Albii Tibulli equitis Rom. Quae exstant, ad fidem veterum membranarum sedulo castigata. Accedunt notae, cum variar. lectionum libello, & terni indices; quorum primus omnes voces Tibullianas complectitur

발행: 1708년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 시학

31쪽

SPEI

sed hune Paeorum etiam negotiatorem fuisse, indieat ad eaput deae sarcina, in qua merces conligatae. Horatius Spem in comitatu Fortunae ponit, L. I. Od. 36. e. 2I. Ta Spes, Cr albo rara Fides talit Velata panno, nec comitem abnegat, Vtcumque mutata potentes

Veste mos inimica linquis. quod cave accipias tamquam a poeta contamen aliquo modo posse ferri videtur merum novem homines honesismos, ejusdem muneris, legationis , incii , mandatorumqiis socios induxit, decepit, desituit, advirsariis trisidit, omni fraudeWperfidia fefellit. Aliis verbis rem

eamdem Catullus extulit, Carm. 27. Certe tute iubebas animam tradere inique me Iuducens in amorem , quasi tuta omnia mi

Iorent.

Idem nunc retrahis te, ae tua dicta omnia D laque Ventos inrita ferre Cr nebulas aerias finis. s. FRUGUM AEMPER ACER vos J vocula semper non abundat , neque est otiosa; ut bene v Idit Bernardinus Cyllenius . qui primus est ausus Albio nostio manum admovel ire; homo, quantum illa ferebant tempora,& doctus & diligens. Jurisconsultἱ quidemti ctum ex decoro. Apud Sortes Praenestinas fruges volant frumentum & legumen ue quicultam quoque Spem fuisse, & Iovem pu-ibus addunt silvam caeduam , virem, atque erum, & Cupidines, in multis variisque an l olivam. Sed alii latius acceperunt,&, quid liquitatis monumentis ibidem vidit noster il- l quid ex fructu terrae in alimoniam vertitur,le Pighius. id quod sua aetate fieri stomaehabatur PlinIus L. 1. C. . ubi de Deo: in--3neros quidem credere, atque etiam ex virtusruges vocaverunt, inprimis vero foetus arboreos. apud Plinium libri quinti deeimi eaput primum inscribitur naturae frugiferarum tibus vitii νου hominum, ut Pudicitiam, Con- l arborum: ubi, postquam de olea actum est cordiam, Mentem, Spem, Honorem , Cieme copiose , reliquarum arborum fructus , neriam, Fidem, aut ut Demacrito placuit duoslpInea quidem nuce exclusa , longo ordine omnino, Poenam Benescium , maiorem ad i recensentur. Minucius Felix et Ecce arbusta socordiam accedit. Fragilis er laboriosa morta- frugifera, ecca iam seges eana, jam temulentalitat in partes ista digesi, infirmitatis Dae -- l vindemia, imbri corrumpitur, grandine caedi mor, ut portionibus coteret quisque, quo maxi-itur. Auctor Nucis, st. I9. me indireret. Plures Romae fuisse Spei aedes t At postquam platanis sterilem praebentibus Innuit Frontinus lib. de Aquaeducl. p. Io umbram Partem tamen sui Claudia prius in arcus, qui serior quaυis arbore venit honos; vocantur Neroniani, ad Spem Veterem trans- Nos quoque frugiferae si nux modo ponor infert. paullo post, de Aniene vetere : Rectus illis vero ductus, secundum Spem Veterem veniens, i Coepimus in patulas luxuriare eomas. intra portam Esquilinam in altos rivis per ur. In Ibi plura NIe. Heinsius notavit. Hae frugessem keducitur. Antea dixerat : Prius tamen i quum diversis temporibus & percipiantur, dc pars Iuliae ad Spem inserem excepta, casellis ad conservationem condantur, merito poeta CCLII. montis usibus dissunditur. Erant de isemper addidit; qua voce peri cluam quam Horti Spei veteris ; 8c Spei aedes In Foro l dam signavit autumn Itatem, praeter proven Olitorio extra portam Carmentalem; item- tum aestivum. Docte atque erudire utraque sue alia intra portam Catenam; 8c templum voce usus est Io. Iovianus Pontanus , prae Spei novum in regione septima viae Latae. clarus scriptor , L. 4. de Prudent. C. I9. de quibus consuli potest Alexander Donatus omnino autem pru/entis es proprium, naturam L. I. Romae C. 9. L 2. C. χs. L. i. C. II. I 8. t rerum imitari, quae frugum imirum fructus 23. Ceterum quod noster se nolit a Spe δε- l ad maturitatem tempore sivo perducit : quippe si tui , in eo proprie loquitur 3c signanter. l qui nisi maturi fuerint, nullo modo probauturi Est enim destituere eorum , qui non exsol- 6. Pirus ut A MusTA J Servio s eredimus, Vunt l)romissa , atque etiam malo mactant narum proprie hic loquitur noster poeta. ii 'tios induxerunt. Cicero pro Sex. Roscio te enim sic scripsit ad L. 2. Georg. p. 7. C. Ao. At vero T. Roscius non unum rei pecu- l MVSTVM numero santum singulari dicimus,

32쪽

-L I n. I. E L E G. I. Ipse seram teneras maturo tempore Vites

Rusticus. S sicili grandia poma manu. Nec tamen interdum pudeat tenuisse bidentem, Io Aut stimulo tardos increpuisse boves. Non agnamve sinu pigeat sociumve capellae

Desertum oblita matre referre domum.

Hic cgo pastoremque meum lustrare quotannis , Et placidam soleo spargere lacte Palem. Is Nam

it MUSTA. Sed hoe ille plus fecit , quod πMUSTIS dixit. Dixit sane musis Ovidius L.

I. Amor. Eleg. I s II. Vivet er Ascraeus, dum mustis uia tumebit. Musta vero aliquoties legitur apud eumdem; atque etiam apud Martialem. vide sis Pri. scianum L. 6. p. II. & Vollium nostrum L. I. de Attalog. C. 38. Nec tamen vocula haec tam poetica est , ut eam refugerint soluti sermonis scriptores. Plinius L. I s. C. I. Consequens earum vinimia es, arsque vel major olei musia temperandi. recens oleum appellat musta olei. sed eumdem vide L. 13. C. I. ubi

de mustu proprie dictis. II. NON AGNAΜvΕ sINυJexpressit T. Cal. purnius Eclog. Te quoque non pudeat, cum serus Ovilia visis, Si qua jacebis ovis partu resoluta recenti,

Hanc humeris portare tuis , natosque tepenti Ferre sinu tremulos, . nondum flare paratos. 13. PAsTOREMQUE MEuM LusTRA REI Passeratius conliciebat pasiorumque deum , h. e. Pana: aut certe pastoremque δε- , ut significetur Apollo Nomius. Gebhardus, illum reiiciens, acutior sibi videtur si pasorem in.

terpretetur ipsum Pana I meum Vero exponar,

mihi propitium . deinde neque ipse sibi pla.eet. Nos simpliciter intelligamus, videlicet& pecus simul lustrati im filisse & pastorem.

Quae & Barthii mens fuit L. 4. Adv. C. II. In veteri Kalendario Rustico, mense Aprili, legitur OVES LUSTRANIVR. ea lustratio fiebat Pallitibus , quae erant undecimo Kalendas Majas. Ovidius pulcerrime deseri. psit L. 4. Fastor. p. 71 I. sqq. hinc paucula in rem nostram libabimus. Pastor , oves saturas ad prinia crepuscula lus

Uda prius spargat, virgaque verras hinnum. Frondibita, Cr fixis decorentur milia ramis ;Et tegaι ornaras longa corona fores.

erutii fiant vim de subhur umi, Tamque fumanti sulphure batit ovis.

Ure maris rores, taedamque, herbasque Sabinas , Et crepet in nudiis laurus adusta focis. .

Lubaqua is milio milii Abcella sequatur: Rustica praecipua quo Dea laeta essio est. Adda dapes mulctramque suas : dapibusique resectis Sili icolam tepido lacte precare Palen. C suis , dic, pecori pariιeciperarisque magistris: usias sabulis noxa repulsa meis. ita oves: pastores autem ipsi aqua lustrabam

tur atque igni. Noster L. 2. Eleg. s. p. 87.

At maridus Baccho sua fesa Palilia pasor

Concinet. a sabulis tum procud esse lupi. Illa levis stipulae sollennes potus acervos Incendet, flammas transilietque sacras. Propertius L. 4. Eleg. 4. p. I. Urbi festus erat, amere Parilia parres. Me primus eωμι moenibus esse dies. Annua pasorum convivia , lusus in urbe , Quum pagana madent sercula deliciis. Quumque super raros foeni fiammantis acervos TraVicit immundos Aria turba pedes.l Et hi quidem de Igne: de aqua Naso nos do-l cuit, illo quem modo indicavi loco, p.72s. Certe ego de vitulo cimum sipulasqua fatalesia D tuli plena februa casa manu. Certe ego transilui psim ter in ordine flammas , Virgaque rorasas laurea misit aqua . simpliciter Albius noster defungitur L. 2. Eleg. I. p. II. Dii Ριrit,purgamus agros, purgamus agrestes. Vos mala de nostris pellita limitibus.

Hoc erat pasiorem lustrarer, quod illi neglexe-l runt, nee Cyllenius bene pervidit. In omni autem sive agri sive pecoris lustratione simuli pro pastoribus ae familia fiebat. Cato de R.

R. cap. I I. Mi tu morbos visos, invisosque, viduertatem, vasiIudinemque, calam rates, in-l temperiasque prohibessis, visendas , averrunces

33쪽

ALnii ΤIBULLIr s Nam veneror . seu stipes habet desertus in agris, Seu vetus in trivio florea serta lapis. Et

que. Milue tu fruges , frumenta, viaeta, Ur- te. Est omnἴno praeses dea omnIs rei agra. sultaque grandire , beneque evenire sinas. Pa - triae, quamquam praecipue pecuariae. Underes, pecuaque salva servassis , dui us bonam i& pastoriam vocanant. Florus I.. I. C. 2 o. salutem valetudinemque mihi, domo, familiae- l Sallemini Picentibus aluiti . caputque regionisque nostrae. Satis opinor ex hisce constat, vul- l Brundusium inclito portu, M. Attilio duce. Et

satam lectionem non debere mutari. Tamen i in hoc certamine, victoriae pretium templum

in Thesauro Basilii Fabri nuper recocto, in i sibi pastoria Pales ultro poposcit. Factum hoc voce Palis, legitur pastoremque Deum, addi- i fuit A. V. CCCCL xxxv I. M. Attilio Regulo, ta ratione, nam rasar Deus Apollo νοπιος est. l L. Iulio Libone Coss. Hu Ie Deae Pana sere Rellat ut doceamur, quid sit , Iustrare No-i eium jungebant in cura pastoritia. Arno.

mium Apoli nom. bius L. Armentorum . pecorum gregibus I 4. SFARGERE LACTE PALEM J aliquanto Pales praesunt Inuusque custodes: π cur operosius T. Calpurnius Eclog. s. λγ. 24. contagia, . pestilentes morbos ab aestivis Her. Sed non ante greges in pascua mittito clausos , tere cessatione inimica non curant ρ Pani quo-

uam fuerit placata Pales. tum cestite vivo ' que fiebat Iacie , itidem ut Pali, In eodem Pona focum, Geniumque loci, Faunumque, ferme habitantibus sacello. Noster L. i.

Laremque Eleg. s. 27.

Salse farre voca, tepidos tune hostia cultros Lacte madens illic suberat Pan ilicis umbrae, lansuat: atque etiam, dum vivit, ovilia lustra. Et facta agrest lignea falce misi. Noster recte placidam vocat Palem, quae par- l Erat & Priapus in hoc censu, ipse quoque vo contenta sit, lacte puta ae libo, & pulte foeturae studiosus. Virgilius Eclog. r. 3. agres I. Paullux, ille qui Festum bona parte i Sinum laetis, Cr haec taliba, Priape, quotanniscat male truncavit , saera ei fieri dixit pro j Exupectare sat est: custos es pauperis horai. partu pecoris. atque ita etiam Naso, inter & Silvanus, qui saepe jungitur cum Priapo. multa alia hujus Deae beneficia, L. 4. Fastor. Horatius L. 1. EPIi . I. P. I I.

I. l Agricolaι prisci, fortes, parvoque beati Sitque salax aries; conceptaque semina refux l Condita pos frumota, imantes tempore fisso Reddat; er in sabulo multa sit agna meo. Corpus , Cr sesum animum spa Mis dura δε- Alii pro pabulo secta crediderunt. Servius in i rentem,tar. Geor. 9'. I. TE QUOQUE MAGNA I Cum soriis operum tuιeris, o eoniuge fida,

PALES. Invocas Deam pabuli , dicturus da i Tellurem porco, Silvanum lacte piabant, animalibus di sicut de frumentis dicturus, taria. t moribus . vino Genium memorem brevis aevi.ribus. Cererem invocatat e Liberum. - adscripsi paullo copiosius, quo & tempus si-- Pales autem, ut diximus, Dea es pabu- l mul nosceres.

Ir quam alii Vestam , alii Matrem De-m -- l Is. STiphs DE ER TusJ Ita omnes librI. nisi eant. hanc Virgilius genere feminino appellat. l quod Gebhardus in quarto Palatino metus in. alii, inter quos Varro, masculino genere. Huic t venit. Hoc Barthius pro vero ac genuinostra sol ntur undecimo Kalendas Majas die, est amplexus, atque ex Prudentio & Festo quae Palilia voeantur. Valerius Probus, ibi- probarc sategit, L. 4. Adv. Q II. Non de-dem loci e Pales, Dea es passorum, cui diem bebat. nam sicut pro eo quod est instere, sacrum appellant Parilia, transposita litera ; quaa dixerunt inserere, ita deberem hic valet demere. si suo loco esset , Palilia potius diceremur. qui quo verbo usus est noster L. 4. Carm I. p. 84.

dies natatis es urbis Romae, quae a pastorums i Nam te non alius belli tenet aptius artes, es tondita. Hujus autem, cujus Deae esset, i Qua deceat tutam castris praedνcera fossam, etiam risus declarat. nam er ignes transiliunt, i ae liter aduersos hosti defigere cervis, accensis framentis more agresti , er hunc diem stuemis locum ducto melius fit claudere istis.cotintes iacte libant, qui sturius ex pecore tollia CIcero pro C. Rabirio C. 4. Quamobrem utertur. Voculam unam mutavi, pudenter, ut nostrum tandem, Labiene, popularis es t tum, puto , & sensu sic volente : nam vulgo edi. qui rivibus Romanis in concione ipsa carnificem,tur, ibi hunc diem eounus, prorsus incondi- qui vincla adhiberi putas oporιera: qui in campo

34쪽

Marris , ramissis centingitis , a picato in loco

erucem ad civium supplicium de si desilui

jubes : an ego, qui jur sari concionem coma-gione carnificis vero ' C. quoque Gracchus δε- siluenm verbo utitur , in fragmento oratio Dis de legἰbus promulgatis, quod Gellius no-hIs servavit L. Io. C. s. idcirco palus desitutus es in foror eoque adduetus suae civitatis ncM-ΓOnus homo M. Marius. et epimenta detraola sunt, virgis caesus es. se & L. Seneca lib de Vita Beata C. 27. Praebeo me non aliser , qNam rupes aliqua in vadoso mari defututa , quam fueIus non desinum undecumque moti sum verberare. Ovidius defodere dixit L. a. Fastor. Termine, με lapis uve es d/fosus in agro Sti's, ab antiquis sic quoque numen habes. Vide Gitanii Conlectanea in verbo Depangere. Hos autem stipites hosque is p Ides sacros sal se deridet vir sanctillim Coelius I. aetant IusIM I. Divin. Instit. C. 1 o. ubi de Term nor VIrgἰlius L. I. Aen. γ. 43o iuvirlis ales aestate nova per florea rura Exercet sub sole labor. Martialis L. 8. Epigr. 77.l , As Via semper i b; crinis amamol Sptiniat, o cingant florea serta caput.

Prudentius Romano, Q. IOII. Huc taurus ingens, fronIe torva e hispida,l Sertis r inelus aut per armos floreii, i Aut in dirus cornibus, deducitur.

As,ut ejus Apolog. Florea seria, meum mel, γε hau tibi carmina dono:

l Carmina dono sibi, serta tuo Genio. I Nunc dc usu atque vἱ voculae floridus pauca Item videamus. Catullus Hymenaeo Iuliae, Tu fero juveni in manust Floridam 'se puellulam Matris e gremio sua.

Dedis.

Et huic ergo publice supplicatur, qiuasi custodi farium Deo r qui non tantum lapis, sed etiam sipes interdum s. o uid de iis altam, qui eo-

tam talia I nisi ipsi potissimum lapides, ac si

tes esse. I 6. SEU vETUs IN TRIvIO FLOREA SER

TA LAPIsJ lapis compitalis, sertis recentibus

coronatus. Propertius L. I. Eleg. q.

Nulla, illa suis contemnet feribus aras, Et quicumque sacer, qualis ubisue, lapis.

Lueretius L. F. P. I 2 I. Nec pietas uua es, velatum saepe videri Vertier ad Leidem, atque omneis accedere ad

aras.

Aput ejus Apolog. Nullum in villa ejus delubrum situm, nullus locus aut Iucus consecraIus. Et quid ego de luco delubro loquori Negant

vidisse se , qui fuere , unum saliem in finibus

ejus aαι lapidem unetam, a ιι ramum corona

tum. ambitiosius etiam idem ille Aser ipso initio libr. 1. Floridor. & doctissimus Arno.

bius L. I. adversus gentes, medio ferme volumine , in his verbis, Venerabar lo caecisa )nuper simulacra, &e. Ceterum florea serta partiin librorum liabent, part Ini storida . illud maluerunt doctiores. & sine florea dἰci vi dentur , quae ex storibus fiunt, aut con . texuntur: in floridis autem esse translatio qua dam , quae iucunditatem significet , & pulcritudinem, atque amabiliuitem sed exem. lplis res fiet clarior. Plautus Aulul. Ait x. lSc. 8. 9. I s. Nunc tusculum emi, G hasce eoronar floreas Huις imponentur in foco nostro Lari. i

i Ibidem :

s Iam licet venias, mariteri l. xor in thalamo es tibii Ore floridulo nitens,

Alba parthenice vetust,

idem ille delicati stimus Romanae Venerῖs pullus, Carm. I 6. Tempore quo primum vesis mihi tradita pura es,, Iucundum quum aetas florida ver ageret, Mulia saris lusi. Ovid ἱus Ita r. Metam.'. 79 . Grardidior nivii folio, Galatea, ligustri, Floridior pratis; longa procerior alno. Cicero in Bruto, C. 8a. in quo etiam illis quaero, Phalereus ille Demetrius Atticena dixeris. Mihi quidem ex illius crationibus redoleret De Athenae videntur. At es floridior , ut ita dicam, quam Imperides, quam L as. tura qua rim , aut voluntas ita dicendi fuit. Quintilianus L. 2. Instit. Orat. C. s. d si potuerit obtineri, non ita di cilis sipererit quaesio, oui legendi sint incipientibus. Nam quidam illos minores , quia funior eorum inIA- lectus videbatur, probaverunt: alii floridius genus, ut ad alen a primarum aetatum ingenia magis accommodatum. Cicero L. 3. Tusc. Qxiaest. C. I 8. Si quem tuorum assicium moerore videris, huic acipenserem poιius, quam ali. quem Socraficum libellum dabis' hγdrauli hor. tabere ut audiat voces pozius , quam Platonis'

exponer, quae speetet florida , π varia ' fas,

culum ad nares admovebist incendes odores' cr

35쪽

ALn II ΤIBULLI Et quodcumque mihi pomum novus educat annus, Libatum agricolae ponitur ante Deo. Flava

C. 6. Sunt autem colores austeri, aut floridi. uIrumque natura, aut mixtura evenit. Floridi sint, quas diminus pingenti praestat, minium, Armenium, clavabaris, chry ocolla, Indicum,

purpurigsιm. ceteri auseri. Hae e singilla Caiae lcnim non linius naturae bene qui perpende- lrit, ficile videbit inter sareum de fridum quid sit discrimἰnis. Sed librarii scribae saepenumero consederunt , praesertim in poetis. ideo semel monendum filii , ne cliartis annosis plus fidei habeatur, quam sinccro sermoni. Haec dum scribo, paene ocidit hoc ipsum Albii nostri distichon iam olim exposuit se virum eruditum Iacobum Nicolaum L. a. Epiphyll. C. I 8. non ubique nobiscum n.

poma in flore nasiccntia molliter foventis, de materna cura educantis ad mutiritatem. At que ita annum vocabant quamlibet anni partem, addito epitheto discretionis gratἰa. Sic autumnum Horatius annum pomiferum dixit, lL. 3. Od. 23. p. 8.

Nec pestilentem sentiet Africum lHecunda vitis, nee sterilem scri a biginem, aut Dices alumni

P mi ero grave tempus anno.

SIc hibernum annum idem poeta hiemem ap. lpellat, Epod. 2. P. 29. lAt cum tonantis annus hibernus Iovis imbres nivesque comparat. libi Porphyrionem. vide. inversum annum vo. caverat L. I. Sat. I. p. 36. ubi de seriniea: laeuae , simitI inverIum contristat . putrius lannum, Non usquam prorepit, π illis utitur antest vastis patiens. lhorrcnIem Papinius L. 4. Theb. Ipso initIo: Tertius horrentem Zephyris laxaverat annum Phoebus, Ur angusum cogebat limite verno Longius ire diem. lfrigidum Muci ta 6. Am. . 3II. ad terram gurgite ab alto Quam multae glomerantur aves, ubi frigidus

annus

Trans pontum fugat, G terris inmittit apricis. SulpIcia nostra L. . Carm. 8.Atque Eretino frigidas annus agro. annus formosissimus, verna amoenῖtas. Virgi. lius Ecl. 3. p. 37. in modi consedimus herba.

Et nunc omnis ager,nuve omnis parturit arbos r

ne frondoni Iudiae, nune formosissimus an-

avnus letifer, pestilitas aestiva ardente Sirio. Virgilius L. I. Aen. λ. I 3'. subito cum tabida membris, Corrupto coeli traim, m seranitique venis Arbori frue satisque lues, letifer annus Pap nius L. 7. I hcb. 9. 7oy. de Anapbiarao jam l. ma tellure hauriendo: Innu mram ferro plebim, ceu letifer annus, Aut Iubar adversi graue sideras , inmolas umisisi e suis. denique annus, simpliciter, annuas temporum ulces eomplectitur apud Lucanum L. 9. 37. ubi de Africae parte illa sterili apud Syrte S: Temperies vitalis abest: O nulla sis illa Ciara Iovis terra es: Natura dijide torpet orbis , . imm stris annum non sentit arenis. Horum quaedam Jo. Palfurat us libavit, ante

mus, tamen indicandum fuit propter arde-lionum nationem inportunam. I 8. AGRICOLAE PONITυR ANTL DEol haec

est vera scriptura quamquam plures libri habent Deum. sed Deus agricolae quis putet La-t Ine dici tolerabilius Colotii codex , pr dente Achille Statio, agricolam Deum habebat ; id quod dc in excerptis erat M. Ant. Pocelli. alii agricolas Deos maluerunt ; in quibus Barthius L. 4. Adv. C. II. &Jo. Pricae not. in Apule ji Apologiam p. I 32. qui &Interpretes hoc non advertisse indignatur. Male uterque. non enliu cuncta ruris numina hic una compellatione complecti debuit pes ta , qui sintvlortim tam Gllicite menti. nerit, Palis, Termini, Larum compitalium, Spei, Cereris , Priapi , Larum agrestium,&c. ac deInde addiderἰt ex ritu solenni AL*A Dizi, postquam singulis peculiari ac suo

honore seclisei. fg tur Deus ille agricola, cui nunc pomum libatur, certus quidam Deus ner i oportet, cujus in inanibus hortorum dona, ut Propertius meus loquitur, maxime probarentur. Is autem erat Ucriumnus et, nequis

36쪽

L I n. I. E L E G. I. Flava Ceres, tibi si nostro de rure coronadio Spicea , quae templi pendeat ante fores.

quis hἰc vel Liberum patrem quaerat, vel Apollinem Nomium , vel Silvanum, Liberamve, aut Pana. Clarissimis verbis ipse Verrumnus apud Nasonem , L. I Metam. 687. sub persona aniculae Pomonam demul.

quod amitis Uran t quod , qtiae idipoma coluntur , Primus habet ; laeta lue tenet tua munera dextra 'Sed neque jam foetus desiderat arbore demtos, Nec quas hortus alit cum sincis miιibus herbati,

Nec quispiam , nisi te. pariter ille idem Aurelii me; ore mollissimo,

L. . Eleg. 2.9. I 3. Prima mihi variat liventibus uva racemis, Et eoma Iaflenti spicea seu e tumet. Hic dulces cerasos, hi: autumnalia truna Cernis, aestivo mora rubere die.

I iior hie solvis pomosa vota corona, Myum pirus inmito stipite mala tulit. Vides poetam nostrum ex more prisco dc-d sse Vertumno id, quod deinde transi It &ad Pomonam , Vertumni uxorem. Felius Pompejus hoc ostendit: Maximae dira attonis flamen Dialis es inter quindecim Iamines: Crcum ceteri discrimina maiestatis suae habeant, minimi haletur Pomonalis , quod Pomona levissimo seu tui agrorum praesides pomis. Nocuit Vertumno tmesis & trajectio verbi ponitur

ante r quae tamen non est valde insolens. Horat us L. I. Sar. 3. Q. 9 2. Aut positum ante mea quia pultam in parte catini Sustulit esuriens.

imo & extra carmen non refugἰt Tuli Ius sieloqui, L. 3. de Ossic. C. I 7. Prudentia es t cata in dilutu bonorum, malorum: malitia si omnia, quae turpia sunt, rnata sunt ma-ra bonis ponit ante. De libatione primitiarum res est nota, & multis notata. unius Plinii

verbis contenti simus, L. I 8. C. 2. Ac ne degustabant quidem n as fruges, aut vina, an te uam sacerdos s primitias libassent. I9. CORONA spicEAJ Horatius Carm.Sace. 2.3O.

Fertilis frugum pecorisque tellus

Spicea donet Cererem corona.

Videntur &alii Dii rurationis p aesides coro- . nas spiceas gestasse. Aperte hoc testatur no-

Tunc melius tenuere sidcm, quum paupere culiuStabat in exigua ligneus aede Deus. i Hic placatus erat, sim quis libaverat uvam,

i Seu dederat sauctae spicea serta comae. i Sed hic non agitur de corona , quae crinesi redimirer . sequitur en Im stat 91, quae templis pendeat ante fores , tamquam proprium Insigne Deae spiciferae & frugiferae. Aput ejus Initio L. 6. Metam. Vidia Picas frumcntariasi tu ace o, alias flexiles in corona : spicavi harii videt. Erant . falces, er verae meso l riae modus omnis i Ied cuneta p iacentia. incuria confusa , Cr, ut solet, aestu labo-i rantium manibus profecta. Dic singula Uγcha curiose didit it, Cr discretta remota rite com-l ponit. videlicet suo quodque loco collocatura, de coronam quidcm in foribus, quo liqueret Cereris este templum; id quod ipsa, i nullo conspecto signo , primulum accedensi ignoraverat. In aliis Diis rat Io est eadem. De Baccho Propertius L. 3. Eleg. 37. Ante fores templi crater antistitis auro , Lbatum fundens in tua sacra merum. De templo Augusti magnus magister L. 3.

In sorssus pugnam ex aetro solidoque elephanto Gangaridum faciam, victori que arma sui. rini :A que his undantem bello, magnumque suem

Nilum, at nazali surgentis aere tolumnas. Addam urbis Asae demitas, pul umque Niphaten sFII intemque fuga Parthum versisque sagitiis, Et duo rapta m. inu diverso ex hiile tropaea,t L sque triumptatas utroque ab lisere gentis.

De templo quod Asiollini Daedalus posv It

Cumis, L. f. Aen. ro. In foribus letum Androgeo: tum pendere poenas

Cecropidae set si miserum) septena quotannis

Corpora natorum, stat duplis Iartibus urna: Contra clara mari respondet Cur a tellus.

Se quae plura istic seq:iuntur, multo pulcerrima. De templo Martis Ultoris OvidIus L. f. Fastor. p. 6 9. Projicit aranipotens opcris fastigia semini: hi probat inuleios summa tenere Deos. Prospicit in foribus ιtivcrsiae tιla figurae ;Armaque terrarum milite vieta suo. B 1 Hi

37쪽

IL ALBIIΤIBULLI Pomosisque rubor custos ponatur in hortis, Terreat ut saeva falce Priapus aucS.

Vos quoque felicis quondam, nunc pauperis agri

Custodes, sertis munera Vestra, Lares.

ti ne vitta Aenean onermum pondere sacro, I ι tot Iule te nobilisatis avos. Nine videt Iliaden humeris daris arma ferentem : lClarariis fibositis Mia subesse viris. lHanc aedem Augustiis fecerat , δέ, orῖginis

suae memoriam conservaturus, Venerem quoque Genetricem in valvis ex prellerat. quod

ex ejusdem poetae Tristibus docemur quam lquam & In Fastis docuit) L. 1 x. rys. lVenerit in maeni temtam , tua munera, Martis Stat Venus Ultori jundia viro ante fores.

Adde his, si lubet, fores regiae Solaris, ipso lInitio L. 1. Metam. & valvas porticus Apol- llinis Palatini apud Propertium L. 1. Elcg. 2 3. s. ir. Etiam in Cereris fanis caesatas fuisse fores sacris argumentis, non est cur dubite .mus. Sed hic templum rusticu in describitur,lfrugali cultu paganisque munditiis stinplex,

binus donatur legebat, in Horat. L. I. Sat. 8. lde Lucas quoque Fruierius Epist. s ad- lsentiente Livinelo. Mihi non perstiadent. VI-ldeo enim conjiinctivo modo passim usum lpoctam in stiperioribus. sed & hoe illi mii ltilarant, inique rcfingentes patillo ante, lFlaυa Ce .s, tibi sit nostro se rure corona.

quum tibi sit soret dedicantis, ut recte mo. lnuit Passeratius. dein poni dic Itur Priapus lverbo proprio, quod sedem notat certam ac stabilem, ubi ille perdius S pernox excubias lagat contra fures, tam volantes, quam ambulantes. Sic Ipse de se praedicat Carm. 23. lHic me custodem secundi et illicus horti

Mandati curam jussis habere loci. lde Carm. lParum es, mi ellus fixerim quod hic sedim,

Agente terra per Caniculam rimas

Siluulosam sustinens die aestatem. mirum, qued imos perluunt sinus imbres , Et in capillos grandines ea tum /rostros, Rigetque dura baria vineta cr allo. Pa um, quod a Ia sub laboribus luce Parem dabus pervigil traho nollem. Hinc noster Pocta , credo misertus nutatus 'ficulnei , mimis incommodam ei sat Ionem optat, huius libri Eleg. . Sis ura. bres ιιbi continganι tecta, Priape , Ne capiti fles, ne noceamque nives. 22. SAEvA FALCE' minaci , terribil I. In tertio nico est curva falce: ut apud Virgilium

L. 7. Aen. I79. Duin etiam veterum e*gies ex ordine Horum AnIirua e cedro; Italusque, paterque Sabinus

Vis aior, curυam servam sub imagine falcem , Satuν nusque senex , Ianique bifrontis imagonesibulo a sabam.

3c L. I. G cor . si sos. Dualent altam arva Monis, Et curvae rigidum fines confiantur in ensem. Ovidius incurvam vocavit L. I. Amor. Eleg. Dum cadet incurυa falce resecta Ceres.sed hie liber noster nullum habet suffrasatorem. Gebhardus ex suis Palatinis , sed corruptis Sc vitiosis , ita haec nobis concinnavit rTerreat ut scaevas falce Priapus ames. nec eo contentus, Propertium Insuper duobus locis depravavit , ut fidem facerct scili,cet huie tam bello commento. Miror, hominem antiquarium non vidiise aves scamas ad auguria de auspicIa pertinere , atque easdem ellis quas sinistras. vulgata autem lectione quid erat simplicius

23. FELICI s QUONDAM , NUNC PAUPERI sAGRil ager fila non cst fertilis, ac fructuo. sus, quod Ach. Statius volebat; sed copiosus, de dives , atque opulentus, atque ideo pauperi oppositus, ut bene ostendit Ios. Castalio Dec. s. Obs. C. T. 24. FERTIs MUNERA VEITRA LARrsi et e. stra, vobis debita. sic libri scrἰpti. cditiones primae mstra habent, minus recte. frre autem mamra Viigilius dixit , L. f. Acn.

248. Victorem maetna praeconis voce Cloanthum Declarat virici que ad Deus tempora lauro: Muneraque in natas ternos optare juvencsis,

Vinaque, argenti magnum dat serre talen-

itemque Horatius L. . Od. s.

Nerita

40쪽

Neliu tu pisma munerum Ferres, divite me scilicet arati mstuas aut Praxiteles proIuris, aut Scopas.& Naso Amor. L. 3. bis me sperne, precor, tantum, Troiana pro pago: Munera promissis uberiora feres. Lares, qui sequuntur, sunt rustici, sive agreses. Horum munera ex parte dc scribit T. Calpurnius Eclog. 2. Q. 64. Nos qMorue pom seri Lacibus eansiuevimus horti Mittere primitias, er fingere liba Priapo rRoranetesque favor damus, cir liruentia mella, Nec fore grata minus, quam se caper imbua

aras.

8e ante illum Tiresias apud Venusinum poetam, non sine acri mortis, L. 2. Sat. dulcia poma , Et quoscumque fieret cultus tιbi fundus bonores, Ante Larem Iuset venerabit or Lare dives. ex parte, dixi : errant enim plura. ture ii staribus fiebat, di mola salsa, & horna seu .ge; & vitula, & agna , & porca. vitulam atque agnam hic loci videmus. de porco, des avis, de libis, infra agitur Eleg. II. rc liqua memorat Horatius L. 3. Od. 23. Coelo supinas si tuleris manus Nascente luna , rustica Phiditi, Si tura placaris , ω' horna Frugo Lares, avidaque porcae &e.

deinde addit:

te nihil attinet Tentare multa caede bidentium ,

Parvos coronantem marino

Rore Deos fragilique m rIo. Inmunis aram si refigit manus,

Non μmtuosa blandior h. sia,

Mollibit aversos PenaIes Farre pio e saliente mica. accedebant coronae praegrandes velando eo. Festus: Donaticae coronae dictae, quod his

ιiolores in ludis donabantur; quae postea magnificentiae causa insilutae sunt super modum aptarum capitibus , quali amplituine fiunt cum O. res ornantur. ut iam nihil dieam de vini libatione in mensis secundis. Atque haec omnia sancte servabant, Kalendis, Idibus, Nonis, festus dies quum erat, pro sua quisque copia. quod praecipit Cato lib. de R. R. cap. I 63. Erantque hae caerimoniae Inter legitimas

religioncs. Cicero L. 2. de Legib. C. II. quo loco contra Persarum magos egerat pro templis urbanis: Eamdemque rasionem luci habeni in agris. Neque ea, quae a majoribus proditas cum dominis, tum famulis, posita infundi

villaeque eo pectu, religio Larum, repudiandas. Apud Gruterum VICUS LARUM RURALlUM memoratur in lapide luculentop. CCLl. eolumn. 3. quem vicum in quartadecima Urbis resione trans Tiberim ponit P. Victor. Hos inter Lares praecipui fuilla videntur Silvanus & Priapus. Horatius Epod.

Vel eum decorum mitibuε pomis eaput Autumnus agris extulit, Ut raudet insitiva decerpms nra, Ortantem . uvam purpurae, Leda muneretur te Priape, . re pater Silυane, tutor finium.

Atque huius quidem habitum nos docet M

Florentis ferulas Cr grandia Mila quassani. ubi ferulas cave pro baculo accipias, quod i quidam voluerunt. obstat epItheton florentes. obstat & cupressus, quam Silvanus portati apud eii mdem poetam L. I. Geor. V. 2 . Et teneram ab radice ferens Silvane cupressum. Hue faciunt duo insignia antiquitatis monumenta apud Io. Iac. Boissardum: alterum T. t q. p. I 4. alterum T. 6. p. 3 o. in quo SIL-l VANUS LlTTORALIS dicitur. eujus rei cauisa huc non pertinet. Sed proprio ac pecu- liari honore SILVANUS LARUM vocabatur,

l & SILVANUS SANCTUS SACER L, RUM, & SILVANUS CUSTOS, Itemque

l SILVANUS SALUTARIS. quae nomina re t peries in antiquis Inscriptionibus. Erat aut rem Silvanus Di inum numen , non aliundet invectum e quam ob rem majore quoque cul ra Latinos agricolas complccti credebatutat Virgilius L. 8. Aen. p. fico. Siloano fama est veteres sacrasse Pelastosi Arvorum pecori ue Deo lucumque diemqu/,l Qui primi finis aliquando habuere Latinos i De Pliapo, Eecunditatis ac foeturae aucto

re, nῖhil nunc attinet multa coacervare. In

sexo Albae Iuliae etalso PANTHEUS vocatur , Inscr. p. XCV. I. Detestatur Prudentius

L. I. contra Symmach. III.

Hic Deus, . patrio praenobilis Hellesponto , Innis a.iusique. Balos sacris cum turpibus

hortos.

Sinum laesis, . haec votorum liba quodannis Accipit, ac ruris servat vineta Sab ni, Turpiter adfixo pudeat quem visere ramo. Albii nostri mentem non male perspexit Nobilissimus Ianus Douza, flos ille terrae Patriae, Comment. in Horat. C. 7.

SEARCH

MENU NAVIGATION