장음표시 사용
401쪽
tum ad terminum ad quem est, turn in beneficio ratio valeat; appello auad causam a qua est , licui relatio ad iteria tunc beneficium formaliter sum tuum fandamentum , & conno alio ad subiectum con notans, quoties ex
aliqua ratione i 'rimali, lacra prodit , spirituale & factum est salten, consequenter, uti quaest. 9. suit expolitum. Potest polrd hoc idem ius ad emolumenta temporalia , de prouentus Ecclesiasticos non modδ consulerari per praecilionem a ministerio spirituali ratione cuius conuenit beneficiato, sed etiam prout aliam quadam caulam habet quam titillam spiritualem , siue sacrum ministellum; et si enim debeat ut sacris ministris sua sustentatio , & eam ob rem data sonta fidelibus bona Ecclesiae, tamen neque ministri habent ius ad hos potius prc urnius, quam ad alios, neque ad hanc quantitatem : Et praeterea non sacris tantum ministet iis , sed aliis quoque in Ecclesia necellariis pium , quia in definitione bene se ide praebendae ius istud continetur, uti constat ex cap. ditello. de prabenditi ubi praebenda laepius ius spiritua enominatur. Qua de re vide Seluam
Glus. r. num. 6 i. & salie non est ius duntaxat ad ministerium sacrum exercendum , quamuis enim , ut statim
dicam , hoe ius mete spirituale sit, &separabile ab altero percipiendi temporalia , quod praecise sumptum , uti mouebam , temporale est; tamen si fiat ea iurium istorum separatio, dil- soluit ut ratio benefici 1, quae utrun que istud ius complectitur, aut potius quod est ius ad redditus temporales debitos ratione sui ministe iij;atque ita est aliquid spirituale ten- inseruire debent atque in varios usus dens ad temporale. Sic igitur sum-
expendi ab Ecelesia pollunt, & ab l ptum beneficium formaliter, dico
eius oeconomis. 8c dispensatoribus e ste materiam Simoniae. In hac por- diuersis personis varias ob causas ro propositione asstinatiua in esu- et iam temporales distribui, moddiditur contraria negatiua , nempetum fidelitas, tum aequitas in ea dictius ad emolumenta temporalia si se-stributione in fideli domus Da i di-l paretur a m n therio spiritarali, a quo speia latore non desideretur. oritur, & propter aliquam aliam cau- Ex his perspicua fit propositionis sana conferatur, uti conse tri potest. politae sententia. Aio enim benefi-lnon elle materiam Simoniae propriectum sormaliter sumptum , & ut est dictae , hoc est , ex iure naturali, &ius ad bona Eecletiastica procedens diuino, ted ex Iure Ecclesiallico dun ex sacro ministerio else materiam Si-ltaxat, cum tacta ea separatione troiimoniae propith dictae , siue ex iure sit iam amplius spirituale ius istud. naturali, de diuino, & non sollina Ec- neque per te , neque per connexioclesiastico, quod non modo in bene- nem , neque ellentia litet, neque a cis fietis verum et se contendo sed in om-lcidentario. Atque hac distinctionenibus aliis; quotiescunque enim ius compono dissidentes Theologorum, aliquod ad temporalia , habebit prol& Canon istarum sententias; Theo- immediata , proxima , de adaequata logi enim , qui cum Caietano in . a. sui causa, aliquid vere sacram, &lpirituale,toties ut sic erit materia Simoniae, cum eadem in eo casu, atque opti*.trast. 9. de Simonia. l. &in summa. Der. Simonia. Victor .rele9. deSιm n. vum. 44. Soto. lib. 9.de iustia
402쪽
dunt esse Simoniam diuini iuris, ae- ' neque aliud voluit Lessi. hb. 1. ca8.eipiunt beneficium formaliter pro 3 s. dub. 4. & Valent. Dc.cit. iure percipiendi prouentus Ecclesia- i Probatur verb utraque pars no- 3sticos propter ossicium spirituale , in strae propositionis; Et prima quidem, quo fundatur, de cui est inseparabili- nimi tum ius illud ad emolumenta ter annexum in ratione bene fieij, eum officium spirituale, siue obliga.tio ad illud exercendum non si ius
aliquod proprie loquendo, sed potius
obligatio, de onus, atque sundamentum & causa beneficii, ac iuris proventuum.Canon istae verb cum GloL
rione , retractans quae quondam docuerat. & alij apus Tusch. titt. S. con. a s o. cst 1 Sa. num. 8. & Garc. I lari. de bene'. eaρ. 2. num. p. qui fle illisnum. I a. adlinet. solius iuris posi inii Simoniam agnoseunt , sed nomi.
ne bene fiet j intelligunt ius ad emolumenta Eeelesiastiea , quod cum sit
aliquid in se temporale , aeque Vendi potest , atque calix consecratus. Quae utraque sententia vera est , ut dixi, prout contiueramus in beneficio ius proventuum temporalium, de quo loto eontrouersia mouetur, connexum cum re spirituali, aut ab ea separatum . ita ut ex ea separatione, aut connexione sequatur necessat id, vendito iure isto ad temporalia, vendi simul ministerium lacram , cui connexum est, aut propter separationem iam fictam non vendi. Idcircbin mea prono sitione dixi beneficium formalitet sumptum , dcius exspirituali m misterio proueniens, else inuendibile. Atque mediam minc nostram sententiam docent Theologitemporalia connexum cum ossicio spirituali , a quo procedit , atque ad eb beneficium formalitet esse in-llendibile ex natura rei, quia quoties aliquid etiam temporale est ita conis nexum eum spirituali, ut eo vendito, necessatio vendatur spirituale cui connexum est, ipsum temporale vendi nequit etiam iure diuino, licet tota illa eonnexio suerit ex sola instituti ne humana, inde enim habetur, hanc connexionem pol se humana aut horitate, per quam posita fuerat, do strui, quamdiu tamen ea perdurabit, illieita, & Simonia ea erit ex natura rei talis venditio, qnod ex Regula Paschalis, e. si quis obieώerit. 3. Past. r. suse probauimus quest. 2. in ultima Parte prostoliti axis uniuersetis, ubi &ostendimus discrimen inter ea, quae alleui spiti tuali connectiantur consequenter, & quae antecedenter tan-tdm: priora enim illa ita se habent, ut ipsis venditis vendantur quoque illa , quibus eo modo annectuntur, quod non contingit in iis, quae sunt tantum antecedhntet annexa spiritualibus: atqui in venditione benefici , & iuris ad prouenti s tempo rates venditur quoque ne eessarid ministerium sacrum ratione euius illud ius clerico competit, & non soli prouentus temporales, sed illud ius quod est in clerico ad tales p uentus e illud autem ius est connexum cum mi ni iterio sacro , in quo sundatur, Ascut nequii vcdi relatio, quin venda
403쪽
tui landamentum, in quo est smili- vendatur hoc annexum consequen- tudo imaginis ad exemplar, siue figura facta , cuicumque tandem rei impressa suetit, ita neque hoc ius si . ne suo fundamento. Quod si dicas, esse duo iura, de virum ab altero separari , atque adeo sine altero vendi, de beneficium quidem non secundum se totum vendi, sed secundum ter . spirituale quoque, cui annexum est, venditur , quandoquidem prius illud vendi nequit, sicut neque transferri sine isto. neque fingi poterunt
duo contractus, quorum unus sit gratuitus circa spirituale , alter onerosus circa temporale consequenter anne
i xum : quia sicut per gratuitum illum
aliquam sui partem, nimirum secun-:contractum non acquiritur solum il- dum ius ad emolumenta temporalia, lud spirituale quod datur, sed etiam sevi venditur calix consectatus seis temporale illi connexum consequen-cundum materiam. & formam, non ter, de quod ex ipso necellario prosecundum consecrationem, ideo que fluit siue ex natura rei, siue ex insti- non totus , de in sensu compotito tutione; sicut dato fundamento datur venditur ; iam aliam definitionem, i relatio, & data imagine datur simi-8e essentiam beneficit eompingis, in litudo, ita vendito consequenter conis quo tamen non est aliud ius ad tem- nexo, venditur id, cui connectitui, porales redditus , quam illud quod & sine quo existere nequit, quod ve- ex saeto ministerio prouenit, quod- l rius multo est in istis moralibus ; inque ut sic participat spiritualitatem, de factum reor, ut Patres eiusdem de trahit secum venditionem talis criminis damnent vendere altare , deministet ij, quandoquidem per tuam'decimas,de vendere Spiritum Sanctum. venditionem , non acquirit ius emptor ad hos prouentus nisi ratione
illius sacri ministerii. quod idcircδvenditum sitit neces Iarib una cum iure , quod illi soli conuenit; quare longe diuersa est ratio iuris patronatus alligati alicui stando , de calicis consecrati ; haec enim sunt annexa spiritualibus antecedenter, id eli praecedunt ipsa spiritualia, quae illis iam in suo esse constitutis accidunt; quare sicut antecedentet ad spiritualia habent suum esse , ita etiam suam aestimabilitatem sortiuntur inde pendenter a spiritualibus ut pote posterioribus, quorum nulla prorsiis habetur ratio in ista venditione , de aestimatione. At verb quae consequuntur ad aliquid spiritualet, cum habeant totum suum esse dependenter ab illo, de in produci, dc in conseruari, ab ipso quoque pretium, de aestimabilitatem sortiuntur quarc si Ita Gregori. VII. lib. 6. Reyesti. in indice Concι lj eo anno habiti. Concit. Rhem. sub Leone II l. de Carolo
Magno , ωP. H. acquirere gradMm de Eeclesiam. In Concit. Moguntin.
sub Amulpho. e. p. s. Be sub Rabano
V. I 2. acquirere Ecclesiam , de beneficium , idem sunt, sicut de in T
ron. sub Carolo. cap. I s. de cap. pres byter. I. quast. I. quod Gratian. ex Gregorio adducit,at Verd eap. altare.
ead. quaesi. 3. ex Paschali I I. refert: nisi dicas i, Paschalem haec sicut dei alia quam plurinia ex Gregorio suille mutuatum. Polycarp verb lib. .rit. . citat id ipsum ex Concit. Toletano. Nempe existimarunt hi P P. res Ec-.cletiae , aut decimas, siue ipsam Ecclesiam , de gradum aut dignitatem ministiandi in Ecclesia , de altari, at que regendi Ecclesiam ita coniungi, ut unum sine altero vendi non posset,
atque una simul vendi Spiritum San
404쪽
ctain. Quare haee omnia eodem mo-i ministerii spiritualis , si ius ad eas do execrantiu . itidemque sanctioni- res fundatum in eo ministerio , ea-bus damnant; & clarius Alexand. II. Iumque rerum ad illud destinatione,cV. ex sellis. I. qua H. 3. inolitam Vendatur. committitur Simonia , PeL consuetudinem Lucens s Ecclesiae, in quam Gutim D si , id est , aliquid qtia nAlli Clerico Eco rastictim be-- spirituale pecunia possideruν. Deni-cιum to cedebatur, nisi ea eriti prefatis que Gregori. V I l. ea . PerheVit.ς - .pecuuiae mtinere illud emere IIuduisset, casu u. γ Pan. Episcopos dantes de- dc plorans. febatque , inquit, Eceld- cimas laicis militibus, seruit ori-LAE, G res eius ιIa veralis, veluti qua-i bus, & conlanguineis, di Dint praecipi dam tei rena , ct vitis merx a net uia- ' tran Tres es dieit, & eodem modo orabu ad vendendum exposita ; quod Ceniendos, inter haereticos , ct a tia Iam quam duenario , quai tum cb flos , quo inter illos censuit Si-DE O , Duilisquesis contrarium, saeνi l moniacos Nicaena Synodus. Hic au- nones docent. Quibus postremis tem Canon inter Nicaenos ex Arabi- verbis satis ostendit, hane Simoniam co vertas est 49. Venditionem itaque esse ecntra ius diuinum ex ipsis sacris decimarum, aut ea iam Laicis dona-Canonibus , quandoquidem eam tionem pugnare cum diuino iure Venditionem parem iaciunt vendi 1 existimauit Pontifex ; atqui non agetioni impositionis manuum ; quod bat de decimis tantum ipsis. hoc est, probat ex Concit. Chalced. n. in ea rebus, quae miliguntur , aut dantur autem venditione vendebatur bene in decimas , eas enim distrahi , &scium Ecclesiasticum , siue Caκoma, , Vendi posse , nemo dubitat; sed de& non tantum sacrum ministerium, Itire colligendi decimas, quod ius aut ius ad illud exercendum , quod cum spirituale, & Ecesesiasticulo sit, potius , uti iam monui , obligatio non modo non vendi potest, sed ne quaedam est , sed ipsum maximὸ ius quidem Laicis donarii. quamdiu ad redditus temporales, qui significantur nomine rerum Ecclesiae ; ergo
ius illud spirituale elle supponitur ab Alexand o , alioquin facile Lucenses obiecissent, se non vendere iura spiritualia, sed solum temporalia ad
capiendos v. gr. prouentus temporales, siue res Ecclesiae, quod ius pecunia aestimabile est .seois in sumptum. Vrban. I I. ut resertur cap. Saluator.& ca . res Ecclesia. i. quast. 3. eum qui vendit, aut emit res EcclesiaΠι- cas , eiusdem peccati reum facit cum Simone , quia donum D E I Permi a posside i exι Amas, quia si idona Dri, ostendit Ioann. Carasti, triat. de Sι- D to nempe do ata a sidelibus, de non ad hoc ad quod insti Miae si mi ι' pretio comparantur, aut distrahuntur , eoeni in ipso quod donentur ratione nempe diuinum, sacrum . & Ecele- fasticum manet, ut iterum exponam
in setius ; id autem multd verius est de iure beneficiali ad capienda emolumenta temporalia propter factum ministellum debita. Maneat itaque ius illud e sse spirituale.& inuendibile ex natura rei, & diuino iure . neque opus est distinguere inter beneficia simplicia, & eutata, quod. male tri bui Panormitan . ostendit susus Suar.
V. 24. cir. ni m. 1 I. quia in utroque
illo beneficio titulus spiritualis est, quare utrobique est inuendibilis, ut
Altera pars nostrae propositionis implicita in illa priori , erat, ius ad
temporalia commoda rerum Ecclei sae, Di il
405쪽
sae, & proventuum ipsius, separatum
a minis terio spirituali, a quo in beneficio tanquam a radice quadam progerminat, vendi posse ex natura Iei, de non esse materiam Simoniae propriae,sed analogicae ex iure solum Ecclesiastico, perspicua manet,eam que communis sententia Canonis axum adstruit. Cum enim ius illud praecise , de in se spectatum si temporale,& totam suam spiritualitatem in beneficio participet ex connexi ne cum sacro ministerio, siue titulo spirituali , sublata ea omni connexione , temporale remanebit, atque
eis ex sua natura vendibile ; tota disticultas est, an ista separatio realis esse debeat, an per totam intentionem , de praecisionem , fieri possit,&a quo. Sed haec omnia facili is expo
CONSECTARIA Ex propositione superiori.
Consect. Vi. An Capellaniae sint
materia Simoniae. Consect. VII. An commendae sint materia Simoniae. Consech. UIl I. An coadiutoriae sint materia Simoniae.
Consech. I X. An hospitalia sint
Consect. X. An ius patronatus sit materia Simoniae. Consech. XI. An pensiones beneficiorum sint materia Simoniae, de an vendi, aut redimi possint. Consech. XII. Soluuntur aliqui easus singulares. Consech. XIII. An officia temporalia Ecclesiastiea vendi, de alienari possint absque Simonia. ConseeLXIV. Quo iure vendatur Clericatus, 3c Auditoriatus Camerae in Curia Romana. Consech. XV. An pactio onerosa , siue transactio ad componendam litem beneficialem , si Sia
CONSECTARIUM LCOnsectar.I. Pontifex potest praebendam senarare ab officio spirituali , 8e sic separatam vendere. . onsech. II. Ponti sex nequit vendere beneficium.
Consech. II l. An Episcopus posse praebendam benefici j vendere, aut aliquo titulo pro ipsa pecuniam exi
Consect I V. An pritiatus collator , aut resignans possit vendere beneficium quod conseri , aut resignat ratione emolumenti temporalis, quo se priuat, de in aliurn trans f ri , ac proinde pro eo damno temporaliquod patitur, quidpiam exigere. Consectar. V. Vtrum praestimonia
Pontifex potest praebendam separare ab incio spirituali,
vendere. Primum istorum nemo negabit, si attendat talem praebendam connexam esIe cum tali officio spirituali, Ecclesiae solius arbitrio , debet enim duntaxat sacro ministro suam sustentationem . quam si aliunde habeat, poterit omnes prouentus illi ratione ministerij sacri assignatos retinere,&cui voluerit applicare , atque ita lituislum sine praebenda con ferre I quia ut ait Abbas in ea . cum Ver. Num. a. de concus praebenda. praebenda non facit
Canonicum, sed collatio iuris spiri- C C c tualis,
406쪽
ciem venditionis habent; & itIe est
casus cap. cum in Ecclesia , ubi illud scelus horribile nimis dicitur. & conistraria consuetudo lex mortis, Ze qai id crimen admittunt, Portionem habris turi cum taeei. quae verba propriam
Simoniani in iis committi significae, ad quod opus est, ut temporale fit in pretium spiritualis. secundo sim Ex hae uniuersali doctrina , de Regulis proximo Consectario tradi-l niae species est quoties non exhibentis, non difficulter intelligemus iura, quae quasdam consuetudines probant , alias vero reiiciunt. Primo consuetudo offerendi'al
quid pro exequiis.& sepultura. benedicendis nuptiis, alii que smilibus, laudabilis dicitur,& semanda; quanquam exactiones pro iis fieri prohibeamur cap. ad Apostolicam. de Simon. nihilominus in Conc. Lateran .sub Alexand. III. eap. 7. ct 8. & r fertur cap .cum in Ecclesia, de Simonia, da innantur,qui pro his omnibus aliquid requirunt, ct legem mortis longa
inualuisse eo et niune a=bitranturi non attendentes , quod tanto grauiora. sunt crimina, quanto diutius infelicem animam tenuerunt. & cap. suam. eoaerit. Capellanus de Villa-stanca , quia suis Parrochianis pro exequiis mortuorum , de benedictionibus nubentium pecuniam exigebat. nis a tantatur haee officia spiritualia nis nius
hae oblationes afferantur, aut de illis praestetur cautio. Quare Innocent. ιn eap. Abolenda. meriti, queritur abolenda consuetudinis peruersitaιem apud Montem fessulanum inplenuse,ut decedentibus non Prius permittatur effri sepultura, quam pro terra, in qua sepeliendi sunt, eretum pretium Ee --ήια perfluatur. Exactio igitul illa,
per quam negantur a Parrocho , aut
alio quopiam Sacramenta, nisi prius detur oblatio solita, Simoniam sapit,
uti tam monui cum C Ouarm. lib. I. Har. cap. I 7. num. 3. Fagund. in s. Ecclesia praecept. lib. 4. cap. I. π. 8.& idcireb ubique prohibetur. tertio Parrochus non potest, uti obseruat
Suar. ρ a. i.de Religion.lib. I. eq. F. num. 22. priuata aut horitate extorquere oblationem eonsuetam, neque
illum , qui dare recusat, cogere, sed praesumptione desiliat,Canonica pae-l rem ad Episcopum , & iudicem E na mulctari iubetur. 8c eap. abolend/.l clesiasticum de seire debet, uti caveis de sepulturis. abolendam consuetudinem dicit Innoe. III. quae aliquid exigi pro sepultura tarmittebat. Respond. iam nobis ex quaest. 6. UUIM. 6. constare quomodo pro sepulturis aliquid dati possit. Dico igitul laudabilem esse eam consuetu-tur eapit. ad Apostolieam. Ec idei co Capellanus ille Villa-franeanus damnatur eq. seam. de Simonia, eo quod a suis Parmeli ianis minui licite
pecuniam exigeret, extorqueret.Quς
duae particulae, minus sirite, ct exto queret , diligenter obseruandae sunt, ut videas non reiiel consuetudinem di nem, & probari in eap. ad Aposto-Lcam cit. in aliis autem locis allatis' petendi oblationes, sed modum exin contrarium prohiberi exactiones torquendi.
I imo quae fiunt tanquam pretij de-l Seeundo consuetudo aesipiendi iti pro ministerio spirituali, & spe- aliquid pro chrismatῖcap. a. is
407쪽
Smonia , atque 3liis pluribus locis imissione , ad possessionem alicuius reiicitur. in .l Cathedralis Ecclesiae, vel beneficii Respond. nos hac iura susius ex- Canonicatuum , aut Ptiebendarum, sendiste qWast. 6 οὐ.M. I . ubi osten-lvel partem proventuum,seu ad distiuimus idei reo reiectam suilla talem butiones quotidianas, appone di ceria
consuetudinem , quia vel Simo-ltas conditiones, aut deductiones seu ctuum solutiones, promissiones,com pensationet quare illicitas, turnorum tu Cra, aliaque etiusmodi,que in pios usus niam vel eius speciem , atque turpem auaritiam continebat, VLe m
do Chrismales illos nummoa, praestationem Pasclialem, Episcopalem, consuetudinem Cathedrallelam il. lis enim omnibus nomini si suam turpitudinem velabant) exigendi, satis constabit expendenti iura eo loco a nobis adducta. non conuertunturiti tales ingressus Simoniacae labis, aut sordidae auariistis suspieionem habere significata Ex quibus r.colligitur, pro collationibus institutionibus,3c possessionibus nihil posse exigi, neque ipsas Tettio de eo usuetudine exigendisi portulas, ut ex communi DD. quos duos solidos ,d Episcopi Cathedr idabit Garcias 8ear. de benebis. cap. r. tieum disputari posset; verum cumlπ. I. constat, & ex declarationibus non sola consuetudine, sed lege il-lCongregat. Concilij, quas resert ιbid. lud ius sibi iam diu quaesiverit, vilGare. maxime una Ger densi elii-
diu, de illo dil putabitur alibi linterim adi DD. in eam quas. 3. cit. &suministra in De ν. ivs Cathedratici, atque praxes omnes Episcopales, aut de omio Epitcoporum scribentes. Quarto eisea consuetudinem accipiendi pro eurationem dum Episcopi visitant, aliqua quidem statuit Tridem. sus. 14. cap. 3 de reformat. de paenas latas a Gregor. X in Concit.
Lugdun. vii re sertur c.existi. de censi-ιπι ι/r 6. limo uauit,aliquid tamen circa eam em constitutionem immutauit,quae omnia expendemur opportu
nibri ioco, neque enim ita propri spectant ad Simoniam, si quae in istis peccantur, sed potius ad auaritiam,& gravamen fidelium. - Quinto Trident.Ieg. 24. de re se
Ur . east. I . sustulit omnem prauam consuetudinem etiam particularium Eeclesiarum constitutione firmatam, in electione, nomInatione, praesentatione , institutione, eonfirmatione,
eollatione, vel alia prouisione siue ad
denter deducitur. Quare neque Episcopus , neque vicarius eius aliquid pro collationibus beneficiorum accipere poterit etiam parum , contra Zech. dereph bl. Ecclesta is . 2 3. de Vi-
earis Episcopi, ηum. 4. . a . .
Secundo consuetudo exigendi ali. quid a nouo Canonico pro ingressu, aut possessi me quod cedat in utilitatem aliorum Canonicorum , aut beneficiariorum,aliarumve per sedarum ipsius Eeclesiae, tanquam Simoniacareiicitur a Trident. . it.quod Pius v. in sua constitutione, quae incipit, δε-rrem mmis, data pridie Kalend. Iuli jan. T c. confirmauit:& sanε antique,
i uri consensit hac in parte Tridenti
tudo ex gendi prandium a nouo C
nonico rei ieitur. . . di qΤertici non licet aliquid exigere incommodum mensae capitularis v. gr. ad reparationem ipsus,quia illud cadit in commodum ipsorum Canoniacorum. Itaque declarauit Cogregario illud c. a 4. Onei l. interpretata, Vti re
408쪽
fert Gare. eap. I. cis. num. so. Quare constitutio ut nouus Canonicus cem
tam summam det, cuius pars mensae capitulari, pars fabricae . pars Capellaniat,& pueris ehori ministris cedat. Simoniaca eensetur. Quarto quae omninb in pios usus. puta fabri eam Ecclesiae,eius ornatum. pauperum eleemosynas,& nullo modo in Canonicorum , aliarumve Ecclesiae illius personarum utilitatem --dunt, ex diuturna consuetudine capi,
α postulari potant; quia id aperte
habet Trident. dc illa consuetudo, cum nullam Simoniae . aut avaritiae suspicionem generet, laudabilis est. Itaque docent passim omnes . & declarauit congregatio in una Sego-biem x. ut ij. isso. dabit Barbos.
Quinto consuetudo, ne grossam fiuctuum nouus Canonicus percipiat , nisi per aliquot annos inserui rit, non pugnat cum hoc decreto Tridentini, de laudabilis est Balbosa
in collectan. ad illud cap. I 4.vum. 3. 3c
varias declarationes,atque decisiones Rote,maxime quando hi fluebas post obitum debentur eorum haeredibus, addueit Garcias a. parte de benefici a
Sexto consuetudo Ecclesiae Lugdunensis, quod Canonici nullos se ctus percipiant, donee suetim initiati scietis . laudabilis est, neque cum Tridentino pugnat. Ita pro Ecclesia Alfensi respondit Congregatio s. Mxij. roi . quod resert Barbosa,
prohibuit ne duntaxat pro collatione benefici, i aut possessione solueretur, quia non fit in hoc casu. fri Septimo dulciaria , & eonuiuia sunt prohibita a Trident. ex antiquo iure nupet allato. Vide Zerol. se prin V. ρ τι. fecunc veri possessio /ιηι ci'. paragr. 3s. 3c de his conuiuii a
Octauo poterit quidem Episcopus
iusta ex cauta onus beneficio imponere quandiu vaeat, de partem alia quam fluctuum aliis applicare, atque ita deinde beneficium cum eo onere conferre, uti diximus alias. Trident. enim tantlim agit de onere,quod nouo beneficiario imponitur ad obtinendum ingressum, seu possessionem sui benefici j. l. i i Nono resere Rebus. in praxi. tit.
quor modiι beneficia acquirantur.π. I s. dc in concord.tit.depωblis. Concubina . g. quia verό, Senatus Parisiensis decreto cautum fuisse, ne ultra aureum
exigerent Episcopi pro collationibus. Id verblita intelligendum est, ut non tribuant actionem pro exigua illa summa. x. ut id capiatur pro notario , aut aliis expensis, non verb pro ipsemet collationes neque enim Pr bauit Simoniam suo decreto Sen tus , quandoquidem ut ibid. testatui RebuE vetuit anno is 2I. 4. Iunij ne quid pro iucundo aduantu, hoc est pro inita possessione exigatur.
CONSECTARIUM XV. De quibusam aliis eonsuetudianibus dandi aliquid pro Ordianibus sacris, en admissione in
. clerum. lPergimus examinare quasdam a liquas consuetudines circa ordina- . tiones, de receptiones in Clerum, quae aliquando probatae , alias improbatae fuerunt, quod ex regulis Consectar. i 3. traditis facile deia
Primo igitur qui in Ecclesiae alicuius
409쪽
lus Clerum admittebantur , soliti iconuiuia a recens electis, aut cons erant illi bona sua offerre . quod de cratis Episcopis, atque etiam a Cl Ambroso tradit Paulin. in eius vi-Jricis suis fiatribus , siue eiusdem Eeta, atque etiam de Marcione , qui ducenta sestertia donauit Tertullian. de prascνUt . cap. 3 o. & eiusmodi oblationes probauit Iustinian. nou-
cap. 16. ct cap. a. quamuis Clericis singulatibus dare prohibuerit. Damnauit tamen deinde Alexand. I I.
v. ex multis. I. quast. 3. ad vita
Mam eam Simon in speciem , quae quibuldam apparebat. Septima quoque Synodus cis. s. idcirco id prohibet. quia plerumque fu bat, ut hi, qui jaliquid Ecclesiae contulerant, caeteros ltumore quodam elati contemnerent. lItaque non tam reprehendit Synod. donationes factas ab ordinandis, quam illorum ordinatorum deinde temeritatem , & superbiam , uti o seruat Zonar. & Balsanaon.
a . Secundo. electi Episcopi pauperiori plebi eongiarium facete soliti
erant; sane n eam rem tria millia solidotum Romano Pontifici, caeteris Patriarchis duo millia pauperibus distribuenda indixit Athalaricus Arrian. apud Cassiodo ii b. 9. Epist. s. ubi tamen seuerissime Iimm niam damnat; immb ut eam Temoueat, ita edicit, nam plurimi am-lbiebant Episcopatum eiu modi promissionibus . sic enim suffragia cor-l rogabant. Quare vetuit Athalari-lcus ne maior summa ea , quam definiuerat, daretur, aut promittere
tur. Vides tamen sub ea eleemosyna latui lia ambitum , dc mercimonium Moddam sacrae dignitatis, de id citcbgrauiter in i psam inuehitur Gregori. φιβol. xii. ad D rium Augm
3 Tertio solemnis fuit quoque mos exhibendi tum populo,rum Ecclesiae clesae Clericis. Immo sic aliquando suffragia sibi ambiebant , ut ex
ponebantur tanquam debita , itat ut alioquin non admitterentur in Clerum , sublata est ea consuet do, uti diximus consect. Iseperiores iu
Quarto eon siletudo dandi pecu-
niam Imperatoribus, eorumque Mi- nistris ut Pontifices , & Episcopi consecrari potIent, impia erat omnino; excusabantur tamen Pontifices, qui iniustam vexationem redimere cogebantur ; aduersus quam dees, . niat Gregori. in mim. q. Pdna ten- tu l. quod vero impie Christiani I peratores vlurparunt, id deinde Turucae sunt aemulati,qui etiam infandum hoc tributum a Patriarchis hodie
Quinto fuit consuetudo osse ren- sdi ordinantibus cappas , tapetia. baci nos, vel manulergia; quae omnia exigi prohibentur a Synodo Pi-
Sexto pro insinuatiuis, quae ἐμφανη- σεικὰ dixerunt Graeci, hoc est , nomine insinuationis , & admissionis in eandem Ecclesiam aliquid dati solebat iis , qui nouum clericum, aut Canonicum , aut Episcopum, aliumve comitabantur, Ze in posse iasionem mittebant, quod praeterquam in maloti Ecclcsa Constantino-
410쪽
EXPOSITIO, ET CONFIRMA-tis propositionis.1 6 De Simonia Universa,
politana fieri prohibuit Iustin. Nou.
e. r6. Richard. Ribai . legatus Apostolicae sedis apud luon. D. I 33. in cuius Ecclesia vigebat ea consuetudo , de illa queritur, quam etiam damnat Innoc. III. cap. sicut. de Si
monia. εe east. in tantum. eod. titui.
De Simonia in Beneficiis Ecclesiasticis.
partem hactenus disceptauimus, tum q a. ad quam proprie sp ctabat,tum quast. 8 8c q. t I .ct 32. in qua de beneficiorum commutationibus, collationibus, & renuntiationibus Simoniaeis quam plurima tr didimus, tum denique q. I A. &q. IT. proxima , ubi de gratuita donatione, sedemptione vexationis de aliis contractibus ei rea beneficia,an Simoniaci solent, disputauimus; quia tamen uaedam alia supersunt explicanda, acturum me pretium operet existim ut, si ea diligentius hoc loco pertractarem, & principia certa, ex quibus tota ista controuersia de Simoni beneficiali dirimeretur, nostro more
Bene fietum Ecclesiallicum sotmaliter sumptum inuendibile est ex natura rei, ac materia Simonia'. sicut & l effeetiis inferioris ordinis, quam ipsa Reretendum est ex alibi dictis, Beneficium Ecclesiasticum este ius percipiendi certam partem proventuum Ecclesiasticorum , competens Cleli eo ratione ministeris alicuius spiritualis , ideoque in beneficio distinguimus primo titulum , sue ministerium spirituale, eui Clericus aliquis destinatus est , secundo ius quod ratione illius tituli, & ministeri j habet ad prouentus temporales , tertio prouentus ipsos. Primum illud spirituale omninb est, arque adeb in uel
dibile , de materia Simoniae propriEdictae, quod per se euidens est, de
omnes aequὸ consentiunt. tertium temporale esse eonstat. secim dum
vero nimirum ius percipiendi hos prouentus Ecclesiasticos temporales , si in se praeeish consideretur , 8c quatenus abstrahit a ministerio seirituali tanquam , sua causa , sed loliam quatenus facultas quaedam moralis redditus temporales ex bonis
Eeesesiae capiendi , est quidpiam
temporale 3 relatio enim non potest denominati nisi a suo termino, quando ab eius sundamento praescindimus' si verb hoe ius spectemus quatenus progerminat ii ministerio spitituali, & ratione ipsius duntaxat con uen t Clerico , prorsus spirituale est, aut saltem spirituali eo ni equenter annexum, & quamuis sit quidam veluti essectui ministeiij spiritualis, videaturque causam aequivocam , qualis hoe loco fingi debet, producere polle omne ius percipiendi redditus Erelesiasti eos ex sacro, de spirituali ministerio proueniens. sit, ideoque ministeri u spirituale posse
conserre ius mere temporale, nihilominus cum ius sit quoddam ens conOtatiuum,&essentialiter dieat ordinem tum Diqilige