Annalium et historiae Francorum ab anno Christi 708. ad ann. 990. Scriptore coaetanei 22

발행: 1588년

분량: 896페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

591쪽

. LV DE UVICi P Ii. et jMadalelmus vasallus dominicus, capite ἡplexi sunt,sed & Gerberga, filia quondam

VVillelmi Comitis,tamquam venefica,aquis praefocata est. Quς du gerutur, Imperator cum filio Ludovico Lingonum ciuitatem aduenerat, in qua urbe huiuscemodi sitscepit nuncium, qui eum valde maestum reddidit; & Lotharius quide eius filius a Cabillono iter suscepit ad Augustodunum, indeque Aurelianam Vrbe pertienit, deinde in pagum Cenomani ucum, in villam cuius vocabulum, est Matualis deuenit At Imperator cum ibis maximis copiis,simul & Ludovico filio eu sequitur. Qim audito,filius eius Lotharius, iamque sitis receptis, non multo interuallo a patre castra fixit; ibique quatuor diebus legatis intercurrentibus moratu est. Quarta sane nocte Lotharius cu suis hominibus referre pedem ad posteriora coepit,contra que pater compendioso itinere obambulabat, usque quo peruetuna est ad suuiu Ligerim prope castrum Blesiense, quo Cira fluuius Ligeri cossuit. Positis hinc inde castris o currit citam patri Pipinus filius cum quato potuit militari apparatu. Infractus ergo viribus Lotharius, supplex ad patrem Venit. 41 eni ille coercituni Verbis,& obliga

592쪽

218 v ITA tuintam ipsum quam proceres eius, quibus voluit sacramentis, in Italiam remisit, oppilatis angustiis itinerum, quae in Italiam transmittunt, ne quis transire posset nisi licentia custodientium. Quibus pera

elis Aurclianis usque peruenit cum filio Ludovico, ibique tam filio quam aliis re ditu ad propria indulto Parrisius ipse peruenit. Habuit aute co tempore circa missam sancti Martini conuentum generalem in Attiniaco palatio, ubi quum multa perperam inolita purgare decreuisset, tam in ecclesiasticis qua publicis rebus, tunc principue fuerunt ista. Mandauit filio Pipino per Erinoldum abbatena,res ecclesiasticas, quae in regno eius erant, quas vel ipse suis attribuerat, vel ipsi sibi praeripuerant, abs

que cunctatione ecclesiis restitui: mistas etiam per ciuitates & monasteria transmisit, statumque ecclesiasticum pene coli psum in antiquum statu erigi iussit. Itemque praecopit, ut missi per ungulos com latus irent , qui immanitatem praedonum atque latronum, luς inaudita emerserant, cohiberent, & ubi eorum maior vis incubucrat , ctiam Comites vicinos & Epissicoporum homines , ad tales euincendos& Proterendos sibi adsciscerent, & de his

593쪽

singulis sibi in proximo placito generali

VUormaciam renunciarent, quod futurum transacta hieme & suadente vernali

gratia indixit. Transegit ergo Imper tor maximam partem hiberni temporis Aquis rani. Indeque profectus est ad Theodonis villam ante natalem Domini, ubi etiam populus, cui praeceptum fuerat, aduenit. Vbi consistens contra quosdam Episcopos de sui deiectione conquerebatur. Sed quum quidam in Italiam confugissent, quidam vocati obedire noluissent; solus Ebo eorum qui impetebantur,affuit. Qui quum rationis reddendae causa super

talibus urgeretur, causabatur se solum relictis omnibus, in quorum praesentia haecincta fuerant, urgeri. At vero caeteri Epia scopi, quum obtenderent necessitaten, praesentiae, excusarent autem Voluntatem innocentiae , idem Ebo tandem moleste ferens talibus extaediari, consilioletito aliquorum Discoporum, ipse in se quandam confessionem praedicauit, confirmauitque se & indignum sacerdotio, & irreuocabiliter eo adstinere iudicauit: quod& Episcopis & per eos Imperatori contradidit . Q o facto Agobertus Lugdunensis Archiepiscopus, qui ouocatus ad satis-

594쪽

26o v i T 1 factionem venire distulit, quum ter esset euocatus, ab ecclesiae praeuitatu semotus est, caeteris ut diximus in Italiam fugientibus. Sequenti vero dominica quae sacrae Quadragesimae initium praecedebat, in Metis ciuitatem dominus Imperator,

sed & Episcopi, & populus uniuersalis iulius conuentus venit: & inter missarum

celebrationem, septem Archiepiscopi septem reconciliationis ecclesiasticae orationes super eum cecinerunt, atque omnes

populi hoc viso, pro plenaria restitutione Imperatoris multas Deo gratias reddiderunt. Post quae omnia Theodonis villam tam dominus Imperator, quam qui eius populus erant, reuersi sunt: & domi nico sacro Quadragesimet tepore inchoate viasiqueque ad propria redire praecepit,ipse aute inadragesimae tempus ibidem exegit , sed & Paschae sollemnitatem Metis celebrauit. Post sollemnitatem porro Pase

Chalem, atque Pentecostes venerabilem diem, ciuitatem Vangionum, quae nunc VVormacia vocatur , secundum condictum ad celebrandum conuentum generalcm abdit . ubi ei etiam filius Pipinus o currit: nec Ludovicus alter eius filius d fuit. More autem sep Imperator nequam

595쪽

quam conuentum istum a publica utilit te vacare passiis est. Diligenter namque in eo examinare studuit, quid quique misi rum in diuersas partes directi egerint. Et quia aliqui Comitum in repressione & exterminatione latronu segnes reperti stant: diuersis sententiis eorum segnitiem Co

digna inuectione castigauit: filiosque dc

populum admonuit, Vt aequitatem diligerent;raptorbsque opprimeret,bonos quosque & eorum possemones, ab opprembne releuarent interminatus etiam seueriorem in eos se libraturum sententiam, qui huic admonitioni non essent obtemperaturi.

umque ab hoe placito populum dimi teret,&sequens in Theodonis-villam post Pascha constituissiet: ad hiemadum Aquis-

grani se cotulit: fili6que suo Lothario m .dauit ut nobiles quosque suorum ad eundem locu dirigeret, quatenus reconcilia tionis mutus inter se & illu ratio investig retur. Augusta Iudith cum consiliariis Imperatoris consilio inito, eo quod valentia, ut videbatur , Imperatoris corpus mox destitueret, & mors ingrueret, & sibi &Carolo periculum immineret, nisi alique fratrum sibi asciscerent: coniectantesque nullum filiorum Imperatoris tam com

596쪽

26a VITA

uenientem huic rei, sicut Lotharium: ho rati sunt Imperatorem , ut ad eummitas pacificos mitteret, & ad hoc ipsum inuitaret. Qui ut paci semper studens, semperque dilector pacis, atquς amator firmitatis, quaerebat non modo filios sed & iniamicos sibi charitate uniri, libenter assenis est. In condicta porro villa, & tempore praefinito, affuere missi a filio, quos ipse praecepit,plurimi: inter quos etiam VValla primus affuit. Causa autem praedicta

ventilata atque ad Calcem perducta, Imperator cum Coniuge reconciliari voluit,

primum ipsi VValce , dimissis , quaecunque in eos commiserat, delictis, multa lacritate & benignitate cordis ; mandauitque per eum & caeteros filio missos, ut quantocyus veniret. od si faceret, consultissime sibi futurum sciret. Qui redierunt & filio rem retulerunt: sed ne mandatum Imperatoris ad effectum perduceretur, morbus febrisq; intercessit,& VV lam quidem rebus humanis abduxit, Lotharium vero lectulo deiiciens, maximo tempore languere fecit. Imperator vero Clementissimus natura, ut filium aduersa valetudine correptum audiuit, permisses

fidelissimos , scdicet Hugonem fratrem

597쪽

suum, & Adalgarium Comitem, eum visitauit ue atque omnia eius incommoda rescire studuit, imitatus videlicci beatum David, qui multis insectationibus lacessitus a filio mortem tamen eius aegerrime

tulit. At vero postquam de euiente languore conualuit; nunciatum est Imper

tori, eo quod conditiones sacramentorum dudum promissas irrumperet, maximeque ccclesiam sancti Petri, quam tam auus eius Pipinus quam pater eius Carolus, nec non ipse in tutelam susceperat, homines eius crudelissima clade vex rent. Quae res animum illius mitissimum adeo exasperauit, ut quodammodo extraordinarie ut videbatur, mistas dirigeret. Nullum pene ad tantum iter conficiendum, spatium tribuens , misit legatos ad Lotharium commonens, ne talia fieri permitteret, monens ut memor esset, quia quando ei regnum Italiae donauit, etiam curam sanctae Romanae Ecclesiae simul commisit: quam ab aduersariis defensandam susceperat, nequaquam a tuis diripi permitteret: commonens etiam sacramentorum nuper ab eo sibi promisesorum, ne forte obliuiscens atque parui-

598쪽

z64 v I et Α Νpendens ea diuinitatem offenderet ; quod sibi impune non futurum , non ignoraret : simul etiam iubens parare sibi his endiarias annonas stativasque congruas per omne iter , quod Romam transmittit.

Dicebat enim se limina beatorum Apostolorum inuisere velle.Quod ne fieret, iris ruptio Nordinannorum in Frisiam impedivit. Ad quorum insolentiam comprimendam pergens , misit missos ad Lotharium, Fulconem scilicet abbatem , &Richardum Comitem , nec non Adrebaldum Abbatem. Quorum Fulco &Richardus responsum sibi a Lothario referrent: Adrebaldus porro Romam pergeret , Gregorium Papam de necessariis

consulturus, & voluntatem Imperatoris, caeteraque sibi iniuncta perlaturus. Sed Lotharius de his conuentus , nec non de

rebus quarundam Ecclesianam ablatis iqus in Italia sunt: quibusdam annuit: qu. dam se non posse seruare respondit. & Futico quidem atque Richardus Imperatori a Frisia post fugam Nordmannorum

reuertenta , talia nunciant in Francono-

ford palatio: ubi ipse autumnalem eXersens yenationem hiematum Aquas ra'

599쪽

ni sese conuertit. At vero Adrebaldus Romam, ut iussim sibi fuerat, peruenit, Dominum Gregorium Papam aegrota rem repperit, & maxime fluxu sanguinis, qui licet sensim, continue tamen ex nariubus defluebat. Sed tanta alacritate & ga dio ad verba Imperatoris & compassiones eius recreatus est, ut profiteretur se pene incommoditatis propriae oblitum. It que &missum ad se opulentissime curauit apud se consistentem, &ditissime munerauit recedentem, mittens cum eo duos

Episcopos, Petrum Cetumcellensis urbis N Georgium Regionarium Romanae v bis simul Episcopum. Lotharius porro ut audiuit memoratorum Episcoporum ad

Dominum Imperatorem aduentum, musit Leonem, qui tum apud illum magni loci habebatur, Bononiam, qui magno intentato terrore, ultra progredi Episcopos prohibuiti Adrebaldus tamen Epistolam Imperatori destinatam, ab eis occulte suscepit: & cuidam suorum sub obtentumendici, quousque Alpes transiret,serendam commisit, ac post Imperatori porrexit. Ea tempestate quanta lues mortalis populum , qui Lotharium secutus est,inuaserit,miserabile est dictu. In breui enim,

600쪽

VITA

id est a Caledis Septembris usque ad misesam sancti Martini, hi primores eius vita excessierunt:Iesse olim Ambianensis Epis copus,Helias Trecassinae urbis Episcopus, VVala Corbeiensis monastersi abbas, Matfridus,Hugo, Lambertus, Godoseiadus , itemque ς ius eius Godofridus, Abbertus comes Pertensis,Burgaretus quon

dam praefectus venatoribus regalibus, sed& Richardus vix euasit. Nam post non multum & ipse moritur. Hi enim erant, quorum decessu dicebatur Francia nobiliatate orbata: fortitudine,quasi neruis succisis, evirata: prudentia his obeuntibus annullatae sed his subrutis ostenditDeus,qua salubre, qua laudabile sit obseruare, quod ex ore eius probatur procedere; Non glorietur, inquiens , sapiens in sapientia sua, nec fortis in fortitudine sua, nec diues in diuitiis suis. Sed& Imperatoris animum quis miretur digne, quanta temperantia diuina gubernaverit clementia λ Etenim hoc suscepto nuntio nihil in se exultauit, nec morti inimicorum insultavit; sed pugno pectore tunso, lachrymisque oculis

oppletis, Deum illis propitium fieri cum

ingenti gemitu precatus est. Hoc tempo-xe Brittonnum impetus emotus est, scd

SEARCH

MENU NAVIGATION