae sint materia

Respond. alias esse Capellanias aut horitate Episcopi institutas, quae vere Ecclesiastica beneficia sunt, alias verδ quae pendent ex sola i

stituentis voluntate, de sunt quaeiadam legata relicta cum obligatione dicendi certum Missarum, aut precum numerum, quae neque benefi-eia Ecclesiasti ea sunt, neque eorum more reguntur, dc idcircb laicae Capellaniae nominantur , ut suse dixiaximus tratiat. de beneficiis. Priores illae Capellaniae sunt ma*ria Simoniae proprie dicta, Vt patet ex pr positione nostra : non vero post

riores de Laicae, sed salaria quaedam, de stipendia Missarum , idcirco posse absque Simoniae labe pecunia obtineri dixit Ferdinand. a Castro se

tractat. IT. dι putat. 3. punt l. 13. Numer. I A. cum Gonetales in Regmia octav. Cancella. glossa. 3 . num

CONSECTARIUM VII.

An Commendae sint materia

Distinguendum etiam hoc loco est inter Commendas Clericales, S: Militares. In prioribus commendantur alleui Clerico Ecclesiae cum spirituali ipsarum administratione, ratione cuius fructus, aut earum pars designantur commendatario. Aliae vero sunt scommendae militnes, quibus com-

, men

SEARCH

MENU NAVIGATION