Tractatus de simonia genere, mentali, conuentionali, ac reali. Bartholomaeo Vgolino, ... autore. ..

발행: 1599년

분량: 300페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

31쪽

BARTHOLOMAEI V LINI

EX MONTE SCVTVLO

DIOECESIS ARIMINENSIS,

IURIS CONSULTI

Ae Bamiani Archipresbyteri. DE s 1 M o N I A GENERE TABULA PRIMA.mbominibus, ac per sinu simoniam eo is tensibus, id est de e ciente causa

simonia. Cap. I.

α Homines simoniam committere possunt. 3 Simonia ct contractis , delictam est.

4 Personarum aba verae,abamaesunt , qu ficta

dicantur.

- VONIAM de limonia mihi agea dum proposui,tquae est volun ρι emendi,vel uendendi spiria τε - id Vi tuale,uel spirituali annexu, ut

quem sequitur Archiep. Flo. in

de fimo. e Mari cAen.ibidac denique uniuersi diuinarum rerum scriptores necnon Potificii Iuris interpretes,ut ait Syl. ibid.esto rone alia ipsam descripseritia, at infra uidebimus, io, ut eius cognitionem persectiorem, ac dilucidiorem ha heamus ni simonia genus quoddam eii habet enim sub se simoniam conuentionalem,& no co aentionalem,quae metalis nominatur)prius desimonia genere;deinceps de singulis eius specieb. agamus:hatan.ratione prster quaquod breuitati consuletur generatim agendo de si monia, inquib. species eius conuenian apparebit, speciatim uero,quib. eaedem differant facilius diiudicabitur.Verum, i, cognitio eius habetur cognitis ipsius principijs,& causis, nec non accidentib. quq ab ipsis causis emanat,ob eam rem, quina simoniam committant,qui effectus simonig sint, circa quae simonia committatur, & qua ratione, id est eius causas efficietem, n nem materia, atq; λ am,ac denique accidentia ipsaru causarum, sed prius emcientem causam,contemplemur.

, Eruiens causa prima simoni igituri sunt lysim et homines,ac persons. quae simoniam mm-3 mittunt. Id quod hinc probatur, t nam simonia, uiuidebimus,& delicti,& contractus speciem habet: ergo,quacunque rone ipsam confideremus, eam committentes eiaciens causa fimonis sunt: nam in contractib.essiciens causa ipsoru ipsi mee contrahentes sunt,& in delictis delicium ipsum

committentes ex quo nec finis,nee materia, nee

se a sunt Hine di testamentum facientes testamenti causa efiiciens diculurArg.C.qui test.fac.

Poss.& censuras ferentes,necnon sacramenta adrninistrantes eoru efiiciens ca nominanti' ut habetur in Tract. meo De censuris Tab. r.c. r. & in Commentario de sacramentis Tab. I. ca. I. Non

est igitur,quod hae de relubitemus,qui etenim rem quampiam facit,eius emciens causa proprie dicitur. Personae igitur,quae simoniam commisetunt eiusdem eniciens causa dicuntur. 6 Verum,tquod personam aliae uerae, aliae fictae sunt psonas ueras appello singulares homines, ut Titium Socratem, fictas aut hominu uniuerstates,Collegia,atq; Capitula, liscenim personae ficti dicuntur,ut ait Abb. in c.dilectus filius.nu. II.vers. Ad primum dicendii de sim in ibi quoque Feli.n. 8 iret s. Unde Pet.de Anch.& ide Feli. in c. eam te in vers. Acius cosiliens,n. 3 q. lbicosidera primum de rescri& ut tradidit Bata in l. auefacta, S.non nunquam ueti. Quid dicemus,ff. de Pq-. Item personet uerae partim baptismum susteperunt, scilicet christiani, partim non, ut Iudaei, Turcs,& huiusinodi,de qui b. in Q& extra de iudq. Ac demiapsonae, quae baptismum sulceperiit. partim persons ecclesiasticae, partim laicae sunt. ut habetur in e.duo sunt genera christianorum.

D. q. t .ideo,ut ordinatim rem agamus, an omnes simoniam committant,contemplemur.

Et primo de Clericis Secundo de Religiosis Tertio de laicis christianis Quarto de Infidelibus Quinto de uniuersitatibus Postremd de iis qineste ipsis debent adsimoniam committedam. Iam igitur rem aggrediamur, id quod in sequenti capite praestabimus. De Clericis, an simoniam eo tuere ἔtob;m. Cap. II. s U M N A. x serui simoniam committere possent.

a tardinales, triarchasmoniam comittere possunt. 3 Episcopi etiam alis inferiores Melisa vigati nites simoniam committere possunt, non solum eam. qus iure d uino probibita est, ervmetrum eam,qus iurepositivo.

haec proposita est, an clerici simo. niam committant, quam ut explicatam magis habeamus, haec co templabimur. Primum generatim

Λ an clerici

32쪽

an elerici simoniam committant, id est questimnem propositam,& qua ratione. Deinde quid de Romano Pontilice. His enim explicatis, rei huius cognitionem habebimus.

elericos uniuersos simoniam committere posse.

Id quod probatur primo iuribus, scilicet c. i .de c.

cum in ecclesie i&c. cu sit Romana, di c. cu essent, se tot. fcte tit .de sim .de extra ua. cum detestabile

eod. quibus iuribus simoniam a clericis comi nitti apertisti in E probatur; nam, ut reliqua iura mittam, in cit. extra uag. cum detestabile, Romanus Pontifex innovat pinas omnes contra simonia . eos iam latas cuiuscunoue gradus ipsi limoniaci sint, status,ordinis, conditionis, uel prae 'in incite. x tetiam si Cardinatatus. Patriarchali, EpiscopaIi,

uel alia qualiis Ecelesiastica dignitate psulgeat: si ergo dignitatibus huiusmodi praediti,qui inter

clericos primarium locum obtinent a Romano Pontilice,Simoniam committunt, multo magis

inferiores clerici eo uitio obuolui post int. Secu-do loco id probatur etiam ratione, nam simonia committitur emptione, deueditione spirituali ii, ut in antecedenti capite uidimus, de iure diuino, humanoq; prohibetur,ut insta uidebimus iat elerici, de emera,& uendere possitnt non enim .ipsis

id prohibitum est arg. l.ab ea vat te, ε.de proba. de iuri diuino omnes subiecti sun diu ri,uero positivo uniuersi, Romano Pontifice excepto, ut hahetur in c. t.de in c. f. de consti . luci. c. proposuit de conceis praeb. ergo de cleri .i simoniam comiti tete possunt. t Hinc Episcopos no solum simonia committere in iis,quae prohibita simi, quia sents moniaca, tremn etiam de in iis, quae simoniaca,

oan. in Tract. de simonia. p. r. . et . Postremo

uniuersi homines simoniam comittere possiant, ut infra probabimus,& ut habetur in cita extra v. eum detestabile,ibi Cuiusciique status, de ut tei sit Io.Tabie n. de sim .nu. 6. vers.Quinto; ergo de clerici arg.c. si Romanorum di. 1 p. de l. lulianus,sside te. 3. Ex his omnibus igitur concludo clericos omnes quacunque dignitate priditi sint, simoniam committere poste. Idque aut sacramentis administrandis ut in ea uni in Ecclesiae de si mon. aut diuinis ossiciis obeundi ut in c. sua nobis,de in c.ad nostram, de in c. ad Apostolica eod. aut recipiendis ordinibus,beneficiisve, aut colerendis,aut acquirendis,ut habetur in tot. sere tit. de sim .sed de quaestione hac satis; ad alteram, an scilicet Romanus Pontifex simoniam comittere possit, transeamus De Romano Ponti re, an simoniam committere possit, Cap. III.

Romanos Pontifices simonιam committere versmite non est. Idinans Pontifices smoniam plurimum detectatur, o eam committenres graui u poenis inci,nt.

SECUNDA quaestio est,an Romanus Pontis.

simoniam committatiquam quaestionem,uν

Bartholomaei Vgo lini

confuse DD.pertractariat,ob eam rem, qno eius non absolutam minus, quam dilucida cognitio

nem habeamus,de ipsa haec cotemplabimur. Ρι imum an de Romano Pontifice hoc existimandust:deinde,an possit simoniam conrari utere, ter ii o, esto possit, in ciuib. eam comittat, quarto an

in ps ras in sinaoniacos illatas incidat, ubi simoniam committit; quinto, quid de iis,qui cum imso simoniam committunt,an tunc psitas simoniacorum evadant; postremo, an in Remana curia simoniae locus sit, his enim quςst ionibus explicatis,explicatam rem hanc habebimus, iam igitur quaestionem primam aggrediamur.

a Quoad primam quistionem igitur: breuiter

concludo existimandunt non esse Romanos Potifices simoniam committere, nee grauissimi huius delicii infamiae notam ipsis inurendam esse. a tri hoc ob eam potissimum ronem, iripsim et simoniam semper grauiter detestati sunt, de , qui eam committunt, grati simis pqnis affeceriit, ut habetur in to t. tit. de sim. de in Extra uag.cum detestabile,& tot. titaeo. 3c in prima q. I .cum seq. dc in pluribus aliis Bullis,quae in hoc opere reseru-tur de declarantur, ergo uerisimile non est,quod ipsi tot poenis,ac constitutioni b. persequuti sunt. hos simoniam committere uelle. Id quod sensit quoq; Iul Clarii. s.recepi. sen. in L simonia uer. Item quarto: nam ibi ait Summos Pontifices semper solere in suis Bullis. 5 constitutionibus, hoc crimen execrari idem Guliel. Redoan. de simo.

p. ι . c. o. nu. 8 de per totum, ubi de his mill ta. Aeplane quid est causae,quamobrem ad hoc crime committendum ipsi adducantur Non enim idiss opes desint, quas requirant, non dignitates, quas optent. Coclii do igitur in hac re Romanos Potifices ne sit spectos quide haberi de erimine hoe debere: sed iam qonem hanc aggrediamur. s V M N A.

r Romanita Poatifex simoniam eammittere potest.

a Simonia raM e diuino, te naturati pi obibita est.

g. I. r Altera quaestio est, an Romanus Pontasimo F niam committere possit. In qua quistione uidebatur dicendum ab eo sim onia no comitti,quandoquidem libera administrationem spiritualium de plenitudine potestatis habet, ut ii

betur in c.decreto,dc in c. qui se scit 2.q.6.de in c. ad honorem de aut. de ui pall. de in Clem. i. in fine ut lit. pend. Idque iure merito,Christi. n. D mini ac Dei immediatus, ac generalis Uicarius . est,ut dicitur in c. I. de homici. li. o. N in Clem. unici de iuriiunde pertinent huc,quae dixit. .Th. in I. p. q. 8.art. s. de Syl. in uerb. Papa, ergo sim niam committere posse non uidetur. Atqui contrariam opinione sequi debemus, . de Papam simoniam committere posse. Primo,ila

resp.ad 7.arg. Ad septimum dicendum,ait enim ibi quod Papa potest incurrere uitium simoniae. sicut de quilibet alius homo, peccatum enim

tanto

33쪽

De Simonia genere Tab. I.

tanto in aliqua petibna est grauius, 'quato maiorem obtinet locum, quavis enim res ecclesis sint eius, ut principalis disipensatoris,lion tame sunt eius,ut domini,& possessoris,de ideo, si recipere e pro aliqua respirituali pecunia de reditibus Eccl.alicuuis. non caret uitio simonis. Et similiter etiam polset simoniam committere recipiendo pecuniam ab aliquo laico n.m de bonis ecc. Hic ibi S. .e quibus manifesto constat Papam et uitium simoniae committere post atque sic not. ibi Caiet.ae sequitur, sicut etiam Archiep. Flo. in

to stritur, idem sensu Abb. in c. extirpandae, ,qui uero nu. y.&nu. seq. in repet de preb. & in c. t. nu.6.desim.&ibi quoque Felia. f. ubi opinione hanc ut communem tenendam ait, de Mar. Soci. Sen.nu. t 7 Se Zabar. Sc: Borgas. de Irres. de dispes. p. 6.tit. de simonia . n. i I. cum multis seqv. uersi.

Quaero itaque primu . de Altansus Aluarer in Thesauro Christiant religionis intit. De s.c..6 I. Sc

auar. in Man.c. 1 3. nu. io 8. uers Ad undecima, de conss 6.n. . de sina. li. s.& Viu. in sua Syl.opi. 2 .iau. I. 8c seq&Coua. in reg.peccatum P. 1. 2.n 8.vers. Ex eadem; communis denique D D. sententia lige est. il communitcr receptacu a di vitiarum rerum scriptoribus, tum a iuris Pontificii interpretibus.ut restatur Syl. eod. nu. . vers.

, Quarto quaeritur.t Postremo id probatur etiam rationib. nam simonia prohibita est, de iure diuil no, de naturalit Iure natural i. quoniam res spiritualis,in qua limonia proprie committitur,pecunia aestimari non potest,ut habetur in Act. Αpos. c. ibi enim S. Petrus Simoni Mago uolenti spiritualia haec pretio emere, aeternam mortem his uerbis interminatus est, Pecunia tua tecum sit in

perditionem,quoniam donu Dei existimasti pecunia possidera. Ex quibus manifesto conitat spiritualia huiusmodi emi non posse,sunt enim ipsa dona Dei: ex quo igitur natura ssii mari pecunia

nequeu timerito naturali iure alienari pretionequeunt,& eodem prohibentur. Addo id etiam φhari,quoniam homines domini horum no sunt, sed Deus ergo. Iure diuino etia eadem ratione spiritualia hic uendi non possunt,quoniam Christus Dominos id uetuit apud S. Mati. c. Io.Gratis accepistis, inquit enim ibi hae de re ages,gratis date,atque sic dixit S.Th. a. 1.eM.q. IO.art. r. in resp. de Naua. in Man. c. 1 r. n. 99. vers. Dixi gratis dudum,de communiter DD. Ex quo igitur de diuino fic naturali iure spiritualia hee pretio eminequeunt.sed simoniam committunt ea uendenteS,atque ementes,nec Romanus Pontifex spiri- eualia haee uendere poterit,quin simoniam committat, Itque idcirco grauiter peccet; nam iuri diuino, ac naturali Romanus Ponti sex subiectus itidem est,ut ait Abb.inc. t. nu. 7. iters Et ide dicit in Papa de const. Se Feli.ii. 3o.vers. Fallit quarto ibi. Nisi lex positiva haberet in sequandarationem diuinam uel naturalem,& nu. l .uer. lexta declaratio, de Nauata in Man. c. II. n. to Luers.

Viu. in sua Syl. Opi. 71 .nu. . de Coua. in reg. Peccatum, a. p. g. 8.nu. 8. vers. Ex eadem D. Thomae. ubi Ze a Theologis, Se Canonistis .communiter receptum hoc esse testatur.

Nec obstat in initio quaestionis proposita ratio; nam Se si uerissimum est Romanum Pont. plenitudinem potestatis habere,de Christi Domini Vicarium immediatum,& generalem esse, no tamen spiritualium rerum dominus est,sed principalis dispelator,ut inquit Sah. r. I. in resp. ad 7. arg. ergo secundum lege eius,cuius Vicarius est, dispeiare spiritualia debet;at Christi Domini Iese cautum est,ut gratis distribuatur, iuxta illud,

quod habeturapud S. Matthgum c. Io.Gratis accepistis, gratis dat ob eam rem pretio ea alienare non potest,nec debet,arg.c. superliteris in fi. de rescr. Postremo Christus Dominus no uenit, ut solueret lege, sed ut adimpleret,ut dixit apud S. Mati c. I. at spiritualia haec, pretio, ac pecunia aestimari nequeunt Stob id nec pretio alienari, ergo nec Romanus poni. sine simoniae uitio alienare ea potest.Quare,ex his omnibus manifesto concluditur Romanum Pon. quoque simoniam committere posse; de de quistione hac satis, iam tertiam aggrediamur,scilicet in quibus spiritualibus simoniam committat. s U M M A. et Smituali in quibus simonia committitur,a Deo dat influuiaue qusnam Φιτ.a Simo uta alia e I prohibita quia est 'noma, aba eu si

g. II.

f. nia quistio est, in quibus spiritualibR

. manus Pontifex simoniam committat. Verum, quod spiritualia haec partim a Deo data nstitutaue sunt; partim ab ecclesia auctoritate ipsi diuinitus tradita;ob eam rem, ut ordinatim hoc agamus,primum, quia Deo data, institutaue sint,ponemus;deinde, qua do in ipsis Romanus Pontifex simoniam committat; tertio,qspiritualia ab ecclesia instituta sintac demu quacio in ipsis a Romano Pontifimonia committat.

x Quoad primum ieiturisiciendu est a Deo hieesse,gratia,uirtutes,septem dona spiritus sancti. necnon septe sacramenta instituta, de iuri ldicti nem ecclesiasticam, ut dixit Naua. in Manae. II. nu. D. uer.Ex qua definitione,& ut probauimus in ira in cap.De Materia circa quam .

Secundo sciendum haec uendi prohibita esse, quoniam simoniaea sentina simonia duplex est, a talia prohibita quia est simonia, scilicet praedicta,alia simonia quia est prohibita, cuiusmodi.qusdam sunt, quae ab ecclesia instituta, ut inquieGl. in c. ex par. p. t. in uer. Dimittere de ossi dele.

de sequit eam ibi Abb.ae DD. item de Gl. in c. pridem in uerb. illicite de past& Glossi in capita saluator in uerb. 8c iudicem l . q. 3 .& Syl. in uer, Simonia nu. s. uere Tertio queritur.& Nauarr. in Λ a Man.

34쪽

4 Bartholomaei Vgolini

Man. cad. 1 3. nu. l . verssecundo I Burgas in Tract. de Irreguli disp. p. 6.cap. De simonia,nu. io cum icq Clar.lib. I .recepi. sent .g. limoniauer .Quaero etiam, nunquid Papain Guliel. Re-dOaa. i. p.de simonia cap. 1. nu. 7. Hac igitur uendi neque unt,quoniam si inoniaca sunt, id est iure diuino, ac naturali uendi prohibita, ut DD. m-mumter interpretantur. His praemissis, iam regulam ponamuS.

3 Romanus Pontifex igitur uendens predicta tsi non iam conamittit,ita DD. communiter sentiunt Mar. ci.Sen. m c. l. n. is .cum multis seq.

de simon. Anan. m Rubr. eod. qui opinione hanc

communem teliatur, ci. Clar. eod. de Burgas. in eod. I raci. Sciit. nu. io .cum seq. ubi alios quam

plures idem sentietes reser Alphos. Aluareram Thesauro Chrili ianae rei igionis cap. 6 i. n. 2 l.

vers. Et an Summus Pontifex, di Nauar. in Man. cap. 2 3. nu. Io S. vers. Ad undecimum.& consis 5. de Sim. li. s.& Iacob. de Grais.li. i. decis. casconscicap. 9s. nu. q. vers. Disterunt tamen ista duo. idem sensit Crauet. consi. I 12. num. I 2. tom. t. dc

a. nam ait in simonia de tute diuino prohibita

dispensare non polle Romanum Ponti. Id quod di ratione probatur: nam praedicta uendi iure naturali, ac diuino prohibita sunt, gratis enim ea nobis Deus elargitur,&ob id gratis ea distribui uoluit Praeterea pretio aestimari nequeut, ut liscomnia vidimus in proxima quistione, at iuridi

uino ac naturali Romanus etiam Pon. subiectus

est,ut supra probaui mus, ergo contraiaciens simoniae crimen committit: led de his hactenus, iam de spiritualibus agamus qtiae ab ecclesia auctoritate ipsi diuinitus tradita instituta sunt que quoniam duplicis generis lunt,partim a potestate ordinis, partim a potestate iurisdictionis proficiscentia, ut sensit Nauar. in Man. cap. 23. num. ς p. vers. vel ab Ecclesia potestate supernaturali sibi data, ideo prius, quae ab ordinis potestate sunt, deinceps reliqua,explicemus.

f. III.

Proposuimus nobis proxime explicandu ,an . Romanus Pont. in iis spiritualibus comittere simoniam pol iit, quae ab Ecclesia instituta sunt. Verum quod sciri id facile non potest nisi prius, qusnana haec lint, explicemus, Sc duplicis

gen cris iunt,partim a potet late ordinis, partima potestate iurit dictionis ob eam rem de singulis agamus, de primo de iis,quae potestate ordinis

ipsi diuinitus tradita Ecclesia instituit. I Oidinis potella te igituri Ecclesia d.io spiritualium genera instititit. Alterum rei qualitatis mutationeacilicet muta do qualitatem rei. spira tualem scilicet eam reddendo, de ob id simonia materiam q uae spiritualis antea non erat de hoc duo a bus modisiconsecratione, de benedictione. Osecratione, cuiusmodi sunt Ecclesiae cosecras ire,

seu altaria, calices, patens,corporalia,de aqua uide baptismi cosecrata. Benedictione uero, ut uenes ad diuina facienda benedictae campara , cq-miteria cruces, aqua benedicta,ad aspergendos Christi fideles, nee non siles, item candele benedictholiuae, Se cineres benedicti, de in primis chrisma, de oleum quae ab Episcopo in die Iouis Sancto benedicuntur. Haec igitur sunt, quae ab ecclesia rei qualitate mutata,spiritualia facta sunt,

ante consecrationem enim alienari simpliciter poterant,at conlecrata,benedictave non simpliciter,quandoquidem quatenus talia lunt; imari nequeunt,ut uidebimus Ab ecclesia uero haec

facta elle spiritualia hinc conuincitur, ut a Chri fio Dotnino talia facta non leguntur, de ab ecclesia quotidie fiuntiatque sic dixit Do m.S . de iu

uior,ibi Nihilo secius medio modo. Q uod itide ordinis potestate spiritualia haec fiat tradidit Cl.

communiter recep. ine. transmissam de elect. de

habetur in c. r.*.Ad prasbyteru de S. Ad epist piam d. a s . Hoc igitur primum spiritualiu genus

est,quq ab ecclesia inlii tuta sunt,quq ex spirituati, di temporali mixta sunt,de plus teporalis, qua

spiritualis habent. Alterum genus spiritualium ab ecclesia ordinis potestate factu est, id quod ecclesia sua institutionem inuentione fecit huius gnri lunt exorcismi,de catechismi,ut dixit Nauar in Man. c. 1 l. 3. U9.lieri. Dixi uel ab ecclesia,ibi exorcismus, de Berarductus in sua Corona Confessor. in Tracide simonia nu. q. I te in misi ε partes tam antecedentes,quam consequentes consecrationem, ipsa Gsecratione,euangelion oratione dominica exceptis. t tem diuina alia officia tam uiuorum,quam mortuorum, de ob id septem horarum preces ta

Christi Domini,quam Beatastiniς Virginis, nec non septem psalmi poenitentiales, de gradu ales,

ac denique preces omnes, quq ab ecclesia uario

modo fiunt. Item consecrationes,lc benedictiones rerurn,quas antea diximus, haec enim omnia

ob rationes in antecedenti coclusione allatas ab Ecclesia inuenta. statuta sunt, ordinis potest te ipsi diuinitus tradita,cum antea non ellent. Et haec plus spiritualitatis,ut ita dicam, quam temporalitatis habent, solum enim temporale in ipsis est labor,qui dum fiunt,adhibetur. Haec is tur duo genera sunt spiritualium, quae ab ecclesia ordinis potestate instituta, de inuenta sunt, ecpertinent huc,quae dixi in iis in fine ca. 29.S. 3. His prsinistis,iam uideamus an Romanus Poti sex simoniam in his committere posti in qu niam duo genera sunt horum spiritualium ob ea rem prius de priori genere, deinceps de posteriori agamus.

Pro regula igitur habebimus ' simoniam. committi ab ipso po illa, si pretio alienet praedicta respe

35쪽

De Simonia genere Tab. l.

cta respectit habito ad id quod in ipsis spirituale est,ut dixit N ilia . in Man. cap. 1 r. num. 99. in

fine uersic. Et quamuismam ibi diuisionem spiritualium facien, hanc, scilicet spiritualium alia pura esse ab omni rei temporalis mixtione. Ut gratia de dona Spiritus sancti; alia mixta ex spiritia ali. temporali: sed ii partim plus spiritualis .quina temporalis habere,ut sacramenta; partim e contrario plus temporalis, ut calix sacra. tus δε ornamenta sacra,diuisionem inquam lire

faciens .subiungit spiritualia,quqeunque sint,ue di ipsa non posse,quoad ipsam partem spiritua lem. Si ergo Ecclesis consecrate, iterii altaria,&calices.& p ileiam de alia denique huiusmodi consecrata respectu habito ad conlecrationem uendantur, uel ob id pluris, simonia de a Romano

Pont. hic committetur, atque sic asseruit Domi.

e. eod. uersicabi Secunda allertio; nam ait ibi si haec uendantur pluris ob conlectationem ellas moniam contra ius diuinum, e naturale,quod intumue prohibe tuendi, quod non eli pretio

aestimabile, ut predictae consecrationes, ergo dc Romanis Pont. simoniam inmmimi, exquo &naturali, de diuino iuri subiectus est. Idem in casibus propositis dixit eod.art. versic. Ad secundum argunteium. ibi, quin etiam si templa. Nec repugnatisi dicatur ab Ecclesia instituta esse, atque idcirco esse iurispositivi, cui Romanus Pontis subiectus non est, at habetur in capit. proposuit de concess. praebend.nam, ex quo spiritualia haec iacta sunt,ed i potestate ordinis prosecta,uedi sine simonis uitio nequeunt, sicut nec etiam

sanctissima Eucllaristia, seu Hostia Consecrata,qus ui ordinis sacerdotii spiritualis effecta est, scilicet Sanctissimum hristi eorpus,&sanguis. ut habetur apud Trid synod Aeaei 3. capit. 4. de Sanctiss. Euchari stit sacra nunto. Et de hoc primo genere spiritualium iacis nus. Quoad alterum umo genus spiritualium, quoniam spiritualis ne is habent, quam temporalis, ob eam rem e simoniae uitio uendi nee . ipsa pollunt. Non igitur ob consecrationes Episto. poruni faciendas uel ecclesiae uel altaris, uel ca. licis, patenaeue. Non ob benedictiones quarumcunque rerum, non ob quaecunque diuina officia obeunda, praece sue sundendas, non ob alique exorcizandum catechizandumve id est pro hii

iusinodi actibus fine simoniae uitio pretii nomi ne quicquam recipi potest, atque sic dixit sot. eod.art. Dersi. n etiam si templar nam ibi ait Papam simoniacum sere. si templa, uasa, uestimen ta sicra pretio consecraret. Ex his iam ha hemus, quando Summus Pontifex in iis,quae ordinis potestate ab Ecclesia instituta sunt, simo. niam comittaniam ad ea, qui iurisdictionis p testate eadem Eclesia instituit, transeamus.

Ab ecclesia potectate iurisdicti ο- hae instituta

sunt

eos titulos,ae beneficia. 4 εγο alti vari' ea acquirendus Forma ea acii virendi.

f. lin. Potestate iurisdictionis uero traditae ipsi dChristo Domino Eeelesia spiritualia lixe instituit. t Primo parochias, Secesesiarum titulos. Nam Dionysius Plinius Romanus Pont. ne quis alterius parochi ε terminos inuaderet singulis ecclesias distribuit, de sic ecclesi

rum titulos instituit, ut habetur in ea. r. I 3. q. t.

Ecclesias singulas, dicitur enim ibi,singulis presbyteris dedimus. parochia δε eae miteria eis diuiti mus,de inicuique ius pmprium habere statuimuς ita uidelicet, ut nullus alterius parochiae terminos,aut ius inuadat,sit unus quisque terminis suis contentus,& taliter Ecclesiam,& plebem sibi commissam custodiat ut ante tribunal aeterni iudicis ex omnibus sibi commissis,rationem reddat,& non iudicium, sed gloriam pro suis actibus recipiat .Hic ibi Dionysius, ex quibus manifesto constat ecclesiarem diuisionem factam,&quamobrem ficta suerit. Divisionem hanc quo- qtie ab hoc Romano Pont .factam refert Platin.

in uita ipsius Dionysii in principio. idem quoq;

Nauar. in cap. placuit,num. I.de poenit. d. ct de in

Tractatu de spol. clericorum. S. I x. uersi Tertio. E. Paul Fusci, de uisit. de regimm .eccI. cap. I. utror. lib. a. etenim ante eam diuisionem omnibus

sacerdotibus in primitiua Ecclesia licebat diui

no iure poenitentes omnes confessos absolucre.

ni de communi DD. sententia tellat tir Nauarta ibid. 8e pertinet hue,quod dixit Trid Synod. legis II. cap. t s. de res m. fuit autem Dionysius hie anno Domini aso. Idem confirmauit Vibanus Secundus in eod ca. placuit, fortasse, ut ait Naua. ibid. quot constitutio illa Dionysi recepta non esset Calistus autem Secundus Dioecesis, de Episcopatus constituit ut habetur in c. nullus, y.q. 2.3c apertius in c. i. d. II. Omnes, dicitur enim

ibi, siue patriarchae cuiuslibet apicem. siue metropolo primatus, aut Episcopatuu cathedras, uel ecclenarum, siue cuiuscunqtie ordinis dignitate instituit Romana Ecclesia Hic ibi. Idem no. Naa uar. in eod c.placuit, nu. q. t Tituli ergo ecclesiarum a iure positivo sunt, Sc ab ecclesia potestate ipsi diuinitus tradita inst ituti,ut sensit gl. in c. cum pridem in uerb. Illicite quam ibi se decla

c. i. uers. Et dicit hic D. Abb. Exeipio tamen semper Romanam Ecclesiam,ut habetur in cit. cap. omnis d. a D

A a Hi autem

36쪽

Hi autem tituli multiplicis generis summam

partim iurisdictionem ecclesiasticam tam fori contentios .quatri fori poenitentig habenticuius-niodi sunt Patriarchatus, ArchiepiscopatuS Epi scopa tus,qui enim ecclesias huiusmodi habent, non solum fori poenitentiat iurisdictionem exercent,iter uinetiam de fori contentioli, ut habetur

rabilibus de sent.ex comm . lib.6. cum simil. Partim sori poenitentiae thrisdictionem tantum exerci t, cuiusmodi ecclesiae reliquς parochiales sunt,

di animarum curam habentes, ut habetur in ca .

omnis. depinit. Partim nullam iurisdictionem habent, scd solum ad diuina osticia celebranda obligant de ius percipi ςndi fructus tribuunt,cuiusmodi sunt qanonicatus,capellae,altaria, bene ficia limptu ia.& pensiones etiam quaedam, de

: Secundo ' Ecclesia eiusdem iurisdictionis

auctoritate, eisdent titulis ius percipiedi emolu

den. oliani non ob id etiam decimas, de quibus in tot. ii Asedecini. Item oblationes, de quibus in c. qura iacerdotes.cum duobus seq.lo.q. I. Ite prabe nitarum fructus, S: alia huiusmodi de qui-uus habetur in titide prs n.& in c. i. de sepult. vel mobilia, uel immobilia sint. Idque iure merito, non enim spiritualia sine temporalibus e stadiutius post int,ut sensit Paschalis Papa in cap. siquis obiecerit 3.q. l.di facit c.de multa de prsb.

de cap. 6 n. de rescript . atque sic asseruit Nauar. in Tractatu dς spol. cler. S. li. num. 6.uersi. Tertio, quod Petrus,dc Dom. t. de iust. ζ iur. lib. Io.q.. .ar. R. uers de Urbanus, ubi origine huius reserti

Tertio ecclesia quoque inlii tuit,t ut beneficia liscvno ex quatuor modis quis acquireret. Aut per electionem ut habetur in tot. tit de elec. quae confirmationem sapius postulat,scut etiam per post ut tionem, nec non per nominationem, qui quid lint, declarauit Rebus L in sua Prax. benesi. in tit. de electione, & de nominatione egit pluribus in c. postulastis in Glo. r. nu. 7 8. de cier. excom min. de his modis ad ecclesias cathedra. Ies saepius peruenitur. Aut per prisentationc: Piesentatio autem est oblatio alicuius personae facta

Episcopo,uel ei,ad quem institutio beneficii pertinet, ab eo, qui aut ecclesiam construxit, aut δο- tem dedit, inter alia enim iura,quae patronus cosequitur, hoc habet, ut ad eam ecclesiam uacan te in ,quem uult idoneu offerre possit, qui ab Episcopo instituatur,ut habetur in tot. tit.de iuri patron. iunctulit. de insti. Aut per collationem, quae

ab eo fit qui liberam beneficii conserendi facul . ratem habet,ciliusnodi Episcopi Archiepiscopi,di Patriarchae in suis dioecesibus sunt, ut habetur

in c. r. de in c.ex parte .cum seq. de concess. prsb. N in c. ordinarii. de olford in. lib.6. de in c.omnes basilicae. 16. q. . & Rebilis. in ead. Prax. in tit. De

collatione. Aut per prouisionem, quod facit hodie Romanus Potisex in ecclesiis cathedralibus,

Bartholomari Ugolini

ipsis cium vacantibus depastore ipsis saepius prospicit. ue Quarto instituit etiam Ecclesia i ut beneficia lixc, te spiritualia pure conserantur, id est nullo pacto. nulla conditione,nulloque modo intercedente i ut habetur in c. fi n. depact. Pactiones iacts a vobis, ut audiuimus, pro quibusda spiritualibus obtinendis,dicitur enim ibi,cu in huiusmodi omnis pactio omnisque conuelatio debet omnino cessare,nullius punitus sivit momenti. Haec ibi, si ergo cellare h.rc de Mnt, ergobcueficia fure tribuenda sunt, idem habetur in c. cum priae, de in c. accepimus, x in c. seq.e .de in c. qua pio. I. q. a.& incine lectionibus. de elect. lib.6.e cno. Abb. intit. c. fi n. depact. in principio, uersi. Not. quatuor regulas,& Rcbuis in Prax. benesi. in sit.

de collatione in cap. Requisita.ad collatione ,hOJam num. 1.& Quintil. Mandos. in Tract de signa c. grat. intit. Dedi spe satione cum simoniaco uersi. de in tantum:puia igitur beneficia conserenda sunt. Quod autem ab ecclesia institutun hoc

Secundo; nam ibi declarans, quaenam simoniaca sint, quia prohibita, ait este uoluntatem faciendi collationes, renunciationes, uel recipiendi eas sactas cum conditionibus modis, uel pactis in aliis licitis, Se etiam in his, nisi ab ecelesia prohiberentur,ita Nauar. ibid. ex quibus colligitur pr0 certo ab ecelesia prohibitum elle, ne pactionibus, ac

conditionibus benesci distribuantur,ob uerba illa, Et etiam in hi nisi ab ecclesia prohiberent. pii est igitur, quod hac de re dubitemus. i Quod tamen uerum est,iciatelligitur de pactis,coditioitibus,& modis,que sicut alibi, ita &hie licita essent, nisi ab ecclesia prohiberentur, ut dixit Nauar.ibid.Nam pacta lilaedam, Sc conditiones partim nee in profanis licita sunt, ut de re turpi, sicut habetur i. i. generat iter, isde uerb. oblis. dc ut dixit Glois magistr. in ca. sin. de pact. Partim in aliis negociis licita,sed non hic in spiruritualibus, ut pretii datio,etsi enim profana protio aestimantur,non tamen spiritualia, dque diuino,naturalique iure prohibitum est,ut supra conclusimus: nam,&si pactorum hic genera,& positiuo iure prohibentur, in primis tamen diuino iure prohibita sunt. Partim sunt pacta, de conditi nes, que & de spiritualibus fieri possent,nisi ecclesia prohibuisset,de quibus nunc agimus. Hec autem sunt renunciationes beneficioru in alterius fauorem facte, nam iure positivo h c prohibentur, de simonia committitur,si fiant,ut dixit Glo.

communiter recepi. iii c. ex parte t.deois de Ieri& Nauar. in Man. cap. 3. num. Io 7. uersic. Ad aecimam, Se tamen,ubi Romani Pontificis auctoritate fiunt,pro legitimis habentur,& simonis'crimen uitaturi id quod non fieret,si diuino iure P hiberentur nam & Romanus Pontifex in hoc casu simoniam committit, ut supra conclusimus, ubi ergo quis beneficium in alterius fauorem renunciat, 4nioniam no committit Romani Ponta auctoritate intercedentc:idque merito, no enim hic emptio, uenditioque intercedit, nee etiam

proprie

37쪽

De Simonia genere Tab. I.

I 3 proprie ullum pretium . item in hoc genere pensiones lunt,quas sibi in fauorem alicuius renuncians reseruat mana neque haereseruari pol sunt sine Romani Pont. auctoritate, secus autem ipsa intercedent quandoquidem iure positivo prohibitum est,ac non d iuino, ut pensione retenta, beneficia resignentur, ita Dom.Sot.de iussit.& iuri lib. s. l. 7.art. a. uer sic. Ad quaellionem, ibi est autem simonia: namq ue nihil em itur,& uenditur etiam hi csed ius qu oddain retinetur in beneficii fructibus, quod ren unciatur, per se igitur si moniam non esset, nisi ecclesia id prohibuisset. Territio in hoc genere quoque permutationes beneficiorum habent ut: nam, si permutare uolentes per se id faciant, simoniam cominittunt,ut dixit Nauar. in Man. cap. 23. t ii m. too uersicia. Tertiaque permutatio, tuam tamen simonialia eoadunt , sit de superioris auctoritate permutent, id enim permittitur,ut habetur in tit. de permut.& in Clem. eo.& hoc etiam diuino iure prohibitum non est auctoritas superioris enim non prodessct, ut uidimus)sed positivo iure: nam pretiu hic temporale non.interuenit, sed rei spiritualis cum alia ei utilem natura permutatio,quod diuino iure lhibitum non est.sed solum, ubi temporale datur pro spirituali ut habetur in Aet.apos l. ca. 8 N fiscnotanda sunt,quoniam non passim sic explicata

inueniuntur.

Ex his patet diuisiones beneficiorum, seu titia lorum nil aliud esse, quam diuisionem iurisdi. ctionis ecclesiastic exercendae, de iuris diuina officia celebrandi. item diuisionem percipiedi oblationes, & scacius ex rebus oblatis a Christi s delibus ipsi Deo.Tertio diuertum ius elle diuina sacerrita sacramenta administrare a iure percipiendi studius huius nodi, iit per se patet, & ob id separati posse.

6 Quinto i Magistratus quoque quosdam i

stituit,& dignitates, quae iurisductionem eccle-

fasticam habent 1 cuiusmodi sunt Apostolicet

sedis Legati,de quibus habetur in titide Oislega. 8 in antiq.&lib.ο. t Clerici Camert Apostoli-ee: nam & hi usiim clau tum habent, & excommunicant,suspendunt, Ninterdicunt, Se absoluunt, ut dixit Borgas. in Tracta. de Irregul.&dispensa.s intitu. de simonia num .s I. t Item Apostolicae Camerae Auditoride quorum omnium stinctionibus non nulla egit Vant. in Tradi .de Nullitate ntitia. De Nullit.ex defeeti iurisdictionis delegatet. Postremo de alis dignitates,quae&ordinis,dc iu- Io risdictionis ecclesia siles potestatem habent i ut Vicarii episcoporum, iudices tum ordinarii,tum delegati ut habetur in tit. de oti . uica lib. 6.& inutidems.ordin. 5c de Osi .delegat. in antiq.ar Sexto ' ofiicia quoam,quae rerum ecclesi sticarum .id miniit rationem habent, spiritualia facta sunt prohibitione: nam ab Ecclesia prohibitum est, ne sine limoniae uitio alienentur, culii; modi officium est Sacriste Oeconomi, de custodis,de quibus in titu. de of Sacrist.& de Oiscum

non enim diuino iure, sed positivo prohibitum cst, ne sine simoni et uitio alienetur, ut habctur ia

Septimo i Religiones itidem quorum cunisque ordinum ab Ecclesia institutae sunt,& in spiritualium numero postae, ut di xit Gulie. Redoa. in Traci. de simon. p. t.cap. 2. num. ς &cap. .nu.

s. uersic. Quaedam sunt spiritualia, ante ius Pontificium enim monasteria non erant, & ob id nee ingressus in eadem,ut ibid.ait Redoan. N ut uidebimus infra ubi, an religiosi simoniam committam,contemplabimur. t Postremo de poenas,de quibus omnibus egimus infra ca. 3. His propositis, an Romanus Pontifex in ipsis sim niam committat,contemplemur, id quod in se.

I vmano Pontifex an simoniam committat benescia ecclesiastic' Nendendo. a RimnM Pontifex an simoniam committat vendeaeo ni istratus, dgnitates ecclesiast M. 3 Renianus 'Pontifex an sim niam committat permittendo permutatιones ben ficιcrum, ac resignatιones retenta pensione. Remanus Pontifex an simoniam committat ecclesia si .ca vicia uendendo. S. V.

9 Proposuimus nobis explicandum,an Roma. nus Pontifex simoniam com imittat in iis, quae ecclesia auctoritate libi diuinitus tradi. ta iurisdictionis instituit si ea pretio interueniente alienet. Verum quo id dilucidius fiat, omissis aliis omnibus, tria tantum hic contemplabimur, de quibus in primis dubitari solet. Pri iniun,an Romanus Pont. ecclesiasticum belleficium uendendo simoniam committat. Deinde quid iuris, si eadem ratione, magistratus, aliasque dignit tes alienet. Postremo quid de officiis itidem e clesiasticis.

t uoad primam quaestionem igitur ' an R

manus Pontifex simoniam cominittat beneficiuecclesiasticum uendendo, tres DD.setantie sunt, quarum prima est canon illarum, qui communi. ter inquiunt, ut testatur Felin. in c. ex patre I. deo is delega. tibi quaestio hac disputatiir, Romanu Pontificem simoniam hic no committere.& hoc ob eam rationem, quonia simonia in beneficiis est simonia, per constitutiones ecclesie prohibita, quibus constitutionibus Romanus Pont. non subiicitur,ut habetur in c. propositi t. de concessprsben. Ad hanc rationem responderi facile potest ex premissis: nam,etsi uerum est ius recipiendi fructus de re bus ecclesie prohib: tum esse positivo iure. ue alienetur, tamen ius exercendi iurisdictionis ecclesiasticae,&diuina faciendi, quod consequitur eum,qui beneficium habet diuino iure prohibitum elle, ne pretio inter hac niente alieneturi, ex quo ab ordine potestas illa prosciscitur, ut supra vidimus, atque ob id simplicitet opinio haec uera non est.

Altera suit opinio communis Theologorum, ut ait

38쪽

vt ait Nauar. in Man .c. et r. nu. . 8.vcrs. Septima,

quod ex his,de asierit Caiet. in Tract. Nono de simonia q. I.qui existimariit Romanum pontab neficia ratione hac alienando simoniam semper

committere. Probatur aute, leuioribus omissis, primo hac ratione, beneficium ecclesiasticu estius spirituale ars.c. dilecto vers. Procurator tuus

de preben. at spiritualia non solum a Deo instituta, verum etiam & ab Ecclesia auctoritate ipsi diuinitus tradita vendi nequeunt, ut supra conelusimuς ergo neque beneficia. Haec natio simpliciter vera non est; nam, si beneficium Ecclesiasticum

dicamus ei se ius illud administrandi sacrameta, di diuina faciendi horum sentetia verissima est; potestas enim illa ab ordine proficiscitur, et Pr xime diximus, ct ob id ea vi a Deo data, velli nopotest. S i vero pro beneficio ecclesiastico accipiamus ius illud percipiendi fructus ex rebus Deo oblatis,quod ius hoc, etsi operatibus in I cclesia

debetur arg. c. de multa de praeben. 5 ca. fi .de

scrip. lib. . non tamen spirituale ius, sed temporale est, neque tale quin secundum se a priori iure separari possit,&ob id etiam alienari: ratione hac igitur horum opinio non nititur.Secundo Pbatur horum opinio hac ratione quoniam beneficia sunt annexa iuri spirituali clericali a Deo instituto, id est,qui habet beneficium, habet etiam

ius diuina faciendi, & clericorum munera ex e

cendi : ergo, si vendatur beneficium, & ius illud

exercendi clericorum munera venditum intelligetur, ut habetur in c. si quis obiecerit i . q. 3. ibi enim Paschalis Papa volens eo rii in malitiam couincere,qui cum emerent beneficia, & consecrationes,alle rebant se non simoniam ob id comistere,quoniam non consecrationes, sed res ipsas emebant,inquit hoc esse desipere; nam cum corporalis Ecclesia,aut Episcopus aut AbbaS,aut tale aliquid sine rebus corporalibus in nullo proficiat, sicut nec anima sine corpore corporaliter viuitiquisquis horum alter vcndit, sine quo nec alterum prouenit,neutrum inuenditum dereliqt;

his: ibi Paschalis.Si ergo vedito beneficio, & ius elericale illud venditum intelligitur, quod neve

datur, diuino iure prohibitum est: ergo benem cita vendi non potest. Haec ratio quae potissimum pro hac sententia redditur,non tamen ipsam Omnino probat; nam,etsi verum est eum.cui beneficium aliquod consertur, consequi etiam facultatem ibi diuina faciendi,& ob id connexa esse, notamen consequitur,quin benescium, ex qua parte tr porale est.& respectu habito ad bona temporalia quin, inquam, separari a Rom. Pont. de alie nari non possitinam quid magis conivnctium, de

connexum, quam calix cum sua consecratione tae tamen alterum sine altero, idest materia ipsus vend i potest non autem consecratio)Nec o fiat cit.c. si qui sobiecerit, ita praesumptione illud verum est, scilicet eum qui beneficium emit,praesumi,atque existimari, de ius illud divinum exercedi einere; non autem v critate , quae ubi contraria praesumptioni est,eam tollit .arg. ra. tua de sponsatque ira Nauarirespondit ibi mi. io S. vers. No-

Bartholomaei Vgolini

no. Postremo pm hae sententia sic argumentantur, ius patronatus vendi non potest, ut habetur in c.quia clerici de iur.patron. item nec ius decimarum,ut habetur in c. altare r. l. ersona inus

beneficium vendi potest, quod magis sirituale

est,quam praedicta. Haec ratio etiam mihi non satisfacit: nam,quod per presentationem perueni tur ad facultatem exercendi diuina ob eam rem vendi non potest;at benescium non est spirituale, quod vendi nequeat respectu habito ad rem poralia bona ipsius. Ex his igitur concluso lixe comprobari no videtur. Tertia fuit opinio Abb. in c. extirpandae . tui vero de praeben. qui sie distinguebat.Αut beneficium, quod veditur,annexam animarum curam habet; Ze in hoc casu censuit beneficium vendi non posse; nam ius clericale venditum videretur, quod diuino iure prohibitum est. Aut animarum cura non habet, di hoc

secus.Ad primam partem diuisionis huius supra responsum est,ad uecundam respondetur simpliciter verum hoc non esse; nam,etsi curam anima

rum huiusmod i beneficia quis habens no acquirit, ius tamen diuina faciendi cosequitur seu ob lipatur. Haec igitur sunt,quae in primis a DD.tra- dira fiunt.Quid igitur concludendu8 Ego has opiniones inter se sic conciliandas censeo. Aut Romanus Pont.beneficiu vendens inanimo habet vendere ius illud diuina iaciendi, di sacramenta administrandi,& sic exercendi clericale munus in eo beneficio, de parochi , quod nullo modo existimandum est, ut in initio dixi,) Et in hoc casu sine dubitatione simoniam coitimi titi. nam sicut se aratim ius illud ab ordine pmGcisces,& a iurisdictione Ecclesiastica, quae a Deo data sunt,sine simoniae vitio vendi non potest, ira

neque cum bonis temporalibus ; sicut nec etiam cali de alia res consccrara quoad consecratione;& in hoc casu opinio Theologoru verissima est,& amplexanda, nec non prima pars diuisionis ipsius Abb. Aut Romanus Pontis beneficium vendens in animo habet vendere tantum ius percipiedi fructus temporales, & temporalia ipsa alicuius boneficit,non aut eius illita clericalis muneris exercendi: & in hoc easii id sine dubitatione pota coetudo. Primum, quia hoc ius spirituale non est, esto incorporale sit,ergo alienari sine simoniae vitio potest; nam in spiritualibus tantum simonia

commitritur, ut v idimus.Secundo quonia de haeratione calices consecrati, corporalia, & alia hi

iusmodi veladi possunt habito respectu ad materiam ipsorum, non autem ad consecrationem,ut DD. communiter coo cludunt, de usus obstinat, ut testatur Naua. e .vere. Nono,versTi: in quia omnes constenturiergo&beneficiu vendia Romano Pont. poterit respectu habito ad temporali amam eum diuersa ratio reddi hic nequean emgo nec diuersum ius statui debet,am. c. cum dilecta de confii m. vii l. vel inutil. de l. illud. ff. ad leg. aquil . Postremo iacit, quoniam nemo inficiatur

Romanum Pontificem posse ex iusta causa donar vendere, & permutare aliquam rem Ecclesiae pro

39쪽

De Simonia penere Tab. I.

pro alia re alicuius Ecelesit, imo etiam & laici intercedente Pont. authoritate i habetur in tot. titu. deperina t. ergo ex quo vendere aliud potest, quoniam temporale di unius beneficii temporalia vendere poterit,arg l.quae de tot ε.de rei vedi Addo ius hoc percipie di temporalia, di ius diuina faciendi diuersa esse inter se.& separari etiapoile,ut praenusimus,ergo non est absurdum teporale vendi posse, non autem spirituale. Hac igitur ratione Romanum Ponti . beneficia vendere posse censeo. Ac in conserendis beneficiis reseruare sibi pensiones,& at i cui bello pio,alijsve necessitatibus Apostolicae sedis, sicut etiam anna

ras vacantium beneficiorum. Hac eadem rati ne permutationes rerum ecclesiasticam permittere. Item aliquando beneficia diuidete , redibius eorum augere,& diminuire, ut dixit Nauar. d. . nu. Io g. vers. Octauo insertur. Ex quibus

colligitur Romanum Pont. alienationem beneficiorum permittere solum quoad temporalia, de fluctus pensionesq: ex temporalibus constitu re,& ob temporalia,non autem spiritualia, de in

hoc casu locum habebit opinio Canoni statum,& Abb. in secunda parte suae diuisionis. Nec alia

ratione credo Romanos Pot. unquam beneficia alienas Ie,quamuis ceperint aliquid no venditio.

nis vi auiusmodiue c6tra tuu , sed alijsius iis causis ob utilitatem,necesitateve sedis Apostolicae, vel ob alias pias causas Ratione igitur hac jppo stas DD. sententias inter se sic conciliandas censeo,saluo semper S. ROm Ecel. iudicio. Tituli beneficiorum ergo respectit habito ad ius administrandi ordines, iurisdictionemq; ecclesiasticam exercendi a Roma. Ponti vendi non possunt,sed solum respectu habito ad bona tem .poralia ips)ru m. t mo post eau col lata sunt,quod supremam iuri Dictionem in ipsis habet ut habetur in c. I de praeben. libr.6. imponere ipsis decinias, e aiia huiusmodi onera potest ob Ecclesiae utilitatem, ut pote ad gerendum bellum contra turchae,& chri stianae religionis hostes, de ad subueniet dii aliis necessitatibus Ecclesia. ae duo inseriores antistites no possunt; nam quoad priora, collationes, institutionesq; pure, te sine conditione fieri debent arg. c.fi.de pacti quoad posteriora, id est post collationes, institutionesque factas nihil oneris imponere possim tini si quod iure permissum ipsis est,arg. ca. conquerente de os

a Ex quaestionis huius solutionet alterius solutio habetur,an alienatio magistratu u. Sc dignitatum,quae Ecclesia instituit,precio facta a Roma. Pont. simoniaca it, id est an Romanus Pontiffimoniain committantia, si respectu habito ad potestate ni, iurisdictionemq; eccilliasticam,quam dignitates illi, ac magistratus habent, vendatur, sinonia committitiir:sicut enim ecelesiastica iurisdictio per se sine simoniae vitio vendi non potest ex quo spiritualis, Sc a Chri sto Domino suae Ecclesiae est data; ita nec eum aliis.Si vero vendatur respectu habito ad emolumenta,& fructus,qex ipsis dignitatibus, de magistratibus quis con-

sequitur, in quam partem alienationes huiusmodi sine dubitatione a Christi Domini Vicario fieri accipiendum est, simonia ab eo non committitur, ex quo non spiritualesed temporale vendit. Alienationes igitur auditoratus Camer necnoclericatus, item eiusdem camerae Apostolicae, Ac

aliarum huiusmodi dignitatum, quae a Romano Pont. fiunt pecunia data,simoniacae, nullo modo stimandae sunt se pertinent huc , quae habentur

in additionibus ad Platinam invita Clementis vjubi dignitates huiusmodi ratione hae collata reseruntur Vrbe capta Duce Borbonio. 3 Multo minus t in permutationibus, resignationibusue beneficiorum permittendis Romanus Pontissimoniam committit,vel in fauorem alterius resignentur, vel retenta pensione. Tum

quod permutatio beneficiorum, Ze spiritualium inter se no divino iure prohibita est eo enim ta-

tum cauetur, ne spiritualia pro temporalium preeitadentur, iuxta illud Aposto. apud area post. c. 8 Tua pecunia tecum sit in perditionem, qui existimasti spiritum sanctum pecunia pol sideri sed

positivo iure,eo enim cautum est, ut sipiritualia, de idcirco ecclesiastica beneficia nulla couentione, pactione ue intercedent verum pure,ac sim-Ficiter conserantur,ut habetur in ca.cum pride,

ct in c. fi.de pact. de in c. tua nos de simon. r. in c. qua pio q. ι .at positivo iuri subiectus ipse non est, ridicitur in c. pen. de concest. praeben. ergo, si contra facit, simoniam non committit. Tu quod retentio pensionis, seu reseruatio non loco precii ob collationem fit sed suo iure Romanus Ponti.

id facit , quandoquidem in huiusmodi ecclesiasticis bonis plenissimain potestatem habet ac dispensationem, seu diliri burioneni, ut perbelle id docuit Thom. Campeg. in Tract.de Annat. insti. di desens nu. t t. seq. Sc diximus supra hoc capite S. r. in initio. Ex his omni b. ergo colligitur smoniam hac ratione a Romano Pont. non co

mitti. Et de hoc secundo satis. 4 Quoad tertiam quaestionem an scilicet Romanus Ponti Lalienando proposita offic ia,simoniam itidem committati quoniam ea ossicia verta rim in administrandis temporalibus rebus e etesiali icis Se spiritualia sunt iure positivo latu; eo enim cautum est,ne alienentur in m. saluator I. q. 3-oc neque ordinis, neque iurisdictionis E Gesiasticae sunditiones habent, sed temporalium administrationem tantum,ob eam rem neq; hic simoniam committet, si pecunia data haec alienauerit atq; sic sensit Archiep.Flor. in z. par. Sum. tit. I.c. . f. et .vers. Quod autem dicitur in Papa, de Ioan. Tabieu. in verb. Simonia nu.6.vers.Quinto, ibi, quod autem dicitur. Esset dc de religionibus, Sc de poenis hic agendum .verum,quod infra

oportuniori b.locis agentur, ob eam rem consulto ipsa hic praeterimus. Ex his iam constat,quod in initio explicandum nobis proposuimus an in iis spiritualibus Romanus Pont. simoniam cominittat,quae Ecclesia aut ita te iurisdictionis sibi diuinitus traditae instituit; iam ad alias quaestiones trausealnus.

40쪽

r Romantis Pont. νbι simonium committit bi peccat . . a. Romanus Pont.simoniam committens in poenas a postitio iure illatas in simoniacos non incidit.

3 manua Pon .ia panas hasce, ab alioue illatas non

incidit.

g Vidimus huc uique in quibus casibus Roma

. nus Potat. simoniam committere possininodo videamus, an in poenas contra simonia eos illatas incidat simoniam committens: haec enim quartaquςst io est, quam nobis di soluenda propolu imus. Petrus de Palud. qitem resertiac sequitur,vi. in vel b. Simonia nu. . ver Qti arto q-' ritur, ibi Limittat etiam,&Tararet. lib. . d. 23. q. r.vers. Petr. de Pallid. quaerit,aiunt Romanu PO-ti f. in his casibus, in quibus simoniam commit . tit, peccare, sed poenas itidis in simoniacos illatas ipsum euadere: eundem reser t.ae sequitur Ioan. Tab. eod. nu. 6 vers. Quinto, ibi & Pet. de Palii LN Bolgas. in Trael. de irregii l. de dissipensi in Tita

vndecimum .Quid igitur cocludendumλ Ego si edistinguendu in censeo. x Aut quaerimus, i an Romanus Pot. in casibus, in quibus simoniam committit, peccet, & Dccati poena obligetur de in hoc casu cit. auctores eu dem peccare sentiun idque merito, iuri enim di . uino no Obtemperat,quo cautum est, ut spiritu a Ita haec gratis denturi item nec iuri naturali ob dit,quibus iuribus Romanus Pont. subiectus et est,ut probauimus in antecedenti g. ergo de peccati poena obligabitur. α Aut quaerimus. t an Romanus Pot. in casibus, in quibus simoniam committit, esto diuino iure prohibita sit.in poenas a iure positivo i l latas incidat: de in hoc casu cocludendiim est ipsum in eas non incidere. N a primo id cit.auctores inquiunt proxime,& Abh. in c. I. in fine desimon. id sen

Et quia Papa, ibi B ne tam e verum est,& Domi. Sol. de iust. detur. lib. s. q. .ar. r. prope finε versi Et pari modo, si sacerdotium in resp. ad 2. argia. Secundo id probatur etiam ratione,quoniam Pgnae huiusmodi in simoniacos illathiuris positi uisunt ut colligitur ex tit. de simon. de ab extrauaseeum detestabile eod. at iuri positiuo Romanus Pont. subiectus non est, ut dicitur in c.proposuit de concess. praeb.sed praeest: ergo ius poenis obligari non potest arg.ca. cum inferior de maior. de 3 obedini in simil. cit. ibi a Closist Postremo facit, quoniam poenae in simoniacos illat s aut a seipsio, aut ab ali o Romano Potaaut ab alio inferiori imposits suit ergo neque ratione hae ipsis obligari pote it. Non tuis penis,quoniam seipsum suis sta

Bartholomari Ugolini

tutis oblinare nemo potest,ut id pluribus probauimus in Trin. de Censuris Tab. I. . I. 9. Alius ab eo, ubi Romanum Ponti . se ipsum cxcommunicare. censuraue alia irretire non posse de communi DD sententia conclusimus. Non punis ab alio Romano Poti .i inpositis,suoniam par in parem iurisdictionem, di imperium non habet, ut habetur in I. nam magistratus de ibi not.Glossis.

de arbit. Sc in I. filiumsam. f. I .de manum i strin.& in l. illea quo S. tempestimim. 8. adtrebcl. dein c. innotuit. ubi Abb. ac DD.nota de elect. cum simit .cit.a me in eod. f. nu. I 8. ubi & aduersaria quaedam dissoluimus. Multom inus ab inseriorusiatutis obligari poteriti arsera pen.de maior.&obed.& ibi not. Glois. Abb. Inn.ac DD.&in c. inferior,&ibi Clois. d. x I. cu simil. cit. a me in eod. g.alius ab eo nu. ta .Ex quo igitur nec a superiore,quem non habet,nec a se, nec a pari,minus ab

inferiori obligari potest, nec poenis e tandem obligabitur, esto simoniam committat. Ab haeis itur communi sententia discedendumno estised iam quistionem quintam aggrediamur.

I simoniam commιtlps eum Romano Pont. in capis. in quibus C manus Pont. simoniam committit. quo minus peccet,vmanua P om. escere non t. a Simoniam eo iri Es eum 'mano Pontan easi si ubi σ ipse simoniam committit liberari potest. ne in pano iuris positiuι incidat. 3 Simoniam committes eum Romano Po ζ.in praedicto

eas,an tacito a P u turis positivi irsimoniaeos illatis immunis factu. censeatur.

q. VII.

g Quinta quaestio est,an Romanus boni. in ca

. sibus, in quibus de ipse simoniam tonimi tit,contrahentem secum positi a penis liberare. iam qus stionem,ut absolitiam magis habeamus,duo cassis explicadi nobis sunt. Primus. quando Romanus Pont. expresse a poenis risum eximit. Alter,quando nihil dicit.

I Quoad primum casum igitur tex dictis ia superiori.S. eius dissolutio haberi facile potest. Niquo minus peccet, atque idcirco peccati ppia lasero conscientiae obligetur,essicere no potest: ex quo enim se ipsum liberare no valetlimin alios .arg. l. nemo plus iuris .is de reg. iurii uel l .qui a cusare. ff. de accusatque sic dixit apertissime Na

Ex quo insertur,ait enim ibi de Romano Pontis. agens, primo non posse eum liberare a peccato simoniae alium vendentem, vel ementem ab ipso rem spirinialem, qua parte est spiritualis; nec seipsum potest ab ea excusare; idem Ioan . Tabien. in verb.Simonia. mi. F.vers. Quinto, ibi ideo in illis non potest se.vel alium di ensere, di Borgas. in Tract.de Irrequi.& disipens .p. 6. in tit. de sit monia nu. 36. ibi, Ideo videtur, quod possit incurrere labem simoniae, Sc Couar. in Reg. Peccatum 2. P. S. L num. 8. vers. Ex eadem D.Tnomet ratione,

SEARCH

MENU NAVIGATION