장음표시 사용
41쪽
ubi & de communi sententia testatur. Excipitur tamen,ubi Romanus Pont. smoniam non committietquod quado esse upra declarauimus: naia hoc casi,ne peccet efiicere potest. Quoad vero alias poenas a iure positivo illatast pro certo habendum est eximere quem ab his Romanum Ponta posse; nam sic inquiunt cita auctores eisdem in locisArchiep. Flor. in I .P.Sum.
di hoc ob rationes, quibus nee ipsum in has penas icidere suo ractici uti inu,; sed de primo casu satis. Quoad alterum vero casum,t ubi Romanus Pont. nihil dicitan ementem a se spiritualia,& simoniam committentem a iuris positivi o nis videatur eximere,variae DD. sentetiae sunt. Abb. in c. r. nu. 9. de simon.in casibus, in quibus Romanus Pontasimoniam cismittit, etsi ipsum non obligari ait, contrahentem tamen cum ipso irretiri
sentit,&sequitur eum Mar Soc. Sen. in c. a nobis I .nu. I '. vers. Vtrum ludens de senti excom. Atq.ii contrariam opinionem sequuntur nam linitcr DD. Palud. quem resert ac seqtritur Syl. in verb.Simonia,nu. q. . in vers.Qnantum auia ad contrahente te Ioan . Tabien .e Q. nu. 6.Vers. Quinto; nan ait, qui emit simoniace beneficium vel ordinem a Papa,poenam iuris non incurrere, Be Titaret. ibid. de Nauar. in Mara . . a r. nu. IO8.
vers.Sexto quod auctoritas; na inquit ibi Roma, num Pon exinterea poenissimoniae omnes, qui cum eo,vel cum consensiti eius faciunt actiumquialias esset simoniacus, esto expresse ipsos no libe
s. ubi & alios quosdam idem sentientes resert. 5c
secun d.arg.vers.Sed hoc tamen superest dubiu. Probatur autem primo, quia Romanus Pont. liberare quem a poena iure positivo imposita pol. arg. c.propoluit de concess. praeb.ergo dc a poenis in simoniacos illatis liberari poterit: ac plane, si eum,qui in peenas incidit, eximere ab ipsis p test, multo in igis, ne incidant, id valebit Arg. ca. uem ad modum de iure lucide l. patre furioso.ε. e ijs.lii sunt ses,vel alien .iur. Hine, etsi ad hostes Christiani nominis arma& alia aehibita deserentes tam iure communi quam per Rulla Cε-nae Domini punituitur,tame ab Ecclesiasticis poenis Ecclesia,ut immunes sint, eficere potest, sicut etia seculares principes a sui ut probauimus in Trin. de Balla Caenae Domini. Secundo miti quoniam Romanus Pont. scit contrahentem secum,&spiritualia ab ipso ementem id facere noposse, de positivo iure impediri; at ubi Princeps sciens permittit quem actum eum Acere . quem non potes cit impedimentum a iure positivo est, dispensere cum ipse censetur,arg. l.quidam consulebant.T de re uulis l. idem Vlpianus. Ede ex
eulat. tui.ergo de hie dispe re existimabitur. Tertio faciliquoniam, si statuto Episcopi caueatur, ut qui aleis ludit, in excommunicationcm incudat: qui cum ipso Episcopo ludit, cam penaeua dit,vide communi l .sentetia testatiar Iacob.
conscien . Postremo tacit, quoniam de stylo Romanae Curiae sic seruari testatur Osi,do. decis. a. de sinon. luem resert c sequitur Nauar. e .c. vers.Sexto insertiar Ab hac igitur opinione distedendunt non esii quae locum habet non solum in iis, quae simoniaca sunt,quia prohibita; venam et& in iis,quae prolubila,quoniain simoniaca sunt: quavis Fel. in c.de caetero in fine de re iud. ct ritatem Papae vitium simoniae in iis purgare tam tum diveri t,quae simoniaca sunt, quoniam prohibita: no autem in prohibitis, quia simoniaca,que improbat Nauar.ibid.etsi Fel. sententia locu h bere potest respectu habito ad peccatum, & pq- nam peccati, a quibus Romanum poni. eximere quem non posse antea coelirmus in prohibitis, ruta simoniaca, sed de his hic non agatur, verume psnis a iure positivo in simoniacos illatis. Cocludo igitur nec contrahctem cum Papa, & simoniam committentem in psnas iuris politivi incidere. Id quod locum habet, ut proxime dixi, vel simus in casibus, in qaibus & Rom. Potifex simoniam committere potest. Idem si de auctoritateia consensu Romani Pont. id fiat. Excipitur tamen primo, ubi inscio Romano Pont. simonia committeretur,utpote dedit oecuniam alicui de familia Romani 1'ont.quo imp traret sibi beneficium, vel ordinis collationem; nam quod sinioniam committi ignorat hic R ma. Potat. S: impedimentum actile, ob eam rem cum illo dispensare non existimatur, T. cit. l.Pdam consiliebant 3: ibi DD. Ede re iud. Postremo excipitur, ubi quis spiritualia ab imserioribus Romano Pot. emerenin hoc enim casu uterque simoniam committet uterque iuris positi ui psnis obligabituri,quandoquidem et i es, Romano Pont. excepto. omnes stibiecti sunt, ut habetur in c. r. Se c. fi . e ibi not. de const. atqui de quaestione hac etiam satis; ad postremam v
ι Simonia an committatur in Rom a curia.
g. VIII. postrema qliastio est,tan in Romana Curiasimonia committatur. Ioan. de Ligninanc. l.de simon. nec Papam, nee alios incuria
existentes simoniam committere inquit, si Papa id stlat.& ex certa scietia id toleret; nam nec lex Iulia de ambitu in curia Principis locum habet, ut dicitur in te. i. EdeIeg. tui. de ambit. 8ciscit Glocinc. presbyter d. 8a.&Glos incrufi. i.'. 6. Hanc opinionem seqtiuntur nonnulli ut Holite. quem restri Abb. in repe. c.extirpandae.S. qui ver nu. I S. deprab.in hanc sententiam, ut scilicet
42쪽
in iiῆ Vera si,quae prohibita iure notitiuo sunt, id est simoniaca de iure postiuo; idem sentit Ioan.
Tabie n. in vel b. Simonia. nu. 3. & Syl. eod. nu.q. q. q. vers. antum autem ad contrahentes.
Contrariam opinionem sequuntur nonnulli, ut ait Abb. ibi, e ex parte sequitur etiam de ipse. Quid igitur coit cludendumλQuoniam quaestio. nis huius dissolutio habetur ex iis, quae in hoc capite supra tradidimus,ob eam rem, ut dilucidiotres fiat,regulam ponamus,ex qua habebimus, udo in Romana Curia simonia, nec ne committatur. Pro regula igitur habendum est de in Romana curia simoniam comitti poss); nam, si pro Romana Curia Pont. Maxi. accipiam uv, dc ipsum simoniam committere posse aliquando conclusi. nius; qui autem casus sint,supra explicati sunt. Si autem accipiatur Curia pro iis, qui in Curia morantur,multo magis ab ipsis simoniam committi posse dicendum est ; nam non solum in sim nia prohibita de iure diuino simoniam committunt verum etia de in prohibita de iure positivo. Excipitur tamen primo quoad poenas iuris positivi in omni simonia, si de auctoritate Romani Pont. aliquid hi liusmodi fiat, ut conclusimus suis pra proxime. Item de quoad culpam,si eodem auctore in iis, in quibus dispensare pote st,contrahatur,ut ex antea dictis colligitur. In his igitur duobus casibus dictum illud verum est simoniam in Romana curia locum non habere; at quoad reliqua non, sed iam ad alia transeamus.
De Religiosiis in simoniam commistam. IIII.
a Relig Hi simoniam committere possiunt. 3 Monιales semoniam committere possunt.
Oniam hic agendum est, an religiosi si moniam com imitantis de religiosi quandoq; pro omnibus Christianis accipiuntur, uandoq; pro uiris piis c Deum timentibus,q-oq; pro clericis, quandoq; pro prosteribus tria vota obedientiae,castitatis, Ec paupertatis, ut inquiunt Syl. in verb. Relig. I . de Tabi. eod. ob eam rem de his postremis non hic agere admonenducensuimus: hi enim proprie communi loquendi usu religiosi dicuntur; hi de quibus egit abunde
S.I h in. 2.2M. I 8, .m igitur imoniam committant,videamus.
a Concludendum igitur est, i de pro certo habedum religiosos quoq; simoniam comittere' posse: nam id de iuribus, te rationibus probatur. Iuribus in c. non satis, de in c.querelam, e in cap. veniens ad nos, de in c. de regularibus,re in ca.dilectus filius .de in ea. licet coni sint L de simo n. Rationibus,nam simonia est crimen ut crime dc r ligiosi committere possit ni t per se patet, ergo de hoe . Postremo simonia contrahendo committitur , vel de facio quis contrahat, ut habeturia extrai g. cum detestibile de simon. ergo de
religiosi huiusmodi committere id poterunt: Gest igitur,quod hac de re dubitemus. Quae autem de religiosis diximus t eadem de de monialibus sentimus, nam de ipsae simoniam
committere possi in larg. c. quoniam simoniaca Iabes de simo. de extra uag. sane eod.Verum,qnonia religiosi,qua tales sunt, de ante ingressum religionis de post ingressum simoniam commiti re possunt ob eam rem prius de simonia commissa ante ingressum,ac deinceps de commissa pol hingressum, agamus; id quod in sequenti praestabimus; hac enim ratione absolutam materiae huius cognitionem habebimus.s V N ad A. Ingressus monasteris gratia, idest pro ingressu m
Iieris, O ut quis in religionem recipiatur, an quicquam uari,recipise sine simonia vitio post. Religiones an positino iure ιnmtuta sint. Spiritualitas νbt comat in religionis ingressu qua-obrem precis nomine aliquid dando simonia com
Ingressus monasteris gratia precii nemine nihil dari
rat monasterio, ontum non committit.
Ingrisius monaIιerii ta a,idest pro ingresu mon steris,an νι ius nomine conueniri possit, ut aliquis detur, practeris m, Gι monasterium tenues faciat tes habet.
S. I. Quaestio, quae nobis explicanda prius offeriatur hic est, i an pro ingressit monasterii, de habitu concedendo idest,ut quis in religionem aliqua recipiatur,quicqua dari,accipitre sine simoniae vitio possit.in qua quaestione DD. vam fuerunt. Glos in c. non satis, recipi aliquid posse dixit, si sponte,de sine ulla conditione, A pura mete detur,de pro hoc allegat ca. tua nos de simo.vbi hoc exprestiam habetur,si pure, de sponte quid ecci sae eratur,simoniam non committi; ergo idε8e hic. Hanc Glo. not. Abb. ibi nu. 6.ex qua etiam docet ubi puella in monialem recipitur, qua G- ne instrumentum conficiendum sit ne quid dando simonia comittatur, ut scilicet nihil ex pacto detur sed vel ipsa puella,vel eius paterpure,dc expietate monasterio aliquid Gerat. Hee Abb. iburuem sequitur MarSoc. Sen. nu.6. de Pau. Fusch.
Ead. Gloss. inquit ibi in alio casu simonia non committi si quid detur accipiaturue,ubi scilicet monasterium tenues facultates habet: nam tunc se protestari posse ait, Frateriscias non posse devictu nos tibi prouidere, si vis religionem hanc
ingredi, asseras tecum,unde vivas. Haec Glo. qua de hic cit.auctores sequuntur. Idem inquit Glos. in c. quoniam in verb. Paupertatis eod.Verumtamen hoc esse inquit Abb. in eod. e. non satis, ubi
pactum non interuenit, de in hoc casu dictu Inn. accipien-
43쪽
accipiendum esse in c.tua nos de simon. qui contrarium sentire videtur, ut ait Abb. ibi. Eade Gl. tame in cit. c.quoniam tutius esse inquit,ubi monasterium de victu prosei cete no potest, ne quis ab eo recipiatur. Haec Gloss
tium arsumentum, pro ingressu monasterii nihil quali precium exigi ccipi ueposse licere ait: sed si monasterium tenue sit,ut tot personas allere nequeat , gratis ingrestum concedendum ait, di pro victu aliquid deinceps accipi posse,& cum sequitur Sylv. in vetb. Si in ni a. q. l . vers.Sciendum,& alii multi ab eo ibi citari, & Angel. eod. .& Tabien. eod. num. 63. cum seq. & Nauar. in
do tamen dicimus,quamuis aserat ibi non plus recipiendum esse eo, quod ad alendum ingres sum sat sit . Hanc eandem opinionem sequitur Paul. Fusch. in Tractide visit.& regim .eccl. lib. I.
At Viu.in sua Syl.opin. 72 .num. I .cum seq. simpliciter asserit nec paupertatis praetextu, nec adhibita illa cautione tradita pGlos incit. c. nosatis, quicquam recipi posse; qtiandoquidem omnis pactio,&conuentio cessare debet in limoi cas bus,ri habetur in c. quam pio I. q. r.&ob hanc etiam rationem,quoniam in monasteria tot recipi debent,quot sustetari eoru facultatib. queut, ut habetur in c. vnic.de stat. regii l. lib. 6. & ut tradidit Trid.Synod. seis et . e. 3. de reserm. etenim hoc factum est, ut Uiu. ait ne simonia committa tur.5c hanc opinionem tenere inquit D. Dionysium Carthusianum.
Quid igitur conchidendum Q a' abselutam, de expilicatam magis quaestione hanc habeamus, praemittenda haec sunt. Primum religiones quo iure institutae sint; alterum, spirituale quid in ipsis sit, quamobrem simonia committatur, si prela cita detur,quo quis in ipsas recipiatur. ' Quoad primum igitur dico religiones siue virorum,sive
mulierum, in quibus,qui in eas ingredi uti tria vota profitentur,paliptaetati obedientiae,& castitatis, alii repositivo est e. Primum,quonia a Deo,
Christoq; Domino institutae no sunt uillo enim iure id cautum habetur, ergo ab Ecclesia auctoritate ipsius diuinitus tradita institutas esse dicendum est. Secundo, quoniam nulla religio huiusmodi licita est.& recipit,quae ab Ecclesia approbata non sit,ut habetur in c. fi .de res lydona. 5 inclem. I. eod.& in Extrauas. Ioan. 22. incip. Quia mater Ecclesia; at, si iure durino institutae essent, Ecclesiae probatione non egerent arg. c. cum in serior de maiorae obed. Postremo,quoniam religiones institutae ex causa etiani ab Ecclesia extinguuntur,sicut extincta fuit a Pio V. religio fratrum humiliatorum regulet S. Benedicti, ut habetur in eius Bulla incip. Quemadmodii solicitus pater ab eo lata anno Domini Is 7 o. Septimo Id. Februari Pont. sui Anno Sexto. Non igitur a iure diuino septi non enim ab Ecclesia tolli possent argu .cit.c. cum in serior,& S. sed naturalia in Insti. detur. i. gent.&civit. Non est igituri hac de
3 re dubitemus,& de hoc satis. t Quoad alterum, quid spirituale,scilicet religiones habeat, quamobrem simonia committitur, si quidpiain precii
nomine detur,quo in ipsas recipiatur dico spiria tua te in hoc consistere,quoniam,ex quos sectio charitatis rei igionis status finis est,ut ait S. Tho.
2.2.q. I 8s .art. 2. in resp.vers. Dietiim est autem;
in ipso enim statu se quis exercet quo ad pers etionem charitatis perueniat,videretur, si pro religionis ingressit precium tribueretur, emere sis velle, di vendere persectionem charitatis, & ch ritatem ipsim quae est Dei donum, quod a Deo gratis nobis datur,ut habetur in c. gratia, & in c. qui studet i . q. l .& ob id gratis dadum, ne sim nia committatur,quadoquidem ncc pretio istimari potest. Addo,si pretio ingressus monasterii compararetur, videri posse nos emere facultate
inseruiendi Deo,& diuina faciendi, q uod etiam spirituale est,& ob id simonia in ipsius alienatione pretio facta committeretur. His praemissis. Primum concludo, i & pro certo pono pro ingressu monasterii ,receptioneque, & habitus seu vestitus monastici datione precii nomine nihil dari .petiue posse sine simoniae vitio. Id quod probatur primo inca. veniens de simon. nani, quod moriaci receperant quendam in monasterium, di habitum monasticum eum induerant propterea quod ei triginta solidos pi omisserat,madat ibi Summus Pontis. ut monaci illi puniantur; id quod non aliunde fit,quam quod Jeliquerat: enim punirentur,si delictuni non commisissent.
dult. Item simoniam committendo, id quod i dicat nobis titu. de simon. sub quo canon ille veniens collocatus es; nam leges, & canones ad tibtulum sub quo sunt, interpretari debemus arg. l. imperator. isde in diem adiect. & ut dixit Ia in I. si filius qui in potestate. n. 32. ff.de lib., post h. ergo pretii nomine nihil dari, recipi ue potest Pingressu monasterii, alioquin simonia committitur. Idem habetur in c. de regularibus, & in m. dilectus filius a. & in c.quoniam eod. de simon. Idem in cap. r.q.2.in principio.& in ca . nulla, de inca. fin .ead.& ibi quoque GlossSum. quae iura senarer loquii tur bi pro ingressu monasterii aliquid datur,m promittitur, & simoniam committi semper inquiunt.Facit quoque Extraua. sane, ne in vinea Domini eod. de sinon.Secundo idiphatur etiam ratione; naim infressus monasterii, & monastici liabitus susscepcio se habet ad spiri. dii alia,sicut praesentatio,electio. nominatio postulatioue ad dignitatem Ecclesiasti in; nam, sicut per hic paratur via ad ordiuis iurisdictioni que Ecelesiasticae Biactiones exercendas: ita per ingressum monastcrii, & receptione habitus monastici praeparat quis sibi viam ad prosesionem. quae est spirituale 'iioddam,qnquidem pereamus profitetur religionis statum, ' a Christo D mino demolistratis cst,dum dixit; Si vis psectus esse.vade, & vende omnia quae habes, & da pauperibus,& sequere me.ut dixit Caieta a. 2.q. lom
artic. 6.vet sic.Mihi videtur, quod haec responsio A non
44쪽
non valeat: at simonia committitur, ubi quid pristatur, promittituriae,ut quis cligatur, praesente-tur,nomineturue ad benefacium aliquod Ecclesiasti in ut habetur in c. de hoc, 3c in ca. cum essent,& in c.ex diligenti, c. nobis, Sc c. pen. de si-mon. ergo si quid detur, promittaturue, quo in monasterium,monachum ue quis recipiatur,aut monasticus habitus praebeatur, simonia committetur.Tertio facit, nam si precium dari posset pro ingressu monasterii,ut quispiaciae charitatis donum consequeretur, Deoque inseruiret, emere videretur,ut ex praemissis constati at donum Dei,&spiri retalia huiusmodi vendi non possvnx, quin simonia committatur, ergo prccii nomine pro inpressit monastersi nihil dari recipi ue debet, atq;
inquit ibi, Pro ingressit monasterii non licere uc-
quam exigere,vel accipere quasi precium,& sequuntur cum citati antea; di Nauar. in cons. 86. clesimo. lib. s.communem hanc etiam opinione esse testatur Uiu. in sua Syl. opi. 7r .nu. IO.&A chiep. Flor. in 2.p.Sium. Tit. I. c. I. . t 8.vcrc Primo quod nulla. Ab hac igitur concitisione discedendum non est, itiae locum habet,vel ob paupertatem preci upro ingressu monasterii habituite monastico pribendo tribuatur,nam nihilominus simonia committitur,ut habetur in citac quoniam; cuin enim ibi perlatum esset Romano Pot.paucas sine preeio in sorores a monialibus recipi, allegantibus, ut simoniam tegerent,paupertatem; pina proposita contra delinquentes prohibet ibi ne id in postem fiat: Qitoniasmoniaca labes, dicitur enim ibi adeo plerasq: moniales infecit,ut vix aliquas sine precio recipiant in so res paupertatis printextu, oletes huiusmodi vitium paleare; ne id de cutem fiat,poenitus prohibemus, statuentes, deci Ecce hie paupertatis nomine nihil precii,quo usin monalterium recipiatur,peti posse: idque iure merito nam spiritualia, quatenus talia sunt, nec urgere necesitate alienari pollunt; et si secus quoad id, quod temporale habent, ut antea de calice consecram huiusnodi conclusimus. Etenim
receptio,& datio habitus, est spirituale quodda,
vel spirituali annexit nam percam fit quis persona ecclesiastica, adeo ut ea percutiens in excoicatione incidatat habetur inc. religioso, de sen .ex-co m. lib. 6. atque sic dixit Nauar. in eod. cons. Item locum habet conclusio haec etiam si constetudo adsit ut precii nomine aliquid detur; nade tune simonia committitur,ut habetur in c. veniens de sinon .d: ibi Glosis de c. s. l. q. r. etenim abir si is,& corruptela potius, quam laudabilis cosuetudo h re est, de diciturin e. sicut pro certo desino. & in ead. ext uag. sane, ne in vinea Domini; nani, si laudabilis consuetudo esset non precii nomine daretur. t Tertio locum habet esto dati issa, accepti inane in pili in v sitim vertis r ; nam nihilominus simonia committitui . ut habetur in cit. extrauag. Ω- ne ne in vinea Domini, de vinos antea id quoq; probauimus.
Quarto locum habet etiam in Romano Ponta Ne repugnat, si dicatur religiones positivo iure institutis esse,cui iuri Summus Ponti . subiectus non est,ut habetur in c.proposuit de concest .praeben. nam Sc consecrationes, di benedictiones ab eo iure sunt,& tamen,quia spirituales sunt, vcn di nequeunt, cuiusmodi ingressus in religione etiam est, caenim solum iure positivo instituta alienari possunt, quae spiritualia inst itutione secta nci sunt sed solo in prohibitione, id est,ubi cautum est,ut simonia committatur, si alienetur precio interueniente.
Postremo locum habet, esto quid parii deturam. citac xtrata . sane, ne in vinea Domini, &ca.
ex dii genti eosside simo. nam esto modicum datur, simonia tamen committitur, si precii nomine detur ut id etiam suo loco probauimus. Haec autem,quae diximus multo magis locum habent,ubi quis precii nomine prestaret,promitteretile, quoad professionem admittatur, nam peream quis obligatur immediate ad inseruietidum Deo in pau pertate obedientia, de castitate, ut habetur in ca. unic.de vot. lib. 6. Nut dixit Sylia est. in verb. Religio. i. in principio. Postremo antecedentia ob hane prohibentur precio comparari, ergo multo magis haec, ipter quod enim unumquodque est tale, de illud magis tale argu. auth inulto aragis. C.de sacro anc. Eccl. Se Lot tio. f. de siporis. Secundo concludo, i de pro certo pono,si φωte,libere,pure & nulla interi: eniente conuenti ne, uel pacto, sed mera liberalitate aliquid ab eo detur, qui in monasterium recipitur, uel ante- suam in monasterium ingrediatur, uel in ipso ingressu, legitime dari, de sine simoniae uitio recipi. Etlioc ob cap. tua nos de simon. ubi hoc propemodum expressum habetur, si enim dicitur ibi, quis osse, at siuae ecclesiae libere,ac pure, ac deinceps roget,ut in canonicum recipiatur, Roma. Pontissimoniam hunc ibi non committi hac de re consultus respondit atque sic Gloss. not. in ea. non satis de simo n. de eam not. ac seqiritur ibi Abb.niim. 6. Idem, de apertius habetur in extra-uag. sane, ne in uinea Domini. itersic. Illa duntaxat eod. se simon. nam ibi posteaquam pmpositis grauissimis minis prohibuit, nequiu pro receptione alicuius ad obseruantiam regularem, idest pro receptione in religionem recipiatur, deturve ut statuti,seu consuetudinis; excipit tamen, si quid ut mos senatur: Illa duntaxat, ait enim ibi, qtiaepe lonae ipsae ingredientes pure, Scsponte, de plena liberalitate , on inique pactione cessante dare, uel osserre ecclesiis, monasteriis, prioratibus,domibus, Se locis huiusmodi uoluerint cuin gratiarum amone licite recepturi. Conclusio igitur haec verissima est, de dubitatione caret; nam Sc quodcunq; sacramentum recieiens simoniam non committit si quia sponte, libereq; elargiatur. Coiς denique Vinio hec de ta a Theologis,quam a iuris pontificii interpretibus recepta est,ut testatur Viu. ead. q. nu. I r. & Archiepi. Flor. in a. p.Sum tit. I. c. s.f. II. in princ.
45쪽
His duabus eoncIusionibus praemissis tanquaab omnibus,ti communiter receptis, s restat,ut videamus an pro victu, & alimentis eius, qui in mona iterium recipiendus est, pactio,conuentioue intermen ire fieri ue pollit. In qua quaestione, etsi DD.varii sunt, ut supra vidimus , ego tamen omissa, quae in hac re fit, confusione, breuiter sic di istinguendum censeo.Αut quaeritur, an diuino iure simonia committatur, si conuentio, pactio. De interii eniat ut pro victu quid praeli et ii r. Et in hoc casu sentio nullo modo simoniam committi. Primo,quoniam non pro spirittiali sed pro te tali pactio interuenit. & pro victu, ut in facio proponi ruri at diuino in re simonia non committitur ubi pro temporali temporale datur, ut antea vidimus, ergo neque hic. Postremo. qui misisae sacru m, diuinaque alia osticia pro quopiam se facturum promittit, pacisci an is a pote si, ut pro alimentis aliquid ipsi detur: ergo di hac ratione concludi debet conueniti posse cum eo, qui in monasterium recipiendus est, ut aliquid pro victii praesten non enim mini s praedicta spiritii alia
sunt,quam teceptio in monasterium. vel mon
chum, immo magis, & in hanc sententiam dictu
respontion .ad tertium,de qui eum sequuntur, &Λng. invet Simonia. vers. 3.Sed tu ic ne,& Sylis. eoa. ercSt cundum, ibi .Et ita oportet etiam dicet e in conscientia, idem N apertius Guliel. Re- an . de Simon .Pet .vbi quaestionem hanc dispu
Ad capitulum. Aut quaeritur, an positivo iure simonia committatur.Et in hoc casu concludo simoniam cinini tu . Primo ob hanc potissimum rationem,quoniam id prohibitum habetur in cit.extra uag. M.
Me,ne in vinea Domini de simo n. ibi enim prohibetur omnino, ne quid tale exigatur: esto statu tum ,cosuetudoue extareticum enim ibi Romarius Pont.abusiis quosdam recensuisset, qui seruabantur, dum quispiam in religionem aliquam
ingrederetur,recipereturque, eos corrigete v
Iens sic, inquit. Nos igitur huic morbo pesti scrocupientes congruam adhibere medelam,&aliis poenis in talia praestimentes inflictis a iure in suo robore dii raturis, poenam adiicere grauiorem, uniuersis Abbatibus,prioribus, de canis, praepositis,&magistris nec non abbatissis, & priorisiis,
alijsque praelatis quouis nomine nuncupatis, &eorum olficialibus quarumcuque Ecclesiarum, monasteriorum prioratuum,domorum,& loc rum quorum libi t religionum, ordinum, etiam
militarium .iam exemptorum,quam non exemptorum,quocunque nomine censeanturiac Capitulis,& conuentibus,& singularibus personis eorum,tenore praesentium auctoritate apostolica,
quamuis sit eis a iure inhibitum distinctius inhibemus, ne tam a maribus, quam a mulieribus volentibus ingredi eorum religionem,ecclesias, moliasteria, pὴoratus, domus, seu loca in earundem personarum receptione,aut ante, vel post illam, quoscunqile pastus, prandia, seu cenas, pecunias, locali ut res alias etiam ad usum ecclesiasticum seu quem uis pium usum alium deputata, vel deputata directe, vel indirecte petere,vel exigere quoquo modo praesumant; sed eas potius cuomnimoda pietate recipiant, ac in victu.& vesti .
tu sicut es ira personas suarum ecclesiarum, mo nasteriorum, priora tuum, domorum,di Iocorum
syncera charitate pertractent. c Ecce hic ape tissime prohiberi, ne quid quacunque occasione
exigatur, petaturue, ergo nec pro victu . Secundo
probatur id etiam, qlioniam rationes, quamota rem prohibitum est, ne quicquam etia pro victu
recipiatur, referuntur in cit. extrauag. vers. Ex Mbus: non enim ea est,quod pro spirituali haec dentur,& promittantur, quo casu simonia a iure diuino prohibita committeretur, sed primo, quia decori Ecclesiasticae, & immacillatae religionis
detrahitur .quippe quia videtur venalis reddi,unde scandalum nascitur. I tem,quoniam plures expeti sarum onere a sacrae religionis proposito retror rahunti in tertio quoniam diuiniis cultus diminuitur,ex quo pauciores in religiones ob onera ingrediuntur. Positivo iure igitur simonia hie
committitur. Tertio fac it, quoniam, ut habetur in compendio Privilegiorum religionum verb. Moniales in ultim.& refert Nauar in Man. c. 27. nu. loe . vers. Qi atra Clemens Vm. concesit,ut moniales nullam simoniae puritam incurrant propter pacta, Be conuentiones in dotibus monialiufactas in commodum earum uictum; ergo positiuo iure prohibitum est, & simonia eodem iure committitudinam, si eo iure pactio fieri pro alimentis,& victu posset, non necessario requirere. tur, nec ad id priuilegio opus esset; seu lira enim petimus a Principe,quod habemus a lege l. t. ss. ad munci p. de inco. si itideto diuino iure id uetitum esset, Ecclesia dispensare in hoc non posset, ut antea uidimu S.Concludo igitur positivo iure pro libitum esse, ne pro uictu,& alimentis eius. qui in monasterium, & religionem recipiendus
est,conueniatur,& minus ob alias causas. Imo,
vel ad usum pium nihil exigi ex pacto licere, &hanc conclusionem,&antecedentes ueristiniat censeo, ut quae ex medullis canonum depromptae sint. Excipitur tamen hodie ob priuilegium concessiimmonialibus, ut diximus proxime, nam pro dotibus ad uictum ipsam in pertinentibus ex priuilegio, quod habent, moniales pacisci possunt, ia quod dixit Nauar. eod. vers. de Ioannes baptista Antonucius in Calcchesi Neapolitana lib. 3 .de simon. cap. I I. uers Tertio scias. In hac igitur quaestione ecconcludendum censeo, sed de simonia quae ante ingressum moriasterii committi potest,nactenu , iam, quado committatur, ubi quis in monasterium receptus est, agamus, cum prius tamen explicaucri imis, an receptus in monasterium, uel monachum per sit non tam, si in ea profiteatur praesertim, ac taceptio, dipi Osestio ualeanta
46쪽
II. gQuaestio proposita nobis explicata proxime
. haec est an receptus in moriaster tu, vel monachum si qitid tribuat,quo ad pro sessione
admittatur Blasio simoniaca valeat. Abb. inca. veniens. nun .q.de simon. de Mar. c.Sen. dc Iel. concludunt monachum per simoniam recepture manere moriachum,idem Ancharinu. q. & Io. de Anan. Probatur autem horum lententia, primo per c. veniens. de lin o. nam ibi recepto quopiam in monachum persimoniam praecipitur,ut
in alio monasterio in habitu monastico ipsi Deo inseruiat ergo monachatus valuit. Contra inquiunt nonnulli eo iure propositam conclusionem
no probari; tum quod in initio appellatur,qui in monachii receptus erat, pro byteri tum qe esto
pracipiatur,ut i ' alio monasterio Deo inseruiat, tamen id fit,ut poenitentiam agat, non autem monachus renaaserit. Haec Ant. de qui eum sequutur,cuius resiponsiones mihi non probantur. Noprior quandoqu id e in ante monacatum presbyter erat; non enim veri Ilinile est post ingressum monasterii ta breui temporis spatio presbyterii fainini esse , cum Scolim interuallum quoddam inter susceptionem ordinii intercedere debl resivi habetur in e. z. dc seq. Ac in ca. literas vestras,3e in c. dilectus de temp.ord. No posterior; esto. n. in alio monasterio ut sit,praecipiatur quo poenitetiam agat,ta me in habitu monasticho, ut id fiat, additur,ergo monachus remast ita inquit Alib. Qiiς tamen responsio euitari potest; primum,qade profestione nulla mentio fit. Deinde,qm presbyteriqui pecuniam dederat,ut in monalterium reciperetur, na fide dedit . quamobrem etiam fit,ut pecunia ei restituatur,ut diximus antea. Postremo, qm ante professionem multu temporis, saltem anni sipati una, intercedere debet, ut drinc ad apostolicam de regii.quod temporis sipatiuintercesi sti ibi non apparet, immo etiam cotrarium, s. statim,atque receptus ille fuit, ipsum Romanum Pont .adiuisse; ex quo igitur Canon ille de profestione non loquitur, nec loqui et potest, frustra ad quaestionem nostram allegatur. Unde secundo citatur c qm de simon nam ibi etiam iubetur, ut moniales,quq per limonia recepis sunt, si in aliis monasteriis recipi nequeunt, ne damnabiliter in seculo vagentur, per dispensationem in
eode recipiantur,ergo tenet receptio: nam, si notenuisset damnabiliter non vagaretur in siculo; quandoquidem laicae remansitent, quibus in seculo vagari licet, non aut monialibus,quae iam psestae sunt,ut habetur in c. s. de reg. Hic quoq; canon mea sententia no probat, tum-receptio ipsa sinioniaca fuerat in recipiendo in sorores, non
autem ad prosesione,ut dicitur ibi in principio;
tum quod multu temporis intercesserat, ex quo moniales illae fuerat receptaeacob id loquitur de illis, quae ante statutu illud Synodale P simonia fuerant recepte: quare prosessio fieri potuit sines monia.Addo loqui posse iura allegata,vbi recept g volebant remanere in monasterio. Postremo probat sentetia haeccim p monachatu quis Deo obligatur, ergo obligatio per simonia no vitiat rnam nec excoicatio vitiat monachatu, ut habet in c.cum illoru de sen .ex coni. ergo nee simonia. Quare contraria opinionem nonnulli amplexati sunt,s professionem no tenere. Et hoc ob ea
rationem,qm in cit.c.veniens de simo n. praecipitur,ut pecunia restituatur ips qui ea dedit; e qmonachatus dc prosessio non tenuerutinam, si teneret,pecunia habere non posse ex quo propriuhaberet quod est contra substantia monacatus; n5 enim propria habere possunt monachi, ut hahetur in c. cum ad monasteri u de stat. monac. de ut dixit Clo. in c. fi.vers. Item quid si dicat Profiteor de ebd. apposit. de sequitur Abb. ibi,S Caes. Haec tamen ratio nihil facit; nam non idcirco pecunia ei restituitur,vi eam propriam habeat, ubi monachus erit sed ut secum eam Gerat, de camaliud monasterium habeat, ita D ibi. Quid igitur concludendumὸ Ego tria contemplanda esse cense quo materia hanc absolutam I magis habeamus. t Primum, an receptio ipsa in monasterium simoniaca valeat. Et in hoc casu teneo ipsam valere; de hoc ob eam ronem, qua sc recepti,coguntur renunciare eidem loco, de monasteri 3,in quod recepti erant,ut dr in c. de regularibus in vers. Omnino diinit talibe in vers. Cogas eos ad renunciandum de sim . ergo receptio illa tenuit, quandoquide renunciatio est ii iris acqsiti dimistio arg. totarit.de renunc. non enim renunciatione opus esset,s receptio non valuisset. cum priuatio non detur,ubi habitus non esta g. l. nemo potest videri. is de regu .iur. de I.dece, ubi not. V. de verb.oblig. Quoad receptionem igitur
in monasterium teneo receptionem valere, atq;
ita indicant iura supra allegata; quis re nunciare inlud debeat,& in aliud transferri ; ut antea vidi - . mus . t Alterum est, an habitus tributio valeat, Se in hoc et casu idem censeo,c valere; nam nullo iare probatur sic receptum monachali habitu pri , uandum csimmo Habctur, ut in habitu monastico in alio monasterio Deo inseruiativi dr in ci ta. c. ueniens. t Tertium est, an professio ipsa valeat, de qua in primis qo est, & in hoc casu teneo etiam professionem ipsam ualere. Primo, quonian ullo iure cautum est profestionem per simonia iacta no ualere, ergo nec nos id dicere debemus.
arg. l. de precio. s. de pubi. in rem act. Praeterea, qm solum iure praecipitur,ac cautum habetur,ut per simoniam receptus uel in monachum,uel in monasterium, in aliud monasterium transferat, sicut in citi c. ueniens,& in c.de regularibus & in c.quoniam de simo n. nullum autem uerbum de professione, ergo sine dubitatione ira let. γ.Lcum praetoriis. de iud. Ze c. non ne de praesum. rtio, quoniam ubi Ecclesia voluit actum per fimoniam
47쪽
tiam non valere, it expressit,ut habetur in extra-xag. cum detestabile ae sinon. nam ibi electi nes, & collatione: beneficiorum per realem Gmoniam factas, nidias reddit quod de professi ne non facit,ergo patet .Quarto,quoniam professio est obligatioquaedam, dc votum, qui cum peccato esse potest, arg. c.vnic.de vot. lib. F. iunct.c. cum illorum de sent excommu. ecenim excommunicatus hominum communione nes peccat, ut dicitur in ea. illud de clen excomm . min. & in pen de sent excom.Wtamen receptio excommunicati in monasterium valet,ergo di per simoniam facta professio. Confirmatur radio naec, quoniam & ordo,qui non minus sanctior est ipsa pro D ssione ob characterem, qui cu peccato esse P aest,per simonia recipitur: ergo de prosessio emi
O valeti ita igitur iuris elle censeo, atque ccinctu-dcvitque se sentit Dom.Sotide iust. de iuri lib. o. '. 8.ar. I. M resip .ad argumetum quintum. Et de
x Religiosus simonium committu,si pecuniam tribuo, quo ortaris Diationem exerceat. 2 Qιιgrosius pecuniam oferens ut praesentetur Episcopo, quo ad sacramentum paenitentia administrandu
eum admittat, si non ιam committiti
er uligiosus an simoaram commutat, si ut Valetum lo
cum habeat. νbi nos tur,pecuniam tribuit.: ..
quo capellantam habeat. tigiosus Dioniam est mittιt, qui pecurita tribuit, ut fiat Generatis, Prouinciali , Usιι or, Ptior, iaci bbasile. 4 Iebnosi ellentes adgenera latum, pr oret ι , ab Zu' dignitatem Gel. monachae pec; a coi vel m
g Vidistis hucusque,qoadoa religiosis sim
. nia committatur ante M ligionis ineresso iudi receptionem : modo vise ini Mubi in monastertiun quis iam receptus est, in quibus casDbus monachus simonia committat,quo fimctimnem aliquam ibi habeat quam rem, ut dilucidiorem habeamus tres casus contemplabimur. Primum,ubi aliquid tribuitur, voca, quae ordinis sunt,consequatur. erum, quo ea, quae iurisdictionis,vel lysam iurisdictionem. Post relatiun ea
quae ficti potius sunt. σ Quoin primum te ituri concludendum est smoniam committi, si pro exercenda fimctione aliqua ordinis in monasterio pecuniam tribuat org. c.ad nostram de simo. Mandamus, ait enim ibi Romanus Pontiquatenus P mingterio exe
gendo, carinullatenus pecuniam exigatis. Hac
ibi : si ergo pro ecclesiastico ministerio exercem do nihil exigi debetinioquin simonia committi
tur,nec pro functionibus ordini mercendis,pecunia tribui debet, ne simoniaconamittaturiquadoquidem sunctiones hae omnium maxime ecclesiasticae sunt. Idem habetur in c. cum in ecclea sae,&in c. e auae eum simil. de simon. t Quare, quod ut fratres cuiuscunq; ordinis poenitentium confestiones audiant, necessario postulatur, ut a suo Priore offerantur Episcopo loei,ubi monasteri u est,quo ipsi probentur ad consessiones audiedas, ut habetur in Clem. dudu. S. statuistis etiade serui.&apud Trid.Synod .sess 2I.c. I s.de re sor.ob eam rem, si pecunia tribuat quoad munus hoc admittantur, simoniam committet. Sicut et qui pecunia tribuit,quoad cocionadu admittat. 3 Verum i quid de eo monacho, qui ut opulentum aliquem locum habeat, ubi concionem quadragesimae tempore habeat pecunia tribuit,poluliceturileiam hie simoniam committetλ Ego semtio simoniam hunc non comittere; nam pecunia non tribuitur, quo ctacionandi facultate habeat, sed ut habeatiunde commodius iniat, & plus I cretur,quod eis auaritiae specimen praescieri, noramen simonia committitur: alioquin sacerdos, qui eligit potius ire ad diuina facienda aliquo, ubi praeter pecuniam,& prandium tribuitiinquae νbi aut pecunia.vel prandium tantum datur, oniam committeret. q; sic sensi Caiet. 2.2. q. O .art. 7. in resp.ad prim.vers. Ad secundam; nam ait simoniam non esse, quod pradicator aliquis libentius in loco, ubi maiorem scit laxatam eleemosynam qua alibi,praedicet; idem Guliel
Dacus committit,qui impetrat a suo priore facultatem eundi iuras ad diuina facienda, proniittes ei aliquid se daturui Sicina pro vi iurisdictio. nis dat,quo rasu simonia continittitur. Simoniam etiam monachus committit, tibi monacterium animarum curam habet , capellaniamue, si quo eam consequatur, aliquid ei prinnuttilivi habetur in cilio satis de simo. Nec prioratus,vel capellaniae quae libet monachorum, aut leticorum annua detractione ve dantur. Nec ab Eo,cua reginae ipsarum committitur, pro earum commitione vilia m precium exigaturiunde quis adiis contra hoc decretum attentare praesumpsi
rit tam ille,qu dederit;quam ille, qui receperit, vel consenserit,parvi secum Simone non dubitet habituram .Haec ibi, quib. patet simoniam comitti, ubi quid tribuitur,promittiturve quo es rit eura quis habeat; sed de iis, quae ordinis sunt, hactenus; ia de iis,q iurisdictimis sunt, agamus. Quoad iurisdictione igiturilite eli enim secundus casus quem contempladum nobis proposuimus,concludo breuiter monachii, qui ut functiones iurisdictionis exerceat, aliquid tribuit, pr
amittitue, simoniam committere, arg. tot. tit. ne Plativi c. suas,& c. ad nostram de sim . Multo magis, qui magistratum alique in monasterio iuris. dictione habentem pecunia comparat, qnquideiurisdictio ilia Ecclesiastica sipualis res e, & ob id sine simoniae vitio alic nari no pol pecunia iterues niente. t Qui igit,ut trat Urialis,vel Prouincialis.
48쪽
vel Visitator, es Prior et Abbas sui ordinis, pe- S. IIII.
cuniam tribi t, sine dubriatione simoniam committitiinam hi omnes iurisdictionem Ecclesiastieani in alios aionachos, & fratro consequuntur,arg.c.ad noliram de appeti.& c.ca,quae de statu.
q te de prioratu sic habetur speciatim in cit. cap. non satis ibi. Nec prioratust, scilicet simoniam
eommitti,si plecto comparetur idem in c. .verins sic. Prioratus quoque de stat. monac. ' Immo de
electores ipsi . & qui sustrasti prestandi potestatem habent,si pecunia corrupti hinc, illumve clegerint limoniam conanaittent,arg.c de hoc de limon.& c. nobis cod. Qui itidem pecuniam praestat,ut in hoc,illotie monasterio collocetur,simoniam etiam committit,id enim non potest, ut dicitur in c. 2.vers. Prioratus quoqire seu obediet tiae de statu. monac. idque iure merito:nam,si ut quis primo in monasterium recipiatur, simonia committit pecuniam Praestando, ut antea probauimus:multo maeis, si receptus pecunia praestet a g. c.quemadmodum deiuriiur.& l.patre surioso. isde iis, qui sunt sui, vel alien. tur Simoniam itidem committit monacus, qui de delicto accusatus iudicem corrumpit suum, quamobrem iniuste absoluitur arg. .nemo prssbytenorum desimo. Et de iurisdictione itidem satis. 7 Quoad tertium, ilicet ubi agitur de iis,qui facti potius sunt,sic distingiendum censeo. Aut
sunt munera, quae solis sacerdotibus, de clericis committi soletiit, cuiusmodi est officium magistri nouitioru quoad mores magistri chori, Syn- diei de in his rasibus simoniam committi cocludo si pecunia officia haec comparentur; sic enim
habetur in c.squis Episcopus t.q. I.&inca. sal vator.eod.q.3.Aut sunt munera. quae & laicis cocedi solent, ut officium musice canendi, organa pulsandi, necnon campanasi, item cellae vinariae officium piaenoris, nec non culinae, Ee huiusm diae haec officia si quis pecunia comparet,sim niam non committetiquandoquidem nee per se spiritualia sunt.nec personae quae ea mercet emper clerici sunt. H inc videmus laicos e .ntorcs coduci, ut suo cantu diuina celebrent, sicut etiam, qui organa pulsentae campanas m hae igitur .stione sie eoncludendum censeo; iam ponas ex
plicemus in quas incidurreligiosi,ubi pro ingressu simoniam commictum. s U II M A. et Itonasterio rites quis debet n quod persimoniam receptus est, ' in armsu transferri, qua duae regula declarantur,quousque pateant,
tess si per accusat ιonem id constet.
3 Monaesieritim ingressius excommunicat Metium est, si quid ante, ei poper smomam Iribuat.
De ppiis agendum nobi; proposuimus , qui
bus astici utur, qui pro ngressu monasterii imoniam committunt.Verum,quo re hac
magis absolutam habeamus 'imum de poenis eius, qui per simoniam recipitur, deinceps de petnis eius qui recipiti agamus.
I Primum igitur monasterio, sin quod perpe
cuniam receptus quis est, priuaridebet,ut habetur in c. veniens,& ibi not.Abb &Mar.SOci.Sen.
de in c.de regularibus,& in c.dilectus filius, de in c.quoniam de simon. Idque iure merito: scandalum enim daretur, si in eo monasterio,quod procio quodammodo sibi comparauit,viveret: vulgo enim fortasse diceretur monasterium hoc venale est,& ob id, qui vult aditum sibi in illud a
periti,pecuniam secum serat. Ob scandalum igitur excludi ab eo debet arg.cit.c.de regulatibus in fine. Pretereat eo peccauit, ergo eo priuati debet: sic enim N beneficium per limcniam reale adeptus, retinere illud non potest, ut de habetur in Extrauag.cum detestabile de simon. Id quod locum habet,esto, qui in monasterium receptus . est, simoniam non comniisserit vel quia bona si de aliquid dedit existimans id licere, ut incit. veniens, vel alias ipso imorante,nec ratum dei aceps habet ervi incit.c.ae regularibus. Postremo locum habet no Blum in monacis, verumetiam de in monialibiis,de in omnib.regularibus,vi h betur in c.quoniam de simon. Excipitur tamen primo,ubi receptus simonia ipse non commisit: nam tune posteaquam illud 'monasterium renunciauerit , si absque seandalo
esse ibi potti it per dis sationem, ut ibi maneat,
concedi podirit. Si autem ignorantibus ipsis pecunia data fuerit,dicitur enim in citae.de regularibus cogat mi ad remiciandum loco eidem . scyoummam in Usum redire,si ibRbsque stad o potuerint remanere. Ec, hic habetur cellante scandalo,dispensari posse, vi et mancant in eo monasterio,qiii alio pecuniam prati rite, in monasterium recepti suntiatque sic not.Glos. ibi in ver Ignorantibus. mi,. Item excipitur νοι simoniam ipse commist.& monasto ita n aliud non adest,ubi collocetur. nam,posteaquam renunciauerit,per dispensationem in prior monasterio esse ei licebit, ita DD concludunti ut ait Abb.in ca.dilectus filius. a.des mon. id quod sit. ne cum Randalo,& salutis suae periculo vagetur,ut habetur in c. quoniam de smmon. iunct. c.fi de regulari
Postremo excipitur, ubi professionem non taemisit,nam tunc inuit lim no cogi sentio ad trasserendum se alio, si monachus es. nollit, non venim tunc vanatur cum salutis suae periculo, ex quo per professionem nondum obligatus est. terit igitur ad seculum restire. Nec repugnane iura allegya, quae volunt, ut tales in alio monasterio collocentur, nam locum habent, vel ubi monachi esse volunt, vel ubi iam prosi sunt.
Secundo loco exclusus monasterio, in quod p. simoniam
49쪽
simoniam receptus erat,in arctius monasterium transferri debet, ubi delictum cominissum d ploret,ut dicitur in cit.e.de regularibus, & in c. dilectus filius,& ibi not.Abb.ae DD. & in citata quoniam. Eiusdem tamen regulae monasterium esse debet, ut habetur in allegat.c.quoniam. c. de regularibus in fine. Arctius autem monasterium dicitur,ut ait Anton.quem sequitur Felin. in cit.c.de regularibus,quod insolitudine collocatum est, id quod habetur in cit.c. de regularibus.Generatim autem Arctius monasterium it Iud appellari censeo, ubi partius uiuitur,& disciplina monachatus diligetius seruatur.In arctius monasterium igitur collocari debet. . . Excipitur tamen, ubi,qui receptus est, simoniam ipse non commissit,sed alius eo ignorante, nec ratum habente nam hic in aliud monasteriusimpliciter collocabitur ad inseruiendum Deo, ut dicitur in e ueniens in fine,& in citie. de re gularibus verssi autem ignorantibus, non autearctius monasterium quaeretur, ut delictum deploret,ex quo ipse in hoc non peccauit,arg.l.san
It excipitur,ubi per simoniam receptus stfestionem non fecisset tunc enim si monachus esse non uita in arctius monasterium detrudi, nos oterit,sed alia poena arbitraria punietur. Postremo excipitur,ubi monasterium arctius non est, tunc enim in alio monasterio eiusdem ordinis uel in eodem si alius non adlit,collocabitur,ut aiunt DD.incit e. dilectus,& ibi Abba. ac Socin. Et de liae poena satis, qui tunc locu lia' het,ubi per inquisitionem de simonia quis conuictus est,ut dicitur in cit.c.dilectus filius: nams per accusationem alia poena etiam assicietur. Item locum habet ob id quod diximus,ubi simonia probata est secus ergo,si denunciatas qVnon esset,& iudicis sententia non interuenisset. nam, quo psna est,ta ad eam inurendam iudicis executio necessario postulatur, in foro eosciatiae non obligat,ut ait Glosscommuniter recep.
Postremo locum non habet in simonia men Mit habetur in sin.desim .nam, ex quo pe Iina proposita ab ecclesia inuritur, simonia uero mentalis occulta est,Ecclesia de occultis non iudicat,ut dicitur in c. sicut tuis in finen in c.tua,
. Tertio poena hac assicitur,fqui per smoniam in monasterium receptus esimam, si per accusa. tionem csiuincatur,deponi poterit,ut dicitur incit. c.dilectus filius iunct Gloss. Seueritatis, modo ipse simoniam commiserit,uel alius eo scie te,ac ratum habente.Ergo secus, ubi ipse simo. niam non commisit,nec alius eo sciente , ratuue habente,arg.e.de regularibus uersi Si aute ignorantibus eod.Secus etia si ordinem non habeatinam,ex quo dispositio ipse proprie ab ordine fit. 'ui ordinem non habet,ab eo deponi non poterit,ubi enim habitus, non est,ibi priuatio dari noPotest,arg. l.decem,& ibi notiisde uerb.oblig. δ Postrema poena est,tquonia,si ante recepti
nem,uel post,exigentibus prosuntuose,prandiu. coenaue,aut aliquod aliud dederit, esto in usum
pium uerritur, tamen in excommunicationem incidit, ita habetur in extrauag. sane,ne in uinea
domini de simon.ergo secus, si ex benignitate ultro aliquid osserat, ut habetur ibi in vers. Illud dumtaxat,3c facit cit.c. dilectus filius in fine de simon.Secus etiam si non exigat, sed gratiose illud petant exempli gratia dicedo Fac nobis lautum
conuiuium, ut ingressus tui memores esse pol mmus,uel quid huiusmodimam selum excommunicantur,qui quasi debitum exigunt, percit. exintrauag.ergo ali s lecus,iam poenas, in quas incudunt, qui persimoniam in monasterium quem recipiunt, explicemus. r U N M.A. I Pecunia data pro ingressu Menanerη is utilitat eius monaster vertenda en , in cuius inrui iam ess
1 Religiosis seu monachus pecuniam reeipient, ut is monasterium quem recipiat, si rassi at Veiis de
3 Religiosi deu monachus peraniam recipiem, in monaIlerιum quem recipiat, expella debet ab eo monasterio. uligiosi deumonachus pecuniam reeipiens, mismona fimum quem reestat,accusatas,de hoc deponi debens 'li iosus,seu monachus pecuniam reeipies, ut in manasterium quem recipiat,excommunrcatus etia est. 6 Montales recipientes in monasterium si pro luctus vatia paciscantur de dote simoniam non commig
gQui uero pro recipiendo quem in monaste-
. mum,monachumiae pecuniam accipit, his I pinis afficitur. Primum pecunia accepta in utilitatem eius monasterii uertenda est, ad cuius iniuriam est data,arg.c. audiuimus de fimo. Dide tamen Tabri.capit. 6. ubi rem hanc pluri bus egi. 1 Ita in hic, qui pecuniam accepit Tuspendi ab .incio debit,si per inquisitionem contra iplum agaturuia dicitur in c. ueniens,de simo. nam ibi, cum quidam monachi pecuniam accepissent Precipiendo quendam in monasterium . mandat Romaniis Pont.ut ab officii executione suspendantur,ergo suspendi in hoc casu simoniam e mittens debet.Id quod locum habet, esto de t porali dando tant vin conuentum sit,n Odiam au tem datummam simonia nihilominus comminia est spirituali tradit ta not. Abba. ibi, nu. .&sequuntur DD. Item locum habet no solum, ubi monachus solus tantum simoniam comittit,u rum etiam,& ubi omnes uel monasterium, modo uniuersi pecuniam acceperint,arg.cit. G.u niens. Immo omnes,qui de capitulo sunt, puniri debent,esto nihil acceperint, si non contradix riuuram Ita dixit Innoc.ia c. I.de iis, quae fiuna amator.
50쪽
maior. pari. a. c sequitur Abb. in eo. c. ueni Erinum. 3. Haec autem suspensio quid operetur, di a quo tollatur,ex quo non ad cortecii em, sed ad pinnam inuritu declarauimus, in Tract. de susp. cap. 3 . Ex his iam patet,qui repugnarunt, ne pers moniam reciperetur quis in monasterium, ex quo culpa vacant puniendos no esse. Immo, qui
uel ob imperitiam, uel ob negi igentiam, uel ob
timorem aliquem non repugnarunt, neque con
senserunt,mitius cum ipsis agendum esse. Tertio alia arbitraria poma puniri hic debet, dc donec eam peregerit, a sacrorum ordinu executione suspendi .ut dicitur in e . dilectus filius secundo de simo. Et haec pena suspensionis differta superiori suspensione; nam haec durat, quousq; ps nitentiam inustam peregerit, ut dicitur in eo. c.dilectus in uersi. Et donec. 3c ipsa facta ipso eu re tollitur, ut probauimus in eod.Tract.de suspe. at superior suspensio erpetua est, de non solum
ab ordine, sed ab alio officio suspendit. 3 Qi Arto de suo monasterio expelli quoq; debet de in aliud arctius ad agendum pani tetiam detrudi, ita habetur in e. quonia, de ibi DD. not. de simon. Et haec locum habent, ubi per inquisi
1 Quinto 'si monachus ratione hae simoniam
committens accusatus sit, d. probatum crimen, tunc deponi debet ut dicitur in e.dilectus iunc. GlossSeueritatis, atque sic concludunt DD. communiter Imol. do Host. in cit. e. quoniam, de Abb. ibid. num . . quam sententiam ego ut uerissima sequor. ut scilicet per inquisitionem conuictiis prioribus poenis asociatur,per accusationem uero deponatur, nam ita habetur in cit. c. dilectus.
Et si contrarium diceremus,canonem illum correctu in tale dicendum esset,quod est absurdum, ex quo nullo iure id cautum habemus, de iurium correctio uitanda est,arg. c.cu expediat de elect. lib. 6.de l. i .C.de inofl dot. Et quamuis Glo. contrarium senserit in citae. quoniam, ibi, Credo q dhodie,ubi ait se credere correctum esse cit. c.dilectus,& solum monachos simoniam in hoc casicommittentes hac una poena afficiendos este, ut de suo monasterio expellantur, e in arctius minnasterium ad agendam poenitentiam detrudantur, siue per inquisitionem, siue per accusatione, de simonia constet:d proposita conclusione nihilominus discedendum non est, quae communis est,fe ut diximus, ne cit.e.dilectu S.correctum dicamus. Non igitur Gloss. lixe audienda est. sed superior sententia amplexanda, ut scilieet, si per inquisitionem de simonia covicti fiat, in arctius monasterium detrudantur ; si per accusationem deponantur. Nee repugnat huic sententiae c.inquisitionis de aecusat.ubi uel per accusationem, uel per inquisitionem agatur, depositio semper fimana ius illud locum habet, ubi simonia in ordine, uel beneficio commissa est, non autem ali bi, ita Inno. in cit et dilectus, de in eo. c. quoniam, ubi Ho stie n. de Abb. idem sentiunt Ac Felin. in fine,qui opinionem hanc communem sentit. Hae igitur sint mnae recipientium in monasterium
aliquem per simoniam,quae pgnae per sentetiam inseruntur. Quare nisi sententia iudicis interuenerit, nulla insertur; non enim in conscientiae λ- ro penas a iure positivo constitutas subire quis cogitur,ubi iudicis opera postulatur,nisi iudici sententia prius interueniatait dixit Glost. communiter recepi. in c. fraternitas, i I.qu. a. de facit c. cum secundum leges '. h.de haret. lib. 6. Non
etiam locum habebunt, si conuicti non fuerint. quamuis, si fuerint infamati, purgare se debebunt, ut dicitur in c. insinuatum, de si mori. Non denique locum habebul hae psnae in simonia metali ob c. fi n. de simo n. ex quo Ecclesia de occultis non iudicat, ut dicitur in c. sicut tuis in fine, de
3 Postremo si monachi pro prandio aliquid ab ingressit ris monasteri u petierint, uel ob aliquod
aliud ,ipse iure excommunicati sunt, ut habeturm exit auag. sane, ne in uinea Domini,cuius abis lutio Romano Poni. reseruata est. 6 Excipiuntur tamen moniales, nam, ut hab. tur in Compendio Priuileg. in uerb. Moniales, num .ulti m. a Clemente Septimo concessum, seu permissum est, ut moniales nullam simoniae e nam incurrant propter pacta,& conuentiones factas de dotibus monialium pro eorum uictu, at que se dixit Nauari in Man.cap 27.numer. Ioue. uersi .Quarta quod Clemens Septimus, de in coas l. o. num. I. uersi. Non obstat dicere de regula. lib. 3. de Ioann. Baptist. Antonucius in Catechesi Neapolitana lib. s. cap. ii .vers. Tertio scias hodie,atque sic conluetudine seruatur. Hoc tamen
ueriam est, ubi pro alimentis dos petitur,quod redubia praesumitur, secus autem si pro ingressiutunc enim simonia committeretur. de monilles punirentur:sed de penis,quae pro ingressu ii io niacho inseruntur hactenus: ad psnas ti ast an a , in quas ine id ut ob simoniam ab ipsi, monachis
post ingressum commistam, id quod i a sequatuptaestabimus.
sinoniam committunt ιη iis, rus religionis propiti non sunt. a 'gula is persimoniam realem ordonem aec p e . cttua,O ρ sua vere etiam priuatus est. 3 Retula, is simoniam eommutem ἰn θ rit lib. qui Rreligionis sunt,qu bonias agriatur. 4 Regularis minorum s. Francisci de obseruant usi. moniam conmittens in elemonibus aut Generalis minisses, aut Prouinciam quem subornara ipso sacto exeo inmanicatus eR, O voce acti et, Op sua perpetuὸ ων ei. 3 Subor hiatus in electionibus prsdictis, rem is,pro quo
subornatio secta eII, isdem panis iaciuntur,s subornantem non detulerant. 6 Subornario licita ron punitur. 7 Regularis extra religionem quorumvis fauorem procurans,ut victum obtineat, eat ommumeatus est.