Iosephi Gibalini e Societate Iesu theologi, De simonia vniuersa tractatio theologica et canonica. In qua innumerae quaestiones de sacris functionibus, sacramentorum administratione, missarum stipendiis, dotibus monialium, collatione, resignatione, &

발행: 1659년

분량: 536페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

431쪽

ipsum characterem Clericalem, qui in minoribus ordinibus confertur, de quem hi Seholiastae nomine quoque χειροὶπνέαι significati volunt,

De Simonia Universe,

que officia , quae partim in illo e non e Chalcedonens. partim in Urbani decretali, partim in aliquot ca- non ib. 89.diri. numerantur . dc quaee, quod ista impressio characterisidubio procul vendi prohibentur. De his enim commodior erit alibi disputandi occasio. Moneo duntaxat, inter haec ossicia Ecclesiastica inuendibilia ex Ecclesiastica lege iure merito numerari a Suar. libr. de Simonia. capιt. 1'. munus sacristae , siue thesaurari j, te rerum sacrarum custodis, atque etiam primiceri j, cuius meminit C. r. s. dist. continet nempe

aliquod ministerium Ecclesiasticum, de quod ad disciplinam, de oecon miam Ecclesiasticam magis quodammodo spiritualem l pectat; est enim magisteri j quaedam authoritas ad minores Clericos instruendos, de chorum dirigendum , ubi tamen nulla σαραγ ic non fiat tine manus impositione δια χειρός. In ultimo ordine sunt oeconomi , chartulari j , pari munaris, & similes , qui promouentur πρωβάλλοντau; promotio autem προβολὴ fit sine impositione manuum , Se sine charactetis impressione σφραγῖδοι τελῶ lvi:8c idcircli per ordinationem dc impositionem manuum . atque charactetis Clelicatis tribuitur dignitas δία , per Promotionem autem Curatio φρόντισμα duntaxat. Nihi' lominus sanciunt PP. ordinationem , Ad charactetis impressionem , sue numerationem in Clerum , de promotionem , siue recensionem in Ca- est iurisdictio spiritualis , cum aliquando etiam laicis committi soleat. Osseium sectistae habet administrationem quandam rerum Ecclesiae; Urbanus verb ex mente Chalcedon. canonis, omnem eiusmodi administrationem vendi prohibet. Denique hi omnes sunt in Canone Ecclesiae . de ipsis φροντισμα conuenit. Dico tertio in hac nihilominus venditione contra prohibitionem Ecclesiasticam facta non reperiri,

nisi peceatum turpis lucri, & quaestus , quod impropria quadam locutione Simoniam nominauit Uibanus II. Hanc assertionem non idcircbtantum ponimus , quia nullam existimamus dari veram Simoniam ex solo iure positivo, uti quaest. 3. con

sect. . funus disputauimus, sed etiam quia licet eiul modi Simoniam lege Ecclesiastica inductam concede

remus, ea tamen non reperiretur hoc

loco , cum Ecclesia prohibuerit ei uimodi nonem Ecclesiasticum gratis. Se sine pecunia fieri ; alioquin iubent,

ordinantes dc ordinandos χειροlο- νου si es , Us χειροlονουμένους , characterem tribuentes de recipientes σφραγιοντα , ἡ σφραγομένους, promouentes denique , dc promouendos

προβαλλομενους , ii προβλ θησομένους deponi , fiat, inquiunt, quisque istorum alienus a dignitate , dc curatione αλλοτρι Θ της ἀξίας , ἡ σου φροντινυατ P., quam pecuniis acquisiuit visistro ετυχεν. Hunc por-rb eundem Canonem allegat, at-

ue ex eius praescripto eiusmodi o cia vendi prohibet Urban. II. in sua decretali, quam sere integram

dabit Gratian. cap.Saluator. I. quas. 3. idem denique cauetur east. ω lere. de Sιmoma. Non inquiro autem

diligetius hoc loco, quodnam si in

nus defensoris , oeconomi, castaldi, aduocati . iudicis , vice domini, mansonari j, maioris - domus, alia-

432쪽

Suastio Vigesima. 3 9 9

eiusmodi venditionem ossiciorum, in utraque Simoniam agnoscat, non Ecclesiasti eo tum ad vitandum turpe posse exponi de Simonia etiam Ecclesiastica . quam in ea reium Ecelesiasticarum distractione , nemo hactenus agnouit. Itaque plura excogitarunt DD. circa haec Vrbani Verba, quae expendit Barbos. in collactaneis ad cap. Salvator. i. quaest. 3.

sane illa distinctio, quam ibi adhibet Ponti sex , dum ait, Simoniam esse vendere res Ecclesiae in proprium lucrum , & non ob hoc ad quod sunt institutae, dissicilis omnino est ; an enim qui ad bonum Ecclesiae vendit eadem , non erit Simoniacus cum illa intentio , de

distinctio preti j in pios usus nihil fa

ciat ad Simoniam , quae in venditione rei spiritualis consistit ; praeterquam quod Vrban. res Ecclesiae , atque bona ipsi a fidelibus oblata inter dona DO . de Spiritus Satristi , quae pecunia possideri nequeunt. connumerat. Quare duo in

Simonia distinguenda sunt. primum est: auaritia, de infamis tueri cupiditas : alterum est venditio, de aestimatio rerum spiritualium, quod ex pri ri tanquam ex praua radice nascitur, quod in ipso Simone ostendit pluribus eo loco Vrbanus, aitque istum per ambitionem, & auaritiam quaestus deliquisse. Vnde fit , ut non sollim Simoniam nominent aliquando P P. aestimationem rerum spiritualium , sed omnem illam auaritiam, quae nos impellit, ut lucrum, Se pecuniam ex rebus quibuscunque D EO

dicatis quaeramus, execrabilem auaritiae ardorem nominat Innocent. v. vltim. I. quaest. 3 cum igitur res

Ecclesiae in proprium tantum lucrum , 8c non in usus, ad quos institutae sunt , aliquis distrahit, in eo turpi quaestu Simonem aemulat in , atque aleb Simoniacus

E E e a diei

lucrum, non autem Simoniam. Quod mihi manifesto colligere videor ex Canone Chalcedonens. qui sapientet distinxit ordinationem, & promotionem pecuniis factam ; nam in illa venali κειρο ονἔα , quo nomine significat etiam σφραγἴδα , 5c accen-honem in Cletum, ait Gratiam non

venalem τῶν ἀπρατον deduci in venditionem εις πρασιν κούαγαθαι,

in quo est vera Simonia : promotionem autem in Canonem fieti dicit turpis lucri gratia , δἰ αἰσχροκερδἰ οἰ-:M : Cum enim in ea promotio ne per pecunias comparata , nihil sacrum , de non venale vendatur, Simonia non est , sed turpe lucrum οἰ,9 α deinde subiungit, non esse proficiendum ex promotione , 3c ordinatione, quae fit per mercimonia , ἐκ τῆς κατ' ἐμπορίαν χειρα- ονί et , ἡ προβολῆς. ubi voce ἐι περίαι

utitur Canon , quia illa ordinationi , de promotioni isti communis est, cum gratiae , & rei sacrae venalitas, siue Simonia soli chirotoniae , sue manuum impositioni conueniat. Denique cum paenam sequestro , Sc veluti proxenetae huius mercimonij infligit , ait , illum esse mediatorem Ze turpibus, δc nefariis lucris inter

ἀθεμίτοῖς λήμμασιν. vides igitur non nisi infamem auaritiam hoc loco damnari , non autem Simo

niam.

Neque dicas, Urban. in stia decretali apertissime damnare Simoniae venditionem istam Respond. enim. V tbanum cum eodem modo de venditione rerum Ecclesiae, quo nomine eius bona mobilia, de immobilia intelliguntur , loquatur , atque de venditione isto tum ossiciorum , de

433쪽

a oo De Simonia Universa,

dici potest, non quod res spirituales Pontifice , cum sit aliquid sp tituale

venaat . sed quia Simonia tunc on ex quaest. 6. At vero emolumen- ampliori quadam significatione usur 'tum temporale per se spectatum venis patui , pro quocunque turpilucro di bile eit, coniunctum autem spiri- circa res quomodocunque lacras, & tuali tuti, ac iurisdictioni eonsequen- Eeelesiasti eas, quia in his similitu- ter, vendi nequit, aliouuin ipsamet

dinarium quodὸam sacrilegium est

in commutationibus , atque in ratione quadam communi, sed analogaeum Simonia conuenit. Quod verbobiicit Suar. e. p. 29.mιm. F. hinc sequi, nunquam probari posse ex iu- iurisdictio venderetur. Quare Ponti sex haec duo iure tantum Ecclesiastico connexa . separat, & iustas obeausas conseri iurisdictionem retetos bi temporali emolumento , 'uia simul vendit illi ipsi, cui contulit i

re Simoniam committi , quia illud risdictionem, aqua diuulsum ,&se licebit de turpi quaestu interpretari, ' paratum fuerat tale emolumentum, atque Simoniae vocem de eius radice luti in beneficiis explicauimus in no- exponere ε, facilὶ solvitur , nam ex stra propositione uniuersali. Ita Suar. stibiecta materia , & rebus circa quas Simonia eommitti dicitur in singulis casibus, ac demuin ex variis circumstantiis iudicabimus , an sermost de propria Simonia,an de impropria duntaxat. Placet nihilominus, quod obseruat Suar. ibid. nam. Iram. Vibanum per res Ecclesiae intellexisse administrationes Ecclesiasticas rerum ipsius . illae enim vendi dicuntur , quando officia , quibus annexae sunt, venduntur; i mini, non Venduntur, emuntur ve illa officia nisi proptet lucrum , quod ex cura rerum Ecclesiasticarum Obuenire potest.

CONSECTARIVAM XIV.

uo iure vendatur Cieracmtus , cr Auditcriatus Camerae in curaa

Romana.

Respond in his duobus ossetis distinguendam esse iurii dictionem Ecclesiasticam quae Clerico , & Auditori consertur, ab emolumento temporali illi coniuncto. Iurisdictio neque venditur , neque vendi potest a

CONSECTARWM XV. An pactio onerosa , Aie transactio ad componendam litem

beneficialem, sit

Simoniaca. Explieanda paucis est natura tran- et actionis ex iis, quae de contractibus disputantes fusilis alias tradidimus. Est igitur transactio , de re du

Dicitur pactio non gratuita , quia utrique transigenti onus aliquod imponitur , Uni quidem , ut iure quod praetendit, cedat ; alteri, ut illud ius , aut rem sibi cellam compenset. Si enim uni res dubia absque ullo onere , aut cominpensatione concederetur , esset vel

donatio , vel compositio. Hine l. 3 8.

434쪽

L38.c.de tr sectior. dicitur, ira/smi die post vocationem in ius, ei undectio nullo d.uρ.υιl retento, seu pro rit1- l petitur, datur conlultandi tere pus, se minime procedit. Est praecerea tran- quam ut sit ei interim spat um an, cefactio de re dubia, si enim alterutri cum aduertario de omni contio uci

uansigenti constaret, elle alterius, in- lia transigendi. Aou. 1 . ideoqU. e Ba iusta,& inualida foret trant actio.tum silica non male in t. I. U.aeeaeiao ce- in conscientia, tum etiam in scaro ex dere accipiunt pro δι αλυσα 2α . Igitur terno. l.--st. de conieI. inde- tractatui de edendo, dc de ιn io vo ax--. dc l. Erasis. C. de traHaciton. si aee, recte applicatur is, qui est de cau- actor transegit sciens rem ad alterum i riambos ιΝuicio Iul, , de de Da s. ctio- pertinere,irant actio erit iplo iure nul l uisus , quae tem dubiam , & contrO-

saction. subsin. si autem reus transegit iens rem ad actorem pertinere, valida quidem erit trantactio in foro externo,actor tamen Vzi poterit acti ne doli, ut ea transactio rescindatur. l. 'b pretextu. I. C. de tνansa tion.

quam actionem biennio durare aLnrmat abi i. glo illa. Addidi hane temnon modi, dubiam, sed etiam controuersam esse debere ; ita ut vel lis de ea mota sit, vel moueri saltem possit, tunc locum esse transactioni mani. festo colligitur ex l. v. C. de transaction. Propter timorem titis, inquit,t Uamone interposita pecunia recte cauta intelligitur. Idipsum etiam n men ipsum transactionis sonat . sic enim dicitur, quas sit transitio actionis, e , quod nimirum transeat, sue recedat ab actione sibi competente ;ideirco etiam obseruat Culac. lib. I o. obseruat. cast. 3 . de transactionibus tractati post titulum de in ιπι υσυπ-do,eadem ratione, qua & de cautionibus iudicio sisti . quia scilicet in ius

vocati non dimittuntur, nisi vel cauerint iudicio sisti, vel de re transegerint l. s.f.viri qui satis . cog .f. neque de in ius voe. de quia etiam hi,qui e uerunt iudicio sisti,non aliter ea obli gatione liberantur, quam si ad diem

venerint, vel ante eum diem transegerint. Et praeterea non alia ratione

post editam actionei vel etiam h uellam, siue lis iam intentata iit. sue proxime intentanda, siue denique intentari possit, prout materia postulat, unde fit, non posse transgi circa rem, de qua lata est sententia, si iam trantierit in rem iudicatam Iscausa C. de transamon. dc l.eleganter. st de condict. ndebiti, quia res illa amplius dubia non est, nisi propter aliquod remedium , ut restitutionem in integrum, denub eadem de re controuerti possit, aut ignoretur, sententia meite latam. quia satis est habeti rem dubiam a transgentibus , dum contrahunt, etiamsi te uera dubia non sit. Ex his porrb sequitur, transactionem esse contractum onerosum, & quoties in materia beneficiali, aut alia quapiam

spirituali fit, rem illam spiritualem, de qua disceptatur, viri relinqui, S

alteri in eius compensationem aliquid aliud dari ex pacto , & obliga. tione, ideoque distinguitur ab amica

compositione , quae est gratuita donatio , in ea enim unus alteri cedit gratis totum suum ius actionis,& rem de qua controuertebatur; quam licitam esse in omni controueisia spiti- tuas, nemo negabit; habetiarque inc .super eo. de ι ansartionibus, ubi si inter se graris , ct amicabit er cen ρε- nunt, nequaquam sacris Cavonibris obviare dicunιur. Quia nimirum Canones , qui illicitas pactiones in spiritualibus reiiciunt, nequaquam huic

435쪽

o a. De Simonia misersa,

amicabili compositioni repugnant, beneficium , & recipiendo praeu-

ut ibid. interpretatur glossa. Nequeiniam. idcircb Aleaand. III. capit. ea in te Praelati authsritas requiri- constitutus. de transaction. irritam di tur, quod obseruallit Panorm.rti uindicit transactionem, per quam controcaptii; nisi fortassis aliqua noua, aut uersia citea Capellam de Stratis so- institutio,aut collatio facienda esset: pita fuerat ε, e , quod speciem conti- hine enim non vi transactionis , sedlneret Simoniae.Quomodb verb pen- ratione nouae collationis superiorisIsio , aut aliquid aliud ab iudice a authoritas requireretur. Tota igitur bitro possit imponi, statim inqui-

nostri Consectarij difficultas est intram.

onetosa transactione circa spiritiia- Tertio pro iure patronatus aut iu-lia , an ea licita sit, an verb Sim ire praesentationis non licet transigeniacia re dato aliquo temporali. Idcireba Dico igitur,omnem transactionem Luc. III. cap. s. de transaction. literi

ἱn qua dimittitur spirituale pro tem-lintet laicos, & Religiosos de praesen-porali, Simoniaca esse. Ita Canonistaeitatione ita compositain ut laicis ma- in eaPsuper eo.de transaction.Summi-ineret praesentatio , Religiosis verbstae ver. transactio , quibus omnesinoua, vel maior portio Obueniret.

Theologi eonsentiunt.Transiti supericum prius vel nullam, vel minorem re sacra linquit cap. super eoὶ titi-itantum haberent, pactionem Simois giosa non Potest .eteman res sacra ut posiniacam dixit. sideantur, aliquo dato, vel retento, siue Quarto transigere de reliquiis; fromisso , speciem eredimus habere Si-ialiisve rebus spiritualibus , & saetis movia. Ratio perspicua est,quia in ealdata pecunia,eodem modo Simonia ἀtransactione reperitur permutatioicum est, ut patet.

temporalis pro Uitituali , ita ut Quinto idem dicendum est de reo unum si compentatio alterius 1 lusibus temporalibus, quae annectuntutenim spirituale ceditur illi , quodletiam antecedenter spiritualibus, si vel eo carebat, vel non nisi dubium enim ratione spiritualis annexi aliis illud habebat; quare cessione suilquid detur in ea transactione, reueraeollitigantis illud iam firmiter re- committitur Simonia. tinet , & iu compensationem dat Dico secundo; transactio , in 3 aliquid temporale, quae est manife-iqua unum spirituale datur pro aliostissima Simonia. proportionato extra materiam bene-Hinc fit primo, ut non liceat da-'ficialem , non est Simoniaca. Itata pecunia transgere de Iurisdictio-lpassim tradunt Canonistae in eap. ne facta litigiosa ; idcircb Caelestin. fAper eo. de transamon. estque ra-Ill. cap. Io. derransa I. transactio-itio manifestissima ex his . quae s nem,per quam cella qtraedam exime-ise disputauimus quastion. t r. de preMbatur a subiectione matricis Ecet itio Simoniaeo , quod necessarid deissae sub onere census alleuius an-lbet esse aliquid temporale , si enim nes , Sιmomacam ιnιqMitatem eoruι- est aliud spirituale, nulla fit iniuria

A ME dieit. rei spirituali , pro qua datur , in

Secundo non licet componere li-iqua tamen iniuria rationem, & pratem beneficialem dando pecuniam uitatem Simoniae constituebamus r

436쪽

nariis permutationem rerum spiritualium inter se minime Simoniacam esse ex natura rei. Si verd agamus de iure Ecclesiastico , quod aliquam Simoniam saltem analogam , & Impropriam , & quae iisdem paenis eum vera Simonia lubiaceat , consternit; ibiim ostendimus illud non loqui

nisi de eommutatione beneficiorum, quam ideitch in nostra assertione ex-eepimus ἱ omnia autem iura quae reiiciunt omnem pactionem circa spiritualia , explicanda esse monuimus cum glossa in east quam pio. .cIDast. 2.ver. pallio. de pactione inhonesta, in qua nimi tum datur turpiter temporale pro spirituali in eius iniuriam ; in

hac autem transactione, in qua unum spirituale datur pro alio,cum resetiatur quςdam commutatio . seruari oportet omnes conditiones necessarias ad permutationem spiritualium inter se eit. a nobis allatas in Uectariis , maxime ut spiritualia sint eiusdem ordinis , & proportionata; nam si annexum spirituali commutetur cum pure lpirituali aut spirituali annexum antecedenter cum spirituali annexo consequenterrisuspicio erit Simoniae, eb quod spirituale vide tur dari pro temporali connexo. Non requirebam verb in mea propositione aut horitatem superioris ad istam transactionem ex vi transactionis solius, non apparet enim , cur

ea postuletur ad purgandam Simoni elabem , quae nulla prorsus apparet: Si tamen res spiritualis, quae datur

in compensationem, nequeat conse

ri sine aut holitate Episcopi, aut contineat bonorum Ecclesiasticorum alienationem, aliudve simile, tunc ex eo capite adeundus quidem erit superior, non tamen vi transactionis, quod unum contendebam.

Hi ne fit ptimo ut ista transactio

fieri possit inter Episcopos contendentes de iurisdictione ,ut unus verbi gratia sibi partem unam retineat, alter aliam aut uni iurisdictio , alteri prouisio beneficiorum maneat, aut a lintei natim visitent. Secundo in lite decimatum possimi de earum diuisione inter se conuenire. Tertio in simili controuersia reliquiarum similis quoque diuisio fiet. aut omnes uni telinis quantur. Alter vero vel alias reliquias , vel quid aliud spirituale incompensationem conserat : videndum tamen ne theca reliquiarum detur in elusinodi compensationem .illae uim est aliquid temporale, & rati ne illius committeretur Simonia. Dico tertio transactionem in materia beneficiali, in qua unum beneficium detur pro alio , aut aliquid spirituale , fieri non posse absque consensu superioris, alioquin committitur Simonia impropria iuris positivi. Ita DD. pasiam cap. constitutus. de transactionib. contra Barbosam , in collectar. ad illud copui, eliquod Omnia iura, quae transactionem super beneficio litigioso damnant, loquantur tantum de ea transactione, in qua aliquid temporale datur pro beneficio litigioso, non verbquando datur aliud beneficium, aut

quidpiam spirituale, quod & ipse s

teor Unde sentio cum Balbosa ex iu-tibus illis non posse probari communem sententiam, quam tamen mihi tersuadet prohibitio commutationis

eneficiorum priuata aut horitate sactae, quam iasius ostendimus q. I 2. in pluridus consectariis ; commutationem verb in hae transactione includi , nemo non videt , ptaeterquam quod in his noua aut resignatione, aut collatione opus est; quae omnia consensum superioris requirunt.

Quare pactio, ut litigans retineat pingua

437쪽

pingue beneficium, de quo lis est, &collitiganti tenue tradat. aut Vt unussbi partem benefici j retineat, alteram tradat, aut collitigantem in Viearium, aut Coadiutorem assumat, aut

pensionem illi soluat, aut si contrO- uersia iit de pluribus beneficiis, ut quisque eo litigatium unum retineat; hae, inquam , pactiones priuata authoritate factat, illi eitae sunt. Si tamen duo beneficiati habeant litem vici Lsim super beneficio alterius, poterit unus cedere liti, modo alter cedat, quia tune non fit transactio super benefieio sed super iure litigandi. quod nullo iure prohibetur. Ita Suar.hb.de

Dico quarto tran: actionem in m teria beneficiali fieri posse auth ritate Episcopi solius, aut etiam ar-bjratorum , mod , ex natura sua Si. moni aca non sit.

De Simonia nitiersa,

iudices disceptaretur, possent & ipsilaici eligi in arbitratores Neque di Lficultas est hoc loco, quando in transactione non imponitur alteri partionus aliquod temporale , tunc enim quaeritur, an illi arbitratores non

Episcopi possint illud imponere, quod statim dicam. Dico quinto Episcopum posse

ita di timere litem beneficialem , ut uni beneficium litigiosum adiudicet cum onere soluendi alteri . vel onus aliquod temporale, vel etiam petasO

locis citi & qui pliues alios dabunt Gigas arti . 6.de pensiam. πεπν. s.. 4.& Garca .pa. e benesi.eat. F .a m 29 s. omnes enim qui aliquo casu conce dunt Episcopo facultatem impone di pensionem, maxime agunt de hoe casu concordiae,& pacis, uti loquun-Prima pars de aut horitate Epi se tur Et in ea . nisi. de praebendis. compi, paret ex eo quod permutatio M. t postio eiusmodi expressissime appro-neficiorum fieri possit authoritate batur, ide6que glossa negat cons Episcopi ex quast. ι 1. hie autem est lem textum illi reperiri inroto iure. quaedam permutatio, uti diximus. Neque Simonia vlla committitur, Deinde nulli bi prohibetur ea transaial quia non imponitur retinenti benefictio , immδ probari videtur in simili clum illud litigiosum , temporale de iure deeimarum. eq.flaimmui. de eiusmodi onus aut pensio in pretium,3ra 'saetismbus. l de compensationem beneficij, sed Secunda pars de arbitris, siue illi alias ob causas, niminam in compens ne indices ordinarij, aut delegati

causae , sue non sint; traditur a Suar. cap. si .cis subst/Jerdinand. tract. I v. dsul. 3. Punc. t '. sub fim Bonae. parrirci F.eir. atque aliis communiter

quia nulli bi reperitur id esse prohibitum ; cum tamen tota illa causa Me qua agitur, sit Ecclesiastica. deabebunt hi arbitratores esse Clerici, quod Reginald.lιb. 1 3 fori.πnm. 2 3T.& alij obteruant. Si tamen ea causa sationem laboram , & expensarum, quas in litigando fiustra neeret, in neeessariam sustentationem personae, quae a iure, Zc actione desistit in bonum pacis . & toneordiae, quae ipsi etiam transgenti utilis est. Dico sexto hanc pensionem annuam imponi posse in ista transactione ad vitam pensionarij, ita ut transeat etiam ad successores ipsi ita bene

ficta ij, si decedat ante pensionarium, vel mixti sori esset,vel ex priuilegio, quod est, illam imponi beneficio,non aut alia quapiam ratione apud taleos i tantum beneficiatio. Ita Gigasq. 6.de

438쪽

Aquinio Vigesima. 4o s

pensio. ct q. 86. Panorm . Cardin. t Respond. eo cap. agi de immin

aliosque reserens. Redoan. a. parrideltione perpetua decimarum, ita ut Simon. cap. 4. numero ΙΑ. de cap. 2 .lMonachi de duabus currucatis terrae,num. 36. Suar. cap. S . ciι. Ferdinand. quas in dominio S. Matiae de Maotract. VI.disp. iunct. Istarum. I. con-lchia tenebant, tertiam tantum decitra Azor. 2 fart. lib. 8 cap. 6. q-st. I.lmarum partem exoluerent ; mirum

Garc. ι Fart.de beneficie. D num. 3 34. itaque videri non debet, si Ponti sex Reginald. lib. 23. num. 219. Bonac. compostionem, per quam ius alicu-disnde Simon ruast. . g. I Dunm.'. & ius Ecclesiae in perpetuum minuebaia alios a Barboc relatos in c. nisi essem. tur, voluerit authoritate Apostolica de praebendis.num .7. quia in cap tae eri confirmari. tero.de transaction. dieitur, pensionem DIC Es 2. nullam esse causam, propter quam oneretur beneficium, it impolitam per transactionem iuridicam,non durare ultra vitam soluentis.

Igitur si Episcopi authoritate fuisset

imposita , potuillet excedere vitam soluentis. Et frustra obiicitur cap. nisi de praebend. ubi Ponti sex compositionem factam ab arbitris, ut beneficium maneret uni litiganti eum onere soluendi certam pecuniam collitiganti,approbat, modo persona beneficiati j maneat obligata, non autem ipsum beneficium.Nam ea pensio im posita fuerat a solis iudicibus arbitris. non autem ab Episcopo, cui soli concedimus hane potestatem onerandi pensione beneficium. Neque ratio, quae illo loco redditur a Pontifice, sa-uet aduersariis, nimirum ne saeta videatur aliqua sectio fructuum beneficit , quod aeque fieret, si Praelatus ei ulmodi pensionem imponeret;nam negamus, hanc sectionem esse prohibitam iustas ob causas Episcopis, sed solum aliis iudicibus, aut arbitris,

neque ex eo textu contrarium colligunt aduersarij. DI C Es:cap. veniem .de transaction.

transactio quaedam circa decimas .nis confirmata suerit authoritate Apostolica , inter personas potius, quam

ipsas Ecclesias facta suis e dicitur; ut

igitur Ecclesias, & beneficia trans etio oneret, auctoritas Apostolica requiritus. que penso transeat ad successorem. quandoquidem agitur tantum de iure huius beneficiari j. Respond.ius ad hoc beneficium non polle transirenis dubium, & litigiosum ad succeiasores , quandili iste collitigans non cesserit suae actioni, aut de illo iure disceptare potetit. Quare ea compositio spectat etiam ad successorem huisius beneficiarij,qui alioquin a collitiis gante molestiam pati, de in ius vocari posset; igitur manent eaedem causae imponendae pensionis ad vitam

pensionarij collitigantis. Dico septimo hane pensonem imponi non posse ab Episcopo , si collitigantes prius de ea inter sese

conuenirent. Ita Garcias plurimos adducens I lari .de bene s.c. F.a V. 3 4 . Probatur, quia in eap.η .de prabendis, dicitur, non ex Radisone parilum,

sed ex insone i icum, imponi potui Dis pensionem , de qua ibi in transactione litis super quodam Prioratu. Ratio est, quia praelum itur in praeuia illa conuentione Simonia I haec tamen pactio debet esse absoluta , &non tantum conditionata,sue supposito consensu luperioris, cui rem totam exponere volunt, neque ante iulum consensum quidquam paciscuntur. Ita Ugolin. tab. I. de Simonia. capiιι 1 8. Parur. a. mranero a. Suar.

439쪽

ordinarij consensu , docent Suat.& Ferdinand. locis eitatis , aliique

passim; quia ius nulli bi id concedit,& alioquin ista pensio quae est veluti quaedam sectio beneficii , ipsam

authoritatem Praelati ex sua natura desiderat Secundo quoad onus temporale a quibuscunque arbitratoribus electis, etiam non causae iudicibus imponi posse probatur ex ea . 1. de arbitris.

ubi arbitri non erant iudices, sed alij quidam Clerici, illi autem aliquam praestationem temporalem praeseripseram , mandatque Pontifex , ut eompellantur partes ad seruandum illud arbitrium , si fuerit atquitate subnixum ; potuit igitur esse

aequum tale arbitrium, uti aduertit ibidem Panorm. atque ita sentiunt suar. Ferdinand. Bonac. aliique. lib. de Simen. ωρ. FI .unmer. 1 . dela Torre. de Religione , quas1. I Oo. an. s. disput. II. & Bonac. disput. de Simon. quast. A. parrim I s. n. t Ο. neque sane video , cui partes nequeant petere ab Episcopo,quod ipse facere potest . nequeunt vero , nisi zus inter se de eo tractauerint.Qua

illi ratione argumentabamur de permutationibus beneficiorum. q. 2. in cast. autem eonstistit. de transactpactio inter collitigantes absoluta fuerat , & omninb firmata , fide prastita , hoc est , uti interpretatur glossa , iuramento, idcircb tanquam Simonia speciem eontinens irritatur. Idem dio de duabus illis transactio.

nibus reprobatis in cap. praterea. I. ct 2. eod. titui. nam priuata authoritate, & sine Episcopi consensu omnino firmate fuerant': quod idem dico de pactione dandi tres marchas argenti ii Monaehis de Aela Clerico cuidam, ut liti cederet, ita enim absolues pacti fuerant, illieite omni-nb , & SimoniaeE , & voluerunt deinde tam iniquae pactioni robur a sede Apostolica arcessere, quod Alexang. III. iure merito recusauit σαρ. eum pridem. de pactis. neque video , cur ex his capitibus Suar. colligat pensionem temporalem, non

posse imponi ab Episeopo, aut iudice delegato , ad instantiam partium. id

enim non serunt istae Pontificum res. ponsones, ut vides. Dico octauo arbitratores ele-

ad componendam litem beneficialem , non posse quidem imponere pensionem annuam retinenti beneficium , absque consensu Episcopi , posse tamen onus temporale imponere siue ipsi sint iudiees ordinarii , siue delegati. sue albitrat res , alij electi. Et primo quidem' manum Grustrem.quam deinde Compensionem non posse imponi sine i firmauit, & declarauit Pius V. a

. . t i no

De Simonia confidentiali. p Rima dissicultas quid si Simois

ni a confidentalis. II. Quibus modis committatur. III. quaenam sit eius materia. I U. Quibus actionibus commitis

tatur.

V. Quodnam si pretium in haesimonia.

V I. Quo iure prohibita sit eonfidentia.

Haee Simonia in solis benefietis

reperitur , 8c quamuis eius aliqua vestigia in iure commmuni liceat obseruare , damnata tamen maxime fuit a Pio I V. in Bulla anno I . ν7. Calend. Nov. anno F. eius Pontificatus, quae incipit, δε-

440쪽

no is 68. die s. Ianuar. & iterum anno II 69. Calend. Iunii, quae incipit, 3ntolerabilis. ex quibus, quae ad hane Simoniam spectant, explicanda sunt.

PRIMA DIFFICULTAS. Ur sit Simonia Confidentialis.

Oinissis igitur variis definitionibus, quas expendit Flamin. quast. I. de constrini, is numero 6. haec Omnium mihi commodissima videtur. Considentia beneficialis est, quaecunque resignatio , collatio, prouiso, aliave procuratio beneficu Ecclesiastici cum expresso, vel tacito pacto, ut is, cui tale beneficium procuratur,clapso aliquo tempore ipsi met procuranti , conserenti , resignatui . de alio modo prouidenti , vel alteri

personae a procurante designatae restituat, vel certam pensionem , aut partem fiuctuum illi, aut alteri praestet.Vel, Smonia considenrialis . est resignatio , aut prouisio quaecunque beneficia, retento sibi, aut alteri iure regressus, ingressus, vel accessus, aut pensone annua, aliave parte stuctuum reseruata. Quae posterior definitio breuior , δc clarior est. Dixi igitur , hane Simoniam consistere in resignationibus.& prouisonibus quibuscunque benefici Ium , nempe dum renuntiat quis suo beneficio cum pacto illud iterum

repetendi, aut ut alteri, quem de-sgnat , aut designabit, restituatur. Per prouisionem autem beneficii

intelligo pr. esentationem . electio nem , collationem , confirmatic-nm , aliumve omnem modum prouidendi, aut procurandi beneficium; in his enim omnibus actionibus potest committi confidentia, si nimi

lum ille,qui eligitur,confirmatur.n minatur, praesentatur, & quomodocunque recipit beneficium,promittat se collatori, praesentatori, commendanti . conserenti, Be quomodocunque procuranti beneficium,restitui rum, aut alteri, quem designabit, aut saltem partem aliquam fiuctuum re

seruaturum.

Secundo requirebam pactum tacitum , vel expressiim, quia sine eiusmodi pactione , non erit Simonia, quamuis sit aliqua spes recuperandi beneficium sibi, aut alteri, aut obtinendae alicuius partis fiuctuum ; im- me, etiamsi procuretur beneficium ea intentione, nisi intendatur obligatio in accipiente illud restituendi.

Lessi. lib. I. cap. 33. numero si .vgolin. tab. I. cap. 22. Flamini. quaestio prima de consident. numer. 9.

seq. ubi vult prouideri beneficium cum pacto, modo, vel conditione tacita , aut expressa; de fusistame quaestio. 16. ubi plures alios, de Rotae decisiones refert. Probatur,

tum quia Simonia non fit sine pacto, saltem externa, & quae punibilis est;

interna autem non intelligitur sine voluntate obligandi alium ad dandum spitituale pro temporali, aut econtrario; tum quia confidentia sonat simultaneam fidem, dc consilium, ac conuentionem. Praeterea in

ipsa constitutioue Pij V. pa aer. ιδμdem, s ordinarius, vel alius collator contulerit beneficium Ecclesasticum, quouis modo Vacans ea conditione tacita, vel exprelli, Ut postea in alterum pro arbitrio collatoris

Scc. contra iuris communis ordinationem disponatur. Male autem obiiciuntur a Mascard.

SEARCH

MENU NAVIGATION