장음표시 사용
21쪽
Fer sier nomisato alto poeta. a P 'ra astetara ardita fossa involta tur non sub render Prima lista. Per non dir, ehe la Creusa dolee colla II fauellar di Venere non vieta ,
. Anzi θiace seum' essa, e resa incolia It medesimo. Tibullo aggradito da Delia per Ia poesia. Bando Delia Reguir incominciai Con dedicaris la servitis mia, Con pro visar Pos quis is rima pia, E ver Iri sparger qualpoeta rai s
dirmi, Sempre caro 2 me sarai, Perehρ la vistis tua tanto mi piace, E tanto simo d'Elicona iI fonte Donante fama che robsio dis face. Me ver te te mis Toglie sar an pronte , Vive, ed accese Pamorosa face , Fer far at rio martor inglaris ed onte.
Εgidio Menagio nelle sue osservationi sopra r inta dei Tasta. Tralascio di dire , ehe quella repetinione deue mede me IIabeo da Tibullo, Poeta elegantissimo, non pur schi ta, mὼ ania
Ιl Signor Gravina net Discorso desse rivole antiche. Tibullo Θ pleno di soauitis, di grataia , di tenerem , ripa
sone, di puritis, e d'elegan , tanto uel numero quanto uelle parale , min Miliosa, e Perferta.
22쪽
Tibulle esaut d'ailleurs s exact, si elegant es Doldi dans ses Elegies, ne te paroist fas fori dor Λη Panegyrique de Messalartani H es di cile de hien Iouem
Petrus Lotichius Secundus. Talis in Aonidum patria , s isque beatis ,
Perfuit aeternus sanisa vireta IFquor. Iule Iargifluas vatum chorus omnis ad undas Inter odoratum ludit amatque nemus. Os myrti vacua solus gemit unus in umbra,Pιem circum lacrimis omnia plena madent.
Hunc quondam facilem pharetrato siemper Amori L a Venus campos duxit in Elysios. Hoc duce carpe viam. Sed enim tu meme Iudica, Case puer, eastis carmina finge modis. Irae quidem, nec vera nego, Sulmonis aquosit ad GMusas propius monstrat alumnus iter:
Sed tantum superat facundi Salusa Tibulli ,
Gantum voce alias Daulias ales ames.
23쪽
182. I. I. 2 9. l. 2.21 I. l. 2.
p. 69. I. 4. p. Io4. l. 4. p. 373. i. a. pro Impia corr. inpla pro Tityus corr. Tituos
impresso impediat impune imposuisse imposuit iri presso inpediat inpune. sic cr-24C. I. I. inposuis Ieinposuit
23. b. I n. 28. omnibas l. omnibus ibid. b. ιin. i. stibis l. scribit a. lin. I 3. BT I. ET 6o. a. sub finem, suspensi I. suspensis 6 s. a. lin. i I. illis l. ullis 71. b. lin. 6. ArbiIrison l. Arbitrum 9. b. lin. I7. licientis pro essectu l. effecti pro essiciente; & ibid. ι. ejusdem. 98. b. lin. 33. Nunaesianus l. Nemesianus Iri. b. sub finem, mere l. seire
Is I. b. lin. 3s. SOLLICITAVIT I. MLMcITAHTIs 2. a. lin. 29. res i. rex162. b. Iin. 8. perniem l . perniciem 227. h. lin. 2I. ex nescio qua comoedia deperdita, I. Milit. glorios Act. 3. se. I. I 17.23o. b. lin. Io. gerendarum I. genetidarum
238. b. lin. 32. dipthongis l. diphthongis et x. a. lin. I 8. dies sit amarior nom, L nox sit amarior die.
a s 8. b. lin. 29. restri l. agresti 26o. b. lin. 2I. genitrix I. genetrix 3o I. b. sub M. I SA I. IPSA 3I4. b. lin. lue. genitrix l. genetrIx3 3 9. b. lin. ult. aureo L argemeo 3 o. a. lin. ult. Helionia que L Helicon Iad asque 3 9. a. lin. 32. advehetur l. adveheretur 3 3. b. tis. I 8. acripidem i. acripedem
24쪽
ιγο huliis dico equestris , piAlblaesperexigua memoria est in historia Romana , i 1 nulla omnino sutura, absque no- poeta sciret. Celebrior fuit illa consularis, cognomento CARRENAS, multis gestis honoribus di varia fortuna in .
signis. Exstiterunt di alii ALBII, sed obstu ri illi, atque ignotiores. Statii Assii pianici
infamis memoria est In Cluentiam Ciceronis. hine & eolonum illum novimus Statium Albium, hominem valentem , quo adinissario utebatur Sassia illa Oppianiet. Albium SMAnum commemorat IJem Tullius L. I 3. ad Attic. epist. I . itemque L. Albium Sex. filium Quirina, Orat. pro Quintio. plures, sed re his ipsis obscuriores, sparsim reperire est in antiquis Inscriptionibus apud Cruterum ac Rei. nesium. Amisit autem hic noster eques suum sibi praenomen, nulla lut arbitror perquisitione iterum reperiundum. Est enim vero. simile In libro illo unleo, unde ceteri in Italia traduces prod Ierunt, literam singularem , quae praenomen signaret, aut vetustate fuisse exesam, aut librarios harum rerum incuriosos tamquam minἱme neccssariam neglexisse. Nisi quis Capillum promittar, ac
divinando conjiciat A, noe est Auli, praeno men habuisse : atque hoe elementum ab Insequente eomparis naturae elemento vel fui s.
se absorptum , vel potius e binIs coaluisse in unum: complures hujus generis errores posse ostendi, nec hodie quIdem omnes subla. tos. sic Noctium Atticarum Inlustrem scriptorem AGELLIUM diei, qui sit A. GEL. LIVS. sie factum n Ilia TAMPIUM ex T.
AMPIO , apud Ciceronem L. 6. ad famil. epist. I 2. itemque S VETTIVM, qui S. VETTIVS fuerit, L. 33. ad Attie. Ep. 12. sic eiu
dem operis L. f. epist. 1. recte nunc legi, vir tute Petri Victorii, vetabat autem Aulι lex,
sera disi de ita sumta pecunia, ex monstrosa
scriptura vetabat autem Alexim. sic legem
P. Ennii apud Festum Pompe jum perhiberi, quae sit lex Penni. sic tribunum Caelium vocari, qui fuerit C. Aelitu, apud Macrobium L. 6. Saturn. C. 3. Fiaee, inquam, & phirshi, similia si quis divinarit, respondebo, mihi non liquere. Ceterum quae de rebus deque vita poetae nostri ex Petro Crinito ac Lil Io Gyratio circumserrἱ solent , scias ea partim ella incerta, partim etiam aperte falsa. Quae tamen ipla magnos alias viros in societatem erroris pertraxerunt, dum temerariis horum finitorum rationibus inducti Ti. bullum , itidem ut Nasonem, natum volunt
anno illo sunesto, qui Hirtii & Pansae Cossi. caede est nobilitatus. quum tamen hIe illo viginti serme annis fuerit posterior. sed est
hominum multorum In fovendis erroribus admἰrabit Is quaedam pertinacia. Iam anili sunt plus quam centum ac viginti, postquam Janus DouZa, vir undequaque magnus & BatavIci nominis praelustre decus, elegante disputatIone ad Paullum Melissum Schedium perscripta, hanc tantam in temporum supputatione aberrationem certis ae firmἰs rationi. bus ita evertit, veramque Elegiae Romatiae aetatem ita eonstabilivit, ut ves Pyrrhonem ipsum In adsensionem tracturus suisse vide tur. Sed DouZae quῖs auscultav It Imo vero
Domae libellum quis legit ρ Sane docti homines non pauci in eas se induerunt angustias , unde regredi numquam potuerunt , hanc unam ob caussam, quod vulPtas naenias secuti neglexissent monentem meliora.
Id quodcuἰvis dique re potest, in iis vItae Albianae particulis, quae ad calculum minime dubium vocari queunt. Misai vero ne toties luctandum esset eum erronea supputarIone,
vistim fuit publice quoque utile fore si Dou-Zae commentat Io non prolixa una cum his nostris meditat Iunculis recentaretur. Eam legant suadeo, atque expendant secum, qui ii IschartIs nostris manum admovere non deὸigna. buntur. Sic enim fiet ut multa evadant Iiquida atque clara, quae vel tenebr s horrere videbantur, vel a vἰris doctἰs violenter erant
alio detorta, dum semel calculo prave post.
to errores ei roribus contegere coguntur. Id
quod nos in loco monebimus. Vitam poetae
ex libris seriptis primus sibi protulisse visiis A suit
25쪽
Dἰt Iosephiis Scaliger; ipnariis, opinor, jam
olim exhibitam in principe editione Venetiis procusa anno a rep'rata salute I s. & in Regiolepidina A. i , I. Illam vitam dc nos in quatuor libris invenimus, Scaligeram hic illic meliorem. est autem talis. Albim Tibullus , eques Romanus , insignuforma cultuque corporis observabilis, anie alios Corvinum Mesalam oratorem dilexit: cujus le eontubernalis fuit , Ur Aquitanico Milo lmilitaribus donis ornatus est. Hic multorum Iudicio, Cr maxime Quintiliani, viri in sudio literarum acerrimae licentiae, inter ele- si raphos principem obtinet locum. Epistolao quoque em amatoriae, quamquam brevas, omnino utiles sunt. Obiit adolescens, tempore Virgilii , ut indicat epigramma infra scrι-
Te quoque Virgilio comitem non aequa, Tibulle, i Mors juvenem campos misit ad Elvios Ne foret, aut Elegis molles qui feret amores, Aut caneret forti regia. bella pede. Uersus sunt Domitii Marsi , test Is oculati. obiit autem Viruit iis A. V. DcCxxxv. C. Sen. tio Saturnino, Q. Lucretio Uespillone Cossi. mense Septembri. illum brevi, ut Marsus ostendit, secutus est noster Albius, puta vel ejusdem anni exodio , vel certe initio anni subsequentis. Epistolae, quas commemorat Vitae scriptor, soluto sermone fuisse scriptae videntur, quum ab Elegiis aperte sejungantur. Nullo enim jure brevia illa poematia, quae solent in quartum librum conjici, pro hi, ipsis Epistolis accepit Barthius L. 3. Adv. C. s. quamquam deinae, mutata mente, Sulpiciae Caleni dedit, L. sp. C. I 6. sed de his in loco non incuriose disputabitur. I.
DI viri A s alius fulvo sibi congerat auro,
r. Divi Ti As ALiusJ Hanc Elegiam ordine nam ne pro aliquo nemore capias , pro. primam csse, sed tempore postremam, edicit vidit Helenius Acro, qui monet libros phil bealiger. Haud est Ita. etenim toto hoc libro i sophorum sic appellari. Debebat addere, Aea- non nisi Deliae amores decantantur, non. l demicorum. sic enim praeiverat Ipse Flaccus
Adjecere bonae mulio plus artis Atianae: dum haerente in Nemesi animo. Deliam vero fuisse primum Albii nostri ignem per i.
cue ostendἰt Naso L. 3. Amor. Elcg. s. qua ae flet illius mortem: Cumque tuu sua junxerunt Nemesisque priorque cular nee solos destituere rogos. Delia discedens, Felicius, inquit, amata sum tibi elixisti, dum tuus ignis eram. Cui Nemesis, euid , ait, tibi sunt mea damna dolori pMe tenuit moriens deficiente manu. Itaque loco letitur vere suo. scripta est au. tem In praediolo Pedano , ubi libenter fratPOcta, pertaesus credo urbis, & simul Malis bene esse ne videret eicibu3.3die ille vacuo ab ambitione atque avaritIa anἱ.mo Musis vivebat & sibi , diligentem praeterea operam ponens in studiis sapientiae So. erat Icae. auctor horum , qui unus optime noverat, Horatius noster L I. Epist. . Albi, nostrorum Sermonum candide judex , Duid nune se dicam facere in regione Pedana' Scribere, quod Parmensis opuscula vineati An iacitum μυas inter reptare salubres ,
Curantem quidquid dignum sapiente bonoqua
Scilicet ut possem curvo dignoscere redium , Aique inter Idυπι Academi quaerere verum. Nec tamen verum est, sic appellari: sed sta rum nomine Intelligi spatia Academiae , &sermones Socraticos. quod ipsum sat Is signam ter exprimit vis epitheti, qua salubres appellantur. I. FULvo sIBI CONGERAT AURO J minus
recte conserat lcgitur apud Diomedem grammaticum L. 3. cap. de Poematis generibus reseria est carmen compositum hexametro verseι pentametroque, alternis invicem positis: ut, Disiti, alλου fulis sibi canserat auro, Et teneat misi jugera multa soli. 2uod genis carminis praecipue scripserunt apud Ronianos Propertim, e Tibullus, o Gallus, imitati Graecos Callimachum Cr Euphorionem.
Haec ille. Sed in scriptis Tibulli eodicibus
miro consensu congerat est exaratum . quod congerendι verbum commode inlustratum de.
die Ianus Gebhardus. x. JuGERA MULTA J libri serIpii sere Iia. Iugera magna, & hos secutae princῖpes editiones, Veneta, Brixi sis, & illa quae
26쪽
t L I n. I. E L E G. I.' SMe mea paupertas VitDum meus assiduo
detur Cicero Accus. s. in verr. C. 47. cui svitari majores nostri maximos agros atque optimos comesserunt , quam immunem esse voluerunt. Valerius quoque Flaccus magna dixit pro eo quod est multa, L. s. q. 27 . de Perse: Iamque aderat magnis regnum urguens millibus urbi, a Primaque in adversos frustratus praelia muros Constiterat.
Sed Achilles Statius in suis omnibus invenἰt multa, itemque Sta liger in eo quo usus est libro. nec aliter habebant Angeli Colotii ex.cerpta in Heinsianis. Et sic citavit Diomedes
L, 3. eo, quem modo produximus, loco. S ne multa Iugera veteres dixisse, potius quam magna, ex eo apparer, quod pauca jugera frequenter dixerint, Mumquam parva. cre do , propter nomen niensurae omnibus aequa. bilis. Horatius L. 2. Od. I S. Iam pauca aratro jugera regiae
Scriptor Elesiae in obitum Maecenatis, 34. Maluit umbrosam quercum , n mphasqua ca
m caqua pomosi jugera certa sui.
quo loco nymphm nobis eanorm nuper fabricavit Theod. Gorallus. si ex libris, laudo: sed monitum oportuit. Plura in rem nostram Achilles eo essit, bono dilectu . Nec semper esse idem , multa & magna , ostendit Cicero orat. post reditum In senatu, C. I. cum-ιLra vobis , magna populo Romano,' inn rasilia parentibus , omnia Diis immortalibus debeamus. Tamen magna jugera hie legi vult Wil. Goesius ind. in Seriptores Agrarios , Verbo Iugerum. tu vide, dc expende. . 3. ME MEA PAuPERTAsJ extenuantis est,& Nemesin metuentis. Paupertas dicitur for. tum mediocris, evi nihil. deest. bene Dor. phyrio in Horat. L. 2. Epist. 2. I99. PAV-PERTAS honsas parsimonMa nomen es, e usurpatur pro fortuna mediocri. Valerius Maximus appellavit, L. 4. C. 4, quod caput de paupertata laudata inscribitur : Quid ergo mediam fortunam, quasi praecipuum generis humani malum, Lusurnis conviciis laceramus ' quae ut non abundantibus, ita fidis uberibus Poplicolas, Aemilios Fabricios , Curios, Scipiones, Scauros, hisque paria robo visi iis
l aluit. Cicero Agrar. h. C. 24. tum, eum haberet haec respublita Luscinos, Calatinos, Acia dinos, homines non solum honoribus populi rebusque gesis, verum etiam patientia pavera ris ornatos. Horatius L. .Od. 29. i Plerumque gratae divitibus vices, Mundaeque parvo sub lare pauperum Coenae, sine aulaeis e ostro, Sollicitam explicuere frontem.
Itaque harum hie praesidii est illIs, qui di-l cunt poetam ideo ruri vixisse, quia in urbe non pollet, avitis opibus in damnosas libidi. nes profusis. Ille vero profitetur in fine hv.
Ius carminis, sese, composito quod in poste rum sit sat Is, velle medium digitum ostent dere & divitiis simul & egestati. Sed nemol melius Flacco nostro, in ea, quam sub hoci ipsum tempus ad Albium suum seripsit, epistola: Non tu crepus eras 'epectore. Dii tibiformam, Dii tibi divitias riderunt, artemque fruendi. Quid voleat dulci nutricula majus alumno,
iam sapere, π fari ut post quae sentiat,
cui Gratia, fama, valetudo contingat abunde, Et muntis viditis, non deficiente erumena fEcce imaginem Albianae rusticationIs. Ars fruendi est illa, quam oeconomicen appellant: ne tu frustra eum Gallis artem hic aliquam perdendi intellisas, ac nepotandi.' 3. ME ME J hujusmodi. gominationes veteribus perfamiliares fuerunt : quod 3c hie Muretus monuἰt,&Gifanius In Conlectaneis Luerctianis. Sed damnarunt junIores. Iniquel damnarunt: nisi sorte eos meliore fuisse aure putas, quam Lucrctium, quam Cicer nem,l quam Virgil Ium. Istius eth per simile huIenostro, pro Coelio C. 3 I. fecit me mehercule invito, multum repugnante , sed tamen fel cit, nomen amiti mei de ambitu detulit. 3c L. r. de Ome. C. I 8. contraque in laudibus, quae magno animo cr fortiter excellenterque sesa sunt, ea n cis quomodo quasi ptimare ore laus damus. 8t dial. de Amic. C. st . Rarum genus,c qAidem omnia praeclara rara. Illius autem l L. 3. p. 2I.; Quas neque eoncutiant venti, neque nubila
27쪽
Sic, quos ante domi domitor satis esse putabant,
E miscere cernebant in rebus agundu.L. 6.9. Vna noele vim quoniam persaepe videmu/Siccari , mollisque luti concrescere crustas. Hujus vero, L. 2. Geor. p. 328. Avia tum resonant alibus virgulta canoris. L. I. Aen. V. Αοῖ.
Haud allier puppesiue tuae, pube ue tuorum Aut portum teneι, aut pleno subit ostia velo. nate Γιacu exercite fatis , Sola mihi tales easm Cassandra canebat. Sed manu est serendum, non sacco , lit ajebat Corinna. alioqui facile sexcenta tanta ex luno Tullio coacerventur, ne quἰs hane figu. ram solis poetis adamatam putet. Quo ma lgis mirari libet Servium, ad postrema Maro-INA verba notantem, mee compstio jam vi-lriosa est, quae majoribus placuis: MI, Anchisen agnmis amicum , , Sala saxa sonabor. Etiam ad L. 1. 9. 17. seripserat ita: DORICACAsTRAJ Mala es compositio, ab ea Bllaba incipere, qua severius finiim es sermo. Plerum. que e cacephaton facit, ut hoc loco. Quae verba exscripsit Isidorus L. I. Orig. C. 33. videlicet Theodosiani aevi palatum acutius se. Piebar, quam veteris Romae beata simplici. ras. multo melius multoque subtilius luper hoc numerorum quasi condimento disputa. vii Io. Iovianus Pontanus, vir perfectissimus, In Actio dialogo. illum consulitor nec poenitebit. ExIGuo Luc EAT IGNE Focust Ita Sca-Γgeri eodex; & complures Achillis Statii, non probantis. est de in exeerptis Antonii Perreji, & M. Antonii Pocchi. sed assiduo in suis invenit Gebhardiis e & nos quoque vidimus in quinque libris. in uno suo Nic. Hein. sius. quibus accedunt tres illae editiones antiquissimae, calamo exaratis membranis non deteriores. Neque at Iter eitavit Marius Victo. rinus L. 3. Art. Grani. capite de Metro Cho. riambico; & scriptor vetus, cujus fraῆmentum jungi fere solet eum Censorini libello de Die Natali, capite I . comprobarunt et Iam adlusione aperta duo praeclari viri. nam quem assiduum noster focum dixit, eum perennem lvocat Martial Is L. Io. EpIgr. 47. ubi inter vitae praecἰpua commoda ponuntur Non ingratus ager, foem perennis. Papἰnius autem vividiore epitheto pervigilem nominavit, L. 4. Silv. s. '. I 3.
Culmenque multo lumina serritam Solantur, exemtusque resactua modo ferbuerat Lyaeus. Sed ajunt, exigui epitheton bene convenire cum tenuitate poetae. Ostendant igitur, iacendi verbum non distortare ab exiguitate Ignis. nam eo verbo poetae LatIni per de ignibus magnis utuntur. Virgilius L. f. Aen.
Interea medium Aeneas jam euine tenebat Certus iter,suetasque viros Aquilone secabar,
Moenia respiciens, quare jam infelicis Elissae
Conlucent flammis. quae tantum acre eris ignem Causia laset. L. II. p. 243. Arcades ad portas ruere, σδε more vetusto Funerem rapuere faces. iaces via longo
ordim flammarum, o late discriminat agros. Libro eodem, '. 2O'.
tune undique vasi Certatim erebris eonlucent ignibus agri. noster L. 2. Eleg. s. p. 49. Ecce mihi lucent Rutulis incendia castris. Auctor Ciris, '. I7s. Saepe etiam trisis volvens in nocte querelaae, Sedibus ex altu coeli speculatur amorem:
Coraque nos elat crebris lucentia flammis.
quos nunc Lavinia sedes Semat,ta' Alba Iurres, er quorum lucra in aris Ignis adhuc Phrui M.
Idem poeta ejusdem libri 9. I 8 s. Sis, ubi depasis submittere gramina eampis,
Et renovare parans hibere, Anultis herim , Igne fovet terras; simul π Gargarum , Cr arv Vulturis, re talidi iacens bucera Matini. Claudianus L. 1. in Eutrop. P. 472.
Acrensa : lucere fretum, ventoque eitMMOmniblia in 'lago velis haerere fallitiis. Papinius L. I. Theb. V. 6ss. an illud Lene magis eo di, quod desolata domorum Tecta viris p ignique datis cultoribuε omnis
Lucet ager 'Valerius Flaccus L. I. q. 842. Ωuos omnes Ieυi ι plantis G lampada quasi sans Progenies Atlantis agit. lucra via lata
30쪽
s Nec Spes destituat, sed frugum semper acervos Praebeat, & pleno pinguia musta lacu.
motur hie, si pascis ager: repet igna malignotae focus, ingenti lumine lucer m. Pulera tralatione extulit Papinius L. I. Achiil.
At tunc venatu rediturum in limine primo periens , properatqua dapes, largoque serenat Igna domum. Sane inter vitae rusticae beat Itates haud in. merito numerabant luculentum eamInum,
non sine Liberi patris muneribus, & frugalis mensae eastitate. Virgilius talos. Et multo inprimis hilarans convisia Bacebo, Ante focum in fretu erit in messis in umbra, Vina novum fundam calathis Ariusia nectar. Eclog. 7. ubi Corydon fontes, de herbae mol. litiem , & arbutum aestivam laudaverat, re .
spondet Thyrsis, '. 49. Hic focuι, er taedae pingues, hic plurimus ignis Semper, assidua posta fuligina neri.
Hic tantum Boreae curam us frigora, quantum Aut numerum lupus, aut torrentia flumina ripa a
Juvat videre Scythas illos rurIeolas in nIvἱ-bus suis laetos , Et genio ludum dantes , apud eumdem divinum poetam L. 3. Geor.
Ipsi in d fossis specu secura sub aba
otia agunt terra: congestaque robora totasque Ad lsere focis ulmos, ignique dedere. Bie meum ludo ducunt, er pocula laeti Fermento atque aridis imitantur vitea sorbis.
Pae perpulcre est imitatus Honoratus Fasi. lus, episcopus Insulanus , vir multis no. minibus laudatissimus: At dies bravioribus Rapta cum spatiis ruit, Brumaque extulis horridum Verticem gelidae nivis s briumque potentem , lTum foco sitia integra
Asioluta hilarat domum :AM pigri utraque tir utraquε Cruraque cir latera inditiemrputamus ad ignem.
tum quae inibi sunt plura, eruditae venusta. tis plenissima. Neque vero ab hae suavitate trusticandi abhorruit Cato ille censorius, apud lTullium hoc modo edisserens in cognomine dialogo, C. I 4. M. vero er mulseria dei erant a majoribui instisuta ἐρ-is sermo, qui more majorum a summo adhibetur in poculis rer pocula, scut in Imposio xenophontis, minuista atquε rorantia , m refrigeratio aestate, ervicissim aut sol aut ignis hibernus. quae quidem in Sabinis etiam tersequi soleo , conviviumque virinorum quotid e compleo , quod ad multam noctem, 'uam maxime possumus, vario seran
rum numero censeatur. noster L. 2. Eleg. 7. P. I a
Spes facilem Nemesim spondei mihi r sed negat illa. Hei mihi, ne vincas , dura puella , Deam. Naso L. r. PontIc. Epist. 6. p. 27.
Spes igitur menti poenae , Graecine, levandae Non es ex toto nulla resista meae. Haec Dea, cum fugerent scelerata/ numina
In Dis iximba sola remansit humo. tum paullo post: Haec Dea quam multos laqueosia colla ligantes Non est proposita passa perire nece. Sed de Spei numine eertiora nos docet Cicero L. a. de Legib. C. II. guoniamque eo
spectationου rerum bonarum erigitur animu , remm etiam a Calatino Spes consecrata es. Hanc
Romani credebant mortalibus singulis, simul atque in lucem forent editi, una cum Genio Bono adesse praesto. quare & SPEM GE- NIALEM vocarunt, ut in nummis & IFI-dibus saepe reperitur. Talis erat Spes illa, quam Ferrariae in tabula marmorea grandividit, atque in Hercule suo Prodicio commode inlustiavit , Stephanus Vinandus Pighius, vir inter primos Belgarum eruditus. Tamen melius, ni talor, huc facit Spes alia, quam ego Rusticam fu Isse opInor, sive Agra-sem. Ea expressa est in lapide spatioso apud Bonsardum, T. 4. Anti . p. Iio. atque inde
transiit In thesauros Gruterianos , CII. I. Mulier est stolata, eorolla florea crinem redimita , dextram tenens In exigua columella, spicas quinque sinistra gestans eum duobus papaverum cap tibus. ad pedes stat alveare; ex summo alveari prominent duae rosae, unum caput papaveris, spicae quatuor. In ba