Albii Tibulli equitis Rom. Quae exstant, ad fidem veterum membranarum sedulo castigata. Accedunt notae, cum variar. lectionum libello, & terni indices; quorum primus omnes voces Tibullianas complectitur

발행: 1708년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 시학

41쪽

14 ALBII Τ In ULLI Τune vitula innumeros lustrabat caesa juvencos: Nunc agna exigui cst hostia magna soli. Agna cadet vobis: quam circum rustica pubes Clamet: Io messes, & bona vina date. Adsitis. Divi. neu vos de paupere mensa 3o Dona, nec c puris spernito fictilibus. Fic' i-

NUNC AGMA EM cor EsT uos Tl A MA. t noster Genium IneIrat L. 2. Eleg. 2. p. s. GNA soLiJ nostri scriliti, k omnis vetus edi. t Ipse suos Genius adsit visurus honores,tio, hos a parvi liabent. Sed mer Ito Murcius t Ctti decorem flavas molli.r sext.r comas.& Scaliger , ex suis , maena praetulerimi; l Ill M puro desitu rit tempora nardor videlicet pro rii sculi ex Iguitate, & tenuitate ' Atrue satur libo III, 1πa.daroue mero. rerum aceisertim. Sic & alii scriptores boni Venerem Horatius L. . Od. 9.loquuntur. Cicero pro rege De sotaro C. 8. Tempestivius in doma Atque antea quidem majores copias alare pote- Paulli, purpureis ales oloribus, rat: mms exiguas vix tueri potest. Ovidius Comi labere IIaximi, L. I astor. e. 2sq. s Si torrere jecur quacris idoneum. Hie locus exiluus, qui sustinet atria Vestae, l alios Deos magnos alii. Dido apud Maro. Tunc erat intonsi redia mag a Numae. l nem t.. I. Aen. p. 73 I.

R L. I. Trist. Eleg. s. Iupiter se obitibus nam te dare jura loquun- A quibus atlυeniat Miletida sospes ad urbem, tur JO Fnsi quo me compulit ira Dei. Hunc laetum Uri frue dicm Tro aque profertis

Naare si conti erit , meritae cadet agna AIA F. e velis, nostrosque hu.us meminisse minores. nervae. Adsit laetiti te Bacchus da or, . bona Iuno. Nan facit ad nostras hastis major opes. Aenea, I . 3. P. 2I'. LIvius L. f. C. 47. de M. Manlio, cui ob de. Huc ubi deisi portus intravimus; et e sensum contra Gallos CapitolIum universi le- taetera boum passio campis armenta videmus.

libras farris & quartarios vini contulerant, i Caprigenumque pecus, nullo cuso. is,per herbas. Rou inquit di eis parvam, ceterum inopia

fecerat eam argumentum ingens caritatis , cum

se quisque victu suo fraudans, detraetam compora atque usibus necessiriis ad hon rem unius viricctuserret. . t opimis. 23. Io MEssrs , ET RONA v INA DATE J Horum quaedam ante nos libaverat vIr ci

Barthius magis impleturum poeticas aures saniis doctrinae Io. Passeratius lib. Conaeetur. Opinatur, si legatur cin date vina bona; atque C. I 2. aliud autem eg It Gebhardi te junitas. ita & sonum versiculi malle, & consiletudi- l 2'. NEC vos E DAuPERE M pKs in nauunc in poetae I L. 4 Adv. C. II. Mihi secus vi l tis Ach. Staiii libris, in omnibus Palatinis. detur : non quo Barthio plus sapiam , sed i In noliris tribus, in tribus item editionibus quia aurium iudicium csse solet liberrImum. antἱquis , erat neu vos. tum S de , pro e , 29. ADqITiu DivIJ Deos ad sacras dapes habebant Stat Iani, ae bini de nostris: unus. atque epulas solenniter invitabant , eosque ' que Het insanus. utrumque recte. Afensa pat non invitos adella credebant. Ovidius L. 6. per est frugalis, dapibus inenatis apparata, Fastor. non siimtuosa ; atque ideo Diis acceptior. Ante focos olim longis considere sicamnis ' Papillius L. I Silv. 4. ipso fine. AIos erat ; σ mensae credere adisse Deos. qua minc tibi pareter aterra videlicet Deos Penates, & Lares, quorum D gna litem ' nec si vacuet ADDania valles, sedes apud focum. Virgilitis L. f. Aen. p. 62. Aut prasent niveos Clitumna noetalla Iauros, Bina boum vobis Troia generatus Acestes j Susicam. sed saepe mis hos inter honores Dat numero capita in vaυis. adhibete Penatis Cespe , exiguo placueruηt farra salino. Et latrios epulis, c qim colit hospes Aceses. eram unim exiguo contenti. aje-bat

In praedam partemgue 'Iovem. tum litore

curvo

42쪽

L I n. I.

bat Varro In Manῖο, oportet bonum rivem msibus parara , mos colere , in patellam dare

Mmnis scriptura, omnἰlque editio vetus constanter nec e puris habent. Et sane, non quam p.rro essent illa vasa referebat, sed quam essent pura. nam , ut noller pulcre dixit, casta I Licent SAperis. de exilitate ut constaret, satis erat felita vocalis. Hac mente Euclio ille I lautinus, Aulul. Aci. 2. Sc. 3. Initio: Ubi tu es, quae d. blaterasti jam vicinis omnibus, Meae me filiae daturum uotem y heus St.Ψυγ-

la, te voco

Gruid audis ' mistula intus pure propera at

que elue.

Filiam de pondi ego: hodis nuptum huic Megadoro dabo.& Ergasilus Gusdem Capti v. A h. 4. Sc. 2.

Vasa tibi pura apparari ad rem divinam ciso. Itemque Nato L. f. Fastor. p. 3Io. Venit in hos annos aliquid de more vetusto: Fert missos Vesae pura patella cibos. Reges illi primi, & p ipulus pauper, quum racter tenuem ex argilla supellectilem at udaberent nihil, in caerimoniis ac religionibus Deorum hac quoque ipsa uti cogebantur. Cicero Paraclox. l. C. 3. maero a vobis, num ullam cogitarionem habuisse videantur ii, qui hanc remp. tam praetiare fundatam nobis reliquerunt , aut argenti ad auaritiam , aut amoenitatum ad Alediationem , aut supelle filis ad deliciaι , aut epularum ad volupta. tes t --- 2 I a Numa Pompilio, minusiae gratas Diis immortalibus eapedines ,

ae solitis urnulas fuisse, quam silicaim aliarum

laseras aνbitramur δ Juvenalis Sat. s. e. 342. Et quis tot hominum contemIor numinis taut quis Sympuviiιm ridere Nur e , nigrumque eminum , Eι Vaticano fragiles da monte patellas Ausus erat '

etiam ut magis nos as : Gola suo ubi quando sacruficat, Ad rem divinam quibus est opus, Samiis vasis utitur: Ne isse Genius surripiat. proinde aliis ut cre.

dat vide.

Crescentibus deinde & publice & privatim

divitiis, erev It simul In inmensum luxuris'

tamen, quod miremur , remansit in sacri memor; a ac veneratio frugalitatis antIquae vadulque ultima tempora exspirantis pagani ratis. Varro lib. . de L. I. . Capulae a capim

l do; quod ansarae , ut prehendi possint , id est capi. Harum figuras in vastis Dereis ligneas eri fefiles antiquas etiam nunc videmus. paria ad-l dit de pareris. Cicero I.. q. de Nat. Deor. i C. 7. mando enim me in Bune locum deduxiti eratio, docebo, meliora me didicisse de caendisi Diis Minericilibus jure pontificio, π majorum more, captae inculis iis , quas Numis nobis reliquit , de qu bus in illa aureola oratiuncula dicies Laelius, quam rationibus Stoicorum. Sc L. 6. de Reptibi. Oratio exstat Laelii, quam omnest hab/m .s in manibus, quam fmpuvia pontifi cum D is immortalibus grata sint, bamiaeque,

se si i is, capediηei. Valerius Maximus L.

4. C. 4. in fine r Exsurgamus petius animis, Iecuni. teque ad fletu δει litatos spiritus pristinitem eris memoria recreemus. Namque ter Ro-s muri cisam , perque veteris Capitolii humilial teeta, in aeternos Vesae focos, fit ilibus etiami num vasis contentos juro , nullas divitias primmi virorum paupertati ρose praeserri. Haec ille Tiberii Imp. temporibus. at lub Antoninis Aput ejus , in Apologia e Eadem paupertas etiam populo Romana impe tum a primerisio 1 novit. proque eo in hodiernum Dus immortalibus sim-pula π eatino f. fili, sacrificat. Itaque neminim rum videri debet , si hunc molem publi-

eum in sacris domesticis sequerentur nomines paullo religiosiores. tamen i Dud multos .i jam tune ἱn desuetudinciri ven ne , non est eur negemus. Docet hoc Cicero Acciis. 4. In Verr. C. et r. domus eraί ante istum prau

j rem nulti paullo locupletior, qua in domo haec nou es ni, etiamsi praeterea nihil esset argenti ;patella grandis tum p illis ae simulacris Deorum, patera, qua mulieres ad res divinas ut sel rentur; turabulum. haec aurem omnia antiquo

opere . Dinino arripio faela. ibidem C. 22. i vposuit patellam, in qua sigilla erant egregia. i e continuo ut vidit , neu dub tavit illud in signe Penatium , hospitalium 3M Deorrem , ex hospitali mens tollere. sed tamen, quod anteas is istius absiluentia dixeram , sigilsis avulsis r

ii3uum argentum sine ulla avaritia redesidit. Ri C. 24. Menses octo continuos opus his non do.

fuit, cum vas nullum seret, nisi aureum. Tum illa, ex patellis er turibulis quae a Ilerar, ita scite in aureis poeulis illigabat, ut ea ad illami rem nata epe diceres. Ecce delictas ab Albiana simplicitate multum di vcisas.

43쪽

Fi stilia antiquus primum sibi secit agrestis

Pocula. de facili composuitque luto. At vos exiguo pecori furesque, lupique, Parcite . de in agno praeda petenda grege est. 3s Non cgo divitias patrum fructusque requiro, Quos tulit antiquo condita messi S avo. Parva seges satis csti satis est, requiescere tecto Si licet, & solito membra levare toro.

Quam

3I. FICTIMA ANTI Uus PRIMuM J Naso L. 8. Metam. φ. 66 . Ponitur hic bicolis sincerae bacta Minervae, Conilitaque in Esurda corna autumnalia faece, Intubaque, rarix, G laetis massa coaeli somnia sutilibus. posthaec cattacus eadem Sistitur argilla crater. 'Sed & ipsi reges libenter utebantur , non rantum homines agrestes. Mart alis L. I . Epigr. 98. inretina nimis ne siternas vasa ut nemus: Lausus erat Tu is Porsena fietilibus. de Numa iam vidimus : de Agathocle alii narrarunt. pro primum , in Wittiano priore primus est. quod quamvis non displiceat, tamen homoeotcleuton probare non possum.

34. DE MAGNO EsT PRAEDA PETENDA

GREGE J verbum es aberat a quibusdam Stat Ialiis, & ab uno meo. sed ego non ausim delere. saepe noster se solet, & quidem in pentcmi merI. Tamen valde placet scriptura unius Heliasiani , da magno praeda praemia grege est. . 3s. FRUCTUSQUE REQi: IROJ fruges intel-Iἰgit: id quod satis declarat messis condita In

proximo. Cicero Agrar. 2. C. 23. Itaque hoc perstri tum in monumentis veteribus reperieiis, ut esset urbs, quae res eas, quibus ager Cam- P nus coleretur, suppeditare posset r ut esset D. cus comportandis condendisque Iruelibus: ut ara. tores , cultu agrorum defies . urbis domiciliis uterentur: idcirco illa aεdificia non esse deleta. lib. de Senect. C. I9. Sin processeris longius, non magis dolendum es , quam agricolae do. Ient, praeterita verni temporis suacitate, aesta, tern avitumnum rue venisse. Ver enim tamquam

adolescentiam significat, ostenditque fruetui futuros : reliqua se ara demetendu fruetibus e percipiendu accommo lata sunt. Et sic locis In. numerIs Accusationis tertὶae in C. Verrem.

alibi tamen fruges a fructibus secrevit idem

Tulliust ut L. t. de ossi c. C. 3. Neque en mvuetutinis cιratto , ne rue navisa io , nequa agricultura, ne rues regum f. Melaum Iue reliquorum perceptio cir cmber vitio , sine hominum op

ra ulla es toruisset. Macrobius , meliorum spoliis onustus, quid fruges & fru. tus proprie dicantur, pulcre discriminat L. I. Sat. C. I7. virtus Solis es, quae Iruelibus, essectus ejusdem est qui fugibiω praes. Verbum autem conde eelh mere ruisti cum et itaque decore hic ponitur. Cicero Accus. 2. In Verr. C. 2. Itaque auomnes res Sicilia provincia siemper usi siιmus,

ut, quidquid ex sese posset efferre, id non apud

eos nol, sed domi nostrae conditum jam puta. remus. apud eumdem Cato in cognomine didilogo, C. 7. Age, ut sa diυina fluita omistamus , possum nominare ex agro Sabino rusticos Romanos vicinos, er familiares meos , qtuibus absentibus numquam fra ulla in agro majora opera fiunt, non stren , non percipiendis, non condendis frufi btu. Hinc venuste Horatiust tanttulit ad disciplinam bene vivcndi, L. I. Epist. I. p. II. s litid verum, atque decens, curo, er rogo : omnis in hoc sum. Condo , m compono , t ae mox deIromeri

possim.

alibi frumenta condera proprIe dixerat. 37. PARVA sEGM SATIs Es Tl Erat In excerptis M. Ant. Pocchi, Parva satis mensa est. ut videatur dicere, exili menta & toto non splendido se et se contentum. Sic Sc alii incommodis vitae privatae & quietae. Horatius L. 2. Od. I 6. Vivitur paris bene, cui parernumvlo et in mensa tenui salinum. Se apud eunt dein gurges ille Tigellius, L. I. Sat. 3. p. 13. Sit mihi mensa tripes, e Conch et salis puri, π toga quae defendere frigi , Oetam vis crassa, queat.

OVidius

44쪽

17L 1 n. I. E L E G. I. Quam juvat inmites ventos audire cubantem o Et dominam tenero detinuisse sinu:

Auto

T sa parem fecit. Ego tamen ine quid mentiari illam Pocchi

scripturnim non habeo pro genuinat nec demensa poetam loqui arbitror, sed de fruge in annum provisa. 37. SATIS EsT REQUiEsCERE LICTO J O-t Iosa est lini vox, quum sequatur toro. Minima mutatione recto reponebat Lucas Fru terius , probante Passerat IO. malebat tamen Nic. Hemsius es, not. ad Ovid. L. I. Fastor.

P. 127. Invitus a viro illuistri discedo r sed mihi Tibullus in mentione segetis persistere videtur, & tectum intelligere stramineum: qualia fere sunt villarum modicarum. Varro nis fris illum est ex Menippea viresι φιλαργ ei : Etenim quibus seges praebeat domum , escam, potionem, quid desiderε 18 Servavit

Nonius Mareellus in voce Seges. Ita S de sua villa Horatius L. 1. Sat. 6. Hoc erat in votis: modus agri non ita magnus, Hortus ubi, o terio vicinus jugis aIuae fons,

Et paullum sit e super his foret.& , quod propius hue facie , Damasippus

Stoicus Horatium increpans Sat. 3. ibid. b. Io.

Atqui vultus erat muba e praeclara minantis,

Si vacivum tepido cepisset villula tecto. Varro lib. q. de L. L. Non solum vestiti esse

volumus, ut visemus frigus , sed etiam ut videamur vestiti esse honester non domum habe. re, ut simus in tecto σ tuto solum, quo necessitas eant serit: sed etiam ubi voluptas retinerit P. Noster vero satis sibi sere dicit, si lia. beat ubi sit in tecto & in tuto.

38. S Ο ΜΕΜtRA LEvARE TOROJ Scaligerhoe solo intrusit ex suis excerptis; addens, solum rarum bi superesse ait. Parcamus memoriae viri excellentis. Non tanta fuit nostri equitis egestas. solito habent omnes omnium libri. nec mirum, solito ae suo toro gaudere velle eum , cui post longas militiae iactationes fixum atque inmotum sedebat, ut ne usquam nisi In agello suo eonsenesceret. Pulcre sumvissimus Catullus, Carm. 28. O quid solutis est beauius curis fg uum mens onus reponis, ac pere inorabore fes venimus Larem ad nostrum, Desideratoque a mescimus ino. t Hoc est, quod unum est pro laboribus tantis.& magno malo suo doctus , Infelix Naso,

L. I. Irist. Eleg. Io. p. 37. Non haec in myris, ut quondam , scribιmus hortis :Nee consuete meum lectule eorpus haris. L. 3. eiusdem operis, Eleg. 3. p. 39. Tam procul ignotis igitur moriemin in oris ,

M siem ipso triuia fata Deo tNec mea consuto languescent corpora lecto rDepositum nec ma qui fleat, ullus erat t39. QUAM IuvAT INMIT EI VENTOS AU. DI E CDEANTrMJ dulce est cernere, ut Lucretius ait, quibus ipse malis careas. Hinc saepe tempestas mala, quem domi continet, invitat ad voluptatem, & hilaritatem. Horatius Epod. I 3. Horrida tempestas eoelum contraxit ἐρ π imbres Nisesque deducunt Iovem.

Nunc mare, nuncsiluae

Threicio Aquilone sonant. rapiamus, amici, . Occasionem de die Dum qua virem genua, :Et deces, obducta sol tur fronte senectus. Ita hoc carmen ediderunt viri docti , ut sit tricolon. sed in optimo libro Glaeviano di. colon est e & si e veteres quoque masistri sciverunt. Ceteriim Luam μυra malebat Heinissius, quia sit optantis. At ego in re praesenti poetam loqui existimo. sic Horatius Epod.

Has inter epulas, ut juvat pastas oves Videre properantes domum findere fessos vomerem Hversum boves Colla trahentes laritudo: Posito tu vernas, ditis examen domus

Gebhardus in sexto Palatino , qui ceteris emendatior serebatur, detinuisse inveniri quod& Angeli Colotii habent excerpta. Placet λ& sequor. Detinere . longius lolito tenere. P. Lentulus , apud Ciceronem , L. I I. ad famil. Epist. is. Nonnullis etiam ini magistratus leniebant in suspiιionem, detinuisse vos, e demorati esse, dum elassis Dolabellae certior fia. ret de ad nιu nos . Terentius Eunuch. Act.

Detineo te; Driss tu prosectus alio δει 3.

45쪽

18 . Atinet I Τ Inu LLI Aut, gelidas hibernus aquas quum suderit Auster,

Securum sonanos imbre juvante sequi. Hoc

ad rem nostratri Ovidius L. 3. Art. Amat. Nec male deliciis Missam eonscia sardis

Detinet;-longa Iungitur j a mora. Papinius L. 3. Silv. I. P. 2. ad Herculem: Ied quem te Maenalis Aura Consectum tisasis, multo frasre madentem

Festive Grotius ille, summum decus Batavἱ- ei nominis, in mollissima Elegia , qua Hic.

mis commoda commendavit: Dicito, Chaldaei, roseis cur et e la quadrigis Tardior hiberno tempore surgat Eos 'Memnonis illa suum mater complexa maritum Dulcia pro uetae Duuia noctis amat.

. Iam maturini pra ενιμ frigora coeli Dum timer, in tepidos fugit usque sinus.

MQuil haec est vetus & vera lectio et quamquam in multis libris igne reperitur. quod qui tam cupide amplectuntur, cogitare debebant imbrem & ignem crebro confundi in vetere scriptura. apud Valerium Flaccum L. vulgo legitur: densaeque struuntu Plia les , . madidis rorant a crinibus ignes. ingens portentum, si ex aqua rorentur ignes. qua ratione permotus felicistimus ille poeta. rum I at Inorum sospitator Nic. HeInsus imbres rectissime & verissime reposuit. illum tu, si me audis, videre debes Not. in Ovid. L. Io. Metam. so8. Pariter peccariant librarii In fiagmento prognosticorum Germanici Caesaris V. I9. Horridus at gelidos portendit Aquarius ignes.

vidit Grotius noster , & signo frigidissimo imbres suos reddidit , jure merito. sequitur

enim continuo. Hibernaequa cadunt Muciae, concretaque gran

Est autem hie nostri locus de Sophoele d sumtus 'r quod ostendie nobis Tullius L. a.

ad Attie. Epist. 7. Numisero eum cogar exire de navi , nou afestis, sed receptis gubernaculis; cupio istorum naufragia ex terra intueri, cupio, uι ait ιuus amici Mphocles,

Πυκνῶς ἄκουtis ψεκάδοι ἐυδείση φρενί. vertunt Latine e er utique sitis ieelo consertim labentem audio truci m, sopito G quieto animo. Hoc unum deerat voluptatἰ, quam expiat alii Lyciae amoenitate capiebat Mucia. nus . illam describens Plinius L. I 2. C. I. aperte firmat Albii nostri desiderium. tam digna inquit miraculo, ut Licinius Mucianus ter conjul , . nuper pro υinciae eius legatus, prodendum eιλιm posteris putaris , epulatum intra eam se cum duodevicesimo comite: large ipse toros pracbente Iron e , ab omni aspatu Iecurum , o antem imbrium per folia crepitus, De

ιι orem, quam marmorum nil cre, tιPlurae m.

rietare , laquearium auro , cubuisse in eadem Sane vix umquam suavius dormitur, quam densis pluviae guttis tegulas icctorum quasi in numerum converberantibus. Ei Iam in mari hoc accidit , non nimium commoto, ubi ad pluviam accedit fremitus subterlabentiu in undarum. Expertus loquor: & me-ctim facit nobilissimus scriptor Petrus delia Valle, Epist. II. La nolle havemmo Ia fortuna molto gagitarda : ma noi , per essere it vascello coi trande, e benismo armegetiato con treamore grossissime, non la conoscemmo niente ,

solo semiiu no a marmoria grande delle onde, ehe con lo se repito de i ruoni , e t foliorar da' tini des cido, piis roso ne invita: a a dormire, che ne desse fastidio. Sed de lene cuiusvis aquae murmur semnum conciliat. Horatius Epod. 2. p. 2 s. Labuntur altis interim ripis aquae: Perunsur in silvis aves: Fontes tu lymphis obstrepunt manantibus , bomnos quod inviset lives.

Credis & Medicis λ Naturam illi hac In par

te aemulantur, ubi faciendus est somnus es. ra opem remediorum. Cornelius Celsus L. 3. C. i8. de insania: omnibus vero sic asielis somnus er discitis, er praec se necessarius est. sub bee enim plerique sanescunt. - ινι Miam aliquid as semuum silanus juxta eadem. Usus hac arte Antonius Muta , in Maecenatis insomnia illa triennali. Sunccglib. de Provident. C. 3. sed iniquior, Ri Q.

let, in virum magnum : Feliciorem ego tu Maecenatem puIM , cui amora us anxio , e

moresae uxoris quotidiana repudia desinii , sim-nus per ymphoniarum cantum , ex loDginquo lene resonantium, quaeritur ' Mero se tiιeι ,. piat, S aquarum fragoribus avocet, milis voluptatibus memem an Mn sarias: tam viriti-

46쪽

Hoc mihi contingat. sit dives jure, surorem Qui maris, ct tristes serre potest Hyadas. 4s Quem labor assiduus vicino terreat horie: Martia cui somnos classica pulla sugent.

Jam modo non possum contentus vivere parvo,

' Nec semper longae deditus csse viae:

ιii in pluma, quam illi M. RegulusJ in cru- Romanae . nostrum vero equitem non arbIee. Exciderat monere , Petrum quoque Vi- tror loqui de signo pugnae capeliendae, scdctorium imbre hie jusante legere, quo loco de cantu buccinae, ad quem singulae vigiliae Sophoclis verba restituit apud Ciceronem. nocturnae ordiliabantur. Hoc ni sit, cur de certe i/nise disertim habent Angeli Colotii ex- fugato somno quiritetur Silius L. 7. Punic. cerpta,&duo Vaticani, apud Nic. Heinsium. p. Sed supra omnes membranas & papyros movet I Haec secum , mediam somni quum bu:cina me Grotii nostri auctoritas, ita haec Albiana nonem , exprimentis in Hiemis Commodis r i Dies eret, jamqua excubi. ti sortitus iniquariam juvit insit em tensos audirρ gementes, i Draius abrupta vigil iret ad arma quiete. Tutaque in angusto rnembra uuare toro , Propcrdius L. 4. Elcs. 4. Ei dominam fovise simu , si nocte suprema i Et jam quarta canit venturam buccina lucem , Frigidus hibernas moverit Auster aqua Ipsaque in Oceanum sidera lassis cadunt. 44. TRISTEs FERRE POTEsT PLuxi AsJ Il- l Experiar somnum. Ias pluoias cur desuram , & madas malim, Horatius Epod. 2. fecit perspicacia summi viri Nicolai Hein sit. l Neque excitatur elassico miles truci: quem tu vidcre debes capite Adversariorum Nec horret iratum mare. primo. t noli turbari , quod clasticum hἰe , sive tu. 4s. QUEM LABOR ASSIDUUsJ huc revoca. i bam audis. expediet te Flavius egetius L.

vi hos duos versiculos squi parum apte in 3. C. 8. mia inpellibile videbaIur in Pec:ιlis ipso huius Elegiae initio legebantur) hortan- l per totam noctem vi lantes singulos permanere, te Scaligero, de sensu ita postulatue. t ideo in quatuor paries ad clepodram sunt divi.

46. MARII A CUI so MNos CL Assi CA PULsAlsae vigiliae, in non amplius quam tribus horis

FUGENT J nota pulsa hic poni pro eo quod nocturnis necesse sit vigilare. A subicine omnes est inflata. nam elasti eum cancbatur vel tuba vitiliae committun ur a Mitu horis 4 earni- vel cornu. Isdorus L. i8. C. . Cusca sunt i cine revocamur. In antiquis Horatii scholiis, cornua, quae convocandi caussa eranι sana, cir l quae lac. . Cruquius edidit, EXCITATUR, a calando clasca dicebantur. Selacca Oedip., ἰ pugnam, legitur. id quod secutus est Ans. 733. l drea, Dacerius. sed ego Silio consulari hae-Sonuit refixo classicum cornu, i rere malo. neque cnim pugnabatur quot die- Lituti ue adunco stridulos cantus t busi sed quot noctibus vigilabatur.

Elisis aere. l 47. IAM, MODO NON POSSUM CONTENTUI

sed claseum a classe derlvat Asconius Pedianus ' vivERE ν-voJ hanc locutionem non intel- an Ciceronis Divination. C. I7. & pro tuba i lexit Bernudimu CyIlenius; ideo de ridicu- capit. Virgilius L. 7. Mn. p. 637. Classica l le exposuit. quem dum carpit Lucilis Ioan-jam rue sonant. Servius Maurus: sene posuit j nes Scoppa, ipse nihilo saniora adsert L. I. amphibologiam. nam classicum dicimus . tu- Collectan. C. 3I. etiam Carolo Sisonio aqua' Lam ipsam, o sonum. Classicum aurem est haesit L. 1. Emend. C. ss. nec stliciter pro- flexilis tuba. Praeclara sunt quae de elas cessit Caspari Barthio , novum nescio quem docet Lipsius L. de Militia Romana, dies. sensum quaerenti, L. AE. Adv. C. II. primus Io. Qxiomodo cani soleret si ib pugnae icm- I Joannes Brodaeus vidit deesse alteram nega. pus, videre potes apud Dionem Cassium t tioilem, ut sit, non posi vivere non comen-L. 4 , in descriptione praelii Iniit pensis, i tus, L. 8. Miscelli. C. I .i duomodo ec Si quo concidit quod reliquum erat laberiatis i meo Bosius ac epit Animadvers. in Cicer.

47쪽

ALAII TIBULLI Sed Canis aestivos ortus vitare sub umbraso . Arboris, ad rivos praetereuntis aquae.

L. I 4. ad Attic. Epist. s. recte sene. & se locutos esse optimos quosque scriptores prolatis exemplis praeclare docuerunt P. Manutius Comment. in L. I. Cicer. ad famIl. Epist.& M. Antonius Muretus L. Io. Var. tae . C. 7. nec in probabat Scaliger ; sed tamen excerptorum suorum scripturain , Lmppe ego jam possum, ut certiorem , praeserebat. At illa cxcerpta tanti elle non debent, ut pro pterea elevetur fides omnium aliorum codi cum scriptorum , quotquot in hunc diem innotuerunt. & pro ratione nobis elle debet recte loquentium consuetudo, quamvis ejus conluet iidinis certa rat Io reddi non queat. Vocula parvo ponitur substantive, ut loquuntur magistri, pro re non lautis lima. Cicero L. I 2. ad Attic. Epist. is. Equidem jam nihil vestigalibi , er parvo contentus esse possum.

Lucretius L. s. p. II 2I. mod si quu vera vitam ratione gubernet tDivitiae grandes homini sunt, vivere parce Aequo animo. neque enim es um ruam taenuria parvi. Horatius L. 2. Od. II. Vivitur parvo bene, cui paternum utindet in mensa tenui salinum, Nec leves somnos timor, aut Cupido Sardiam austra. divinus Maro L. L. Geor. s. 472.

Ille salius ae lustra ferarum,

Et patiens operum, exiguoque assueta jumentus, . Rura Deum, farielique patres: extrema per illos Iustria excedens terris vestigia scis. Claudianus L. i. In Rusin. o. 1 . oemper inops, quicumque cupit. contenim M. ne Fabricius parvo sternebat munera regum: dabatque graυi consul Serranus aratro ro Et rasa pugnaees Curias angusta tegebat. Haec mihi pavpotas opulentior, ha/e mihi recta - Culminibus majora tuis.

vides lineas a magno magistro ductas L. f. Aen. sub finem risis te, magna Cato , tacitum, aut te, Cosse, ruinquat lctuis Gracchi genus, aut geminos duo fulmina

Scipiadas eladem I byas, parvoque potentem Fabricium: vel te sulco, Serrane , serentem

Fortes hi & sapientes viri, neque fortunae

Ictibus temere expositi. recte Horatius L. a.

Ad easo dubios silet sibi certius ' hie , qui

Pluνibus ad uerit mentem, corpusque Iuperbum: An, qui contentus parvo, metuensque suturi In pace, ut sapiens, aptarit idonea bellis ρIuvit morari In tenui negotio , in quo ra. men ipso meditatio est non tenuis sapientiae. so. AD RIVos PRAETEREUNTIs Ala AE JVenuste pingit vitae rusticae tranquillam se. curitatem , quam hominibus secundum naturam viventibus praestat animi innocentia. Neque enim tacite inpurus quivis solitudini se comultat, sub arborum umbra somnulum capturus in molli gramine. Haeret Imius sempiterna scelerum comes mala conscientia. Non Siculae dapes Dulcem elaborabunt saporem:

Non avium, ciIharaeque cantus Somnum reducent. Somnus agrestum Lenis virorum non humiles domos

Fasidit, umbrosamque ripam , Non υμγris agitata Tempe. ut praeclare Horatius noster, ille optimus, ille eert Issimus vitae magister, L. 3. Od. I. Hane sibi nunc vivendi rationem sequenda Tibullus proponit, aequissimo animo rei n-quens beatae fumum , in opes , strepitumqua Romae. qua quidem vita nihil convenientius sapientiae studiosis , ia Musarum sacerdotibus , bonaeque mentis eandidatis. Testes sint, quotquot olim exstiterunt bene de rebus humanis meriti mortales. Testis omnium mortalium , post sacros scriptores , sapientissimus Virsilius, L. 2. Geor. p. 48 . Rura mihi, rigui elaceant in vallibus amne Flamina amem silvasque inglorius. o , ubi eampi, Spercheosque , π virginibus bacchata Lacaenis Tangetal o, qui me gelidis in villibus Haemi Siliaι ,σ ingenti ramorum protegat umbra urbanissimus Flaccus, ecce, quam libenter rustieatur, in agello modico omnium deli-eiarum oblitus, L. I. Epist. Iq. V. 32.2sem tenues decuere togae, nitidique eapilli raetiem scis inmunem C rarae placuisse rapaci: l st,m bibulum liquidi media de luce Falerni:, Coena brevis juvat, G prope rivum somnus in herba. Quam

48쪽

L 1 B. L E L E G. I. ΣΙΟ quantum cst auri potius, pereatque Tmaragdi, iam fleat ob nostras ulla puella vias. Te bellare decet terra, Messala, marique, Ut domus hostiles praeserat exuviaS.

quam Inv Irus patitur diem sbi In urbanIs latiorum negotiis perire, L. 1. Sat. s. p. Peril ν haec mIer misero lux, non sine vot/s. lo rus , quamdo reo te ad piciami quandoque lis bis Nunc veterum libris, nunc Iomno ,σ inerribus horis

Ducere Iulistraa jucunda eblicita vitae 'G quando faba P thagorae cognata , utque lmeta satis pingui ponemur oluscula lardo 'Ipse C. Maecenas, Horatio suo hae in parte minus beatus, hortis suis intra muros deIectabatur, inque eorum umbraculis magnae urbis curam deponebat. Poeta vetus , quem ego ut Pedonem fuisse Albinovanum credam, nondum adduci possum , quamquam cum plus semel hoc nomine citaverim , secutus vulgi opinionem; is Igitur vetus poeta, in epicedio Maecenatis, sic tetigit: Majus erat potuisse tamen, nec velle triumphos. Maior res, magnis assinuisse, fuit. Maluis umbrosam quercum , Θ hasque ca'

Paucaque pomosi iugera creta soli. Pieridas, P.ebumque tolens in mouibus hortis,

Sederat argutas garrulus inter aves. quem locum poeta non tam vetus cultἰorem, ni fallor, atque inlustriorem reddidit. is est Franciscus Marius Mollis , In illa sua

cygnea cantione: Ei dulci referas Musoum ut captus amore Sustinui parriae linquere tecta pueri lMossibus urque olim vitam dum degimm horais,

Regales potui deseruisse domos. Utrua sus umbrosae quercus , platariique vi

rentis

Maluarim densa delituisse coma, fruam Dria platum illa de , auroque in terι tum lmptatu vulgi plausibus urbe GH. ls I. O MANIura EsT AuRI PEREAT , P TIusQUE SMARAGDIJ Concinnior erat ordo

In libro Ach. Statii, O quantum est auri polim , pereatque Daragdi. latque ita divinaverat Ioannes Livine jus, hO- lmo non tacente aure. subest & ratio Tibullo nostro familiaris et amat enim sere voculam encliticam que cum verbis jungere , atque collocare. Sed quod Achilles pereant reponendum censet, mihi quidem non probatur, propter enalia en numeri. Ceterumicribendum est r quo modo scripsit castius Latium, & nunc quoque legitur in veteribus monumeni is. Vide, si operae est, quae notavimus ad Propert. L. 2. Eles. 13. 9. 43. Ingens erat hujus gemmae precium. Lucre

tius L. A. III1.

Scilicet σ grandes viridi eum luce inaragdi Auro includuntur , teriturque Thalasse vesicetIam in coelo suus illis constabat honos, si quid credimus poetis. Ovidius L. 2. Metam. Protinus ad patrios sua fert vesigia vutius e Consistiqua procul. nequa enim propiora sorebat mina. Purpurea velaIus veste sedebat In solio Phoebus claris iacente et naragdu.

non poenitebit Plinium consuluit se L. 37.

C. s. sq. UT DOMUs HosTILES PRAEFERAT ExU-vIAsJ Mos Romanus, quem ex ultima antiquitate dedueit Maro L. I. Aen. e. I 83. Multaque praeterea sacris in psibus arma , pιivi pendent curru., curv-que secures, Et eristis evitum, e r porearum ingenIia claus sviculaque, clipeisue, ereptaque rostra earinis.

Exauxit solenni illa sua grandiloquentia Papinius, In descriptione templi MartIs, L. 7. Theb. . 13. bellorum sum in aris

Sanguis, Cr meensis qui rapt- ὼν urbibus ignis. Terrarum exuviae circum Ur fastigia tempti Captae insignibam gentes, caelataris ferro Fraumina ponarum, bellatricesque carinae,

Et vacui currus, protritaque curribus ora. Paene etiam gemitus.

Humanius profatur Umber meus L. 3. Eleg.

inum sibi Romano dominas in honore secures, Et licem medio ponere jura foror Vil sibi Medorum pu iaces ire per kostes,

At ue onerare tuam fixa per arma domum

Recte dixit onerare, quod ex Virgilii verbis

49쪽

ALBII ΤIBULLIs s Me retinent vinctum sermosae vincla puellae: Et sedeo duras janitor ante fore S. Non ego laudari curo , mea Delia: tectim Dum modo sim, quaeso segnis, inersque Vocer.

Ipse

iam est ostensum. Haec autem spolia, atque lhas exuvias , publica egregiae virtutis mo- mimenta, si aedes venderemur, ses non erat refigere emptori. Ininius L. C. I. Ait urioris es' emca limina domitarum sentium ima stires erant , Vixis huitum spoliis , quae nec emtori refigere liceret e triumphabanIque eIimn dominis mutatis ipsae domus : erat haee simulatio ingens, exprobrantibus tertis quotidie, b llem dominum intrare in alienum trium.

ρbum. Id quod accidit M. Antonio, quum invasit set in domum Cn. Pompeii in Carinis. Atque hoc diu tenuisse , testis est Suetonius Ner. C. 38. ubi incendium urbis describitur:

Time, praeter immensum numerum insularum, domus priscorum ducum arserunt, hostilibuε ad. huc spoliis a renatae , Deorumque aedes ab re. gibus , ac deinde Punicis ac Gallicis bellis votae dedicataeque: σ quidquid visendum atque memorabile ex antiquitate duraυerat. Plura hue

pertiricbant, viris doctis hie illic notata. Tu praeter alios vide Desd. Heraldum L. r. Di. ressi. ad Tertullian. C. 3. I Lud. de Ia Cer. a in Virgil. L. 7. Acn. p. I 83. R Nicol. Abramum in Cicer. Philipp. 2. C. 28.

viMCLA PUELLAEJ noster Infra Eleg. Io. γ.79. Tunc stibis, quum me vinetam puer alter ha

bebit.

R. Sulpicia, L. 4. Carm. I 4. Nee tu is injusta, Venu . vel herviat aeque eius iuerque tibi, vel mea vincla leva. verbum vinciendι pari significatu ad amorem transtillit Ovidius Epist. Acont. p. 86.

Sed ne is compedi ιε, nec me compesce catenis: Servabor prino vinetus amore rui. S L. 4. Fast. V. 224.

Hr x puer in Arvis facie s elabilias aliis

. Turrigeram caseo vinxit amore Deam.

itemque Maro L. 8. Aen. 394. Tum pater aeterno fatur devinctu. amare.& Catullus Carm. 68. P. 33. . Ae domum dominam voca, Conjugis evidam novi

Paullo aliter Lucret ius L. I. p. 3 s. Venerem

adlatu S, in lilii fera moenera Mavors

Armipotens regit: in gremiam qui Depe tuum se

Re icit, aeterno de υinelua voluere amoris. 7. NON EGO LAu DARI CUplo J Omnes

Achilli, Statii cod Ices curo habcbant magno consciri: id quod nos quoque in quinque scriptis invenimus, inque illis primitus cusis,Z in excerptis Pocchi, ac Perreii,& Lipsit: in septem scripti, Nic. Heinsius. Sane haud

idem elle n:n crupere, & non eurare , liquet ex utriusque verbi germana significatione. Est en Im non cupere, carere aequo animo iis rebus, quas non habeas: non curare vero valet contemnere , atque pro nil illo ducere,

nec pili facere. Prioris exemplum est apud D. Ausonium Idyll. 2. p. 24. Felicem scisi. neu qui, quod vellet, haberet ri Sed qui per fatum non data non cuperet. alteram exrouit Cicero I.. r. ad fami l. Epist. 9. ubi de Q. Metello L. F. quem post reditum stacto animo missi: R demisto inimici sui dictitabant: Ffl vero probari tum , quι. e summa vetan:ate cesserit, is egregia animi alacritate afuerit, neque sane redire curarit , eum

ob id imum fraetum fuisse. quo ι quale sit, di

cet tibi Naso L. I. Pontic. Epis . 3. y. 63. Et grave magnanimi rebur mirare Idi, Non usi reditus conditione dati. vides neglexisse, atque etiam sprevisse hosti. te beneficium. Sed ad rem. Horatius L. 2. Epist. 2. V. I 82. Gemma , marmor, ebur , Hrrhena sigilla , tabella , Argentum, vestes Gaetulo murice tinnas, Sunt qui non habeant i est qui non curat basere. Persius Sat. 3. p. 78. quod satis es , pia mihi: non ego euro F. se quod Arcesilas, virumnosique Solones. Habemus nunc veram scripturam , insititia

ista non paullo meliorem. Superest, aliquidi ut dicamus de verbo laudari , quod perpe i nam trahitur ad laudationes funebrcs, quaci mortu Is apud rogum vel pro rostris fieri sol terent. Falsum hoc totum est, atque inane. Ait poeta, nolle se eum Messala ire milita. tum, dummodo Deliam suam severe postieri quod si contingat, nihili se facere quantum

50쪽

est laudatIonum ea strensium, atque adeo nec segnitiei atque inertiae notam defugere. Videlicet Tuthιs es jacuisse roro, tenuisse puellam, Ihreiciam digitis increpuisse lyram: fh am m.rnibus Hypeos , G acutae cuspitiis hasam aEt galeam pressa sustinuisse eoma. Erant hae laudationes acre incentivum egregiae virtutis, non minus quam ipse praeda. Stare cum imperatore pro tribunali, ab eo lcollaudari verbis honorificis, praemiis donari palam, inspcetante toto exercitu , majus erat quiddam, quam nos hodie vel cogita. itione adsequi possumus. Mos autem ipse Ro- imanae originis; dc, ut par cst credere, cum lipsa urbe natus . certe pro novo non est habitus in Tarquinio Prisco. Macrobius L. I. l. Saturn. C. F. Tarquinius Demarati exsulis Co- lrinthii filius Pristus , quem quidam Lucum nem vocitatum serum , rex reratus ab Hostilio, iquintus a Romulo, de Sabinis egit triumphum, qua bello filium suum annos qualuordecim na rum , quod hostem manu percusseras, . pro concrone laudavit, er bulla aurea praetextaque donaυit. Haec in adolescentulo regἰo. cx Inde& manipulares suos, qui fori Iter fecIlsent, hoc honore mactarunt , ut quisque fuit maxime comis ac beneficus imperator. de T. lQuintio Livius L. a. C. 6o. Huic tantae con

cordiae ducis exercitusque non ausi Qerre se Aequi; vagari populabundum hostem per agros

passi. Nec ullo ante bello latius inde aliae praedae. ea omnis mitrii data est. Addebantur e lamies, quibus haud minus quam praemio gaudent mititum a nimi. Satis notabile est, quod de M. Manlio resert idem ille egregius scri .ptor L. f. C. 7. post desensum notiu Capitulium: Luce orta, vorasis classico mi concilium militibus . ad trabunos, quum G reeti σ perperam faeto pretium deberetur ; Amulius primum ob virturem iamlatus donatusque, non ab tribunis solum militum, sed consensu Miam militari r cui imites selibras farris , er quarta rios vini, ad aedes ejus , quaa 'in πιζε rrant, eontulereunt. de hic Manlius tr ennio ante consul fuerat. de T. Manlio L. F. ex eadem familia , qui sinculari certamine ingentis staturae Gallum stolide ferocientem dclecerat, torquemque eius respersum cruore collo ei eumdederat suo, haec sis vide L. 7. C. Io. Remaxi alacres ab statione ebitam militι Doprogres, Iamiantes gratulantesque ad dierato. νem T. Qii intium Pennumi perducunt. Inurearmιnum prope modum incondita quaedam mL

litariter seculantes , Torquasi e nomen auditum celebrarum deinde pseris etiam , famitiaequo honori fuit. Dierator raronam auream auidit donum, mirisque pro concione eam pugnam laudibus tulit. Salii istius Iugurth. C. 8. Sed post quam , Numantia deleta , P. Scipio dimittera auxilia, G' ipse retorti domum decrevit e, dori natum, atque laudatum magnifice Iugurtham in praetorium adduxit Ritum deseribit A. Hi tius lib. de bello ADIe. C. 86. ubi C. Caesar ab oppido Thapso recedens, Postero die, dii vina re saeta, contione advocata , in eo peeta oppidanorum milites eollaudat e totumque exemcιIum veteranorum donavit. praemia sorissimo

cuique, ac bene merenti, pro suggestu tribuit. Etiam triumphantes in more positum hab bant. Ovidius L. 1. Pontie. Epist. I. ubi dettiumpho Tiberii Neronis:

AIque Ma vietorem, eum magno vocis bonore ,

Ballisa laudatis dona dedis viris: Claraque sumturum pDIM insitura vestis , Tura prius sanesu imposuisse focu. Iustitiamque sui casta placasse Parentis ,

Illo quae templum postfore semper habet. Neque vero ob virtutem solum laudabantur rsed & prolpter operam in ea strensi opere ἰnpigre navatam. Caesar L. f. de bello Gallico C. 2. Circuitis ommbas hibernis, singulari mnlitum studio, in summa rerum omnium inopia , circiter sexcentas ejus generis , cujus supra δε- mo ravimus, . tineas viginti oeso in innis construetis , nequa mmium abesse quin paucussi.bria deduci possem. Collaudatis militibus, at-l qua iis qui negotio praefuerant, quid fieri velit, ostendis. Hinc factum, nostri Alb Ii verbis,

Latidis ut asduo vigeat certamine miles.

L. Lucullus, super laudes Se dona militarIa, bonam quandoque pecuniae summam adiiciebat, uti videre est apud Horatiun .L. 2.i Epist. a. haud longe ab initio. Deit & C. i Caesar , ut scribit auctor Commentarii de bello Hispaniensi, C. 26. Sed totum hunei morem collaudandi & donandi luculent;ssime descrIpsit Polybius L. F. C. 37. Culusi riri exactis lima diligentia facit, ut putem l Graecis fui illa ignorum. Qiiocirca videndum, si satis ex vero Macedoni Alexandro adstri

pserit Curi Ius L. f. C. I. Alexander tam me

morabili littoria laesus, qua sibi Orientis fines apertos esse censebat, Soli vietimis caesis, misi. es quoque, quo promtioruus aximis resilua bellit munia obirent , pro contione laudatos docuit, quidquid Indis virium fuisset, illa dimicational ρ ostraIum

l rem

SEARCH

MENU NAVIGATION